Ο Διαρκής Αντίχριστος: Η πραγματική Δύναμη πίσω από την Παγκοσμιοποίηση

Ο Διαρκής Αντίχριστος: Η πραγματική Δύναμη πίσω από την Παγκοσμιοποίηση

Του Λεωνίδα Χ. Αποσκίτη*

«Η πλουτοκρατία ήτο, είναι και θα είναι ο μόνιμος άρχων του κόσμου, ο διαρκής αντίχριστος. Αύτη γεννά την αδικίαν, αύτη τρέφει την κακουργία, αύτη φθείρη σώματα και ψυχάς. Αύτη παράγη την κοινωνικήν σηπεδόνα».

 [Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης, «Οι Χαλασοχώρηδες»]

Στο θεμελιώδες ερώτημα «ποια είναι η δύναμη που κινεί την ιστορία» έχουν δοθεί πολλές απαντήσεις.

Ο Λέων Τολστόϊ, στο μεγαλειώδες τελευταίο κεφάλαιο του έργου του Πόλεμος και Ειρήνη, δεν εύρισκε επαρκείς παράγοντες όπως ο ρόλος της Θείας Πρόνοιας, ο ρόλος της τύχης, ο ρόλος των μεγάλων ανδρών, ο ρόλος των ιδεών, για να ερμηνεύσουν τα γεγονότα της εποχής του.

Ο άλλος μεγάλος Ρώσσος διανοητής, ο Φ. Ντοστογιέφσκι, δεν πίστεψε ποτέ ότι η παγκόσμια Ιστορία ακολουθεί την λογική σειρά των γεγονότων ούτε ότι είναι το χρήμα που «makes the world go round» (κάνει τον κόσμο να γυρίζει).

Ο διορατικός Γάλλος συγγραφέας Ονορέ ντε Μπαλζάκ συνήθιζε να λέει στα έργα του: «Υπάρχουν δύο ιστορίες: η επίσημη ιστορία, η ψεύτρα ΚΑΙ η μυστική ιστορία, όπου βρίσκονται οι πραγματικές αιτίες των γεγονότων…».

Economist: Βουλιάζει το ευρώ, διαλύεται η ευρωζώνη

Economist: Βουλιάζει το ευρώ, διαλύεται η ευρωζώνη

ΣΤΟ ΑΠΟΛΥΤΟ ναυάγιο του ευρώ και στην πολυεπίπεδη κρίση που μαστίζει την ευρωπαϊκή ένωση, αναφέρεται ο «Economist», το μεγαλύτερο και εγκυρότερο οικονομικό περιοδικό στον κόσμο, με ένα αποκαλυπτικό πρωτοσέλιδο δημοσίευμά του ξετινάζει τα παραμύθια που μας σερβίρουν η Μέρκελ, η τρόικα και γενικά το σύστημα των τοκογλύφων.

Λίγες μόνο μέρες μετά τη βόμβα του γνωστού και έγκυρου επίσης γερμανικού περιοδικού «Spiegel» για τις επικίνδυνες πρακτικές της Μέρκελ, η οποία αντί να λύσει τα προβλήματα, τα κρύβει επιμελώς και παρκάρει τα τοξικά χρέη σε διάφορες γωνιές της Ευρώπης, έρχεται ο «Economist», για να αποκαλύψει την τραγωδία που ζει η Ευρώπη, αφού η κρίση όχι μόνο δεν έχει τελειώσει αλλά τώρα αρχίζει και λαμβάνει επικίνδυνες διαστάσεις ακόμα και σε ισχυρές υποτίθεται χώρες όπως η Γαλλία και η Ιταλία.

