Ο «Σιδηρούς Άξονας» της αλαζονείας και της ύβρεως

Ο «Σιδηρούς Άξονας» της αλαζονείας και της ύβρεως

Τα πολεμικά παιχνίδια της Συμμαχίας Αγγλο-Σαξόνων, Σιωνιστών και Ισλαμιστών από την Γάζα μέχρι την Ουκρανία

του Λεωνίδα Χ. Αποσκίτη*

Ο ιστορικός του μέλλοντος θα γράψει ότι ο «Νέος Αμερικανικός Αιώνας» του αμερικανοσιωνιστικού μπλοκ δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ γιατί η παγκόσμια αντίσταση των λαών υπήρξε τελικά αποφασιστική. Ιδιαίτερα, ο διασυρμός των Ισραηλινών από τους μαχητές της Χεζμπολλάχ στον Λίβανο το 2006 θα αναγνωρισθεί σίγουρα σαν το πρώτο «νέο Στάλινγκραντ» του 21^ου αιώνα. Ακολούθησαν η αποφασιστική νίκη των Ρώσων στην Γεωργία το 2008, το «φιάσκο» της Συρίας για τους νατοϊκούς ισλαμοφασίστες το 2013 και η αναχαίτιση της ευρω-ναζιστικής χούντας του Κιέβου από τον Πούτιν στην Κριμαία και στην Ανατολική Ουκρανία, που βρίσκεται ακόμα σε εξέλιξη.

Ειδικοί της γεωπολιτικής, που μελετούν την παράλογη «αυτοκρατορική» ψύχωση των ΗΠΑ μετά την 11^η Σεπτέμβρη 2001, θεωρούν υπεύθυνη για το Χάος, που μαίνεται στην Μέση Ανατολή και επεκτείνεται στην Ευρασία, την αλαζονεία της ασυνάρτητης πολιτικής των Ηνωμένων Πολιτειών και των Τευτόνων συμμάχων τους στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Αυτές οι δύο δυνάμεις, μαζί με τους μεσσιανιστές του Σιωνισμού και του σουννιτικού Ισλαμισμού, είναι που αποτελούν τον νεοταξικό «Σιδηρού Άξονα» του πολέμου.

Μπορεί να φαίνεται παρακινδυνευμένη σήμερα η πρόβλεψη ότι θα ηττηθεί αυτή η ανίερη, σιδηρόφρακτη συμμαχία που στηρίζει την παγκοσμιοποίηση ως το «κύμα του μέλλοντος», αλλά η ιστορία επανειλημμένα έχει εξευτελίσει αντίστοιχους κυρίαρχους θεσμούς. Όλα δείχνουν προς αυτό γιατί η πλειοψηφία των εθνών και των ανθρώπων του πλανήτη, αργά αλλά σταθερά, στρέφεται εναντίον τους και ιδεολογικά και στην πράξη!

Όπως είχε διορατικά προβλέψει ο Τζέϊμς Πέτρας, «Είναι προφανές ότι η παγκοσμιοποίηση είναι πράγματι το “κύμα του μέλλοντος”, αλλά για τους κερδοσκόπους και τους χρηματιστές. Το να συσχετίσουμε αυτή την ρόδινη εικόνα με την μοίρα της υπόλοιπης ανθρωπότητας θα ήταν καθαρή απάτη». (Τζέϊμς Πέτρας – Χένρι Βελτμέγιερ: «Η παγκοσμιοποίηση χωρίς μάσκα», 2001. Στα ελληνικά, Εκδ. ΚΨΜ, 2005).

Είναι γεγονός ότι, σήμερα, η κατοχή στα χέρια της υπερ-ελίτ άγνωστης τεχνολογίας και όπλων μαζικής καταστροφής δημιουργεί μεγαλύτερους κινδύνους από το παρελθόν. Οι κίνδυνοι αυτοί επαυξάνονται από το γεγονός ότι έχει χαθεί κάθε ηθικός φραγμός στους κύκλους των Επικυρίαρχων συν το ότι κανείς δεν μπορεί να προβλέψει πώς θα αντιδράσουν οι αλαζόνες και άπληστοι αυτοί κλεπτοκράτες όταν καταλάβουν ότι χάνουν το παιγνίδι. Πώς θα παραιτηθούν από τις υπερβολικές αξιώσεις που είχαν κτίσει γύρω από το οικοδόμημα της παγκοσμιοποίησης; Θα παραδοθούν άνευ όρων αυτοί που διακήρυτταν το «τέλος της ιστορίας» και την εξάλειψη των βασικών τελικών συγκρούσεων και αντι-ιμπεριαλιστικών αγώνων; Θα παραδεχθούν ότι όλα τα επιχειρήματά τους διαψεύστηκαν και θα σηκώσουν ψηλά τα χέρια αυτοί οι αδίστακτοι που μας διαβεβαίωναν ότι η παγκοσμιοποίηση αποτελεί το «κύμα του μέλλοντος»;

