1453: Η πιο συγκλονιστική αφήγηση της Αλώσεως από την Μαριάννα Κορομηλά! (βίντεο)

1453: Η πιο συγκλονιστική αφήγηση της Αλώσεως από την Μαριάννα Κορομηλά! (βίντεο)

"Κωνσταντίνος Παλαιολόγος". Πίνακας του Θεόφιλου

Η Αλωση της Πόλης

Oι παλιές προβλέψεις το έλεγαν:

«Η Πόλη που έχτισε ο γιος της Αγίας Ελένης, ο ισαπόστολος και Μέγας Κωνσταντίνος, θα ζήσει .1000 χρόνια. Και θα χαθεί, είχαν πει οι αστρολόγοι, όταν θα βασιλεύσει πάλι κάποιος Κωνσταντίνος, γιος κι αυτός μιας μάνας που θα ονομάζεται Ελένη. (σ. Ελένη Δραγάτση).

«Και τα τελευταία μεσάνυχτα της ύστατης αγωνίας θα αρχίσουν μετά την πανσέληνο του Μαΐου».

Το ΄λεγαν κι αυτό οι παλιές προφητείες. (Από Μαριάννας Κορομηλά: «Η ύστατη αγωνία της Βασιλεύουσας»)

 

Ωστόσο παρ΄ όλον ότι τα κακά σημεία και οι προβλέψεις νόμιζε κανείς πως έβγαιναν σωστές, η πίστη πως με τη βοήθεια του Θεού η Πόλη θα σωζόταν, καθώς αυτό επιβεβαιωνόταν με νίκες της απίστευτες στις αδιάκοπες επιθέσεις των πολιορκητών, ήταν βαθειά ριζωμένη στις ψυχές των πολιορκημένων.

Η αυταπάτη του πρωτογενούς πλεονάσματος

Η αυταπάτη του πρωτογενούς πλεονάσματος

Του ΝΙΚΟΥ ΙΓΓΛΕΣΗ*

Ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας μιλώντας στην Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ, το περασμένο Σαββατοκύριακο, υπογράμμισε την επιτυχία της κυβέρνησής του, κατά τις διαπραγματεύσεις με τους δανειστές, να συμφωνηθεί χαμηλότερο πρωτογενές πλεόνασμα για το 2015 καθώς και για τα επόμενα χρόνια.

Η αλήθεια είναι ότι ένα χαμηλότερο πρωτογενές πλεόνασμα δίνει προσωρινά στην κυβέρνηση δύο δυνατότητες: Πρώτον, να μειώσει κάποιο ή κάποιους φορολογικούς συντελεστές, να εισπράξει, δηλαδή, λιγότερα έσοδα. Δεύτερον, να χρηματοδοτήσει κάποια από τις προεκλογικές εξαγγελίες της, όπως π.χ. η 13η σύνταξη, να αυξήσει, δηλαδή, τις δαπάνες, χωρίς να επιβάλει πρόσθετη φορολογία. Σε αμφότερες τις περιπτώσεις όμως, είτε μειωθούν τα έσοδα είτε αυξηθούν οι δαπάνες, το αποτέλεσμα θα είναι να αυξηθεί το δημοσιονομικό έλλειμμα του Προϋπολογισμού, το οποίο θα πρέπει να καλυφθεί με νέο δανεισμό.

Ζούμε με ξένο νόμισμα - Το ευρώ παράγει χρέος

Ζούμε με ξένο νόμισμα - Το ευρώ παράγει χρέος

[Μια ξεχωριστή άποψη παρουσιάζει το www.ramnousia.com σχετικά με το φλέγον δίλημμα των ημερών. Σας το παρουσιάζουμε αυτούσιο και τα συμπεράσματα δικά σας...]

Στο δίλημμα "ευρώ ή δραχμή" θα μπορούσα να απαντήσω μονολεκτικά λέγοντας: ΔΡΑΧΜΗ. Βέβαια, αμέσως μετά θα έγραφα σελίδες επί σελίδων για τα πλεονεκτήματα του εθνικού νομίσματος, επικαλούμενος βιβλιογραφία, οικονομικά στοιχεία και παραδείγματα...

Αλλά θα μου επιτρέψετε να θέσω μια σειρά από άλλα ερωτήματα, που θεωρώ ότι αναδεικνύουν το μέγεθος της πολιτικής απάτης που έχει στηθεί πίσω από αυτό το δίλημμα.

