Το μεγάλο Ρωσσικό Πάρτυ της Νέας Υόρκης – Μια άγνωστη σχεδόν ιστορία!

Το μεγάλο Ρωσσικό Πάρτυ της Νέας Υόρκης

Μια άγνωστη σχεδόν ιστορία!

του Λεωνίδα Χ. Αποσκίτη

Στις 4 και 5 Νοεμβρίου του 1863, επί δύο ολόκληρα εικοσιτετράωρα οι Νεοϋορκέζοι χόρευαν στους δρόμους σ’ ένα ξέφρενο πάρτυ που είχε οργανώσει η κυβέρνηση των Βορείων. Ήταν ένα από τα μεγαλύτερα θεάματα στην ιστορία της πόλης και έγινε προς τιμήν των αξιωματικών και των πληρωμάτων του Ρωσσικού στόλου του Ατλαντικού, που είχε καταπλεύσει στη Νέα Υόρκη κατά την σκοτεινότερη ώρα του Αμερικανικού Εμφυλίου Πολέμου. Ένα γεγονός που έκρινε σε μεγάλο βαθμό την έκβασή του υπέρ των Βορείων.

Προς τιμήν αυτού του ελάχιστα προβεβλημένου γεγονότος γίνεται κάθε φθινόπωρο το ετήσιο γκαλά της American-Russian Corporation Federation στη Νέα Υόρκη.

Η Ελλάδα και η Αγέλη των Λύκων

Η Ελλάδα και η Αγέλη των Λύκων

Στρατηγική Γέφυρα Ανατολής και Δύσης

του Λεωνίδα Χ. Αποσκίτη

Η Ελλάδα σήμερα αντιμετωπίζει τη μεγαλύτερη απειλή της σύγχρονης ιστορίας της, καθώς η χρεωκοπία δεν είναι τόσο οικονομική, είναι συνάμα πνευματική, εθνική, δημογραφική, γεωπολιτική.

Το πολιτικό σύστημα της υποταγής, του φατριασμού, του διχασμού, της “κωλοτούμπας” και των μεγάλων προδοσιών όπως η Μικρασιατική καταστροφή, ο δωσιλογισμός με συνέπεια τον Εμφύλιο και ο Αττίλας Ι και ΙΙ, έβλαψε την Ελλάδα κατά συρροήν και κατ' εξακολούθηση. Οι πολιτικοί γκαουλάϊτερ αυτού του τόπου (ιδίως μετά την εκχώρηση της κυριαρχίας σε θεσμούς όπως το ΝΑΤΟ, η ΕΟΚ, και η ΕΕ), όντας ανίκανοι, άφωνοι και εντελώς πιστοί στα ξένα μεγάλα αφεντικά, φρόντιζαν πάντα να διαδέχονται αλλήλους στους κυβερνητικούς θώκους για να βγάζουν σταθερά στο σφυρί την εθνική μας ανεξαρτησία όποτε τους ζητηθεί. Αυθωρεί και παραχρήμα... Το ίδιο ετοιμάζεται να κάνει τώρα εν όψει των πολλών εκλογικών αναμετρήσεων που έρχονται. 

Η Συνωμοσία για την Παγκοσμιοποίηση των Αγορών

Η Συνωμοσία για την Παγκοσμιοποίηση των Αγορών

του Λεωνίδα Χ. Αποσκίτη*

«Α! Το ψέμα που ζήσαμε
ήταν ο άρτος ημών ο επιούσιος.
Κύριοι του εικοστού πρώτου αιώνα
είναι ανάγκη να μαθευτεί
εκείνο που δεν μάθαμε μεις:
να ιδωθούν τα κατά και τα υπέρ
γιατί εμείς δεν το 'δαμε
και κανείς άλλος ας μη φάει
την ψεύτρα την τροφή που
μας έτρεφε στον καιρό μας».

