Το θάρρος και το θράσος

Το θάρρος και το θράσος

Του Νίκου Ιγγλέση*

Σοκ και δέος προκάλεσαν οι απαιτήσεις των δανειστών που επιδόθηκαν από το «φιλέλληνα» πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ζαν Κλωντ Γιούγκερ, στον Έλληνα πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα, την περασμένη εβδομάδα, στις Βρυξέλλες. Από την πρώτη στιγμή ο πρωθυπουργός και όλοι οι υπουργοί της κυβέρνησης απέρριψαν τις απαιτήσεις αυτές ως παράλογες και καταστροφικές. Με το τελεσίγραφό τους οι δανειστές δε ζητούν τίποτα λιγότερο από την πλήρη υποταγή και την άνευ όρων παράδοση της Ελλάδας. Κάποιοι αφελείς εξακολουθούν να τους αποκαλούν «οι εταίροι μας», αλλά είναι πια φανερό ότι πρόκειται για τους δυνάστες του λαού μας.

Μπορεί η κυβέρνηση να δηλώνει ότι επιδιώκει μια ευρωπαϊκή λύση στο ελληνικό πρόβλημα που χρειάζεται όχι μόνο η Ελλάδα αλλά και η Ευρώπη(!), αλλά οι δανειστές έχουν άλλα συμφέροντα και άλλες γεωπολιτικές επιδιώξεις. Ευρωπαϊκή λύση σημαίνει παράδοση στη γερμανική Ευρώπη και μετατροπή της χώρας σε πολιτικο-οικονομική αποικία του Δ΄ Ράϊχ. Χαρακτηριστικά το τελεσίγραφο της Τριαρχίας (Τρόϊκα – Θεσμοί) των δανειστών, αφού καταγράφει όλα τα εξοντωτικά μέτρα που πρέπει να λάβει η κυβέρνηση σε βάρος του ελληνικού λαού καταλήγει: «Κάθε νομοθετική ή άλλη ενέργεια σχετικά με τις παραπάνω πολιτικές θα πρέπει να γίνει σε συμφωνία με τους Θεσμούς. Γενικότερα οποιαδήποτε πολιτικά μέτρα με πιθανή επίπτωση στην επίτευξη των στόχων του προγράμματος, όπως αξιολογούνται από τους Θεσμούς, θα γίνεται μόνο σε συμφωνία με τους Θεσμούς». Με απλά λόγια οι δανειστές απαιτούν από την κυβέρνηση να εκχωρήσει, στους ίδιους, το συνταγματικό δικαίωμά της να κυβερνάει αυτόν τον τόπο.

Η εθελόδουλη μνημονιακή αντιπολίτευση εδώ και καιρό ζητάει από την κυβέρνηση να υπογράψει γρήγορα οποιαδήποτε συμφωνία για να διαφυλαχθεί η ευρωπαϊκή πορεία και η παραμονή της χώρας στο ευρώ. Αν η συμφωνία ολοκληρώσει την καταστροφή της Ελλάδας λίγο την ενδιαφέρει, φαντάζεται ότι έτσι θα δικαιωθούν τα έργα και οι ημέρες της, την τελευταία πενταετία. Με θράσος χιλίων πιθήκων όλες οι συνιστώσες του κόμματος του Μνημονίου φωνάζουν στην κυβερνητική πλειοψηφία ότι δεν έχει τη λαϊκή νομιμοποίηση να προχωρήσει σε ρήξη με την Τριαρχία των δανειστών και να βγάλει τη χώρα από την κόλαση του ευρώ! Δεν έχετε, λένε, το δικαίωμα αυτό, γιατί προεκλογικά λέγατε ότι θα διαπραγματευτείτε εντός της Ευρωζώνης. Πρόκειται για τους ίδιους που κέρδισαν τις εκλογές το 2009 με το σύνθημα «λεφτά υπάρχουν» και στη συνέχεια υπέγραψαν τις Δανειακές Συμβάσεις και τα Μνημόνια. Πρόκειται για τους ίδιους που κέρδισαν τις εκλογές το 2012 με σύνθημα την επαναδιαπραγμάτευση των Μνημονίων και στη συνέχεια τα εφάρμοσαν με υπερβάλλοντα ζήλο νεοφώτιστου. Στην ίδια λογική, δυστυχώς, κινούνται και ορισμένα στελέχη της κυβέρνησης που προτείνουν, σε περίπτωση αδιεξόδου στις «διαπραγματεύσεις», προσφυγή σε εκλογές ή δημοψήφισμα. Πρόκειται για ανοησίες που σκοπό έχουν να οδηγήσουν, όχι την παρούσα κυβέρνηση, αλλά την Ελλάδα στην παράδοση και την υποταγή.

