Η μεγάλη κοινωνική επανάσταση της Αρχαιότητας

Η μεγάλη κοινωνική επανάσταση της Αρχαιότητας

Εκπληκτική τοιχογραφία με δύο καθιστές μορφές, προσωποποιήσεις της Μακεδονίας (αριστερά) και της Συρίας (δεξιά), σε αντικριστή θέση. Αποτυπώνει το πόσο ζωντανό ήταν το όραμα ενός μεγάλου, ενωμένου, κράτους στον ελληνιστικό κόσμο, το οποίο, δυστυχώς, δεν υλοποιήθηκε ποτέ εξ αιτίας των συνεχών πολέμων μεταξύ των ελληνικών πόλεων και των δυναστειών καθώς και της υπερίσχυσης των συντηρητικών αντιλήψεων που απέκλειαν κάθε κοινωνική μεταρρύθμιση. (Από το Μποσκορεάλε, εκτίθεται στο Εθνικό Μουσείο της Νάπολης).

Αναλογίες με την σημερινή κρίση του Ελληνισμού

του Λεωνίδα Χ. Αποσκίτη*

Το μεγάλο άνοιγμα της ψαλίδας μεταξύ πλουσίων και φτωχών, η κοινωνική σύγκρουση ανάμεσα στους λίγους που δανείζουν και στους πολλούς που χρωστούν, εκείνους που διαθέτουν μεγάλες ιδιοκτησίες και όσους ρισκάρουν την ζωή τους καθημερινά στην εργασιακή κόλαση, η υπέρμετρη σημασία, τέλος, την οποία δίνουν στον πλούτο λαός και πολιτικοί δεν είναι κάτι το οποίο συναντάμε για πρώτη φορά στην ιστορία σήμερα. Η κοινωνία κατά την ελληνιστική εποχή, μετά τον θάνατο του Μεγάλου Αλεξάνδρου (323 π.Χ.) έως την αυτοκτονία της Κλεοπάτρας (30 π.Χ.) και τον αυτοκράτορα Αδριανό (76-138 μ.Χ.), χαρακτηρίζεται από παρόμοια φαινόμενα: κυριαρχεί ο νεοπλουτισμός και η εμπορευματοποίηση, δεν μετράει η καταγωγή και το αυστηρό ήθος όπως παλιότερα στην κλασσική και ηρωϊκή εποχή, τα κοινωνικά προβλήματα “λύνονται” με εξαγωγή πληθυσμών και πολεμικές λεηλασίες (κατ' αναλογίαν με τους σημερινούς “οικονομικούς δολοφόνους”), εξαφανίζεται η διάκριση για την προέλευση του πλούτου, τα πολιτικά δικαιώματα δίνονται πιο εύκολα σε ξένους (ενίοτε μάλιστα πωλούνται) και σταδιακά η Ελλάδα μαραζώνει δημογραφικά μέχρι που αποικίζεται από τους Ρωμαίους.

ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ

ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ

Σήμερα λύθηκαν τὰ μακροχρόνια δεσμά.

Ὁ διάβολος καταντροπιάστηκε.

Οἱ δαίμονες δραπέτευσαν.

Ὁ θάνατος καταργήθηκε.

Ὁ παράδεισος ἀνοίχτηκε.

Η αναγνώριση της Ιερουσαλήμ από τις ΗΠΑ ως πρωτεύουσας του Ισραήλ δυναμιτίζει την εύθραυστη ισορροπία στην Μέση Ανατολή

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Η απόφαση του πρόεδρου των ΗΠΑ Τράμπ αναγνώρισης της Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσας του Ισραήλ δυναμιτίζει την εύθραυστη ισορροπία στην Μέση Ανατολή

Παλαιστίνιοι διαδηλώνουν έξω από το τέμενος Αλ Άκσα στην παλαιά πόλη της Ιερουσαλήμ.

Κατ’ αρχήν να διευκρινήσουμε ότι η  Ιερουσαλήμ είναι «Ιερή Πόλη» και για τις τρεις μονοθεϊστικές θρησκείες: Τον Ιουδαϊσμό, τον Χριστιανισμό και το Ισλάμ.

 Για τους Εβραίους: Ο  Σολομώντας έχτισε τον μεγαλοπρεπή ιουδαϊκό ναό που καταστράφηκε λίγους αιώνες αργότερα από τους Βαβυλώνιους. Σήμερα σώζεται μόνο ένα τμήμα του τείχους από την περίοδο του Δεύτερου Ναού, το γνωστό «Τείχος των Δακρύων» ή «Δυτικό Τείχος» που είναι και ο ιερότερος τόπος λατρείας των Εβραίων.