[Πάμπλο Νερούδα, Η Γλώσσα του Αιώνα]

Συμπληρώθηκαν ήδη 45 χρόνια από τον Σεπτέμβριο του 1973, όταν όλος ο κόσμος άκουγε άναυδος ότι η χιλιανή ακροδεξιά, η  CIA, ο Χένρυ Κίσσινγκερ και ο Λευκός Οίκος, με εκτελεστικό τους όργανο τις ένοπλες δυνάμεις της Χιλής, έριξαν την συνταγματική κυβέρνηση του Σαλβατόρ Αλλιέντε, δολοφονώντας τον ίδιο μέσα στο γραφείο του.
Αυτοί που εισέβαλαν εν ψυχρώ με τα ασκέρια τους στο Παλάτσο ντε Λα Μονέδα, το Προεδρικό Μέγαρο της Χιλής, το πρωΐ της 11ης Σεπτεμβρίου, ήταν οι απόφοιτοι της Σχολής των Αμερικανών, στη Διώρυγα του Παναμά, της σχολής των δολοφόνων, όπου φοίτησαν πολλοί διάσημοι φονιάδες αξιωματικοί της Λατινικής Αμερικής, εκπαιδευμένοι στην “πάταξη του εσωτερικού εχθρού”.

ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΜΝΗΜΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ - Τρίτη 24/7/2018 7μμ

ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΜΝΗΜΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ

Τρίτη 24/7/2018 7μμ

Ομήρου και Πανεπιστημίου (Τράπεζα της Ελλάδας)

ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΜΗ ΑΛΛΑΓΗ ΣΥΝΟΡΩΝ ΣΤΗΝ ΒΑΛΚΑΝΙΚΗ

Εναποθέτουμε λίγα λουλούδια στη μνήμη της Παναγιώτας Σταθοπούλου, της Κούλας Λίλη και των άλλων νεολαίων που έπεσαν στο μεγάλο συλλαλητήριο για την Μακεδονία στις 22/7/1943.

Ένας λαός υψώνεται άμα μάθει να μη φοβάται την αλήθεια. (Δημήτρης Γλυνός)

Ο μήνας Ιούλιος είναι σημαδιακός για την ελληνική Μακεδονία, για την Ελλάδα ολόκληρη, καθώς τον Ιούλιο του 1943, στην μαύρη περίοδο της Γερμανικής Κατοχής διοργανώθηκαν μερικές από τις πιο συγκλονιστικές μαχητικές εκδηλώσεις, που γνώρισε αυτός ο τόπος, ανατρέποντας τα σχέδια για την επέκταση της βουλγαρικής φασιστικής Κατοχής στη Μακεδονία.

Στις 22 Ιουλίου 2018 , συμπληρώνονται 75 χρόνια από το μεγάλο συλλαλητήριο της 22 Ιουνίου 1943. Τότε που ο Αθηναϊκός Λαός, κινητοποιημένος απλό το ΕΑΜ, εξεγέρθηκε και με  ορμή και όγκο πρωτοφανή σε μια μοναδική στιγμή πολιτικής αντίστασης, στην κατεχόμενη από τους ναζί Ευρώπη βροντοφώναξε "ΟΧΙ" στην παράδοση της Μακεδονίας στους Βούλγαρους Φασίστες. 

Κύπρος: 44 Χρόνια - Το Έγκλημα του Αττίλα Συνεχίζεται

Κύπρος: 44 Χρόνια

Το Έγκλημα του Αττίλα Συνεχίζεται

Τα παρασκήνια και η Μεσανατολική διάσταση του Κυπριακού

Κύπρος η νήσος / προς Ανατολάς

Ομόγλωσση / Ομογάλακτη / Ομομήτρια

(Νάσα Παταπίου, Κυπρία ποιήτρια)

του Λεωνίδα Χ. Αποσκίτη

Η χουντική προδοσία του 1974, η τραγωδία που ακολούθησε στην Κύπρο και οι συνέπειες της τουρκικής εισβολής συνιστούν ένα διαρκές πολλαπλό και απεχθές έγκλημα, ένα μοναδικό ίσως φαινόμενο διεθνούς ανομίας. Το 33% του πληθυσμού μιας χώρας που εκτοπίσθηκε με την βία, οι χιλιάδες νεκροί και αγνοούμενοι, ο σφετερισμός της γης και των περιουσιών, οι λεηλασίες και οι καταστροφές της ελληνικής πολιτιστικής κληρονομιάς του νησιού και η συνεχιζόμενη για 44 χρόνια απόπειρα τελικής Άλωσης της Κυπριακής Δημοκρατίας με εξωφρενικά σχέδια, το αποδεικνύουν.