Μια κυβέρνηση εκλέγεται με βάση το πρόγραμμά της αλλά έχει καθήκον να αντιμετωπίζει κάθε σοβαρό πρόβλημα που παρουσιάζεται με αποκλειστικό γνώμονα την υπεράσπιση του εθνικού συμφέροντος. Αν δεν το πράξει θα είναι υπόλογος εθνικής μειοδοσίας. Για να μη τρελαθούμε τελείως, αν η Ελλάδα δεχτεί επίθεση από την Τουρκία, θα πρέπει η κυβέρνηση, πριν διατάξει τις ένοπλες δυνάμεις να αποκρούσουν τον εισβολέα, να κάνει εκλογές γιατί στο προεκλογικό πρόγραμμά της δεν προβλεπόταν ελληνο-τουρκικός πόλεμος;

Η πατρίδα μας σήμερα, δέχεται επίθεση ολοκληρωτικού πολέμου από την Τριαρχία των δανειστών, οι οποίοι χρησιμοποιούν ως όπλα το ευρώ και τη ρευστότητα που ελέγχεται από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ), προκειμένου να υποτάξουν την Ελλάδα. «Η ΕΚΤ έχει περάσει τη θηλιά στο λαιμό της Αθήνας …» είχε πει ο Α. Τσίπρας σε συνέντευξή του (6-3-15) στο γερμανικό περιοδικό Der Spiegel. Αντιμετωπίζουμε ως λαός έναν ασύμμετρο πόλεμο και πρέπει να αμυνθούμε με ό,τι όπλα διαθέτουμε. Η κυβέρνηση οφείλει να πάρει τις αναγκαίες αποφάσεις για την υπεράσπιση του εθνικού συμφέροντος. Ψευδαισθήσεις δεν επιτρέπονται. Ο ελληνικός λαός και η ιστορία θα κρίνουν την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, όχι από το τι έλεγε προεκλογικά, αλλά από το αν αποκρούσει επιτυχώς την ξένη επιβουλή κατά της χώρας.

Θα μπορούσε να ήταν αστείο, αν δεν ήταν τραγικό, οι δανειστές και οι εγχώριοι συνεργάτες τους θέλουν την Ελλάδα να παραμένει στο ευρώ, γιατί μόνο έτσι θα την ελέγχουν, αλλά θέλουν επίσης να έχει μισθούς και συντάξεις Βουλγαρίας, τιμές Ελβετίας και φόρους Σουηδίας και όλα αυτά για να μη γίνει Αργεντινή! Η κυβέρνηση πρέπει να σταματήσει να προτείνει και να συζητάει αλλαγές στο ΦΠΑ, στο φόρο εισοδήματος, στις συντάξεις, στις εργασιακές σχέσεις και κυρίως να αποδέχεται τις ιδιωτικοποιήσεις των στρατηγικών υποδομών της χώρας (ΟΛΠ, ΟΛΘ, περιφερειακά αεροδρόμια κ.λ.π). ‘Όλα αυτά συνθέτουν το περιεχόμενο ενός τρίτου Μνημόνιου. Η προσπάθεια εξευμενισμού των δανειστών, μέσω της είσπραξης περισσότερων φόρων, οδηγεί σε γελοιότητες. Η ελληνική πλευρά έφτασε το σημείο να προτείνει τα ζυμαρικά όταν πωλούνται στα σούπερ-μάρκετ να έχουν συντελεστή ΦΠΑ 23% αλλά όταν καταναλώνονται σ’ ένα εστιατόριο να υπάγονται σε συντελεστή 11%. Αλήθεια ποιοι εγκέφαλοι κατεβάζουν αυτές τις φαεινές ιδέες εκθέτοντας όλη την κυβέρνηση; Αλλά πέρα από το γελοίο κάποιων προτάσεων υπάρχουν και πολύ σοβαρές επιπτώσεις. Γιατί πρέπει να καταργηθούν οι μειωμένοι κατά 30% συντελεστές του ΦΠΑ στο Αιγαίο; Μήπως για να εγκαταλείψουν τα νησιά οι μόνιμοι κάτοικοι τους και αυτά να ερημώσουν; Να θυμίσουμε ότι ακατοίκητα νησιά δεν δικαιούνται Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ). Πολύ ωραίο δώρο στην Τουρκία! Μειωμένοι συντελεστές ΦΠΑ υπάρχουν στις περισσότερες χώρες της Ευρώπης, όπως στις νήσους Αζόρες και Μαδέρα της Πορτογαλίας, στα Κανάρια νησιά της Ισπανίας, στην Κορσική και τα υπερπόντια διαμερίσματα (Γουαδελούπη, Μαρτινίκα, Ρεϊνιόν) της Γαλλίας, στη νήσο της Ελιγολάνδης στη Γερμανία κ.α.