Οι καταιγιστικές εξελίξεις στην καρδιά της Ευρωζώνης, αναμένεται να προκαλέσουν σεισμικές δονήσεις στις κατεστραμμένες εξαιτίας της γερ­μανικής κυριαρχίας οικονομίες των χωρών του νότου και ιδιαίτερα της Ελλάδας. Γιαυτό απαιτούνται άμεσες και τολμηρές πρωτοβουλίες οι οποίες σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να ληφθούν από τη σημερινή κυβέρνηση η οποία το μόνο που κάνει είναι να υλοποιεί αδιαμαρτύρητα τις αποφάσεις της τρόικας, διευκολύνοντας τους ξένους τοκογλύφους ν΄ αρπάξουν ό,τι απέμεινε από τη δημόσια και ιδιωτική περιουσία.

Όταν αποδομούνται όλα... θα χυθεί αίμα

Όταν αποδομούνται όλα... θα χυθεί αίμα

[Αφιερωμένο στην καθηγήτρια, κυρία Γλύκατζη-Αρβελέρ, η οποία, με την δήλωσή της «Όταν μου λένε ότι υπάρχει κρίση, γελάω», συντάχθηκε με τους δυνάστες της πατρίδας μας, όπως, δυστυχώς, και το μεγαλύτερο μέρος της εγχώριας πνευματικής νομενκλατούρας που με την σιωπή τους στηρίζουν την γενικευμένη αποδόμηση της κοινωνίας!]

Θα χυθεί αίμα και δεν θα είναι των πραγματικών ενόχων. Δεν θα στηθεί κανείς από τους φανερούς υπαίτιους των καθημερινών τραγωδιών εκατομμυρίων Ελλήνων σε κανένα εδώλιο κατηγορουμένου και σε καμία γκιλοτίνα. Το αίμα θα είναι του γείτονα, του συγγενή, του άγνωστου καθημερινού ανθρώπου που μάς σπρώχνει αλαφιασμένος στον δρόμο λόγω του οικονομικού του αδιεξόδου. Η μη έγκαιρη αντίδραση του λαού και η μη απονομή δικαιοσύνης θα φέρει το μαχαίρι στο χέρι και από εκεί σε αυτόν που είναι η αφορμή, πολλές φορές η κατά φαντασία αφορμή, και όχι η αιτία.

Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι στην λαϊκή βάση της Ελλάδας ζουν πλέον δύο τάξεις και αυτές δημιουργήθηκαν από την συνειδητοποιημένη πολιτική γραμμή της άρχουσας τάξης. Η τάξη αυτών που ακόμη εισπράττουν δουλεύοντας ή έχοντας σίγουρο το μισθό ή την σύνταξη και η τάξη αυτών που τα έχουν χάσει όλα και περιμένουν την ολοκληρωτική καταστροφή τους. Δύο ταχύτητες οικογενειών σε σπίτια που μέχρι πριν 5 χρόνια δεν τους χώριζε τίποτε. Ακόμη και μέσα σε μια 2μελη οικογένεια έχουμε πλέον δύο κοινωνικές τάξεις: Ο φέρων το μεροκάματο και ο φέρων την απραξία.

Ο νέος γύρος του Χάους και η παγκόσμια Αντίσταση

Ο νέος γύρος του Χάους και η παγκόσμια Αντίσταση

«Το ζήτημα που διατρέχει τους αιώνες, και για το οποίο πρέπει να γίνει μάχη αργά ή γρήγορα, είναι οι λαοί ενάντια στις τράπεζες».

Λόρδος Άκτον (Βρετανός ιστορικός του 19^ου αιώνα)

Του Λεωνίδα Χ. Αποσκίτη*

Ο νέος γύρος του Χάους ξεκίνησε καθώς οι δραματικές εξελίξεις στην Παλαιστίνη, στην Γάζα, στην Ουκρανία και στο Ιράκ είναι τα καινούργια κεφάλαια μιας προδιαγεγραμμένης πορείας, στα πλαίσια των νεοταξικών επιχειρήσεων.

Η γκλαμουριά, όμως, της αυτοκρατορίας τους έχει ξεφτίσει, ο κόσμος αφυπνίζεται και αρχίζει να καταλαβαίνει ότι τα πράγματα δεν είναι όπως μας τα λένε και ότι υπάρχει η ανάποδη πραγματικότητα που κρύβεται επιμελώς.