 Για τους μουσουλμάνους: Στην Παλιά Πόλη της Ιερουσαλήμ βρίσκεται το τρίτο ιερότερο προσκυνηματικό μνημείο για  το Ισλάμ-μετά τη Μέκκα και τη Μεδίνα- το τέμενος Αλ – Ακσά. Οι μουσουλμάνοι πιστεύουν ότι ο Μωάμεθ μεταφέρθηκε από το Μασγίντ αλ-Χαράμ της Μέκκας στο αλ-Άκσά κατά τη διάρκεια του Νυχτερινού Περίπλου. Στην ισλαμική παράδοση  ο Μωάμεθ προσευχόταν προς αυτό το σημείο μέχρι τον 17ο μήνα μετά την Eγίρα, όταν ο Θεός τον έστρεψε προς την Καάμπα. 

Για τους χριστιανούς: Στην Ιερουσαλήμ βρίσκεται ο Ναός του Παναγίου Τάφου, κορυφαίος χώρος προσκυνήματος για τους Χριστιανούς αφού εκεί πιστεύεται πως εναπόθεσαν τη σορό του Ιησού Χριστού μετά τη Σταύρωση αλλά και άλλοι ιεροί τόπο για την χριστιανοσύνη όπως ο Κήπος της Γεσθημανής και το όρος των Ελαιών.

Η Ελλάδα δεν είναι αφύλακτη διάβαση

Η Ελλάδα δεν είναι αφύλακτη διάβαση

Μάχη στα στενά των Δερβενακίων (πίνακας του Θ. Βρυζάκη)

Η ελπίδα, παρά την προδοσία

του Λεωνίδα Χ. Αποσκίτη*

Την ώρα που ο κόσμος περιμένει με αγωνία να δει ποια κατεύθυνση θα ακολουθήσει ο νέος, παραπαίων, πλανητάρχης στο θέατρο της ιστορίας και της πολιτικής, ακούγεται η θεατρική φράση του Άμλετ: “The time is out of order”... Η εποχή πάει άσχημα, έχει ξεχαρβαλωθεί, σαν να “έχει βγει από τους ρεζέδες της”, όπως θάλεγαν οι παλιότεροι.

Πράγματι, σέρνεται εδώ και καιρό, μια διάχυτη αίσθηση ότι δεν είναι άλλη μια κρίση του καπιταλισμού, ένα τέλος των ιδεολογιών· ότι είμαστε στο παρά πέντε του Αρμαγεδδώνα και όλα παίζονται την επόμενη στιγμή.

Εκατό χρόνια μετά την μεγάλη Οκτωβριανή επανάσταση που άλλαξε την πορεία της ανθρωπότητας και τέσσερις δεκαετίες μετά την επέλαση της νεοφιλελεύθερης αντεπανάστασης, ο τροχός της ιστορίας είναι έτοιμος να ξαναγυρίσει.

Κίνα, η χελώνα των εθνών

Κίνα, η χελώνα των εθνών

του Λεωνίδα Χ. Αποσκίτη*

Τα δύο τελευταία χρόνια έχουν σημαδευτεί από δραματικές γεωπολιτικές αλλαγές που προκάλεσε η έναρξη του Νέου Ψυχρού Πολέμου και ενώ γεγονότα όπως η έκρηξη της τρομοκρατίας στις πόλεις και η αντιτρομοκρατική εκστρατεία της Ρωσσίας είναι πολύ γνωστά, υπάρχουν και άλλες σημαντικές μεταβολές που πρέπει να επισημανθούν. Η πιο σημαδιακή από αυτές τις εξελίξεις είναι η ανάδυση ενός Ευρασιανισμού ως μιας αντίπαλης γεωπολιτικής δύναμης, που αποτελεί εφιάλτη για τους γκλομπαλιστές.

Πολλοί αναλυτές, από διαφορετικές προσεγγίσεις συμφωνούν ότι η πιο οπτιμιστική εξέλιξη στον σημερινό κόσμο είναι το μεγάλο Ευρασιατικό μπλοκ που αναδύεται υπό την ηγεσία της Ρωσσίας, της Κίνας και άλλων χωρών.

Η Ευρώπη στην σκιά του Πρωσσικού Βαρβαρισμού

Η Ευρώπη στην σκιά του Πρωσσικού Βαρβαρισμού

του Λεωνίδα Χ. Αποσκίτη*

...Γνώριζες τα βήματα, ξέκρινα τους ήχους,

και μπογιές 'τοιμάζαμε με σβηστή φωνή,

τις βραδιές συνθήματα γράφαμε στους τοίχους

πέφταμε φωνάζοντας “Κάτω οι Γερμανοί!”...

