Η νέα γερμανική απειλή

Η νέα γερμανική απειλή

Checkpoint Charlie στο δυτικό Βερολίνο

Η Ελλάδα: Μπορεί να έχουν ηττηθεί και υποταχθεί όλες οι κυβερνήσεις της χώρας μας, αλλά οι Πολίτες της είναι οι μοναδικοί στην Ευρώπη που συνεχίζουν να αντιδρούν, μη ανεχόμενοι την πολιτική που τους επιβλήθηκε από τη Γερμανία. Πρόκειται για εκείνους που, παρά τα λάθη τους, αφαίρεσαν την ψεύτικη μάσκα της πρωσικής κυβέρνησης και έφεραν ξανά στην επιφάνεια το ναζιστικό παρελθόν της – ενώ είναι οι  μοναδικοί παγκοσμίως, οι οποίοι αντιστάθηκαν τόσο στο ΔΝΤ όσο και στον Α. Σόιμπλε, παρά την τρομοκρατία, τους εξευτελισμούς και τις επαίσχυντες προσβολές του, πληρώνοντας ένα πανάκριβο, οδυνηρό και δυσανάλογο τίμημα.

Ως εκ τούτου, εάν κινδυνεύει από κάποιο λαό η γερμανική οικονομική κυριαρχία στην Ευρώπη, η Ευρωζώνη και η ΕΕ, αυτός είναι οι Έλληνες – υπενθυμίζοντας πως λόγω της ελληνικής τραγωδίας δεν θέλει καμία άλλη χώρα να υιοθετήσει το ευρώ, ορισμένες όπως η Φινλανδία ετοιμάζονται να το εγκαταλείψουν, ενώ ήταν πιθανότατα η βασική αιτία, για την οποία η Βρετανία αποχαιρέτησε την ΕΕ.

Η Ώρα της Αλήθειας στην Μέση Ανατολή

Η Ώρα της Αλήθειας στην Μέση Ανατολή

Το Κουρδικό Χαρτί του Ισραήλ

του Λεωνίδα Χ. Αποσκίτη*

Την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές, στην Γενεύη συνεχίζονταν οι συνομιλίες για το Κυπριακό όπου μια μειοψηφία του 18%, με την ανοχή των “αφελών” της ελληνικής πλευράς, επιδιώκει θρασύτατα να αναδειχθεί σε ισότιμη με τον ελληνικό λαό της Κύπρου, να διαλύσει ένα ανεξάρτητο και κυρίαρχο κράτος, την Κυπριακή Δημοκρατία, και να κατασκευάσει μια διχοτομική και μη-βιώσιμη “Ομοσπονδία”.

Την ίδια στιγμή, οι Τούρκοι, που -μέσω των ενεργούμενών τους Τουρκοκυπρίων- ζητάνε όλα αυτά στο πολύπαθο νησί, αρνούνται όχι μόνο την αυτοδυναμία, αλλά και τα στοιχειώδη ανθρώπινα δικαιώματα στους Κούρδους, έναν πληθυσμό που ισοδυναμεί με το 1/4 σχεδόν των κατοίκων της χώρας τους και πάνω από 40 εκατομμύρια στην ευρύτερη περιοχή.

Κι όλα συμβαίνουν καθώς ο “απρόβλεπτος” Ερντογάν, που ήθελε να γίνει ο νέος ισλαμιστής Χαλίφης της “αναμορφωμένης” Μέσης Ανατολής, φοβάται την διαφαινόμενη κουρδική ανεξαρτησία μετά τις γεωστρατηγικές ανατροπές που προκάλεσε ο πόλεμος της Συρίας και η Αραβική Άνοιξη, η οποία κατέληξε στον Χειμώνα του ISIS.

Ένα μικρό Βυζάντιο στο Κέρας της Αφρικής

Ένα μικρό Βυζάντιο στο Κέρας της Αφρικής

Η Νέα Βρώμικη Επιχείρηση “Μπαρμπαρόσα”

Η Νέα Βρώμικη Επιχείρηση “Μπαρμπαρόσα”

Ο Τραμπ, ο Πούτιν, η Ρωσοφοβία και η μεγάλη μάχη για τον πολιτισμό που βρίσκεται σε εξέλιξη

του Λεωνίδα Χ. Αποσκίτη*

"Όταν ο άνεμος του πολέμου φυσήξει, φερθείτε σαν την τίγρη. Μετατρέψτε την καλοσύνη σας σε οργή". (Τ.Σ. Έλιοτ: Το Τέλος της Αναζήτησης)

Τα τρέχοντα παγκόσμια γεγονότα, από την ένταση της πολιτικής αβεβαιότητας σε Αμερική και Ευρώπη, μέχρι τα τοπικά πολεμικά μέτωπα και την οικονομική κατάρρευση επί θύραις, δείχνουν ότι η ανθρωπότητα βρίσκεται σε σημείο μέγιστης ανατροπής.