Μετά την ολόπλευρη κρίση του παγκόσμιου συστήματος απεδείχθει περίτρανα ότι όλοι αυτοί οι σοβαροφανείς ηλίθιοι της διεθνούς ολιγαρχίας είναι ανίκανοι να διοικήσουν, να τα καταφέρουν με την οικονομία, να ανταπεξέλθουν στις φυσικές καταστροφές, να χειρισθούν τις διεθνείς υποθέσεις, να εκπαιδεύσουν την νεολαία, να εξασφαλίσουν βασικές υπηρεσίες όπως η δημόσια υγεία και η προστασία των δικαιωμάτων του πολίτη.

Το επερχόμενο εφιαλτικό μέλλον του Ελληνισμού

Το επερχόμενο εφιαλτικό μέλλον του Ελληνισμού

[Με ανοιχτή επιστολή που απέστειλαν 34 ακαδημαϊκοί στον πρόεδρο της Δημοκρατίας, Κάρολο Παπούλια, τον πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά και τους αρμόδιους υπουργού της κυβέρνησης κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για την ύπαρξη του ίδιου του Ελληνισμού. Στην επιστολή τους αυτή, οι ακαδημαϊκοί καταθέτουν την θέση τους και τις δικές τους προτάσεις για την απαραίτητη αλλαγή πορείας και πολιτικών επιλογών απέναντι σε υπάρχοντα φαινόμενα που δημιουργούν εφιαλτικές προϋποθέσεις για το μέλλον του ελληνισμού.]

 ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΑΚΑΔΗΜΑΪΚΩΝ

Εξοχότατε κύριε Πρόεδρε της Δημοκρατίας,
Εξοχότατε κύριε Πρωθυπουργέ,
Αξιότιμοι κύριοι Υπουργοί,
Αξιότιμοι κύριοι Βουλευτές,

Η Ελληνική πολιτεία σκοπεύει να χρηματοδοτήσει την κατασκευή και  λειτουργία τεμένους στο Βοτανικό, προφανώς για να ασκείται κρατικός έλεγχος σε αυτό. Όμως στην πραγματικότητα αυτή η κίνηση, γινόμενη υπό την πίεση της Τουρκίας και των Μουσουλμάνων λαθρομεταναστών, επαυξάνει σοβαρά τους κινδύνους που διατρέχει η χώρα μας από το τεράστιο πρόβλημα της λαθρομετανάστευσης.

Τι να συζήτησαν ο Τσίπρας και ο πατέρας Βασίλειος;

Τι να συζήτησαν ο Τσίπρας και ο πατέρας Βασίλειος;

«Προβληματισμός στις τάξεις της αριστεράς για τον Αλέξη, το Άγιο Όρος και τους Ζαπατίστας; Μια λέξη μόνο: Μανταμάδος, 98% ΚΚΕ (κάποτε) και χριστανοί μέχρι το κόκκαλο. Έτσι για το διαλεκτικό υλισμό και την αλητεία της υπερβατικότητας.» 

Του Νίκου Ξυδάκη

[Πηγή: βλέμμα, 12/08/2014]

«Προβληματισμός στις τάξεις της αριστεράς για τον Αλέξη, το Άγιο Όρος και τους Ζαπατίστας; Μια λέξη μόνο: Μανταμάδος, 98% ΚΚΕ (κάποτε) και χριστανοί μέχρι το κόκκαλο. Έτσι για το διαλεκτικό υλισμό και την αλητεία της υπερβατικότητας.» Ετσι απάντησε στα σχόλια για την επίσκεψη του Αλέξη Τσίπρα στο Αγιο Ορος ο πολιτικός επιστήμων και επιχειρηματίας Γιώργος Παπαναγιώτου ― στο facebook βεβαίως, στον χλοερό λειμώνα του αθεϊσμού και του αντικληρικαλισμού.