Η Ανέντιμη Σταυροφορία και η σκιά της Κίνας στην ιστορία

Η Ανέντιμη Σταυροφορία

και η σκιά της Κίνας στην ιστορία

“Ποια είναι η αθανασία, δάσκαλε, τι θα πει αθάνατος;” και ο Κομφούκιος απάντησε: “Μία είναι η αθανασία: η εντιμότητα”

Επιμέλεια: Λεωνίδας Χ. Αποσκίτης*

Την ώρα αυτή, αν επιβληθεί η ατζέντα των neocons και του “λόμπυ του πολέμου” στον Τραμπ, η Δύση θα βρεθεί πλέον στην ίδια ακριβώς πορεία με αυτήν της Ευρώπης στα μέσα της δεκαετίας του 1930.

Σίγουρα, η ιδεολογία είναι διαφορετική, όπως και αυτός που θα παίξει τον ρόλο του αποδιοπομπαίου τράγου. Αλλά το σκεπτικό είναι “ακριβώς” το ίδιο.

Οι ίδιες αιτίες παράγουν τα ίδια αποτελέσματα. Αλλά την φορά αυτήν υπάρχουν όπλα και στις δύο πλευρές, που κάνουν το Ολοκαύτωμα της Δρέσδης να μοιάζει με μικρό σπινθήρα.

Σήμερα, η κατάσταση είναι, επίσης, απείρως χειρότερη από την εποχή του Ψυχρού Πολέμου, την δεκαετία του '60. Κατά την διάρκεια της Κρίσης της Κούβας, υπήρχαν λογικοί άνθρωποι και στις δύο πλευρές. 

Συνέντευξη Τύπου της Επιτροπής Αγώνα για την Υπεράσπιση της Μακεδονίας

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΥΠΟΥ

ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΑΓΩΝΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗ ΜΗ ΑΛΛΑΓΗ ΣΥΝΟΡΩΝ ΣΤΗ ΒΑΛΚΑΝΙΚΗ 28/6/2018

Για την νομική ανάλυση της συμφωνίας και την πανελλαδική προσπάθεια συλλογής υπογραφών για Δημοψήφισμα

Γ. ΚΑΣΙΜΑΤΗΣ: Συνταγματικά άκυρη η συμφωνία των Πρεσπών

Σ. ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ: Πρέπει να κυρωθεί από τα 2/3 της βουλής για να παράγει νομικά αποτελέσματα.

Γ. ΠΕΛΕΚΙΔΗΣ: Κινδύνους για το Αιγαίο εγκυμονούν οι προβλέψεις περί περίκλειστου κράτους.

Α. ΚΩΝΣΤΑΣ: Στη συμφωνία υπάρχει κεκαλυμμένη εκχώρηση εθνικής κυριαρχίας.

Γ. ΜΠΟΥΤΡΗΣ: Συλλογή υπογραφών για Δημοψήφισμα τώρα!

Σήμερα, 28-6-2018, δόθηκε στην κεντρική αίθουσα εκδηλώσεων του Δ.Σ.Α. συνέντευξη τύπου της Επιτροπής Αγώνα για την υπεράσπιση της Μακεδονίας και τη μη αλλαγή συνόρων στη Βαλκανική με θέμα την εξέταση των νομικών ζητημάτων που αναφύονται σχετικά με τη Συμφωνία των Πρεσπών και την επιδίωξη της επιτροπής για συγκέντρωση υπογραφών με αίτημα τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος ως προς την αποδοχή ή μη της εν λόγω συμφωνίας.

ΚΑΛΕΣΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ

ΚΑΛΕΣΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ

ΔΕΝ ΘΥΣΙΑΖΟΥΜΕ ΤΗΝ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ

Εκδήλωση για την συγκρότηση Επιτροπής Αγώνα για την Υπεράσπιση της Μακεδονίας και την μη αλλαγή συνόρων στην Βαλκανική πραγματοποιείται την Δευτέρα 11/6/2018 στις 6 μμ, στα γραφεία της Παναρκαδικής Ομοσπονδίας, Τζωρτζ 9, στην Πλατεία Κάνιγγος.

E-mail: epitropi.agona@yahoo.com

Εισηγητές: Στοφορόπουλος Θέμος, Μηλιαράκης Μανώλης, Σχοινά Κατερίνα, Κουμάκης Λεωνίδας, Αποσκίτης Λεωνίδας.

ΔΕΝ ΘΥΣΙΑΖΟΥΜΕ ΤΗΝ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ! (Κείμενο Υπογραφών)

Η εμφάνιση «αλυτρωτικών» βλέψεων στην περιοχή μας, σε συνδυασμό με τον «κοσμοπολιτισμό» και με την τακτική των συνεχών υποχωρήσεων στα εθνικά μας θέματα που συνεχίζει το μνημονιακό καθεστώς, επιφυλάσσει τεράστιους κινδύνους… Η Ελλάδα, η πατρίδα που γνωρίζαμε μέχρι τώρα, εξασθενεί και σε ό,τι αφορά την ίδια της την υπόσταση. Διακυβεύεται πλέον η συνέχεια και η συνοχή της.

