Η ISIS Αναδυόμενη

Η ISIS Αναδυόμενη

Καταστροφή τζαμιού από το ISIS στην Νινευή του Ιράκ

Του Λεωνίδα Χ. Αποσκίτη*

Η ιστορική γη της Μεσοποταμίας βρίσκεται και πάλι σε αναταραχή μετά την επέλαση της τρομοκρατικής οργάνωσης ISIS «Ισλαμικό Κράτος στο Ιράκ και την Συρία/Λεβάντε», ενός ακόμη απολειφαδιού της Αλ-Κάϊντα.

Καθώς το Ιράκ έχει έλθει ξανά στο προσκήνιο και αρχίζει να διαγράφεται η πιθανότητα του πρώτου κράτους των τζιχαντιστών στην σύγχρονη ιστορία, θυμήθηκα τις ημέρες της παντοδυναμίας των «πριγκήπων του σκότους», σύμφωνα με τον αποδιδόμενο χαρακτηρισμό στα στελέχη των νεο-συντηρητικών του προέδρου Μπους, οι οποίοι σχεδίαζαν την εκ βάθρων «δημοκρατική αναμόρφωση» ολόκληρης της Μέσης Ανατολής, όπως διατυμπάνιζαν οι ανταποκρίσεις των μεγαλύτερων διεθνών ΜΜΕ.

Επρόκειτο, στην πραγματικότητα, για τον πόλεμο της Αυτοκρατορίας, η οποία έχτιζε με την βία την δική της νεοταξική πραγματικότητα, που δεν είχε καμμία σχέση με τις αρχές της δημοκρατίας και του διαφωτισμού.

Όπως έλεγε ο Karl Rove, βασικός σύμβουλος του Αμερικανού προέδρου Τζωρτζ Μπους, «Είμαστε οι παίκτες της ιστορίας... και εσείς θα πρέπει απλώς να μελετήσετε το τι κάνουμε».

Καθώς τα γεγονότα εκτυλίσσονται χαοτικά στην περιοχή που αρέσκοντο να αποκαλούν «Ευρύτερη Μέση Ανατολή», έχουμε κάθε λόγο, πραγματικά, να εξετάσουμε το τι έκαναν!

Η στρατηγική του Βλαντίμιρ Πούτιν και η αδυναμία του Ομπάμα

Η στρατηγική του Βλαντίμιρ Πούτιν και η αδυναμία του Ομπάμα

[Πηγή: Hellenic Nexus τ.85, Μάϊος 2014]

Οι αντιδράσεις του Ρώσου προέδρου Βλαντίμιρ Πούτιν στις δυτικές βλέψεις για την Ουκρανία, όπως και στην ισραηλινή πολιτική εξουδετέρωσης του καθεστώτος της Συρίας, έχουν ευρέως χαρακτηρισθεί ως η αρχή ενός νέου Ψυχρού Πολέμου. Στην πραγματικότητα, όμως, η Ρωσία δεν έχει την πρόθεση ούτε την δυνατότητα να αμφισβητήσει το σύνολο της ευρωπαϊκής τάξης, ούτε βέβαια να πυροδοτήσει ένα παγκόσμιο επαναστατικό κίνημα.

Οι υποστηρικτές του σιωνιστικού μιλιταρισμού στις ΗΠΑ, μασκαρεμένοι σε Αμερικανούς θεωρητικούς, προώθησαν και στήριξαν για χρόνια την επιθετικότητα της εξωτερικής πολιτικής των αμερικανικών κυβερνήσεων, ιδίως των νεοσυντηρητικών του Μπους.

Σήμερα ανησυχούν για τις «στρατηγικές αυταπάτες» του Ομπάμα και το πιο ανησυχητικό είναι ότι ενισχύουν τις ισραηλινές αυταπάτες για πρώτο χτύπημα κατά του Ιράν, που μπορεί να αποτολμήσει μόνο του το Τελ Αβίβ.