Ο αγγλοσπουδασμένος Γ.Π. βεβαίως, εκτός από βρετανικό χιούμορ, διαθέτει ελληνική μνήμη. Και γράμματα γνωρίζει. Μπορεί να θυμάται λόγου χάρη ότι σπουδαίοι ποιητές, που δεν μπορούν να χαρακτηριστούν αντιδραστικοί, συντηρητικοί ή θεούσες, έχουν γράψει αξέχαστες σελίδες που τις διαπερνά μεταφυσικό ή θρησκευτικό ρίγος: Κώστας Βάρναλης, Γιάννης Ρίτσος, Τάσος Λειβαδίτης, Νίκος Καρούζος, Βύρων Λεοντάρης. Και με το παράδειγμα του Μανταμάδου Λέσβου υποδεικνύεται ακριβώς η αναχώνευση των ποικίλων παραδόσεων στο σώμα του νεοελληνικού κοινωνικού σχηματισμού. Εικάζω τέτοια θα ήταν, μεταξύ άλλων, η συζήτηση του κ. Τσίπρα με τον π. Βασίλειο Γοντικάκη, τον ιερομόναχο που συνέπαιρνε με τον εμπνευσμένο λόγο του τους αμφισβητίες φοιτητές στη δεκαετία του ‘80. Θα ωφελούσε πολλούς δοκησίσοφους η συνακρόαση.

Μοίρα και Άνθρωπος στην Ευρωπαϊκή Λογοτεχνία

Μοίρα και Άνθρωπος στην Ευρωπαϊκή Λογοτεχνία

Ο Ουίσταν Οντεν το 1940 στην Καλιφόρνια, κατά τη διάρκεια 

πρωτότυπης αναπαράστασης θεατρικής παράστασης.

[Πηγή: Εντευκτήριο, 21/08/2014]

ΑΝ ΑΡΜΠΟΡ, Μίσιγκαν. Εντονο πονοκέφαλο θα προκαλούσε σε οποιονδήποτε σύγχρονο φοιτητή ο κατάλογος υποχρεωτικών αναγνωσμάτων που συνιστούσε για την αρχή του ακαδημαϊκού έτους 1941-42 ο ποιητής Ουίσταν Οντεν, ως διδάσκων στην έδρα Αγγλικής Λογοτεχνίας του Πανεπιστημίου του Μίσιγκαν των ΗΠΑ.

Στον κατάλογο αυτό, ο κυριότερος εκπρόσωπος της σύγχρονης αγγλικής ποίησης και τότε επισκέπτης καθηγητής στο Μίσιγκαν απαιτούσε από τους φοιτητές του να ολοκληρώσουν την ανάγνωση 6.000 σελίδων, στις οποίες περιλαμβάνονται αριστουργήματα της παγκόσμιας λογοτεχνίας, όπως η τρίτομη «Θεία Κωμωδία» του Δά­ντη, οι «Αδελφοί Καραμάζοφ» του Ντοστογιέφσκι και ο «Μόμπι Ντικ» του Μέλβιλ.