Η Δύση και η Άλωση

Η Δύση και η Άλωση

“Το δε την πόλιν σοι δούναι ουτ' εμόν εστίν ουτ' άλλου των κατοικούντων εν αυτή, κοινή γαρ γνώμη πάντες αυτοπροαιρέτως αποθανούμεν και ου φεισόμεθα της ζωής ημών”

(Απάντηση του Κωνσταντίνου ΙΑ' Παλαιολόγου στον Μωάμεθ Β')

του Λεωνίδα Χ. Αποσκίτη

Ένα μεσημέρι του 2002, δύο εργάτες κτύπησαν την πόρτα του γραφείου της καθηγήτριας Τζούντιθ Χέριν (Judith Herin) στο King's College, στο Λονδίνο. Έρχονταν από το εργοτάξιο για την ανακαίνιση του κτιρίου και, περνώντας έξω από το γραφείο της, η επιγραφή “Καθηγήτρια Βυζαντινής Ιστορίας” τους παρακίνησε να ρωτήσουν “Τι είναι η βυζαντινή ιστορία;”, όπως αφηγείται η ίδια η Τζούντιθ Χέριν. Αφού τους εξήγησε εν συντομία, την ευχαρίστησαν θερμά και της ζήτησαν να γράψει “ένα βιβλίο και γι' αυτούς”, δηλαδή γραμμένο για να ενδιαφέρει το ευρύτερο κοινό. Αυτά γράφει η Βρετανίδα καθηγήτρια στην εισαγωγή του βιβλίου της “Τι είναι το Βυζάντιο” (Εκδ. Ωκεανίδα, Αθήνα 2008), όπου εξηγεί ότι το ενδιαφέρον και ο θαυμασμός για την περίοδο αυτή της ιστορίας έγκειται στο γεγονός ότι σταδιακά ο σύγχρονος Δυτικός κόσμος συνειδητοποιεί ότι δεν θα υπήρχε χωρίς την θωράκιση και την έμπνευση που του παρείχε ο κόσμος της βυζαντινής Ανατολής. Καταλαβαίνει, επίσης, ότι το Βυζάντιο σημαίνει πολύ περισσότερα πράγματα από την αυτοκρατορική εξουσία, τον απίστευτο πλούτο και την θαλάσσια ισχύ.

Κωνσταντίνος Παλαιολόγος, Ο Τελευταίος Αυτοκράτορας Των Ελλήνων

Κωνσταντίνος Παλαιολόγος, Ο Τελευταίος Αυτοκράτορας Των Ελλήνων

“Η Πόλις μου αλίσκεται καί εγώ ζώ έτι;”
“Θέλω θανείν μάλλον ή ζήν”
(29 Mαΐου 1453)
της Αθηνάς Κατσαφάδου
Ή σημερινή αποφράς μέρα είναι πληγή πού δέ λέει νά κλείσει. Ή βασιλίς τών πόλεων ή Κωνσταντίνου Πόλη έπεσε στά χέρια τών Οθωμανών. Ή βασιλεύουσα άλλαξε πίστη , άλλαξε γλώσσα , άλλαξε κουλτούρα. Ή βασιλίς έπεσε στά χέρια βαρβάρων. Ή ιαχή ΄΄ εάλω ή Πόλις΄΄ ακούγεται σά θρήνος από αυτήν τήν καταραμένη Τρίτη , στίς 29 τού Μαϊου τού 1453 μέχρι σήμερα από τήν θάλασσα τού Μαρμαρά, στόν βόσπορο , στήν Μεσόγειο, σέ όλες τίς χώρες τής Δύσης καί τής Ανατολής.Στιγματίστηκε ό χρόνος. Σταμάτησε. Τό ρολόϊ τού χρόνου κόλλησε. Γιά τήν ψυχή άπαντος τού ελληνισμού αυτή ή ημερομηνία τόν στοιχειώνει. Είμαστε ή μόνη χώρα τής Ευρώπης πού δέν έχουμε απελευθερώσει τήν πρωτεύουσά μας (Γλύκατζη Αρβελέρ). Ό ελληνισμός πενθεί. Οί εκκλησιές μας τελούν μνημόσυνο υπέρ αναπαύσεως τών ψυχών τών πεσόντων στά τείχη τής Πόλης υπερασπιζόμενοι τήν Πίστη καί τήν Πατρίδα.