Έφτασε η ώρα, η κυβέρνηση, με θάρρος, να πάρει την απόφαση: ρήξη με τους δανειστές ή υποταγή στους δανειστές. Κάποιοι πρέπει να πάψουν να τρέφουν αυταπάτες ότι μπορεί να υπάρξει ρήξη και παραμονή στο ευρώ όπως προτείνουν ορισμένα κέντρα των δανειστών. Η κυκλοφορία παράλληλου νομίσματος, όπως κι’ αν βαφτίζεται αυτό, IOU («I Owe You», «σου χρωστάω»), Geuro, συναλλαγματική Δημοσίου, θα είναι καταστροφή. Οι Έλληνες δημόσιοι υπάλληλοι, οι συνταξιούχοι, οι προμηθευτές του Δημοσίου, θα πληρώνονται με το παράλληλο νόμισμα, που κάθε μέρα θα υποτιμάται και τα ευρώ που θα μαζεύονται από τη φορολογία, τις εξαγωγές και τον τουρισμό θα πηγαίνουν στους δανειστές για την αποπληρωμή των τοκοχρεολυσίων του Δημόσιου Χρέους. Καταπληκτική λύση! Θα πρόκειται για κάτι σαν τα «κατοχικά μάρκα» της περιόδου της γερμανικής Κατοχής. Όπως έχει πει ο στρατιωτικός και πολιτικός ηγέτης κατά τη διάρκεια της Γαλλικής Επανάστασης και συνεργάτης του Ροβεσπιέρου Σεν Ζιστ: «Μισή επανάσταση είναι καταστροφή». Αν η κυβέρνηση επιλέξει τη ρήξη πρέπει άμεσα να καταστρώσει το σχέδιο της επόμενης μέρας. Το σχέδιο αυτό μπορεί και πρέπει να προβλέπει:

1. Επιστροφή στο εθνικό νόμισμα με ισοτιμία ένα προς ένα και στη συνέχεια «κλείδωμα» αυτής της ισοτιμίας.
2. Καταγγελία των Δανειακών Συμβάσεων
3. Απαγόρευση της ελεύθερης διακίνησης των κεφαλαίων στο εξωτερικό.
4. Διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του επαχθούς – επονείδιστου χρέους και αποπληρωμή του υπόλοιπου τμήματος σε δραχμές
5. Ευρύ πρόγραμμα παραγωγικών επενδύσεων με αύξηση της νομισματικής κυκλοφορίας

Ο ελληνικός λαός και η ιστορία θα κρίνουν την κυβέρνηση από τις αποφάσεις της για τη σωτηρία της χώρας και όχι για το αν αυτές είναι σύμφωνες με τις προεκλογικές εξαγγελίες της. «Θαρσείν χρη ταχ’ αύριον έσετ’ άμυνον», ήτοι…χρειάζεται θάρρος, αύριο όλα θα είναι καλύτερα.

*Το άρθρο αυτό δημοσιεύθηκε στο περιοδικό «ΕΠΙΚΑΙΡΑ» στις 11.6.2015

[Πηγή: http://greekattack.wordpress.com ]