Ζωή χωρίς ελευθερία είναι χειρότερη κι από τον θάνατο

Ζωή χωρίς ελευθερία είναι χειρότερη κι από τον θάνατο

18 χρόνια από την θυσία των Σολωμού και Ισαάκ

Η 18χρονη κόρη του Τάσου Ισαάκ καταθέτει στεφάνι στον τάφο του ήρωα

[Ήταν τέτοιες ημέρες το ζεστό εκείνο απόγευμα του Αυγούστου του 1996 στην πράσινη γραμμή, όταν ένας 26χρονος Κύπριος, με ένα τσιγάρο στο στόμα, σκαρφάλωσε πάνω στον ιστό που κρεμόταν το μπαϊράκι του κατακτητή για να το κατεβάσει. Μη αντέχοντας το σύμβολο του αίματος και της σκλαβιάς ο Σολωμός Σολωμού και έχοντας γυρίσει από την κηδεία του δολοφονημένου από τους Γκρίζους Λύκους ξαδέλφου του, Τάσου Ισαάκ, έδρασε συναισθανόμενος το χρέος του απέναντι στον τόπο του και τις επόμενες γενηές των Ελλήνων. Σήμερα, 18 χρόνια μετά, οι χιλιάδες μοτοσυκλετιστές, οι φίλοι του και το πλήθος του λαού, που έδωσαν δυναμικό παρών στο ηρωοτόκο Παραλίμνι, στέλνουν ξανά το μήνυμα: ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ.]

Άρθρο του Λεωνίδα Χ. Αποσκίτη (2011)

[Πηγή: ΕΛ.Κ.Ε.Δ.Α., 27/03/2011]

Σήμερα που η χώρα μας βυθίζεται καθημερινά στον βάλτο της χρεωκοπίας –οικονομικής, πολιτικής, πνευματικής- και αντιμετωπίζει το φάσμα μιας νέας υποδούλωσης σε υπερεθνικά μορφώματα, επιχειρείται δόλια από τις νεοταξικές δυνάμεις η κατεδάφιση του 1821.

Αυτό γίνεται με το πρόσχημα της ιστορικής έρευνας αλλά ο βαθύτερος λόγος είναι να λοβοτομηθεί η ιστορική μνήμη του λαού και να ενσταλαχθεί στις νέες γενιές το δηλητήριο του ενδοτισμού και της υποταγής.

Ένας βασικός στόχος της νεοταξικής αναθεωρητικής παρέμβασης στην ιστορία μέσα από τα νέα εκπαιδευτικά συγγράμματα και την ηλεκτρονική «επιμόρφωση» του λαού –τύπου ντοκυμαντέρ ΣΚΑΪ- αλλά και την γενικότερη προπαγάνδα, είναι η απενεχοποίηση των Οθωμανών και της τουρκοκρατίας και η διαστρέβλωση του εθνικο-απελευθερωτικού μηνύματος του 1821.

Τα φρούρια του ιμπεριαλισμού δεν είναι απόρθητα

Τα φρούρια του ιμπεριαλισμού δεν είναι απόρθητα

Μικρή ιστορική αναδρομή στη νικηφόρα Κουβανική Επανάσταση με αφορμή τα 88α γενέθλια του Φιντέλ

ΚΟΥΒΑ, μια αξιοπερίεργη τρύπα στην παντοκρατορία του καπιταλισμού. 

Κάποτε ένας Αμερικανός πρόεδρος ανέθεσε σ' έναν πράκτορα της CIA να κάνει μια επιτόπια μελέτη της κουβανέζικης επανάστασης. Μετά από καιρό ο πράκτορας στέλνει σαστισμένος την εξής αναφορά: 

«Κύριε Πρόεδρε, δεν υπάρχει ανεργία αλλά κανείς δεν δουλεύει. Κανείς δεν δουλεύει αλλά σύμφωνα με τις στατιστικές εκπληρώνονται όλοι οι παραγωγικοί στόχοι. Εκπληρώνονται όλοι οι παραγωγικοί στόχοι αλλά δεν βρίσκεις τίποτα στα καταστήματα. Δεν βρίσκεις τίποτα στα καταστήματα αλλά όλοι τρώνε. Όλοι τρώνε αλλά επίσης όλοι παραπονιούνται διαρκώς ότι δεν υπάρχουν τρόφιμα. Ο κόσμος παραπονιέται διαρκώς αλλά όλοι πάνε στην Πλατεία της Επανάστασης και ζητωκραυγάζουν υπέρ του Φιδέλ. Κύριε Πρόεδρε, έχουμε όλα τα στοιχεία αλλά κανένα συμπέρασμα...» 

[Μανουέλ Βάθκεθ Μονταλμπάν: Και ο Θεός μπήκε στην Αβάνα]

Διαβάστε εδώ το υπόλοιπο άρθρο

Μνημονεύοντας Διονύσιο Σολωμό και Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη...