(από το τραγούδι του Λευτέρη Παπαδόπουλου “Καισαριανή”)

Πέρασαν 73 χρόνια από τις ταραγμένες εκείνες ημέρες όταν, τέλος Σεπτεμβρίου του '44, οι Γερμανοί κατακτητές άρχιζαν να τα μαζεύουν και να μας αδειάζουν την γωνιά. Αρχές Οκτώβρη κάτι λίγοι είχαν μείνει στην Αθήνα για να καθαρίσουν το έδαφος πίσω τους... Όσους πατριώτες κρατούσαν στα στρατόπεδά τους, πρόλαβαν και τους εκτέλεσαν· ελάχιστοι κατάφεραν να επιζήσουν. Έφευγαν πυρπολώντας, γκρεμίζοντας και λεηλατώντας ό,τι είχε απομείνει από την καταστροφική τους μανία τα χρόνια της κατοχής: δρόμους, λιμάνια, γέφυρες, εργοστάσια, φράγματα και ηλεκτρικές εγκαταστάσεις. Διέλυαν όλες τις υποδομές της χώρας για να μείνει πίσω τους έρημος τόπος. Οι φρίτσηδες δεν μπορούσαν να νοιώθουν ηττημένοι, δεν είχαν γεννηθεί από μάνα αλλά από την φύτρα των υπεράνθρωπων, γι' αυτό έκαιγαν τα χωριά και έσφαζαν τον κοσμάκη από την λύσσα τους.

Οι τελευταίοι μήνες της γερμανικής βίας και της δωσιλογικής δράσης στον τόπο μας ήταν μαρτυρικοί: Καισαριανή, Χορτιάτης, Κομμένο, Καλάβρυτα, Δίστομο...

«Αγέλαστος Πέτρα» - Προβολή Ταινίας & Συζήτηση

«Αγέλαστος Πέτρα»

Προβολή Ταινίας & Συζήτηση

Σινέ Δαναός, Κυριακή 29/10, ώρα 11.00

Το Πανελλήνιο Δίκτυο Συνειδητότητας (www.padisy.gr)

και οι εκδόσεις Ιβίσκος (www.iviskospublications.gr)

μας προσκαλούν σε ειδική πρωινή προβολή

της θρυλικής ταινίας «Αγέλαστος Πέτρα» του Φίλιππου Κουτσαφτή

στον κινηματογράφο Δαναό (Λεωφ. Κηφισίας 109, τηλ.: 210-6922657)

Κυριακή 29 Οκτωβρίου, στις 11.00

Την προβολή της ταινίας θα ακολουθήσει ανοιχτή συζήτηση

με συμμετοχή του κοινού και θέμα:

Ελευσίνα – Ελευσίνια Μυστήρια

Ο Ιερός Τόπος τότε και σήμερα

Στη συζήτηση συμμετέχουν:

Φίλιππος Κουτσαφτής – σκηνοθέτης

Λεωνίδας Αποσκίτης – δημοσιογράφος

Κυριάκος Κάσσης – ιστορικός, συγγραφέας

Αθηνά Πόταρη – δρ. πολιτικής φιλοφοφίας παν/μίου Οξφόρδης

Γιώργος Χαραλαμπίδης – πολιτισμιολόγος, συγγραφέας

Πέγκη Χριστοφή - συγγραφέας

Εισηγείται και συντονίζει:

Στάμος Στίνης – ΠΑ.ΔΙ.ΣΥ, εκδόσεις Ιβίσκος

Τιμή εισιτηρίου: 6 ευρώ

Οργάνωση:

Πανελλήνιο Δίκτυο Συνειδητότητας (ΠΑ.ΔΙ.ΣΥ)

Εκδόσεις Ιβίσκος

Κινηματογράφος Δαναός

Άλλο ένα τούβλο στο τείχος

Άλλο ένα τούβλο στο τείχος

του Λεωνίδα Χ. Αποσκίτη*

Πολύς λόγος έγινε τους τελευταίους μήνες γύρω από τις δηλώσεις του Κώστα Καζάκου περί “προδοσίας” των νέων που φεύγουν σωρηδόν στο εξωτερικό αναζητώντας εργασία, πολλές φορές με την πρόθεση να “ρίξουν μαύρη πέτρα” πίσω τους. Συζητήθηκαν, αναπαράχθηκαν – πολλές φορές παρερμηνεύθηκαν. Πολύ λιγότερο, όμως, σχεδόν καθόλου, απασχόλησε τα μέσα ενημέρωσης και την κοινή γνώμη η παρουσία του μεγάλου μας ηθοποιού το καλοκαίρι στην Επίδαυρο, η ερμηνεία του στον Οιδίποδα επί Κολωνώ του Σοφοκλή και το μεγάλο μήνυμα που στέλνει αυτή η τραγωδία ότι, στην ουσία, “όλοι εμείς μιας Ελληνίδας μάνας τέκνα είμαστε”.

