Η εξ Αθηνών «αιρετική λύση» διχοτόμησης και δύο κρατών

Η εξ Αθηνών «αιρετική λύση» διχοτόμησης και δύο κρατών

Περίεργη διατεταγμένη συγχορδία

Ο Σταύρος Λυγερός προτείνει «βελούδινο ημιδιαζύγιο» μεταξύ Ελλήνων και Τούρκων. Η τουρκική πολιτική κατάλυσης της Κυπριακής Δημοκρατίας και δικαίωσης της κατοχής τώρα βρίσκει υποστηρικτές, εκτός από ξένους, και Έλληνες. Ο Στ. Λυγερός πιστεύει ότι με αυτήν τη λύση θα… εκδιώξει (!!) την Τουρκία από το νησί

ΠΟΙΟ σοβαρό κράτος στον κόσμο συζητά τη διάλυση και την κατάργησή του για να ικανοποιήσει ή να εξυπηρετήσει συμφέροντα του κατακτητή του, άλλων ξένων ή για να κατευνάσει τον εισβολέα; Και ποιοι πολιτικοί θα τολμήσουν να διαλύσουν ένα κράτος για να φτιάξουν δύο μαριονέτες;

Κυβερνήσεις σηκώνουν τα χέρια ψηλά, επειδή δεν επιθυμούν να δυσαρεστήσουν την κατοχική Τουρκία. Ξένοι απεσταλμένοι και Ειδικοί Σύμβουλοι πιστεύουν αφελέστατα ή τους έπεισαν ότι η λύση του Κυπριακού είναι παιγνιδάκι. Διπλωμάτες νομίζουν ότι θα κτίσουν καριέρες πάνω στην πλάτη του κυπριακού λαού. Όλοι αποτυγχάνουν, επειδή δεν αντιμετώπισαν την ουσία του προβλήματος. Και αυτή είναι η τουρκική εισβολή και κατοχή μεγάλου τμήματος του εδάφους της Κυπριακής Δημοκρατίας, ο εποικισμός, η εθνοκάθαρση του κυπριακού Ελληνισμού από μία χώρα, που έχει το θράσος να θέλει να ενταχθεί στην Ευρώπη.

Επιδίωξη και αταλάντευτος σχεδιασμός της Τουρκίας ήταν και είναι η κατάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας. Αυτός επιχειρήθηκε συντεταγμένα με το σχέδιο Ανάν, που ικανοποιούσε όλους τους τουρκικούς στόχους αλλ’ ευτυχώς απορρίφθηκε από το σωτήριο «όχι» του κυπριακού Ελληνισμού. Η Τουρκία και όσοι την υποστηρίζουν, δεν απόκαμαν. Τον τελευταίο καιρό ήρθαν αρωγοί της ξένοι δημοσιογράφοι, δεξαμενές σκέψεων και Αμερικανοί και Εγγλέζοι διπλωμάτες. Μεταξύ αυτών εμφανίστηκε και ο Ελλαδίτης δημοσιογράφος, o Σταύρος Λυγερός.

Ο Στ. Λυγερός θεωρείται καλός γνώστης του προβλήματος. Έγραψε δεκάδες άρθρα και αναλύσεις. Το 1993, σε βιβλίο του εισηγήθηκε την ένωση των ελεύθερων περιοχών με την Ελλάδα και προκάλεσε θύελλα αντιδράσεων. Ο πολέμιος του σχεδίου Ανάν, το 2004, σήμερα προτείνει την πρωτοφανή και προκλητική «αιρετική λύση» της κατάλυσης της Κυπριακής Δημοκρατίας, της διχοτόμησης, της νομιμοποίησης της τουρκικής εισβολής και κατοχής και της δημιουργίας δύο ανεξάρτητων κρατών. Τι εισηγείται ο Στ. Λυγερός;

Υποστηρίζει πως δεν αξιοποιήθηκε το «όχι» στο σχέδιο Ανάν και ότι χάθηκε μια χρυσή ευκαιρία να δρομολογηθεί μια αναθεώρηση στρατηγικής της ελληνικής πλευράς από μηδενική βάση. Λέγει ότι η διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία οδηγεί σε μια ιδιότυπη, μη βιώσιμη συνομοσπονδία και παρατηρεί πως, σχέδια τύπου Ανάν καλλιεργούν την αυταπάτη της επανενοποίησης του νησιού, ενώ στην πραγματικότητα νομιμοποιούν τον έλεγχο της Άγκυρας στον Βορρά και εγγράφουν τουρκικές υποθήκες στον Νότο.