Φυσικά και δεν αναμένεται κάτι τέτοιο, ειδικά όταν η κρίση θα βαθαίνει, υπό το τρέχον νεοφιλελεύθερο παγκόσμιο καθεστώς, και θα αυξάνονται οι «μη ενσωματώσιμοι», οι νεόπτωχοι κι αυτό που ο ριζοσπάστης αναλυτής Mike Davis ονομάζει «ανεπίσημο προλεταριάτο».

«Οι νέοι φτωχοί των πόλεων, όμως, δεν θα πέσουν ήσυχα σ’ αυτή την σκοτεινή νύχτα. Η αντίστασή τους, πράγματι, συνιστά την βασική συνθήκη για την επιβίωση της ενότητας της ανθρώπινης φυλής έναντι του εκφυλισμού της νέας παγκόσμιας τάξης. Πρόκειται για μια αντίσταση, όμως, της οποίας οι ιδεολογικές και πολιτικές εκφράσεις δεν έχουν μέχρι τώρα βρει μια παγκόσμια ενότητα ή ένα ιστορικό πολιτικό αστέρι...». (Mike Davis, Εξυμνώντας του Βαρβάρους, εκδ. Ελευθεριακή Κουλτούρα, Αθήνα 2008).

Οι Αμερικανοί γνωρίζουν πολύ καλά πως το μέλλον του πολέμου παίζεται στα αστικά περιβάλλοντα, στους δρόμους, στους υπονόμους, στα μεγάλα συγκροτήματα πολυκατοικιών, γι’ αυτό, από την δεκαετία του ’90, ανέθεσαν στην RAND, ένα μιλιταριστικό think-tank γνωστό για την ανάμιξή του σε νεοταξικά βρώμικα παιγνίδια, την ανάπτυξη ενός γεωπολιτικού πλαισίου του αστικού πολέμου. Οι ερευνητές της κατέληξαν ότι η «αστικοποίηση της ανταρσίας» θα είναι ο αδύναμος κρίκος της νεοταξικής αυτοκρατορίας. Πολλοί είναι αυτοί που πιστεύουν ότι η κατοχή του Ιράκ, εκτός των άλλων λόγων, έγινε για να πειραματιστούν οι Αμερικανοί και οι Ισραηλινοί σύμβουλοί τους σε ένα πολεμικό εργαστήριο όπου οι πεζοναύτες, οι ραίηντζερς και οι ελεύθεροι σκοπευτές –που τόσο ανελέητα χρησιμοποιούν οι σιωνιστές στην Παλαιστίνη- να δοκιμάσουν νέες δολοφονικές πρακτικές εν όψει του επερχόμενου παγκόσμιου πολέμου εναντίον των εξεγερμένων του 21^ου αιώνα.

Αδιάσειστα αποδεικτικά στοιχεία συνηγορούν στο ότι το σημερινό Χάος οφείλεται στην συγκεκριμένη πολιτική, η οποία έχει σχεδιαστεί από αυτούς που επωφελούνται από τον πόλεμο και τις στρατιωτικές επιχειρήσεις στην Μέση Ανατολή και πέραν αυτής. Ενώ η αμερικανική πολιτική στην περιοχή είναι παράλογη και αντιφατική από την άποψη της διεθνούς ειρήνης, ή ακόμη και από τη σκοπιά των εθνικών συμφερόντων των ΗΠΑ συνολικά, είναι απολύτως λογική από την πλευρά όσων επωφελούνται οικονομικά και γεωπολιτικά από τον πόλεμο και τις διεθνείς συρράξεις, δηλαδή (α) το στρατιωτικό-εταιρικό σύμπλεγμα, και (β) οι φανατικοί σιωνιστές υποστηρικτές του «Μεγάλου Ισραήλ».