Ουσιαστικά, το πρόβλημα έγκειται όχι σε αυτήν καθ' εαυτήν την φυγή των νέων, μέσα σε συνθήκες οικονομικής κατάρρευσης και απελπισίας, που είναι ο καταλύτης για αυτή την συμπεριφορά, αλλά στις συνθήκες που διαμόρφωσαν τις σημερινές συνειδήσεις των νέων, στην απαξίωση της σημασίας του έθνους για την ζωή τους με την οποία τους γαλούχησε η ίδια η κοινωνία που σήμερα καταρρέει.

Το “Αραβικό ΝΑΤΟ” φέρνει πόλεμο ή ειρήνη;

Το “Αραβικό ΝΑΤΟ” φέρνει πόλεμο ή ειρήνη;

του Λεωνίδα Χ. Αποσκίτη*

Η μουσουλμανική παράδοση λέει ότι, μόλις ο Μωάμεθ έγινε δύο μηνών, η μητέρα του, σύμφωνα με τα έθιμα των Βεδουΐνων των πόλεων, τον παρέδωσε σε κάποια παραμάνα Χαλίμα για να τον αναθρέψει στην έρημο. Ο Προφήτης δεν ξέχασε ποτέ όσο ζούσε εκείνα τα αμέριμνα χρόνια που πέρασε στην υγιεινή ζωή σαν παιδί κι αναφερόταν πάντα με νοσταλγία στις περιποιήσεις της παραμάνας του.

Η Χαλίμα δεν είναι η μόνη γυναίκα που σφράγισε καταλυτικά με την παρουσία της την ζωή του ιδρυτή της μουσουλμανικής θρησκείας. Η γυναίκα του, Χαδίγα, μια πλούσια χήρα από την Μέκκα, ήταν αυτή που ώθησε τον Μωάμεθ να αφιερωθεί στην προφητική του αποστολή, εξασφαλίζοντάς του παράλληλα την οικονομική του ανεξαρτησία.

Έτσι, μπορούμε να πούμε ότι ξεκίνησε μια μακρόχρονη παράδοση οι γυναίκες να έχουν μια ιδιαίτερη θέση στα παρασκήνια, πάντα, της ιστορίας του Ισλάμ.

Οι Επικυρίαρχοι και η Διαμάχη για το Κλίμα

Οι Επικυρίαρχοι και η Διαμάχη για το Κλίμα

του Λεωνίδα Χ. Αποσκίτη*

“Για την ανθρωπότητα δεν υπάρχει μόνο η απειλή της εξαφάνισης πάνω σ' έναν νεκρό πλανήτη. Ο καθένας για να ζήσει ανθρώπινα χρειάζεται επίσης τον απαραίτητο αέρα, το κατάλληλο έδαφος, εκπαίδευση και ένα νόημα στη ζωή του. Του χρειάζεται ακόμα η ελάχιστη αξιοπρέπεια και μερικές απλές στιγμές ευτυχίας”.

Μαργκερίτ Γιουρσενάρ, “Με ανοιχτά μάτια”, εκδ. du Centurion, 1980

Με αφορμή την απόφαση του νέου ένοικου του Λευκού Οίκου, του απρόβλεπτου Ντόναλντ Τραμπ, να αποχωρήσουν οι Ηνωμένες Πολιτείες από την Συμφωνία για το Κλίμα (Framework Convention on Climate Change), που είχαν υπογράψει 200 χώρες τον Δεκέμβριο του 2015 στο Παρίσι, αναζωπυρώθηκε η διαμάχη για την κλιματική αλλαγή.

Πρόκειται για καλοπληρωμένη τακτική του καταστροφισμού, λένε οι υποστηρικτές του Τραμπ και οι αμφισβητίες της “κλιματικής αλλαγής”... “Μάνα Γη, κουράγιο”, θρηνωδούν, από την άλλη, οι “πράσινοι” διανοούμενοι και τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων που ανήκουν στα μεγάλα τραστ του Τύπου της παγκοσμιοποίησης. Όλοι μοιάζουν συντονισμένοι στην συχνότητα μιας προαναγγελθείσας καταστροφής και το διακύβευμα είναι αν γι' αυτήν ευθύνονται οι ανθρώπινες δραστηριότητες ή όχι.