Μνημονεύοντας Διονύσιο Σολωμό και Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη...

του Λεωνίδα Χ. Αποσκίτη*

[Δεκαπενταύγουστος του 2014 και, καθώς η γενικευμένη ανομία των κρατούντων πυκνώνει τον καθημερινό ζόφο, γίνεται όλο και πιο επιστητό ότι μόνο με τραγικό λόγο μπορεί να ερμηνευθεί η σημερινή πραγματικότητα. Από την δεκαετία του ’90, όταν ο Σάμιουελ Χάντινγκτον, στην στρατηγική του μελέτη «Η Σύγκρουση των Πολιτισμών», περιέγραφε την Ελλάδα ως μια «ανωμαλία» στον δυτικό πολιτισμό αποκαλώντας την «ο Ορθόδοξος παρείσακτος», διαγραφόταν ο βρόχος που μας έστηναν προκειμένου να «προσαρμοστούμε» στα «ήθη» της δυτικής κλεπτοκρατίας και τις επιταγές της νέας παγκόσμιας τάξης. Σήμερα, μετά από μια άφρονα ευρω-πορεία και... μία αλλόφρονα κοινωνική «αφύπνιση», το μέγιστο πολιτικό καθήκον του Έλληνα, της επιβίωσής του ως ιδιότυπος και αρχέγονος πολιτισμός, ταυτίζεται με την υπεράσπιση της πεμπτουσίας της Ζωής του. Μέσα στο στρατηγικό περιβάλλον της τρέχουσας περιφερειακής και παγκόσμιας αναδόμησης, είναι επιτακτικό ξανά να βρούμε την ψυχή μας μνημονεύοντας, όπως μας συμβουλεύει ο Οδυσσέας Ελύτης, Διονύσιο Σολωμό και Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη...].

Ένα μεγάλο δίδαγμα του 20^ου αιώνα είναι πως τα ιδεολογικά μορφώματα έρχονται και παρέρχονται, αλλά οι θρησκείες παραμένουν ακλόνητες.

Μου λένε οι γύρω παγωνιά, τους λέω Παναγία

Μου λένε οι γύρω παγωνιά,

τους λέω Παναγία

Το πάθος που διώκεται

Σε κουβαλάω απάνω μου
στις ερημιές βαδίζω
στα σινεμά στην αγορά
σε κουβαλάω σαν τα μωρά
και κάποιους εμποδίζω

Το πάθος που διώκεται
δεν πα΄ να επιδιώκετε
εσείς θα βγείτε λάθος
στο βάθος το ζηλεύουμε
αυτό που ρεζιλεύουμε
και μάρτυράς μου ο Άθως

Σε κουβαλάω απάνω μου
δυο χρόνια δε δουλεύω
κοιμήσου εδώ προσωρινά
κι αν ρίξει χιόνι στα ορεινά
θα πούμε το «πιστεύω»

Το πάθος που διώκεται
δεν πα΄ να επιδιώκετε
εσείς θα βγείτε λάθος
στο βάθος το ζηλεύουμε
αυτό που ρεζιλεύουμε
και μάρτυράς μου ο Άθως

Σε κουβαλάω απάνω μου
με κλονισμένη υγεία
περνάμε κόσμο και ντουνιά
μου λένε οι γύρω παγωνιά
τους λέω Παναγία

Το πάθος που διώκεται
δεν πα΄ να επιδιώκετε
εσείς θα βγείτε λάθος
στο βάθος το ζηλεύουμε
αυτό που ρεζιλεύουμε
και μάρτυράς μου ο Άθως

Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
Στίχοι: Λίνα Νικολακοπούλου
Πρώτη εκτέλεση: Μανώλης Μητσιάς
[Από τον κύκλο τραγουδιών τού Μίκη Θεοδωράκη «Πολιτεία Γ\'» (1994)]