Σε μια προσεκτικά υπολογισμένη προσπάθεια να επαναπροσδιοριστεί ο κόσμος ως «πιο επικίνδυνος», και ως εκ τούτου να δημιουργηθεί μια νέα «Στρατηγική για την Εθνική Ασφάλεια» των ΗΠΑ, αυτή η ομάδα των στρατιωτικών σχεδιαστών και τα μιλιταριστικά think-tanks συνέταξαν ένα νέο στρατιωτικο-γεωπολιτικό σχέδιο αμέσως μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης, που έγινε γνωστό ως «Defense Planning Guidance», ή «Στρατηγική Άμυνας για την δεκαετία του ‘90». Το σχέδιο, που παρουσιάστηκε από τον Λευκό Οίκο στις αρχές του ‘90 ενώπιον του Κογκρέσου, εστίαζε στα «απρόβλεπτα ταραχώδη σημεία του Τρίτου Κόσμου» ως τα νέα σημεία προσοχής της στρατιωτικής ισχύος των ΗΠΑ στην μετασοβιετική εποχή.

Οι υπέρμαχοι των επιλεκτικών πολέμων των ΗΠΑ είχαν ήδη χαρακτηρίσει τις τότε «μη φιλικές» κυβερνήσεις ως «ταραξίες», ή και υποστηρικτές της τρομοκρατίας, πράγμα που απαιτούσε «αλλαγή καθεστώτος». Πριν από τις επιθέσεις της 11/9, όμως, τέτοιοι χαρακτηρισμοί δεν ήταν αρκετοί προφανώς για να πεισθεί ο αμερικανικός λαός να στηρίξει τους πολέμους των ΗΠΑ στο εξωτερικό. Ήταν η προβοκάτσια της 11/9 που έδωσε το πολυπόθητο πρόσχημα στους μιλιταριστές και το ισραηλινό λόμπυ για τους πολέμους αυτούς, ώστε, η αλλαγή καθεστώτος στο Ιράκ να μεταλαμπαδευθεί και σε άλλα «εχθρικά» καθεστώτα της περιοχής, αλλά και σε όλο τον κόσμο.

Τα τελευταία γεγονότα στην Μέση Ανατολή και στην Ουκρανία επιβεβαιώνουν ότι η ασυδοσία των οικονομικών συμφερόντων δεν δίνει δεκάρα για τις ανθρώπινες ζωές και γι’ αυτούς που μάχονται για την ανεξαρτησία τους, τους οποίους θεωρεί «τρομοκράτες».

Ακριβώς όπως αυτοί που επωφελούνται από τον πόλεμο, το στρατιωτικό-βιομηχανικό σύμπλεγμα και οι εταιρείες ασφαλείας, θεωρούν ότι η διεθνής ειρήνη και σταθερότητα βλάπτει τα συμφέροντά τους, έτσι και οι σιωνιστές φανατικοί υποστηρικτές του «Μεγάλου Ισραήλ» αντιλαμβάνονται την ειρήνη μεταξύ Ισραήλ - Παλαιστινίων και των Αράβων γειτόνων επικίνδυνη για την επιδίωξή τους να ελέγξουν την «Γη της Επαγγελίας».

Απηχώντας αυτό το σκοτεινό αίσθημα της διάλυσης και του κατακερματισμού των αραβικών κρατών σε ένα μωσαϊκό εθνοτικών ομάδων υπό συνθήκες πολέμου και κοινωνικοπολιτικής αναταραχής, ο Αριέλ Σαρόν το είχε επισημάνει στις 24 Μαρτίου 1988, ότι «αν συνεχιζόταν η Παλαιστινιακή εξέγερση, το Ισραήλ θα έπρεπε να στραφεί εναντίον των Αράβων γειτόνων τους». Ο πόλεμος, είχε δηλώσει, θα προσφέρει «τις συνθήκες» για την εξαφάνιση ολόκληρου του παλαιστινιακού λαού από τη Δυτική Όχθη και τη Γάζα, ακόμη και από το εσωτερικό του Ισραήλ. [Πηγή: Stephen J. Sniegoski, «The War on Iraq: Conceived in Israel», http://vho.org/tr/2003/3/Sniegoski285-298.html]