Πρόσκληση στην Εκδήλωση του Hellenic Nexus

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

Επετειακή εκδήλωση του Hellenic Nexus για τα 13 χρόνια κυκλοφορίας

«Η σύγκρουση Γκλομπαλιστών-Λαϊκιστών, ο Ευρωσκεπτικισμός και η θέση της Ελλάδας στον παγκόσμιο μετασχηματισμό»

Ομιλητές

Αποσκίτης Λεωνίδας           Πολιτικός συντάκτης Η.Ν

Γρίβας Κωνσταντίνος          Καθηγητής Σχολής Ευελπίδων

Ηλιόπουλος Γεώργιος         Οικονομικός συντάκτης Η.Ν

Νικόλαος Λάος                     Δρ. Φιλοσοφίας-Συγγραφέας

Μπαλλή Άννα                       Δημοσιογράφος-Συγγραφέας

Γιάννης Παπαμιχαήλ           Καθηγητής Κοινωνικής Ψυχολογίας Παντείου

Παρασκευή, 15 Σεπτεμβρίου 2017, ώρα 19:30

ΠΟΛΙΣ art café, πάνω από τη Στοά του Βιβλίου

Πεσμαζόγλου 5 και Πανεπιστημίου 47

Η Κύπρος, που οι Σταυροφόροι την μισούνε

Η Κύπρος, που οι Σταυροφόροι την μισούνε

του Λεωνίδα Χ. Αποσκίτη

Συμπληρώνονται πλέον 43 χρόνια από την ημέρα που με τον Αττίλα 2 ολοκληρώθηκε η προδοσία και η λεηλασία της Κύπρου το 1974. Σήμερα, που ο Καθολικός νέος Γ.Γ. του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες πάλι βυσσοδομεί κατά της Κυπριακής Δημοκρατίας για να εξυπηρετήσει τα σχέδια της τελειωτικής καταστροφής της, αξίζει να θυμηθούμε κάποια ιστορικά στοιχεία από ένα παλιότερο, αλλά επίκαιρο πάντα, κείμενο:

Μάϊος 2001: Ο τότε προκαθήμενος της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας, ο Πάπας Βοϊτύλα, φθάνει στην Αθήνα και ζητάει “έμμεσα”, αλλά σαφώς, συγγνώμη για τα αίσχη των Σταυροφόρων μετά από 8 αιώνες. Αρνείται, όμως, να πει έστω και μια λέξη συμπαθείας για το δράμα της Κύπρου, προκαλώντας σειρά συζητήσεων, αντεγκλήσεων και αποριών.

Ερχόμαστε τώρα στο μυστήριο γιατί σύσσωμο το Βατικανό, ο Πάπας, οι αξιωματούχοι Καρδινάλιοι – δηλαδή το Opus Dei -, η εδώ Νουντσιατούρα επέμεναν μέχρι τέλους στη ΜΗ αναφορά στο κυπριακό ζήτημα έστω ως θέμα ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Η ΣΙΩΠΗ του Βατικανού, πάντως, σε μια πρώτη “ανάγνωση” μαρτυρά ότι πιθανώς η Αγία Έδρα, μέσω και των απόκρυφων ταγμάτων της, είχε κάποιο ...ρόλο στην κυπριακή τραγωδία που δεν έχει φωτιστεί επαρκώς μέχρι σήμερα. Είναι γνωστός ο ρόλος που έπαιξε η ελληνική και η διεθνής μασονία στην επιβολή της Χούντας το 1967 και στην προδοσία της Κύπρου το 1974. Ο ρόλος των “αδελφών” Παττακού, Μακαρέζου κ.ά. στην Ελλάδα, των Σαμψών και Ιωαννίδη στο πραξικόπημα κατά του Μακαρίου και προσώπων όπως ο Κίσσινγκερ στην τελική φάση της προδοσίας, την Τουρκική εισβολή, έχει επαρκώς αποκαλυφθεί και αναλυθεί σε πολλά δημοσιεύματα μετά την Μεταπολίτευση.

Οι “Μάγισσες” της Wall Street και η Θρησκεία του Χρήματος

Οι “Μάγισσες” της Wall Street

και η Θρησκεία του Χρήματος

(Money-theism)

του Λεωνίδα Χ. Αποσκίτη*

Ο κόσμος έκπληκτος παρακολουθεί τις τελευταίες δεκαετίες ένα απάνθρωπο και αδηφάγο μοντέλο οικονομίας να οδηγεί στην απόλυτη κοινωνική έκπτωση. Οι οικονομικές πολιτικές των χωρών σχεδιάζονται, επιβάλλονται και υλοποιούνται από εξωθεσμικά κέντρα της οικονομίας και παραοικονομίας. Αμύθητα ποσά αλλάζουν από την μια στιγμή στην άλλη χέρια, μετοχές ανεβαίνουν και κατεβαίνουν χωρίς αντίκρισμα στην πραγματική οικονομία, ενώ ακριβοπληρωμένοι μάνατζερ των πολυεθνικών και CEO των τραπεζών πουλούν στους ανυποψίαστους ιδιώτες απλές κόλλες Α4 με πολύπλοκους μαθηματικούς τύπους, χωρίς καμμιά αξιοπιστία.