Τι εννοεί όταν εισηγείται αναθεώρηση στρατηγικής από μηδενική βάση; «Προϋποθέτει», γράφει, «την κατάθεση εναλλακτικών (ως προς τα σχέδια τύπου Ανάν) προτάσεων». Και προσθέτει:

«Επέλεξα τον όρο "βελούδινο ημιδιαζύγιο" επειδή πιστεύω ότι περιγράφει με ακρίβεια το περιεχόμενο. "Βελούδινο", λοιπόν, επειδή η πρόταση προσπαθεί να παντρέψει τα βασικά "θέλω" Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων. Και "ημιδιαζύγιο" επειδή, ενώ προβλέπει τη δημιουργία δύο ανεξάρτητων κυπριακών κρατών στη λογική "έδαφος έναντι αναγνώρισης", δεν σταματάει εκεί. Ταυτοχρόνως τα υποχρεώνει θεσμικά όχι μόνο να συνεργάζονται στενά, αλλά και να διατηρούν μεταξύ τους μια πολλαπλή ισορροπία. Προβλέπεται, άλλωστε, η συμμετοχή και των δύο στην Ε.Ε. με κοινό καπέλο.

»Το "βελούδινο ημιδιαζύγιο" επινοήθηκε για να εκδιώξει την Τουρκία από την Κύπρο. Για να το επιτύχει, ικανοποιεί τα βασικά "θέλω" της τουρκοκυπριακής κοινότητας. Η Άγκυρα πιθανότατα θα επιχειρήσει να το τορπιλίσει. Θα έχει, όμως, υψηλό πολιτικό κόστος εάν απορρίψει ένα σχέδιο λύσης που προβλέπει δύο κράτη και προσφέρει επαρκείς εγγυήσεις προστασίας στους Τ/κυπρίους, επειδή αυτά είναι τα κύρια επιχειρήματά της.

Στόχος του "βελούδινου ημιδιαζυγίου" είναι να απομακρύνει το μικρό τ/κ κράτος από τον ασφυκτικό εναγκαλισμό της Άγκυρας, βάζοντάς το να χορέψει σε ευρωπαϊκούς ρυθμούς». Ο Στ. Λυγερός ισχυρίζεται πως το «βελούδινο ημιδιαζύγιο» αμφισβητεί τη στρατιωτική και πολιτική παρουσία της Τουρκίας στα κατεχόμενα και ότι την «πετάει έξω από την Κύπρο». Γι' αυτό και είναι αμφίβολο ότι θα το αποδεχτεί, αλλά θα έχει «πολιτικοδιπλωματικό κόστος καθόλου ασήμαντο».

Αν διαβάσει κανείς τι εισηγείται ο Στ. Λυγερός, θα νομίσει ότι είναι… εξωγήινος. Ότι δεν γνωρίζει τα σχέδια της Τουρκίας, τι διαμηνύουν καθημερινά εδώ και δεκαετίες Τούρκοι πολιτικοί και στρατιωτικοί, γιατί η Άγκυρα θέλει να καταλύσει την Κυπριακή Δημοκρατία, γιατί εποφθαλμιά τώρα τους υδρογονάνθρακες της νήσου, γιατί επιδιώκει να γίνει περιφερειακή και μεγάλη δύναμη, κτλ. Κι όμως, στα δύο από τα τρία κεφάλαια του βιβλίου του κάνει μιαν ορθή, γενικά, ανάλυση της πολιτικής της Ελλάδος και της Κύπρου, των αστοχιών και των ασυναρτησιών τους, του μικροελλαδισμού και των ελληνικών φοβικών συνδρόμων έναντι της Τουρκίας.

Κυρίως, ο Στ. Λυγερός αναλύει ορθά την τουρκική -κεμαλική και νεο-οθωμανική- πολιτική, που αποβλέπει ακριβώς στην κατάλυση της κρατικής οντότητας της Κυπριακής Δημοκρατίας και στον έλεγχο της Κύπρου, όχι διότι ενδιαφέρεται δήθεν για τους Τ/κυπρίους. Παραθέτει προς τούτο πληθώρα σχετικών δηλώσεων Τούρκων πολιτικών και στρατιωτικών.

Εκείνο που προκαλεί έκδηλο προβληματισμό και υποψίες είναι η σταθερή επιμονή του Στ. Λυγερού να αντιπαραβάλλει διαρκώς τη δική του πρόταση προς το απορριφθέν το 2004, σχέδιο Ανάν. Επίμονα υποστηρίζει, πρώτον, ότι οι συνομιλίες κυοφορούν ένα νέο σχέδιο Ανάν και, ως εκ τούτου, δεύτερον, η καλύτερη επιλογή είναι το «βελούδινο ημιδιαζύγιο» που, κατά τους αναπόδεικτους ισχυρισμούς του, όλοι είναι έτοιμοι να το αποδεχτούν επειδή τους εξυπηρετεί.

Αναφέρεται στη διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας με τόση ανέμελη επιτηδειότητα, που νομίζει κανείς ότι διαλύεται παιδική ομάδα ποδοσφαίρου. Και επιμένει στη δημιουργία δύο κρατών ως εάν να πρόκειται για το πιο σύνηθες πράγμα στον κόσμο.

Η θέση του για τη διχοτόμηση και δύο κράτη συγκρούεται ευθέως και συνιστά τη μεγαλύτερη αντίφαση του βιβλίου του, επειδή στα δύο πρώτα κεφάλαια ο Στ. Λυγερός εξηγεί γιατί οι Τ/κύπριοι ελέγχονται από την Τουρκία και γιατί η Τουρκία θέλει να κατέχει τον Βορρά και να ελέγχει τον Νότο.