Μια μεγάλη μάχη αξιών βρίσκεται σε εξέλιξη πίσω από την παγκόσμια ρευστή κατάσταση και τον κοινωνικό αναβρασμό που συγκλονίζει την σημερινή ανθρωπότητα. Πολιτικά συστήματα, οικονομικά μοντέλα και ιδεολογικές αναζητήσεις, όλα τίθενται κάτω από τον εξονυχιστικό έλεγχο μιας ολοένα και πιο ανήσυχης -ακόμα και όταν παραμένει σιωπηλή- κοινής γνώμης.

Στην μια πλευρά, είναι οι ελίτ της νέας παγκόσμιας τάξης, της ευρωένωσης, του εθνομηδενισμού και της διεθνούς ιδιωτικής τυραννίας και, από την άλλη, όσοι υπερασπίζουν τις δημοκρατικές κατακτήσεις, το διεθνές δίκαιο, την διεθνή συνεργασία ανεξάρτητων και κυρίαρχων εθνών και κρατών χωρίς την χρήση βίας. Για τους πρώτους, με λίγα λόγια, ο στόχος είναι μια "πολυ-πολιτισμική" κοινωνία, στην οποία η βασική κοινωνική μονάδα είναι ο υπάκουος καταναλωτής και η τηλεόρασή του. Απέναντί τους βρίσκεται, με μια έννοια, η "προοδευτική παραδοσιοκρατία", που υπερασπίζει με διάφορους και συχνά αντιφατικούς τρόπους (πέρα από ιδεολογίες) το "κοινό καλό" για μια κοινωνία με ανθρώπινα μέτρα και συνείδηση αλληλεγγύης.

“Ηθικές Τράπεζες”: Η Εναλλακτική Όψη της Οικονομίας

“Ηθικές Τράπεζες”: Η Εναλλακτική Όψη της Οικονομίας

Ένας τρόπος αντίστασης της κοινωνίας στην υπερεθνική Ελίτ

του Λεωνίδα Χ. Αποσκίτη*

“Ποιο είναι το μεγαλύτερο έγκλημα: η ληστεία ή η ίδρυση μιας τράπεζας;”

Μπέρτολτ Μπρεχτ, 1930 (“Όπερα της Πεντάρας)

Οι καταστροφικές εξελίξεις των τελευταίων ετών στην απορρυθμισμένη παγκόσμια οικονομία, που φέρνουν την μια κρίση μετά την άλλη, εξυπηρετούν μόνο την απληστία της ελίτ, η οποία γίνεται πλουσιότερη και ισχυρότερη σε βάρος της υπόλοιπης ανθρωπότητας.

Η πλειοψηφία των ανθρώπων παραμένει αποκλεισμένη από την ευημερία και πρέπει να αντεπεξέλθει σε κοινωνικές περικοπές, πολέμους, κλιματική αλλαγή και περιβαλλοντικές καταστροφές. Μερικοί ζουν μέσα στην αφθονία, ενώ άλλοι αγωνίζονται να επιβιώσουν. Ο σύγχρονος υλιστικός οικονομισμός έχει δημιουργήσει ένα μεγάλο κενό γιατί είναι κοινωνικά και πολιτικά διαλυτικός. Η νεοφιλελεύθερη οικονομία είναι ένας “βασιλιάς χωρίς ρούχα”. Αυτό δεν πρέπει να συνεχιστεί. Μπορούμε να το αλλάξουμε, αν ενωθούμε και εργασθούμε όλοι μαζί.

Να στηρίξουμε την Συριακή αντίσταση ενάντια στην επιβουλή ΗΠΑ - Ισραήλ - Τουρκίας

Να στηρίξουμε την Συριακή αντίσταση ενάντια στην επιβουλή ΗΠΑ - Ισραήλ - Τουρκίας 

Ανοχή στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις σημαίνει παραίτηση απ΄ την αντίσταση και τον αγώνα στη χώρα μας!

Κείμενο - Πρόταση 100 πολιτικών και κοινωνικών στελεχών για την ΣΥΡΙΑ

Απαιτούμε:

ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΚΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ-ΣΥΡΙΑΣ!

Ο πόλεμος ως ανάσα στην αναπαραγωγή του καπιταλισμού αποτελεί μια έσχατη αλλά αναγκαία διέξοδο. Ο Αμερικάνικος ιμπεριαλισμός χρησιμοποιεί την στρατιωτική βία και το κουρέλιασμα του διεθνούς δικαίου ως σφραγίδα της επίδοξης, νέας, εμβέλειάς του.

Το «δίκαιο του ισχυρού» λειτουργεί ωμά για την ενοποίηση του Δυτικού κόσμου με την «προς Ανατολάς» επέκτασή του.