Όλα αυτά συμβαίνουν μέσα σε ένα περιβάλλον πρωτοφανούς πλεονεξίας και φιλαργυρίας, ενώ ο απλός πολίτης, εκτεθειμένος στις ορέξεις των κερδοσκόπων, καλείται να αντιμετωπίσει αυτή την αδυσώπητη πραγματικότητα και το καθημερινό άγχος της ανεργίας και της επισφαλούς εργασίας, απροστάτευτος. Το κράτος, τα πολιτικά κόμματα, οι συνδικαλιστικοί και κοινωνικοί φορείς αδυνατούν να θεσπίσουν το απαραίτητο δίχτυ προστασίας, έχοντας κρατήσει τον ρόλο του απλού παρατηρητή, όταν, βέβαια, δεν συνεργάζονται ανοικτά με τους αδίστακτους τοκογλύφους.

Επιπλέον, οι έννοιες της ελευθερίας, της δικαιοσύνης, της κοινωνικής αλληλεγγύης και του ιερού δικαιώματος της εργασίας έχουν καταστρατηγηθεί προς όφελος των δυνατών και επιτήδειων κερδοσκόπων. Ως εκ τούτου, πέρα από κάθε είδους πολιτική ανυπακοή στην τωρινή ανομία, είναι απαραίτητο, σήμερα όσο ποτέ, να διαμορφώσουμε νέους αξιακούς κώδικες που να συνάδουν με τις μεγάλες ηθικές, φιλοσοφικές και πνευματικές παραδόσεις του πολιτισμού μας.

Ισραήλ και Σαουδική Αραβία: Μια ανίερη συμμαχία με μέλλον!!!

Ισραήλ και Σαουδική Αραβία: Μια ανίερη συμμαχία με μέλλον!!!

Είναι η πρώτη φορά, που το Ισραήλ στηρίζει Αραβικό κράτος, τόσο φανερά και απροκάλυπτα. Είναι η πρώτη φορά που  το Ισραήλ συμμετέχει σε ενδο-αραβική διένεξη και παίρνει το μέρος της μιας πλευράς, είναι η πρώτη φορά που το Ισραήλ συντάσσεται με τον Σουνιτικό άξονα, όπου ηγέτιδα δύναμη είναι η Σαουδική Αραβία και το αντίπαλο δέος ο Σιϊτικός άξονας, με ηγέτιδα δύναμη, το Ιράν, παραδοσιακό εχθρό του Ισραήλ.

Γράφει ο Ιωάννης Αθ. Μπαλτζώης*

Όταν πριν μερικά χρόνια κάποιος αναφερόταν στις σχέσεις Ισραήλ και Σαουδικής Αραβίας θα τις περιέγραφε  ως ανύπαρκτες , μηδενικές, εχθρικές, μίσους και έντονης επιθυμίας για αλληλοεξόντωση. Σήμερα ο γνώστης των τεκτονικών αλλαγών που συνέβησαν θα τις περιέγραφε ως καλές, βελτιούμενες, «συμμαχικές», ιδιαίτερες, αλλά και μη φανερές. Πριν λίγες ημέρες το Ισραήλ ανακοίνωσε την πρόθεσή του να κλείσει τα γραφεία του Al-Jazeera , το τηλεοπτικό δίκτυο του Κατάρ, το οποίο οι ισραηλινές αρχές κατηγορούν για υποκίνηση βίας. Το Ισραήλ κατηγορεί εδώ και χρόνια το δίκτυο για έλλειψη αντικειμενικότητας στην κάλυψη της διένεξης με τους Παλαιστίνιους. 

