Το Επιστημονικό Matrix της Νέας Τάξης
του Λεωνίδα
Χ. Αποσκίτη*
Η λέξη
«επιστήμη», όπως επικράτησε στον δυτικό πολιτισμό που την αποθέωσε, προέρχεται από την λατινική λέξη «scientia», που σημαίνει
«γνωρίζω». Επιστημολογία είναι η μελέτη
της φύσης και της προέλευσης της γνώσης.
Η ταύτιση
της επιστήμης με τις κυρίαρχες και εκμεταλλεύτριες τάξεις που άρχισε με την
εμφάνιση των πρώτων αστικών οικισμών πριν από 5.000 χρόνια, σύμφωνα με την
επίσημη χρονολόγηση, δημιούργησε εξ αρχής μια βαθιά καχυποψία στα μυαλά των
απλών ανθρώπων, που έβλεπαν τους ασχολούμενους με τις ιδέες που αποτέλεσαν την
βάση της επιστήμης σαν μάγους, ικανούς να προκαλούν απεριόριστα δεινά.
Το λαϊκό
αυτό αίσθημα διατηρήθηκε για αιώνες, μέχρι το τέλος της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας,
όταν οι χωρικοί και οι εργαζόμενες τάξεις των πόλεων ταύτιζαν τους φυσικούς
φιλοσόφους, πρόδρομους των επιστημόνων, με τα συμφέροντα των μισητών
αυτοκρατόρων και της ανώτερης τάξης.
Ακόμα και στην
Ύστερη Αναγέννηση, που εκδηλώθηκε η πρώτη προσπάθεια να δημιουργηθεί μια νέα
πειραματική επιστήμη, μπορούμε να δούμε τα ίδια αισθήματα στις λαϊκές
αντιδράσεις.
Μετά την
βιομηχανική επανάσταση ο λαός συνέχιζε, συχνά ντοπαρισμένος από την θρησκεία,
να αντιδρά καταστρέφοντας τις πρώτες μηχανές, οι κεφαλαιοκράτες, όμως,
χρησιμοποίησαν την επιστήμη με όλη τους την καρδιά αφού αυτή, δια των
τεχνολογικών καινοτομιών, βοηθούσε στην αύξηση των κερδών τους.