Οι Ελίτ της Ήττας

Οι Ελίτ της Ήττας

Στις 8 Φεβρουαρίου 2005, η Άννα Ψαρούδα-Μπενάκη, τότε πρόεδρος της Βουλής, προσφωνώντας τον Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας Κάρολο Παπούλια, είπε: “....Τα Εθνικά σύνορα και ένα μέρος της Εθνικής κυριαρχίας θα περιοριστούν χάριν της ειρήνης...”.

Αρνησιπάτριδες και Αρνησίθρησκοι

“...ούτω την χώρα νέμεται

η στρατιά της ήττης,

του λαού την απόφασιν,

άτεγκτον, φοβεράν,

περιφρονούσα.”

(Κώστας Καρυωτάκης, Ελεγεία και Σάτιρες, 1927)

του Λεωνίδα Χ. Αποσκίτη*

Πριν δεκατέσσερα χρόνια, το 2004, προειδοποιούσαμε, παρά την ευφορία των ημερών και με αφορμή τις εξελίξεις στο Κυπριακό (σχέδιο Ανάν), ότι η περιβόητη “ελληνοτουρκική φιλία”, την οποία υιοθετούσε το ελληνικό πολιτικό κατεστημένο ήταν ένα φληνάφημα, ότι οι Τούρκοι γαλονάδες και το βαθυκράτος στοχεύουν πάντα στο Αιγαίο και την οριστική άλωση της Κύπρου και, τέλος, ότι δεν υπάρχει καμμία σιγουριά με την “ευρωπαϊκή πορεία” της Τουρκίας. Κατά την ίδια χρονιά, που ήταν και εκλογική, μέσα στον ορυμαγδό των “εκτάκτων” και “αποκλειστικών” προεκλογικών παραθύρων, πέρασε “στο ντούκου” μια κουβέντα του απερχόμενου πρωθυπουργού που είχε πολύ ψαχνό: “Εγώ είμαι τσακάλι”, είχε πει ο Σημίτης, “και αν πιαστώ στο δόκανο, τότε θα κόψω μόνος το πόδι μου και θα ξεφύγω”. Αυτά ειπώθηκαν μερικές εβδομάδες πριν την παραίτησή του, λίγο πριν στήσει ο ίδιος το επικοινωνιακό τρυκ για να τραβηχτεί πίσω από το αδιάφανο πέπλο που συγκαλύπτει την πολιτική πραγματικότητα στην χώρα μας.

Από την μνημονιακή μετάλλαξη στον εθνικό ακρωτηριασμό

Από την μνημονιακή μετάλλαξη στον εθνικό ακρωτηριασμό

“...αν η πατρίδα σωθεί...

θα είμαστε αθάνατοι χάρη σ' αυτή

τη σωτηρία, αδιάφορο αν τα ονόματά

μας γίνουν ή όχι γνωστά”

(Από το δοκίμιο “Η Αθανασία” του Χόρχε Λούις Μπόρχες)

του Λεωνίδα Χ. Αποσκίτη*

Μέχρι τα τέλη του 20ου αιώνα -όταν ενταχθήκαμε το 1981 στην τότε ΕΟΚ και όταν μετά το '90 μπήκαμε στο άρμα της “παγκοσμιοποίησης”- οι Έλληνες απανταχού της Γης αισθάνονταν περήφανοι για την ιστορία τους, από τα πανάρχαια χρόνια μέχρι σήμερα, την πνευματική τους παράδοση, που γαλούχησε ολόκληρη την πολιτισμένη ανθρωπότητα και την γλώσσα τους που οι λέξεις της ενυπάρχουν σε όλες τις ευρωπαϊκές γλώσσες και την παγκόσμια επιστημονική ορολογία. Εδώ και μερικές δεκαετίες, όμως, ο ελληνισμός έχει γίνει στόχος ενός τεράστιου όγκου αποδομητικής προπαγάνδας, είτε με την μορφή των παγκοσμιοποιητικών ιδεολογημάτων που ισοπεδώνουν την ιστορία και τα εθνικά αφηγήματα, είτε από μια εγχώρια ενδοτική πολιτική αντίληψη που έχει κάνει σημαία της τον εθνομηδενισμό.