Είναι φανερό πως δεν θέλει να κατανοήσει ότι η Τουρκία δεν θέλει διχοτόμηση και δεν θα ανεχθεί τ/κ κράτος εκτός του ελέγχου της. Ο Στ. Λυγερός κάνει και ειδική αναφορά στον Νταβούτοβλου, που βροντοφωνάζει να το καταλάβουν και οι πλέον άσχετοι: «Ακόμη κι αν δεν υπήρχε ούτε ένας μουσουλμάνος Τούρκος εκεί (στην Κύπρο), η Τουρκία όφειλε να διατηρεί ένα κυπριακό ζήτημα. Καμία χώρα δεν μπορεί να μείνει αδιάφορη σε ένα τέτοιο νησί, που βρίσκεται στην καρδιά του ζωτικού της χώρου».

Ο Στ. Λυγερός ισχυρίζεται αναπόδεικτα, εκτός εάν κάτι ξέρει, ότι όλοι -Ευρωπαίοι, Αμερικανοί, Τούρκοι, Εγγλέζοι, ακόμα και Ισραηλινοί- έχουν συμφέρον από την κατάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας και τη δημιουργία δύο ανεξάρτητων κρατών, που θα γίνουν αποδεκτά στην Ε.Ε. Το «βελούδινο ημιδιαζύγιο», λέγει, τους λύνει προβλήματα, χωρίς να θίγει τα συμφέροντά τους. Και οι Έλληνες Κύπριοι? Αυτοί είναι «βυθισμένοι στον αποχαυνωτικό εθισμό των αυταπατών τους», όπως κατ' επανάληψιν και κατά τρόπο μειωτικό αποφαίνεται.

Ή υποφέρουν από ένα ισχυρό σύνδρομο λεβαντινισμού, όπως απαξιωτικά μάς προσβάλλει. Η μία από τις πολλές αυταπάτες τους, ισχυρίζεται, είναι ότι κατά συντριπτική πλειοψηφία θέλουν ενιαίο κράτος με την αρχή ένας πολίτης, μία ψήφος. Δεν καταλαβαίνουν, όμως, οι δυστυχείς πως η επιβίωσή τους βρίσκεται στο «βελούδινο ημιδιαζύγιο» του Λυγερού και ότι, εξαιτίας της οικονομικής κρίσης, η δύναμη αντίστασής τους σε ένα σχέδιο Ανάν θα είναι μειωμένη, όπως αναπόδεικτα πάλι ισχυρίζεται.

Περίεργη διατεταγμένη συγχορδία

ΟΠΟΙΟΣ γνωρίζει κατ' ελάχιστον το Κυπριακό, εκπλήσσεται από οργή για την περίεργη αλλά προφανώς διατεταγμένη συγχορδία τόσων πολλών και ειδικά Ελλήνων που, ως εκ συμφώνου, αποφάσισαν να… σώσουν τον κυπριακό Ελληνισμό, υποστηρίζοντας και προάγοντας τουρκικές θέσεις.

Ο Στ. Λυγερός επιμένει να υποβάλλει με απόλυτη βεβαιότητα πως πάμε σε ένα νέο σχέδιο Ανάν και για να το αποφύγουμε, ξεκάθαρα και με ανεκδιήγητη ελαφρότητα, προτείνει την κατάργηση της Κυπριακής Δημοκρατίας, τη δικαίωση και νομιμοποίηση των τετελεσμένων της τουρκικής εισβολής, κατοχής, εποικισμού και εθνοκάθαρσης, τη διχοτόμηση, που πλέον η Τουρκία δεν αποδέχεται, και τη δημιουργία δύο ανεξάρτητων κρατών. Καμία αναφορά σε λύση που να ταυτίζεται με τις αρχές και αξίες της Ε.Ε., του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ελευθεριών, του κράτους δικαίου.

Ο Στ. Λυγερός, όπως Αμερικανοί, Εγγλέζοι και μερικοί Έλληνες, μας ζητά να αυτοκτονήσουμε, επειδή κάποτε θα πεθάνουμε. Κάθε νούσιμος και πατριώτης Έλληνας της Κύπρου διερωτάται: Ποιο σοβαρό κράτος στον κόσμο συζητά τη διάλυση και την κατάργησή του για να ικανοποιήσει ή να εξυπηρετήσει συμφέροντα του κατακτητή του, άλλων ξένων ή για να κατευνάσει τον εισβολέα; Ποιο σοβαρό κράτος και ποιος ελεύθερος και αξιοπρεπής λαός θέλει να δικαιώσει τον εισβολέα και να νομιμοποιήσει τα εγκλήματά του; Και ποιοι πολιτικοί θα τολμήσουν να διαλύσουν ένα κράτος για να φτιάξουν δύο μαριονέτες;

Του Σάββα Ιακωβίδη

[Πηγή: Η Σημερινή, 18/01/2015]

Σκίτσο: του Greg Groesch των The Washington Times, το οποίο απεικονίζει το μοίρασμα των κυπριακών ενεργειακών κοιτασμάτων.