Το μονοπάτι της άγνοιας και της αλαζονείας οδηγεί στο κυνικό μήνυμα ότι η μαζική σφαγή των αμάχων είναι αποδεκτή όταν οι δολοφονίες γίνονται από τον ισραηλινό στρατό. Αυτή είναι η αιτία του των χιλιάδων πτωμάτων, των ετοιμοθάνατων αμάχων, των αιμορραγούντων παιδιών, των γαζωμένων από τα μη επανδρωμένα ιπτάμενα drones, τα «Zennanis» (αυτά που μουρμουρίζουν), όπως τα λένε στα αραβικά, και όχι οι «ρουκέτες» της Χαμάς.Σίγουρα η μάχη δεν γίνεται για τις σήραγγες και την υπόγεια κίνηση των μαχητών, οι σήραγγες είναι απλώς όπλα της αντίστασης.

Ο Ζακ Κούπφερ, μέλος της παγκόσμιας Σιωνιστικής Οργάνωσης, πιστός σ’ αυτό τον παραλογισμό, κάλεσε να «μεταβληθεί η Γάζα σε αρχαιολογικό χώρο».

Όπως είπε χαρακτηριστικά, «η Γάζα πρέπει να γίνει πεδίο ερειπίων, απ’ όπου μόνο βογγητά να ακούμε»...

Η πιο σημαντική φωνή των κατεστημένων  ΜΜΕ στις Ηνωμένες Πολιτείες έδωσε, την ώρα που ξεκινούσε ο ισραηλινός στρατός, το πράσινο φως για την σφαγή.

Με τίτλο «Ο Πόλεμος του Ισραήλ στην Γάζα», η εφημερίδα New York Times στο κύριο άρθρο της 19 Ιουλίου διαβεβαίωνε πως το μακελειό αυτό είναι απαραίτητο! Πίσω από τις γραμμές υπήρχε ένα σιωπηλό μήνυμα προς το Ισραήλ: Σκότωσε κι άλλους. Είσαι ΟΚ.

Μιλώντας ο Νετανυάχου στις 21 Ιουλίου προς το έθνος του, παραδέχθηκε ότι «ο πόλεμος στην Γάζα είναι μάχη για την ύπαρξη του εβραϊκού κράτους»...

«Ο Νετανυάχου είναι σωστός. Αλλά το Ισραήλ δεν μπορεί να κερδίσει αυτή την μάχη», απάντησε αμέσως με άρθρο του ο Ισραηλινός καλλιτέχνης και ακτιβιστής Gilad Atzmon:

«Το Ισραήλ τώρα, για άλλη μια φορά, εμπλέκεται σε κολοσσιαία εγκλήματα πολέμου εναντίον άμαχου πληθυσμού και ...η ελίτ των καταδρομέων του πεζικού του εξοντώνονται σε μια μάχη πρόσωπο με πρόσωπο στους δρόμους της Γάζας. Παρά την σαφή ισραηλινή τεχνολογική υπεροχή και δύναμη πυρός, οι Παλαιστίνιοι μαχητές κερδίζουν την μάχη στο έδαφος και, μάλιστα, έχουν καταφέρει να την μεταφέρουν στην ισραηλινή επικράτεια.

Η ήττα του ισραηλινού στρατού στη Γάζα αφήνει το εβραϊκό κράτος χωρίς ελπίδα. Το ηθικό δίδαγμα είναι απλό. Αν επιμένετε να ζείτε στη γη κάποιου άλλου, η στρατιωτική ισχύς είναι απαραίτητη για να αποθαρρύνεται η αντίσταση των κατεχόμενων πολιτών προκειμένου να διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους. Το επίπεδο των απωλειών των ισραηλινών ενόπλων δυνάμεων και ο αριθμός της ελίτ των ισραηλινών στρατιωτών που επιστρέφουν στο σπίτι σε φέρετρα στέλνει ένα σαφές μήνυμα τόσο στους Ισραηλινούς όσο και στους Παλαιστίνιους. Η ισραηλινή στρατιωτική υπεροχή ανήκει στο παρελθόν. Δεν υπάρχει μέλλον για κράτος μόνο για Εβραίους στην Παλαιστίνη. Ίσως χρειαστεί να προσπαθήσουν κάπου αλλού».

Τα σχέδια για αλλαγή συνόρων, καθεστώτων και δημογραφικής κατάστασης στην Μέση Ανατολή, το χάος που μαίνεται στην Βόρεια Αφρική και την Ανατολική Ευρώπη/Ουκρανία, το χάσμα που μεγαλώνει με την Μόσχα, δεν οφείλεται μόνο στις «αστοχίες» των ΗΠΑ, αλλά σε ηθελημένες αποφάσεις για την εκδίωξη των Ρώσων από την αγορά ενέργειας.