Ποιος είπε ότι το ευρώ δημιουργήθηκε για να υπάρχει για πάντα;

Ποιος είπε ότι το ίδιο το ευρώ δεν έχει ημερομηνία λήξης;

Ποιος είπε ότι το εφεύρημα του ευρώ δεν επιτέλεσε ήδη το καθήκον του και είναι η ώρα σιγά-σιγά να αποσυρθεί στο χρονοντούλαπο της ιστορίας;

1968-2015: Από την ηδονή της Αναρχίας στην πίκρα της Νέας Τάξης

1968-2015: Από την ηδονή της Αναρχίας στην πίκρα της Νέας Τάξης

του Λεωνίδα Χ. Αποσκίτη

Μετά από 47 χρόνια από τον γαλλικό Μάη του ’68, εκπομπές, εκδηλώσεις, αναμνήσεις, συζητήσεις και πολλές νέες εκδόσεις συνεχίζουν να ασχολούνται με το νόημα της μεγάλης αυτής αντιαυταρχικής, αντιγραφειοκρατικής χειραφέτησης από το φάντασμα της παληάς ευρωπαϊκής «καλής κοινωνίας», όπως έλεγε ο Κορνήλιος Καστοριάδης. Το μεγάλο αίνιγμα του γαλλικού Μάη είναι ότι κανείς ακόμα δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα αν ήταν μια επανάσταση, μια εξέγερση, αν άλλαξε ή όχι τον κόσμο ή αν υπήρξε απλώς ένα έξαλλο εφηβικό «πάρτυ» των μελλοντικών «γιάπηδων». Ή ακόμα αν έγινε πραξικοπηματικά η ανατροπή ενός ηγέτη, του Ντε Γκωλ, που είχε φύγει από το στρατιωτικό ΝΑΤΟ και ενοχλούσε με την φιλοαραβική πολιτική του.

Όλη αυτή η αντιφατικότητα γύρω από τον Μάη αποδεικνύει ότι το ’68 και νίκησε και ηττήθηκε. Γεννήθηκε σίγουρα από ρεαλιστικές κοινωνικές ανάγκες, έθεσε αμέσως επί τάπητος την ουτοπία και το ξεπέρασμα της «ανάγκης», πραγματοποίησε ρήξεις και ανατροπές πρωτόγνωρες με καυστικό χιούμορ και ποιητικό λόγο, αλλά, πάνω απ’ όλα, ίσως προσπάθησε να εγκαινιάσει την εποχή του «πλανητικού ανθρώπου» και άνοιξε τελικά τον δρόμο για την ισοπεδωτική και φασίζουσα «παγκοσμιοποίηση» που βιώνουμε. Την πορεία σε μια αφασική, "αταξική" με την έννοια μιας κοινωνικής πολτοποίησης, πλανητική αγορά χωρίς ιστορικό στίγμα και χωρίς πολιτικές αντιστάσεις, με ένα ετεροχρονισμένο «διαφωτιστικό» λόγο και έναν μεταμοντέρνο «φιλελευθερισμό» αλά sixties.

Το Απίθανο Συμβόλαιο: Η Τυραννία της Αποπληρωμής του Χρέους

Το Απίθανο Συμβόλαιο: Η Τυραννία της Αποπληρωμής του Χρέους

γράφει ο Σπύρος Λαβδιώτης*

20 Μαΐου 2015

Υπάρχουν δύο τρόποι για να κατακτήσεις και να υποδουλώσεις ένα έθνος. Ό ένας είναι με το ξίφος. Ο άλλος είναι με το χρέος. Η κατάκτηση με το χρέος λαμβάνει χώρα σιωπηλώς και παρασκηνιακά, εμπαίζοντας το λαό με δέλεαρ την ανάπτυξη και τη σωτηρία του από τα δεινά της μιζέριας λόγω έλλειψης κεφαλαίων. Αρχικά, στην επιφάνεια τίποτε δεν αλλάζει στο ρυθμό ζωής. Απλά, η χώρα είναι υπό νέα διοίκηση και ο φόρος υποτέλειας, ο τόκος, δεν είναι ακόμη αισθητός.

Οι δανειστές παρουσιάζονται ως σωτήρες της χώρας χρησιμοποιώντας ωραία λόγια και ήπιες εκφράσεις, μιλούν για «αμοιβαία επωφελή συνεργασία» και «φιλική προς την ανάπτυξη» παροχή δανείων. Εκπέμπουν μηνύματα αισιοδοξίας στον ταλαιπωρημένο λαό, παίζοντας με τις λέξεις: βαπτίζουν τα επαχθή δάνεια σε «βοήθεια», τη λιτότητα σε «δημοσιονομική προσαρμογή» και την τοκογλυφία σε «αλληλεγγύη». Οι προθέσεις τους εμφανίζονται φιλικές, ότι επιτελούν με το πρόγραμμα «μεταρρυθμίσεων» ένα κοινωφελές έργο και συμπάσχουν στα προβλήματα μιας εξαθλιωνόμενης κοινωνίας που μαστίζεται από την ανεργία. Πρέπει όμως να γίνουν θυσίες, προς το παρόν τονίζουν, για τη βιωσιμότητα και τη σωτηρία της χώρας στο μέλλον. Έτσι, ο λαός αισθάνεται ανακούφιση και θεωρεί ότι είναι οι ευεργέτες του, ενώ είναι οι δυνάστες του.