Μπίλντερμπεργκ 2017: Το Λόμπυ της Παγκόσμιας Απορρύθμισης

Μπίλντερμπεργκ 2017: Το Λόμπυ της Παγκόσμιας Απορρύθμισης

του Λεωνίδα Χ. Αποσκίτη*

Κάθε χρόνο, από το 1954 μέχρι σήμερα, η πιο πλούσια και ισχυρή ελίτ του κόσμου -τραπεζίτες, πολιτικοί, CEO πολυεθνικών, ιδιοκτήτες και διευθυντές των μίντια- και τα διακεκριμένα τσιράκια τους, συγκεντρώνονται σε ένα πολυτελές και εξαιρετικά προστατευόμενο από εκατοντάδες ενόπλους μέρος για να καταστρώσουν τις επόμενες κινήσεις τους. Μακριά από τα μάτια της κοινής γνώμης, με την αθόρυβη πανουργία ενός πύθωνα που γλυστράει πεινασμένος γύρω από το θύμα του, συζητούν για το πώς θα διαμορφώσουν το “παγκόσμιο χωριό” μέσα στα νεοταξικά πλαίσια που έχουν ορίσει για να μεγιστοποιήσουν τα κέρδη τους και να σιγουρέψουν ότι τα πράγματα θα συνεχίζουν να λειτουργούν επωφελώς για τους λίγους εκλεκτούς που εκπροσωπούν. Μιλάμε, φυσικά, για την ετήσια Σύνοδο της Λέσχης Μπίλνετρμπεργκ, η οποία εφέτος έγινε από την 1η έως την 4η Ιουνίου, στο Chantilly (Σαντιγύ) της Βιρτζίνιας των ΗΠΑ, υπό την προστασία της αμερικανικής αστυνομίας, της CIA αλλά και του ΝΑΤΟ, το οποίο είχε τιμητική θέση στην ατζέντα της συνάντησης.

Μπροστά στον εφιάλτη της πυρηνικής τρομοκρατίας

Μπροστά στον εφιάλτη της πυρηνικής τρομοκρατίας

Του  Λεωνίδα Χ. Αποσκίτη*

Η αγωνία της εποχής μας είναι αν ο αιώνας αυτός που ζούμε θα είναι η καμπή μιας σωτήριας μεταμόρφωσης ή ο αιώνας της μεγάλης οπισθοδρόμησης, ακόμα και της απόλυτης καταστροφής. Η αρχική αισιοδοξία για το “πλανητικό χωριό” έχει προ πολλού διαψευσθεί και όλο και πιο πολλοί άνθρωποι αποκαρδιώνονται από το μέγεθος της βίας που μας απειλεί εμφανέστερα από κάθε άλλη φορά. Ιδιαίτερα η σύγκρουση μεταξύ της Δύσης και του Αραβομουσουλμανικού κόσμου, η οποία, μετά το φρικαλέο “σώου” της 11/9, έχει πάρει πλανητικές διαστάσεις, μπορεί να αποδειχθεί ιδιαίτερα φονική, αν οι αντιμαχόμενοι καταφύγουν κάποια στιγμή στα “μη συμβατικά” όπλα.

Από τον Ιανουάριο του 2017, το Ρολόϊ της Αποκάλυψης (Doomsday Clock) προχώρησε στα 2,5 λεπτά πριν από τα μεσάνυχτα, την δεύτερη πιο κοντινή προσέγγιση στην 12η ώρα από την έναρξή του πριν από εβδομήντα χρόνια, το 1947, στην αρχή της πυρηνικής εποχής.

Η αλήθεια για τα μνημόνια και το 4ο Ράιχ

Τα ηγεμονικά σχέδια της πρωσικής κυβέρνησης καλύπτονται πίσω από το ιδεολογικό πέπλο της ευρωπαϊκής ενοποίησης, έτσι ώστε να μην ενοχλούν – οπότε ο ευρωπαϊσμός της Γερμανίας είναι ουσιαστικά γερμανικός εθνικισμός, ενώ η πολιτική λιτότητας αποτελεί το όπλο για την οικονομική κατοχή των εταίρων της.

«Στην πραγματικότητα οι ναζί και οι σύμμαχοι τους αφιέρωσαν πάρα πολλά χρόνια στην αναζήτηση έξυπνων προγραμμάτων που θα προωθούσαν την οικονομική και πολιτική ενσωμάτωση των ευρωπαϊκών κρατών – προγράμματα που έχουν μία εντυπωσιακή ομοιότητα με το σημερινό σχεδιασμό της Ευρωζώνης» (πηγή).

Ποιος κυβερνά τις Ηνωμένες Πολιτείες;

Ποιος κυβερνά τις Ηνωμένες Πολιτείες;

Πολλοί περίμεναν ότι η πτώση της ΕΣΣΔ, το 1989-91, θα οδηγούσε σε παρακμή τέτοια ρεύματα, σε ένα είδος «Τέλους της Ιστορίας», περιλαμβανομένων των μεγάλων αντιπαραθέσεων  που Εικοστού Αιώνα, δίκης Καντιανής «Διαρκούς Ειρήνης». Το αντίθετο όμως συνέβη. 

Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου (*)

«Υπήρχαν πάντα δύο CIA. Η κανονική, που αναλύει την πραγματικότητα για να ενημερώσει την ηγεσία των ΗΠΑ και η … άλλη, που φτιάχνει την πραγματικότητα που χρειάζεται για να δικαιολογηθεί μια πολιτική».