Μέση Ανατολή: 100 χρόνια Χάους

Μέση Ανατολή: 100 χρόνια Χάους

του Λεωνίδα Χ. Αποσκίτη*

Συμπληρώθηκαν εβδομήντα χρόνια από την ίδρυση του κράτους του Ισραήλ, στις 14 Μαΐου 1948, και μια εκατονταετία πλέον από την περίφημη Διακήρυξη Μπάλφουρ, η οποία υπήρξε η αφετηρία για την νομιμοποίηση του Σιωνιστικού κινήματος στα πλαίσια των μεγάλων ανατροπών του 20^ου αιώνα. Οι Εβραίοι, μετά την Διασπορά τους, εξέφραζαν συνέχεια την ευχή να επιστρέψουν κάποτε στην Γη της Επαγγελίας, που ταυτιζόταν πλέον με την Παλαιστίνη, όποιες κι αν ήταν οι δυσκολίες που θα συναντούσαν για την πραγματοποίηση του ονείρου τους. Η ευχή χιλιετιών «τον επόμενο χρόνο στην Ιερουσαλήμ» ήταν το καθοριστικό πλαίσιο του Πρώτου Σιωνιστικού Συνεδρίου στην πόλη Βασιλεία της Ελβετίας, το 1897. Εκεί διατυπώθηκε σαφώς ο στόχος του πολιτικού Σιωνισμού: «Ο Σιωνισμός επιδιώκει να εγκαθιδρύσει μια εστία για τους Εβραίους στην Παλαιστίνη, εξασφαλισμένη από το διεθνές δίκαιο».

2018-2028: Η Παγκοσμιοποίηση του Πολέμου

2018-2028: Η Παγκοσμιοποίηση του Πολέμου

του Λεωνίδα Χ. Αποσκίτη*

Όπως έχει αποκαλυφθεί από διάφορες πηγές, τα ηγεμονικά σχέδια των Επικυρίαρχων με αφορμή το σημαδιακό γεγονός της 11/9 στις ΗΠΑ ήταν μια τριακονταετής, πάνω-κάτω, παγκόσμια πολεμική αναταραχή, μέσα από τοπικές ή περιφερειακές συγκρούσεις που θα αναπτύσσονταν σε όλες τις στρατηγικά σημαντικές περιοχές του πλανήτη.

Μέσα σ' αυτά τα πλαίσια, η πυρηνική απειλή είτε με την μορφή “προληπτικής” επίθεσης είτε με τον μανδύα τρομοκρατικού χτυπήματος θα χρησιμοποιηθεί για να εκβιάσει την υποταγή στην “παγκοσμιοποίηση”, όπως την εννοούν οι δυτικές ελίτ.

Αυτός ο παρατεταμένος πόλεμος είναι το αποκορύφωμα της πιο φοβερής οικονομικής κρίσης στην σύγχρονη ιστορία. Συνδέεται άμεσα με την διαδικασία μετασχηματισμού της οικονομίας παγκοσμίως, που έχει οδηγήσει στην κατάρρευση των εθνικών οικονομιών και την φτωχοποίηση μεγάλων τμημάτων του παγκόσμιου πληθυσμού.

Η Ανάσταση των Ελλήνων, το Παντοδύναμο Βίωμα απέναντι στα Ψεύδη των Γκλομπαλιστών

Η Ανάσταση των Ελλήνων, το Παντοδύναμο Βίωμα απέναντι στα Ψεύδη των Γκλομπαλιστών

του Λεωνίδα Χ. Αποσκίτη

Από το τελευταίο τέταρτο του 11ου αιώνα έως το 1204, που τα λεφούσια των Δυτικών μισθοφόρων ρήμαξαν την Κωνσταντινούπολη, η αρχαία ελληνική κληρονομιά και η χριστιανική πίστη είχαν αρχίσει να συμβιβάζονται στην λαϊκή συνείδηση, διαμορφώνοντας την “εθνική ελληνική ιδεολογία”, όπως λέει ο Σβορώνος.

Η Επανάσταση του '21 ταυτίστηκε από την πρώτη στιγμή στην λαϊκή συνείδηση με την Ανάσταση του έθνους κατ' αντιστοιχία με αυτήν του Χριστού, γύρω από την οποίαν είχε δομηθεί η ορθόδοξη παράδοση στο διάβα των αιώνων. Γι' αυτό ο αρχαίος κόσμος και ο βυζαντινός αποτελούν για τους μεγάλους μας ποιητές ισότιμα μεγέθη και θεμέλια της πνευματικής μας παράδοσης.