Κινδυνεύει να καταστραφεί η αρχαία πόλη της Παλμύρα από τους μαχητές του Ισλαμικού Κράτους

Κινδυνεύει να καταστραφεί η αρχαία πόλη της Παλμύρα από τους μαχητές του Ισλαμικού Κράτους

Οι μαχητές του Ισλαμικού Κράτους έφτασαν την περασμένη Πέμπτη στα προάστια της αρχαίας πόλης Παλμύρα στη Συρία, ένα από τα σημαντικότερα αξιοθέατα πολιτιστικής κληρονομιάς στη Μέση Ανατολή.

Η Παλμύρα βρίσκεται στο σταυροδρόμι πολλών αρχαίων αυτοκρατοριών, και είναι γεμάτη με ερείπια του 1ου και 2ου αιώνα. Η Παλμύρα έμεινε ονομαστή για τον πλούτο της κατά τη ρωμαϊκή εποχή, οπότε βασίλευσε και η θρυλική βασίλισσά της Ζηνοβία. Ωστόσο, μνημονεύεται για πρώτη φορά τη 2η χιλιετία π.Χ.. Τότε ήταν ένας ακόμα κόμβος στο εκτεταμένο εμπορικό δίκτυο που ένωνε τη Μεσοποταμία με τη βόρειο Συρία.

Ο Μααμούν Αμπντουλκαρίμ, ο επικεφαλής της υπηρεσίας αρχαιοτήτων της συριακής κυβέρνησης, δήλωσε στο Ρόιτερς ότι ο στρατός επανέκτησε τον έλεγχο ολόκληρης της πόλης και ότι τα αρχαία ερείπια στα νοτιοδυτικά της Παλμύρας είναι άθικτα.

Η παγίδα του δημοψηφίσματος

Η παγίδα του δημοψηφίσματος

Παραμένοντας στα μνημόνια και στο ευρώ η Ελλάδα είναι τελειωμένη, από κάθε άποψη.

Της ΜΑΡΙΑΣ ΝΕΓΡΕΠΟΝΤΗ-ΔΕΛΙΒΑΝΗ*

Η αβάσιμη, όπως δυστυχώς αποδείχθηκε, υπεραισιοδοξία της νέας ελληνικής Κυβέρνησης, την οδήγησε αμέσως  μετά την ανάληψη της εξουσίας, σε αδιέξοδο που δεν έχει λύση, εκτός και αν αποφασίσει να συρρικνώσει το σύνολο των προεκλογικών της υποσχέσεών σε ένα οδυνηρό δίλημμα, επί του οποίου θα κληθούν να πάρουν θέση οι Έλληνες ψηφοφόροι [1].

Αναφέρομαι στην εγγενή αδυναμία ταυτόχρονης υλοποίησης των προεκλογικών υποσχέσεων του ΣΥΡΙΖΑ, αφενός δηλαδή στον περιορισμό της προϊούσας εξαθλίωσης του λαού, και αφετέρου της παραμονής στην Ευρωζώνη. Είναι πια πέρα για πέρα ξεκάθαρο ότι οι Έλληνες διαπραγματευτές υπερτίμησαν τις δυνατότητές τους πειθούς, αλλά και εντυπωσιασμού των δανειστών και, αντιθέτως, αντιμετώπισαν καταιγισμό καταστάσεων πρωτοφανούς αδιαλλαξίας, υποτιμητικής και συχνά προσβλητικής συμπεριφοράς των εταίρων μας, αλλά και παγερής αδιαφορίας για τα δεινά του ελληνικού λαού.

Το παιχνίδι προπετάσματος καπνού και καθρεπτών

Το παιχνίδι προπετάσματος καπνού και καθρεπτών

«Ας μου επιτραπεί να εκδώσω και να ελέγξω το χρήμα του έθνους και δεν με ενδιαφέρει ποιος θεσπίζει τους νόμους».

Η διαδικασία με την οποία το χρήμα δημιουργείται στη σύγχρονη εποχή είναι πλήρως εσφαλμένως αντιληπτό από το ευρύ κοινό. Υπάρχει ένας καλός λόγος γι αυτό: οι κυβερνήσεις σήμερα αντί να εκδίδουν οι ίδιες το εθνικό τους νόμισμα, με το ισχύον νομισματικό σύστημα και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού, το χρήμα το δημιουργούν οι τράπεζες από το τίποτε και το δανείζουν με τόκο στις κυβερνήσεις για να καλύψουν τις δημοσιονομικές τους ανάγκες.

