Σελίδες

Παρασκευή 30 Μαρτίου 2018

Το Φινάλε του Παγκόσμιου “Τρούμαν Σώου”

Το Φινάλε του Παγκόσμιου “Τρούμαν Σώου”
του Λεωνίδα Χ. Αποσκίτη*
Υπάρχουν πολλές αβεβαιότητες για την σημερινή παγκόσμια κατάσταση, ένα πράγμα όμως φαίνεται σχεδόν σίγουρο: ο κόσμος βρίσκεται μπροστά σε μια μεγάλη πνευματική “αλλαγή συχνότητας” πρωτοφανούς εύρους και ιστορικής σημασίας. Όλο και περισσότεροι αφυπνισμένοι στον πλανήτη το γνωρίζουν αυτό, εδώ και καιρό, και προσπαθούν να το κοινωνήσουν στους άλλους. Το ξέρουν όμως και όλοι οι μυστικοί οργανισμοί των κέντρων εξουσίας και επιχειρούν να το αποτρέψουν ή να κατευθύνουν τις συνέπειές του. Δουλεύουν μέρα και νύχτα γι' αυτό με κάθε μέσον, από την σούπερ ηλεκτρομαγνητική τεχνολογία που κατέχουν έως τα “όπλα” κοινωνικής μηχανικής που έχουν στην διάθεσή τους για να επηρεάσουν τις λαϊκές αντιδράσεις.
Ένα συντονισμένο πλήθος εγκάθετων, κατασκευασμένης πληροφορίας και γεγονότων σε όλα τα επίπεδα και στρώματα της κοινωνίας κρατά τον κόσμο στο σκοτάδι ως προς τα πραγματικά επερχόμενα γεγονότα. Όλο αυτό το δίκτυο συσκότισης και παραπληροφόρησης βρίσκεται παντού ανάμεσά μας.
Οι άνθρωποι που μετέχουν ενσυνείδητα σ' αυτή την παντομίμα είναι οι περισσότερες διασημότητες, οι πολιτικοί, οι τηλεοπτικοί αστέρες, οι “ήρωες” του λάϊφ-στάϊλ, οι “ειδικοί” επιστήμονες και κατασκευασμένοι από τα μίντια καθοδηγητές σε κάθε επίπεδο της καθημερινότητας.
Η ματαιοδοξία, τα χρήματα και πρόσδεση στην εξουσία είναι εξαιρετικά ισχυρά κίνητρα από πλευράς τους.

Παρασκευή 23 Μαρτίου 2018

Το Πνεύμα του ‘21 Ζωντανό και Σήμερα

Το Πνεύμα του ‘21 Ζωντανό και Σήμερα
Η Εθνική Ανεξαρτησία καταχτιέται με αγώνες, δεν χαρίζεται από προστάτες!
Ποτέ δε χτυπήσαν οι καμπάνες χαρμόσυνα μιαν ολόκληρη μέρα.
Διακόπτουν στη μέση τις γιορτές σας οι βάρβαροι,
Έλληνες. Μέσα ή έξω από τις πύλες, πάντοτε οι βάρβαροι.
(Νικηφόρος Βρεττάκος, Έλληνες και Βάρβαροι)

του Λεωνίδα Χ. Αποσκίτη
Η επέτειος της Ελληνικής Επανάστασης, της “Άνοιξης των Λαών”, του 1821 γιορτάζεται εφέτος μέσα σε μια ζοφερή πραγματικότητα· με τον ελληνικό λαό σε βαθιά αγωνία για τους όρους της καθημερινής προκοπής και τις προοπτικές της εθνικής μας επιβίωσης.
Οι κοινωνικές και ψυχολογικές επιπτώσεις της μνημονιακής χρεοκρατίας είναι παντού ορατές, γιατί δεν υπάρχει τίποτα χειρότερο από το να έχεις μέσα στην πατρίδα σου το αίσθημα του ραγιά.
Πλησιάζει η επέτειος των Διακοσίων χρόνων, δύο ολόκληροι αιώνες, από την Παλιγγενεσία του 1821 και η μάχη για την ιστορική συνέχεια του Ελληνισμού κορυφώνεται στην σημερινή γενιά των Ελλήνων. Ενώ η ιστορία βρίσκεται και πάλι στην κυοφορία μιας συνολικής μεταμορφωτικής διαδικασίας, η χώρα μας, εγκλωβισμένη σε ανεδαφικά στρατηγικά δόγματα, δεν δείχνει ικανή να αντιμετωπίσει τους βάρβαρους μέσα κι έξω από τα σύνορα, όπως περιγράφει στο παραπάνω ποίημά του ο Βρεττάκος. Στα δημοτικά τραγούδια επιζεί κατ' εξοχήν αυτό το πνεύμα του διμέτωπου αγώνα απέναντι σε Τούρκους και Φράγκους και της ταυτισμένης με τον θάνατο εσωτερικής παρακμής. “Μέσα με δέρνει ο Θάνατος, ν' όξω με δερν' ο Τούρκος – κι απ' τη δεξιά μου τη μεριά Φράγκος με πολεμάει”, λέει ο στίχος ενός θρήνου μετά την Άλωση της Πόλης, πολύ επίκαιρος στην τωρινή συγκυρία.