Το ανοικτό στοίχημα των ΗΠΑ-Ισραήλ για πολεμικό κτύπημα στο Ιράν, ο εξορισμός της Ρωσίας από την Ανατολική Μεσόγειο και η ποινικοποίηση κάθε συμμαχίας μαζί της, και η διαφαινόμενη περικύκλωση της Κίνας συνδυάζονται με την εκτύλιξη του σχεδίου της «Μεγάλης Μέσης Ανατολής».

Κάλεσμα Μίκη Θεοδωράκη και 21 προσωπικοτήτων για συγκέντρωση στο Σύνταγμα την Πέμπτη 18/5/2017

Κάλεσμα Μίκη Θεοδωράκη και 21 προσωπικοτήτων για συγκέντρωση στο Σύνταγμα την Πέμπτη

Στην προσωπική σελίδα του Μίκη Θεοδωράκη, αναρτήθηκε κείμενο μέσω του οποίου καλούνται «όλοι και όλες» να συμμετέχουν σε συγκέντρωση την Πέμπτη (18/5) στις 19.00, ώστε «να μην περάσουν τα μέτρα».

Το κείμενο προσυπογράφουν 21 προσωπικότητες από τον Πανεπιστημιακό χώρο, τις τέχνες, επιστήμονες, κ.α.. Το κάλεσμα για συγκέντρωση γίνεται την ημέρα της ψήφισης του νομοσχεδίου που προβλέπει τα μέτρα και τα αντίμετρα για τη διετία 2019-2020.

Αναλυτικά το κείμενο:

Ξέρουμε πολύ καλά ότι το κακό δεν θα σταματήσει, αν δεν το σταματήσουμε. Παίξανε πολλοί με τα όνειρα του Ελληνικού Λαού. Δεν πάει, όμως, άλλο. Δεν μπορεί ο Λαός αυτός να είναι μια ζωή χαμένος στην απογοήτευσή του. Δεν είναι δυνατόν μια ζωή να του λένε ότι δεν μπορεί να γίνει τίποτα και να περνάνε τα πάντα. Ότι μια μικρή χώρα δεν μπορεί χωρίς τον κηδεμόνα της και τον Γερμανό της και να τον βυθίζουν όλο και πιο βαθιά στην κατοχή και την Γερμανο-αμερικανοκρατία.

Χρ. Γιανναράς: Η επανάσταση της αξιοπρέπειας

Χρ. Γιανναράς: Η επανάσταση της αξιοπρέπειας

«Η αξιοπρέπεια σήμερα βρίσκεται σε ανυπαρξία», είπε ο καθηγητής φιλοσοφίας και συγγραφέας Χρήστος Γιανναράς μιλώντας στο Ράδιο984 και το Γιώργο Σαχίνη

«Δεν μας σέβονται ούτε στα στοιχειώδη βγαίνουν στις τηλεοράσεις και μιλούν άνθρωποι οι οποίοι είναι οι κυρίως ένοχοι για αυτήν την καταστροφή και δεν αισθάνονται την ανάγκη να πουν ένα συγνώμη ή να κλείσουν το στόμα και να αποσυρθούν από τον δημόσιο βίο. Θεωρούνται κεφάλαιο για τον πολιτικό βίο άνθρωποι οι οποίοι υπέγραψαν τον υπερδανεισμό της χώρας ξέροντας ότι ένα τέτοιο δάνειο αυτή η χώρα δε μπορεί ποτέ να το πληρώσει. Και σήμερα όχι μόνο κυκλοφορούν ελεύθεροι αλλά μας κουνάνε και το δάχτυλο.» πρόσθεσε.

Πώς «παραδόθηκε» ο Αμπντουλάχ Οτζαλάν

Πώς «παραδόθηκε» ο Αμπντουλάχ Οτζαλάν

«…Αγνόησα επιδεικτικά τη διαταγή του Ρώσου κυβερνητικού παράγοντα να προσγειωθούμε στο Βουκουρέστι, δήθεν για παραλαβή καυσίμων, και πετάξαμε απευθείας στην Αθήνα. Έτσι απέφυγα την πρώτη παγίδα που μου είχαν στήσει…».«…Ο Σταυρακάκης εμφανίζεται τελικώς στο σπίτι μου γύρω στα μεσάνυχτα και η μόνη λέξη που εκφέρει από το στόμα του είναι «Κένυα». Η χειρότερη, δηλαδή, πρόταση που θα μπορούσε να γίνει στον Οτζαλάν…».  «…Το αεροπλάνο στο οποίο ήταν εγκλωβισμένος ο Οτζαλάν ήταν κοντά στο δικό μας. Επρόκειτο για πολιτικό αεροπλάνο τύπου λίαρ τζετ, όπως και το δικό μας, αλλά πολύ μικρότερο. Μαζί με τη Ροζερίν τρέξαμε και μπήκαμε στο αεροπλάνο του «Άπο». Μέσα επικρατούσε βρομιά ανείπωτη και δυσωδία μέχρι λιποθυμίας…»