Του Σπύρου Λαβδιώτη*

Σήμερα η συζήτηση γύρω από το θέμα ποιος πρέπει να δημιουργήσει την προσφορά του χρήματος στην οικονομία ενός κράτους σπανίως κάνει την εμφάνιση της, διότι είναι η εστία ενός υψηλού βαθμού εκλεπτυσμένης καμπάνιας μιας μακροχρόνιας παραπληροφόρησης που διαπερνά την ακαδημία, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και τους εκδοτικούς οίκους. Ως συνέπεια, πολύ λίγοι πολίτες συνειδητοποιούν ότι η έκδοση του εθνικού νομίσματος απευθείας από την κυβέρνηση- ελεύθερο από χρέος- είναι πράγματι ένα σοβαρό θέμα για δημόσια συζήτηση.

Ο ελληνικός «ιός» της οργής κατά της γερμανικής ηγεμονίας εξαπλώνεται στην Ευρώπη

Ο ελληνικός «ιός» της οργής κατά της γερμανικής ηγεμονίας εξαπλώνεται στην Ευρώπη

Πόστερ με τον Πούτιν και την Μέρκελ, που κυκλοφόρησε στη Ρωσία για τους εορτασμούς της Νίκης της 9ης Μαΐου κατά του ναζισμού

 «Ο έξυπνος άνθρωπος δεν υποδουλώνεται σε τίποτα. Ούτε στο Νόμο».

Το λέει ο Ευριπίδης στον «Ορέστη»:

«Πᾶν τοὐξ ἀνάγκης δοῦλόν ἐστ' ἐν τοῖς σοφοῖς».

του Λεωνίδα Χ. Αποσκίτη*

Η φετινή πανηγυρική γιορτή για την επέτειο της 25^ης Μαρτίου 1821 ξαναθύμισε την ατιθάσευτη ζέση για ανεξαρτησία του ιστορικού, ελληνικού, ξεσηκωμού που συντάραξε την Ευρώπη του 19^ου αιώνα.

Σήμερα, στις αρχές του 21^ου αιώνα, όπου τα χρέη έχουν γίνει τα ευφυή υποκατάστατα των αλυσίδων για τους μεταμοντέρνους σκλάβους, η Ελλάδα έρχεται και πάλι να αφυπνίσει την αδούλωτη ψυχή των ευρωπαϊκών λαών.

Οι αποκαρδιωμένοι Ευρωπαίοι πολίτες που, αντί να δουν να υλοποιούνται τα οράματα του ’60 και του ’70, βρέθηκαν φυλακισμένοι στο μπουντρούμι της χρηματιστηριακής ευρωζώνης, άρχισαν να αισθάνονται ένα ηθικό σοκ από τις ελληνικές καταγγελίες για την ανθρωπιστική κρίση που έχει προκαλέσει η τυραννική γερμανική πολιτική.

Εκπομπή «Η Νύχτα-Μέρα» 01-05-2015. Αφιέρωμα στην Εργατική Πρωτομαγιά

Εκπομπή «Η Νύχτα-Μέρα» 01-05-2015. Αφιέρωμα στην Εργατική Πρωτομαγιά

Κάθε Τετάρτη, στο Ράδιο Παραπολιτικά 90.1 FM, στην εκπομπή «Η Νύχτα-Μέρα», τα μεσάνυχτα (12.00-02.00 π.μ.), Πολιτική Ανασκόπηση με τον δημοσιογράφο Λεωνίδα Χ. Αποσκίτη στην εκπομπή του Ανδρέα Μαζαράκη. Σήμερα, ένα ιστορικό και μουσικό οδοιπορικό στην ημέρα της Πρωτομαγιάς με πολλούς συμβολισμούς και πολλές μνήμες για όλους.

Μέρα των λουλουδιών, που συμβολίζει την αναγέννηση της φύσης σε όλους τους πολιτισμούς από την αρχαιότητα, αλλά, πάνω απ' όλα για εμάς, η Εργατική Πρωτομαγιά, Ημέρα Απεργίας, Ημέρα των Εργατών, αλλά και ημέρα θυσιών, μετά την Πρωτομαγιά του Σικάγο το 1886, όταν κερδήθηκε το 8ωρο με σκληρούς αγώνες.

Μπορίς Κουστοντίεφ, «Πρωτομαγιάτικη διαδήλωση στο Πουτίλοφ» (1906)

Για εμάς τους Έλληνες, είναι η ματωμένη Πρωτομαγιά του ’36 που θυμόμαστε πάντα, και η μέρα της θυσίας των 200 Ελλήνων πατριωτών, που εκτελέστηκαν από τους Γερμανούς κατακτητές στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής την 1^η Μαΐου του 1944.