Ο λυρικός μας ποιητής Άγγελος Σικελιανός, γράφοντας για τον νεομάρτυρα του 17ου αιώνα Όσιο Σεραφείμ στον ιερό Ελικώνα, βλέπει την Λευτεριά να παραστέκει στα κόκκαλα του Όσιου και γύρω του την Κλεφτουριά να τον συντροφεύει.

Το Δόγμα «ΤΙΝΑ» και η Ελλάδα

Το Δόγμα «ΤΙΝΑ» και η Ελλάδα 

Αιτίες και μύθοι της ελληνικής χρεωκοπίας

“Πάντ’ ανοιχτά, πάντα άγρυπνα τα μάτια της ψυχής μου”

(Διονύσιος Σολωμός, Οι Ελεύθεροι Πολιορκημένοι)

του Λεωνίδα Χ. Αποσκίτη*

Αμέσως μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, στην δυτική πολιτική κονίστρα εμφανίστηκαν διάφορα δόγματα με σκοπό την κατοχύρωση των προνομίων των νικητών και την καταστολή των λαϊκών κινημάτων. Από το Δόγμα Τρούμαν, για την αντιμετώπιση της εξάπλωσης του κομμουνισμού σε χώρες όπως η Ελλάδα, μέχρι το Δόγμα Αϊζενχάουερ, για την επέκταση της αμερικανικής βοήθειας στην Μέση Ανατολή, ήταν η πρώτη προσπάθεια για την αμερικανική επικυριαρχία να εξασφαλίσει ζωτικούς χώρους. Η Ελλάδα ήταν από τους πρώτους στόχους αυτής της επιχείρησης εξ αιτίας τόσο της γεωγραφικής της θέσης, όσο και της πολιτικο-οικονομικής της κατάστασης.

Έπεσαν πολλά «πακέτα» δολλαρίων για να διορίζονται κυβερνήσεις-τοποτηρητές, να πληρώνονται ρουφιάνοι από τα ρετάλια του χιτλερισμού, να εξαγοράζονται πολιτικοί, στρατιωτικοί και πνευματικοί παράγοντες ώστε να «τσιμεντώσουν» όλοι μαζί το δόγμα του «ανήκομεν στην Δύση» και να κάμψουν το αντιστασιακό φρόνημα και την διάθεση για ανεξαρτησία του λαού τις πρώτες μεταπολεμικές δεκαετίες.

Το Φινάλε του Παγκόσμιου “Τρούμαν Σώου”

Το Φινάλε του Παγκόσμιου “Τρούμαν Σώου”

του Λεωνίδα Χ. Αποσκίτη*

Υπάρχουν πολλές αβεβαιότητες για την σημερινή παγκόσμια κατάσταση, ένα πράγμα όμως φαίνεται σχεδόν σίγουρο: ο κόσμος βρίσκεται μπροστά σε μια μεγάλη πνευματική “αλλαγή συχνότητας” πρωτοφανούς εύρους και ιστορικής σημασίας. Όλο και περισσότεροι αφυπνισμένοι στον πλανήτη το γνωρίζουν αυτό, εδώ και καιρό, και προσπαθούν να το κοινωνήσουν στους άλλους. Το ξέρουν όμως και όλοι οι μυστικοί οργανισμοί των κέντρων εξουσίας και επιχειρούν να το αποτρέψουν ή να κατευθύνουν τις συνέπειές του. Δουλεύουν μέρα και νύχτα γι' αυτό με κάθε μέσον, από την σούπερ ηλεκτρομαγνητική τεχνολογία που κατέχουν έως τα “όπλα” κοινωνικής μηχανικής που έχουν στην διάθεσή τους για να επηρεάσουν τις λαϊκές αντιδράσεις.

Ένα συντονισμένο πλήθος εγκάθετων, κατασκευασμένης πληροφορίας και γεγονότων σε όλα τα επίπεδα και στρώματα της κοινωνίας κρατά τον κόσμο στο σκοτάδι ως προς τα πραγματικά επερχόμενα γεγονότα. Όλο αυτό το δίκτυο συσκότισης και παραπληροφόρησης βρίσκεται παντού ανάμεσά μας.