[Απόσπασμα από το βιβλίο του Αντώνη Ναξάκη «Οτζαλάν – Η παράδοση ενός συμμάχου», όπου παρατίθενται το προσκήνιο και το παρασκήνιο της πολύκροτης υπόθεσης Οτζαλάν, μαζί με σπάνιο φωτογραφικό υλικό]* 

Τα Χαμένα Όνειρα της Γαλλικής Δημοκρατίας απέναντι στο “αντι-δημοκρατικό τέρας” της Ευρωένωσης!

Τα Χαμένα Όνειρα της Γαλλικής Δημοκρατίας απέναντι στο “αντι-δημοκρατικό τέρας” της Ευρωένωσης! 

του Λεωνίδα Χ. Αποσκίτη

Οι προεδρικές εκλογές στην Γαλλία υπόσχονται εκ των προτέρων μια δυνατή αναταραχή που θα έχει συνέπειες πολύ πέραν των συνόρων της χώρας.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι ένα “αντι-δημοκρατικό” τέρας για μεγάλη μερίδα των Γάλλων πολιτών, γράφει στο σχετικό αφιερωμά του ο βρετανικός Economist (Σάββατο, 4 Μαρτίου) και επικαλείται μια παγκόσμια έρευνα, σύμφωνα με την οποία οι Γάλλοι είναι σήμερα οι πιο πεσιμιστές κάτοικοι του πλανήτη Γη, με το 81% να γκρινιάζει ότι ο κόσμος γίνεται συνεχώς χειρότερος και μόνο το 3% να λέει ότι γίνεται καλύτερος. Οι Βρετανοί, μετά την δική τους απόδραση από το γερμανικό ευρω-στρατόπεδο εργασίας, δεν θάβλεπαν με κακό μάτι να τριτώσει (αφού προηγήθηκε η εκλογή Τραμπ) η απόρριψη τηε διεφθαρμένης γραφειοκρατίας της γηραιάς ηπείρου, που έχει γίνει το βασικότερο εργαστήρι της πολιτικής ορθότητας και της παγκοσμιοποίησης.

Οι Γάλλοι μάς είχαν συνηθίσει παλιά σε επαναστάσεις που άλλαξαν την μοίρα του κόσμου, αλλά επί δεκαετίες λίγα έχουν αλλάξει σ' αυτή τη χώρα καθώς η εξουσία εναλλάσσεται μεταξύ των κατεστημένων κομμάτων της αριστεράς και της δεξιάς.

Ο νέος Ψυχρός Πόλεμος στα Βαλκάνια

Ο νέος Ψυχρός Πόλεμος στα Βαλκάνια

Επιμέλεια: Λεωνίδας Χ. Αποσκίτης*

Από τους επιγόνους του Μεγάλου Αλεξάνδρου μέχρι το τέλος του 2ου αιώνα, η περιοχή των νοτίων Βαλκανίων υπήρξε χώρος πολεμικών συγκρούσεων, δυναστικών πολέμων, αλυτρωτικών και εδαφικών βλέψεων. Ιστορικά, ο όρος “Μακεδονία” αναφέρεται στο Ελληνικό έθνος μέσω του πολιτισμού των αρχαίων Μακεδόνων, που αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της εθνικής μας κληρονομιάς. Γεωγραφικά, στη νεώτερη εποχή, ο όρος καλύπτει μια ευρύτερη περιοχή που εκτείνεται στο έδαφος διαφόρων βαλκανικών χωρών, με το μεγαλύτερο τμήμα της (50,5%) να βρίσκεται στην Ελλάδα, βάσει της Συνθήκης του Βουκουρεστίου (1913), που ήταν το επισφράγισμα των βαλκανικών πολέμων.

Η ονομασία “Δημοκρατία της Μακεδονίας”, που εισήχθη υπούλως το 1945 από τον Τίτο στην πρώην Γιουγκοσλαβία, έγινε αποδεκτή αδιαμαρτύρητα τόσο από το τότε σοβιετικό μπλοκ όσο και από το μεταπολεμικό “εθνικόφρον” ελληνικό καθεστώς. Το 1992, μετά την διάλυση της ΕΣΣΔ και της Γιουγκοσλαβίας, η Δύση κατασκεύασε μεθοδικά έναν “Δούρειο Ίππο” στα Βαλκάνια, αναγνωρίζοντας το κράτος με το όνομα FYROM (πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας), στην προσπάθεια να δημιουργήσει κράτη-δορυφόρους των ΗΠΑ και να περιορίσει την ρωσική επιρροή στην περιοχή που είχε ιστορικές ρίζες.