Ο Αγγλοσαξωνικός παράγοντας στη νεώτερη ιστορία της Ελλάδας
Η Αγγλική πολιτική από το 1821 έως σήμερα
Απόστασε το χέρι μου από το να μουντζώνω
και σάλιο δεν μου έμεινε από το φτύσε φτύσε,
αλλ’ έως τώρα τίποτε μ’ αυτά δεν κατορθώνω,
και συ, Ευρώπη, μας γελάς και πάντα ίδια είσαι.
(Γεώργιος Σουρής, Στην Ευρώπη)
Του Λεωνίδα Χ. Αποσκίτη
Η υπογραφή της Ελληνο-Αμερικανικής συμφωνίας για
τις αμερικανικές βάσεις ουσιαστικά ανανεώνει την πολύχρονη εξάρτησή μας από τον
αμερικανικό παράγοντα, που διαδέχτηκε την αγγλική «προστασία» μετά τον Εμφύλιο.
Όμως, η μελέτη της ιστορίας προκαλεί
πολλά ερωτήματα για το αν και πόσο μας ωφέλησε η πρόσδεσή μας στο αγγλοσαξωνικό
μπλοκ για τόσες δεκαετίες.
Είναι γεγονός ότι το μεγάλο
προτέρημα της Αγγλίας που την έκανε μεγάλη δύναμη, εκτός από την βιομηχανική
επανάσταση, ήταν η γεωγραφική της θέση. Βρίσκεται μέσα στην Ευρώπη και «δεν
είναι μέσα στην Ευρώπη». Αυτό το νησί η θάλασσα, που το περικλείει γύρω-γύρω,
το έκανε μοιραία ναυτική δύναμη… Από αυτό ξεκίνησε και δημιούργησε τις αποικίες
που της έδωσαν πλούτο και διπλωματική ισχύ στα παγκόσμια πράγματα. Η θάλασσα
είναι αυτή που ένωσε Έλληνες και Άγγλους στη νεώτερη ιστορία, μετά τον 18ο
αιώνα. Αν υπάρχει άλλος λαός, εκτός από τον ελληνικό, για τον οποίον οι έννοιες
«θάλαττα-θάλαττα» και «τα ξύλινα τείχη» να έχουν τόσο ύψιστη σημασία, αυτός
είναι ο αγγλικός λαός.
Όμως, αν δούμε την πραγματική ιστορία, θα καταλάβουμε ότι
τα συμφέροντα των Άγγλων ποτέ δεν συνέπιπταν με τα δικά μας συμφέροντα μετά το
1821, που ξεκίνησε η Ελληνική Επανάσταση. Απλώς το φιλοαγγλικό κατεστημένο
φρόντιζε πάντα να συγκαλύπτει αυτή την αλήθεια για πολλούς λόγους και, κυρίως,
για να μην κατέβει ποτέ η Ρωσία στο Αιγαίο και την Μεσόγειο.