Χαῖρε Ἰωνία, Μάνα Γῆ. Ἐπετειακὴ Ἡμερίδα γιὰ τὰ 100 χρόνια ἀπὸ τὴν Μικρασιατικὴ Καταστροφή

Χαῖρε Ἰωνία, Μάνα Γῆ 

Ἐπετειακὴ Ἡμερίδα γιὰ τὰ 100 χρόνια ἀπὸ τὴν Μικρασιατικὴ Καταστροφή

Εξαιρετική Εκδήλωση και Ομιλίες (Βίντεο)

 

[https://youtu.be/x9C831lHcTI]

Κύπρος - Διακόσια Χρόνια η Ελλάδα είναι Μακριά

Κύπρος - Διακόσια Χρόνια η Ελλάδα είναι Μακριά

Η συμμετοχή της Κύπρου στην Ελληνική Επανάσταση-Έργο μαθητών στο εκπαιδευτικό πρόγραμμα του Βυζαντινού Μουσείου Κύπρου "Ύμνος στην Ελευθερία".

Από την Εθνική Επανάσταση στον Αττίλα και τις «λύσεις» Ανάν

 

«Αυτό το λόγο θα σας πω, δεν έχω άλλο κανένα 
Μεθύστε με τ’ αθάνατο κρασί του Εικοσιένα!»

Κωστής Παλαμάς

 

Του Λεωνίδα Χ. Αποσκίτη*

 

Αν κάτι ίσως μπορέσουν να αφήσουν οι εορτασμοί για τα 200 χρόνια από το ’21, πρέπει να είναι το πόσο σύνθετο γεγονός, καταλυτικό για την εποχή του, ήταν η Ελληνική Επανάσταση και η πορεία προς αυτήν: η Οθωμανική αυτοκρατορία, η Αυστριακή και η Ρωσική, οι κλέφτες και τα Ορλωφικά, ο Αλή Πασάς και οι αποτυχημένες απόπειρες για ανεξαρτησία στα Βαλκάνια, το πνεύμα του Φιλελληνισμού, το εμπόριο, τα γράμματα, η θάλασσα και η παιδεία και δεκάδες άλλοι δυναμικοί παράγοντες που συνθέτουν το παζλ αυτής της υψηλόφρονος εποχής.

Όπως διαβάζουμε στην Διήγηση των Συμβάντων της Ελληνικής Φυλής, καθ’ υπαγόρευση του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη, «Από 32 έθνη ήλθαν νέοι φιλοπόλεμοι εις τα χώματα της Ρούμελης και του Μορέως, άλλοι έπεσαν σφάγια της μάχης, άλλους έφαγε κακοπάθεια και λοιμική, άλλοι ζουν δακτυλοδεικτούμενοι με σέβας από τους ευεργετημένους… Εις τα 1821 θάλασσα και στεριά Ελληνική έγειναν Θερμοπύλαις, όθεν εξηγείται, πώς λαοί, και οι πλέον ευαίσθητοι άνδρες του αιώνος έδειξαν τόσην συμπάθειαν δια τον αγώνα».

Το ρηχό πνεύμα της Ιεράς Συμμαχίας και του Μέτερνιχ δεν είχαν πέραση εις εκείνην  την «τρικυμίαν της αγάπης», όταν ένας μέγας Σατωβριάνδος έλεγε ότι με το αίμα του ήθελε να γραφτεί η Συνθήκη της Ελευθερίας της Ελλάδας… Όταν ηχολογούσαν οι άμβωνες ναών και πανεπιστημίων στην Ευρώπη και την Αμερική από εγκώμια και ευχές για τους αγωνιζόμενους Έλληνες· όταν πλούσιοι, φτωχοί και αλλόθρησκοι πρόσφεραν στις φιλελληνικές εταιρείες ό,τι μπορούσαν και τα παρθενικά κορίτσια της Γαλλίας κεντούσαν με τα εύμορφα χέρια τους τις σημαίες των φιλελλήνων πολεμιστών.

Δύσκολες ώρες για τον Κόσμο των Ελλήνων

Δύσκολες ώρες για τον Κόσμο των Ελλήνων

Το τέλος του μακρού 20^ου αιώνα για την Ελλάδα

 «Υπερασπισθείτε την Ελλάδα, διότι σε αυτήν οφείλουμε τις επιστήμες, τις τέχνες και όλες τις αρετές μας»

(Από επιστολή του Βολταίρου προς την Μεγάλη Αικατερίνη)

 

Του Λεωνίδα Χ. Αποσκίτη*

 

Βρισκόμαστε σε μια εξαιρετικά κομβική ιστορική στιγμή όπου διακυβεύεται, μετά από συνεχείς εκχωρήσεις εθνικής κυριαρχίας, όχι μόνο η Εθνική μας Ανεξαρτησία αλλά και η ίδια η επιβίωσή μας ως Λαού.

«Δύσκολες ώρες, δύσκολες στον τόπο μας», όπως λέει ο μεγάλος μας ποιητής Γιάννης Ρίτσος στον «Ύστατο Οβολό» του.

Ένας τόπος που κάποτε ήταν περήφανος μα ανυπεράσπιστος και αφέθηκε να εγγράψουν υποθήκες πάνω του, να μιλάνε για λογαριασμό του, να έχουν πάρει δικαιώματα οι δανειστές του και να αξιώνουν να τον βγάλουν στο σφυρί.

Ξένοι, άτυπες περσόνες της ευρωένωσης, μιλάνε για λογαριασμό του Έλληνα: «του ρυθμίζουν την ανάσα, το βήμα, τον ελεούν, τον ντύνουν μ’ άλλα ρούχα ξέχειλα, χαλαρωμένα… Εκείνος μέσα στα ξένα ρούχα, ούτε μιλάει κι ούτε πια χαμογελάει» (Γ. Ρίτσος).