Οι άνθρωποι που μετέχουν ενσυνείδητα σ' αυτή την παντομίμα είναι οι περισσότερες διασημότητες, οι πολιτικοί, οι τηλεοπτικοί αστέρες, οι “ήρωες” του λάϊφ-στάϊλ, οι “ειδικοί” επιστήμονες και κατασκευασμένοι από τα μίντια καθοδηγητές σε κάθε επίπεδο της καθημερινότητας.

Η ματαιοδοξία, τα χρήματα και πρόσδεση στην εξουσία είναι εξαιρετικά ισχυρά κίνητρα από πλευράς τους.

Το Πνεύμα του ‘21 Ζωντανό και Σήμερα

Το Πνεύμα του ‘21 Ζωντανό και Σήμερα

Η Εθνική Ανεξαρτησία καταχτιέται με αγώνες, δεν χαρίζεται από προστάτες!

“Ποτέ δε χτυπήσαν οι καμπάνες χαρμόσυνα μιαν ολόκληρη μέρα.

Διακόπτουν στη μέση τις γιορτές σας οι βάρβαροι,

Έλληνες. Μέσα ή έξω από τις πύλες, πάντοτε οι βάρβαροι.

(Νικηφόρος Βρεττάκος, Έλληνες και Βάρβαροι)

του Λεωνίδα Χ. Αποσκίτη

Η επέτειος της Ελληνικής Επανάστασης, της “Άνοιξης των Λαών”, του 1821 γιορτάζεται εφέτος μέσα σε μια ζοφερή πραγματικότητα· με τον ελληνικό λαό σε βαθιά αγωνία για τους όρους της καθημερινής προκοπής και τις προοπτικές της εθνικής μας επιβίωσης.

Οι κοινωνικές και ψυχολογικές επιπτώσεις της μνημονιακής χρεοκρατίας είναι παντού ορατές, γιατί δεν υπάρχει τίποτα χειρότερο από το να έχεις μέσα στην πατρίδα σου το αίσθημα του ραγιά.

Πλησιάζει η επέτειος των Διακοσίων χρόνων, δύο ολόκληροι αιώνες, από την Παλιγγενεσία του 1821 και η μάχη για την ιστορική συνέχεια του Ελληνισμού κορυφώνεται στην σημερινή γενιά των Ελλήνων. Ενώ η ιστορία βρίσκεται και πάλι στην κυοφορία μιας συνολικής μεταμορφωτικής διαδικασίας, η χώρα μας, εγκλωβισμένη σε ανεδαφικά στρατηγικά δόγματα, δεν δείχνει ικανή να αντιμετωπίσει τους βάρβαρους μέσα κι έξω από τα σύνορα, όπως περιγράφει στο παραπάνω ποίημά του ο Βρεττάκος. Στα δημοτικά τραγούδια επιζεί κατ' εξοχήν αυτό το πνεύμα του διμέτωπου αγώνα απέναντι σε Τούρκους και Φράγκους και της ταυτισμένης με τον θάνατο εσωτερικής παρακμής. “Μέσα με δέρνει ο Θάνατος, ν' όξω με δερν' ο Τούρκος – κι απ' τη δεξιά μου τη μεριά Φράγκος με πολεμάει”, λέει ο στίχος ενός θρήνου μετά την Άλωση της Πόλης, πολύ επίκαιρος στην τωρινή συγκυρία.

Ένα ΟΧΙ “erga omnes”, με αφορμή την Μακεδονία

Ένα ΟΧΙ “erga omnes”!

Μ' αφορμή την Μακεδονία

του Λεωνίδα Χ. Αποσκίτη

Η Ελλάδα βρίσκεται σήμερα υπό την καταλυτική επιρροή ξένων χωρών και ομάδων συμφερόντων με αποτέλεσμα την απώλεια της κυριαρχίας της. Η οικονομία και οι πολιτικοί μας καθοδηγούνται από τις Βρυξέλλες, την Ουάσιγκτων, το ΔΝΤ, την Γουώλ Στρητ, το ΝΑΤΟ και τους πολυεθνικούς κολοσσούς, των οποίων το μοναδικό ενδιαφέρον είναι να πλουτίζουν οι μέτοχοί τους.

Η δύναμή τους και η εξουσία τους -συνειδητή ή ασυνείδητη, επιδιωκόμενη ή όχι- είναι έκδηλες στην εξωτερική μας πολιτική και αντικατοπτρίζονται σ' αυτό που συμβαίνει τώρα με το “Μακεδονικό”.