Ο άνθρωπος που μας τα λέει αυτά δεν είναι τυχαίος. Πρώην ανώτερος αναλυτής της CIA, ο Ray McGovern ήταν ο άνθρωπος που ενημέρωνε πέντε διαδοχικούς Αμερικανούς Προέδρους για αυτά που έπρεπε να γνωρίζουν για το τι έκανε και τι σχεδίαζε η Μόσχα.

Η ποινικοποίηση της Φτώχειας

 Η ποινικοποίηση της Φτώχειας

(Από τον Μεσαίωνα στην Παγκοσμιοποίηση)

του Λεωνίδα Χ. Αποσκίτη*

Ο πιο “διαβρωτικός δημόσιος εφιάλτης”, όπως είχε χαρακτηρίσει ο Άγγλος δημιουργός Χάρολντ Πίντερ την σημερινή εποχή της “παγκοσμιοποίησης”, είναι η αποθέωση της άγνοιας, της αλαζονείας, της βλακείας και της πολεμικής έξαρσης. Χρησιμοποιώντας σκληρή γλώσσα έλεγε το 2003, αν και δεν είχε προλάβει να δει την εκτεταμένη φτωχοποίηση και παρακμή της Δύσης μετά την κρίση του 2007: “Δεν μπορείς να γλυτώσεις / βγήκαν τα μεγάλα πέη / θα βιάσουν ό,τι βλέπει το μάτι / Πρόσεχε την πλάτη σου”... Προφανώς κανείς δεν τον άκουσε, όχι γιατί δεν ήθελε αλλά γιατί ήταν πάντα αποκλεισμένος από τα μέσα ενημέρωσης-παραπληροφόρησης για να μην φθάσει η φωνή του στο μεγάλο κοινό.

Η γνώμη του ήταν επικίνδυνη για τις κερδοσκοπικές ελίτ, όπως και κάθε ανεξάρτητου πνευματικού ανθρώπου που καταγγέλλει την σημερινή συμπεριφορά των Επικυρίαρχων. Αυτός είναι ο λόγος που στην 7ετία των Μνημονίων στην πλειοψηφία των θεατρικών μας δρώμενων απουσιάζουν τα έργα του Πίντερ, αλλά βομβαρδιζόμαστε από κάθε μετα-μοντέρνο σκουπίδι για να δεχθούμε χωρίς αντίσταση την ασυδοσία των αγορών.

Η τρέλλα του χρήματος, η θεσμοποίηση της υπερβολικής ανταγωνιστικότητας, η μεγιστοποίηση του κέρδους, η διεθνής ασυλία του πολυεθνικού κεφαλαίου, ο πολλαπλασιασμός όσων ζουν στα όρια -και κάτω απ' αυτά- της φτώχειας, η έκρηξη των ανισοτήτων αντιπροσωπεύουν όλο και περισσότερο το σύμπαν του σύγχρονου ανθρώπου.

Γκλομπαλιστές εναντίον “Λαϊκιστών”

Γκλομπαλιστές εναντίον “Λαϊκιστών”

Η σύγκρουση που θα κρίνει το μέλλον της Δύσης

του Λεωνίδα Χ. Αποσκίτη*

Τα τεκτονικά οικονομικά ρήγματα που ενεργοποιήθηκαν με την οικονομική κρίση του 2008 αποκάλυψαν, εκτός των άλλων, ότι βρισκόμαστε σ' ένα στάδιο θεμελιώδους ιστορικής μετάβασης όπου μαίνεται ένας υπόγειος πόλεμος για τον έλεγχο του πλανήτη.

Η Δύση βρίσκεται σε βαθειά παρακμή, εγκλωβισμένη σε λάθος πολιτικές και στρατιωτικές επιλογές -τόσο οι ΗΠΑ, όσο και η Ε.Ε.- για τρεις, τουλάχιστον, δεκαετίες. Οι προνομιούχες χώρες του δυτικού κόσμου, μέσα στο ρηχό, ωφελιμιστικό, πρότυπο που πρότειναν ως τρόπο ζωής, με την οικονομική διάσταση να επικρατεί της πολιτικής, έχασαν τα, για αιώνες, αδιαμφισβήτητα πλεονεκτήματά τους στην παραγωγή, την τεχνολογία και την δημοκρατική οργάνωση της κοινωνίας.

Η βίαιη οικονομικο-κοινωνική παρακμή, που τραντάζει συθέμελα την πάλαι ποτέ βιομηχανική Δύση, είχε ως φυσική συνέπεια την μετατόπιση του άξονα ισχύος υπέρ των ανατολικών και αναδυόμενων χωρών.