Η Ε.Ε., εκτός της οικονομικής κρίσης, βρίσκεται σε μια αναταραχή λόγω της γεωπολιτικής του φυσικού αερίου. Το αγγλοσαξονικό σχέδιο είναι να αποδεσμευθεί η Ευρώπη απ’ τον Βόρειο Αγωγό (Ρωσία-Γερμανία) και το ρωσικό, ιρανικό ή αραβομουσουλμανικό πετρέλαιο. Τα μεγάλα αποθέματα του φυσικού αερίου της Λιβύης (τεράστια), της Κύπρου και του Ισραήλ λύνουν για πολλά χρόνια το ενεργειακό πρόβλημα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Από την άλλη, τα προβλήματα που έχουν δημιουργηθεί στην κάτω πλευρά της Μεσογείου για αυτούς τους λόγους δημιουργούν μια γενικευμένη αστάθεια στη Νότια Ευρώπη (μεταναστευτικές ροές, φύλαξη συνόρων) και στην Ανατολική Ευρώπη (λόγω Ουκρανίας).

Το μπρα ντε φερ της Ουάσιγκτων με την Μόσχα στο ουκρανικό μέτωπο δύσκολα θα επιτρέψει ισοπαλία. Όποιος υποχωρήσει θα είναι «τελειωμένος».

Αν υπονομευτεί η πολιτική ισχύς του Πούτιν, το ΝΑΤΟ θα εγκατασταθεί για τα καλά μέσα στο Κίεβο. Η Ρωσία ήδη προειδοποίησε τους δυτικούς να μαζέψουν τους μισθοφόρους τους γιατί δεν θα επιτρέψει κάτι τέτοιο. Παρ’ όλα αυτά, ο ανώτατος διοικητής του ΝΑΤΟ, στρατηγός Philip M. Breedlove, ανακοίνωσε την περαιτέρω ενίσχυση της παρουσίας αμερικανικών στρατευμάτων στις χώρες της Βαλτικής, των Βαλκανίων και της Πολωνίας, που συνορεύουν με την Ρωσία.

Οι Αμερικανοί οξύνουν το παιχνίδι συνειδητά, αγνοούν τον Πούτιν και δρουν τυχοδιωκτικά στο θέμα της πτήσης ΜΗ17, λέγοντας ότι είδαν τον τύπο του πυραύλου..., την ίδια ώρα που «δεν ξέρουν τίποτα» για το εξαφανισμένο, πανομοιότυπο Boeing 777, από τον Μάρτιο.

Η Ρωσία σίγουρα θα αντιδράσει αστραπιαία στην ενδεχόμενη νατοϊκή περικύκλωσή της και σίγουρα το τοπίο, που είναι ήδη καυτό, μπορεί να ενεργοποιήσει ένα πολεμικό ντόμινο τους επόμενους μήνες.

Η Ρωσία και το Σύμφωνο της Σαγκάης φοβούνται την αμερικανική περικύκλωση, οι χώρες των «BRICS» έδειξαν με τις αποφάσεις τους στην Βραζιλία ότι δεν πολυθέλουν πλέον ένα Γαλλο-Αγγλο-Αμερικανικό Διεθνές Νομισματικό Ταμείο… Ο Κεϋνσιανισμός, που κάποιοι θυμήθηκαν όψιμα, δεν μπορεί να είναι λύση για την Ε.Ε., δεδομένης της αποβιομηχανοποίησης στην Δύση.

Σοβαρή εξωτερική πολιτική και ευρωπαϊκή αποτρεπτική ισχύς δεν υπάρχει ούτε στα χαρτιά...

Από τα παραπάνω εύλογα προκύπτει ότι η χρεωκοπημένη Ελλάδα, στο επίκεντρο όλων αυτών, θα δοκιμασθεί σε όλα τα μέτωπα και ότι πρέπει να είμαστε έτοιμοι να αντιμετωπίσουμε πρωτοφανείς πιέσεις και αντίποινα, όντας στην πιο εποφθαλμιούμενη θέση μεταξύ των δύο συνασπισμών.

* [από το HELLENIC NEXUS, τ.88, Aυγούστου 2014]