Εθνική ή Κοινωνική Απελευθέρωση;

Εθνική ή Κοινωνική Απελευθέρωση;

Χαρακτικό του Τάσσου Αλεβίζου

ΤΑΚΗΣ ΦΩΤΟΠΟΥΛΟΣ

[Πηγή: Αντιπαγκοσμιοποίηση, 27.07.2014]

Η Κοινωνική Πάλη, στη σημερινή εποχή της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης, είναι φανερό ότι παίρνει εντελώς διαφορετικές μορφές από τις κλασικές του περασμένου αιώνα. Τότε, τα όρια μεταξύ των δύο τύπων απελευθέρωσης, εθνικής και κοινωνικής, ήταν σαφώς διακριτά. Έτσι, η Κοινωνική Πάλη είχε στόχο είτε, από τη μια μεριά, την εθνική απελευθέρωση από αποικιοκρατικές δυνάμεις στον Τρίτο Κόσμο και από κατοχικές δυνάμεις στον Β Παγκόσμιο Πόλεμο, είτε, από την άλλη, την κοινωνική απελευθέρωση από τον «ταξικό εχθρό», δηλαδή την δημιουργία μιας αταξικής κοινωνίας, είτε σοσιαλιστικής (επανάσταση του 1917 κ.λπ.) είτε ελευθεριακής (Ισπανική του 1936). Και αυτό, παρά τις θεωρητικές ακροβασίες, (αν όχι ταχυδακτυλουργίες) ιδιαίτερα των περισσότερων Μαρξιστών, αλλά και κάποιων «ελευθεριακών» της συμφοράς, να συγχωνεύσουν τους δύο τύπους απελευθέρωσης στον αγώνα για κοινωνική απελευθέρωση, με σημαντικές όμως φωτεινές εξαιρέσεις ανάμεσά τους που έβλεπαν την προτεραιότητα του εθνικοαπελευθερωτικού ή πατριωτικού αγώνα στις συνθήκες αποικιοκρατίας ή στρατιωτικής Κατοχής. Και ήταν αυτές οι φωτεινές εξαιρέσεις που οδήγησαν τους λαούς στην εθνική τους απελευθέρωση, με πρωταρχικά παραδείγματα τον «Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο» στην ΕΣΣΔ και τα αντί-αποικιοκρατικά κινήματα στον τ. Τρίτο Κόσμο.

Απόδραση από την σκοτεινή γεωγραφία

Απόδραση από την σκοτεινή γεωγραφία

Η Ουάσιγκτον θέτει σε κίνδυνο ολόκληρο τον κόσμο. Αν η Ρωσία πεισθεί ότι η Ουάσιγκτον προτίθεται να κλιμακώσει την κρίση στην Ουκρανία σε πόλεμο παρά να την επιλύσει, θα καθίσει να περιμένει, ή θα κτυπήσει πρώτη; ......Οι Ευρωπαίοι πολιτικοί παραμένουν σιωπηλοί την ώρα που η Ουάσιγκτον ωθεί την κρίση προς τον πόλεμο. Αν δεν φθάσουμε στον πόλεμο, ο μόνος λόγος θα είναι ότι ο Πούτιν θα εμφανισθεί με μια λύση που η Ουάσιγκτον δεν θα μπορέσει να αρνηθεί, όπως συνέβη στην περίπτωση της Συρίας και του Ιράν.

[«Washington is Humanity’s Worst Enemy», του Paul Craig Roberts, Αμερικανού οικονομολόγου, πρώην μέλους του υπουργικού συμβουλίου του Ρήγκαν, 13/4/2014]

Του Λεωνίδα Χ. Αποσκίτη*

Βρισκόμαστε στην κορύφωση μιας εποχής που χαρακτηρίζεται από τεράστια ανασφάλεια, μόνιμη κρίση και απουσία οποιουδήποτε νόμιμου στάτους κβο. Είναι η πρώτη φορά τους τελευταίους δύο αιώνες που ο κόσμος έχει παντελή έλλειψη οποιουδήποτε θεσμικού διεθνούς συστήματος ή δομής.

Κανένας από τους υφιστάμενους παγκόσμιους θεσμούς –η Ε.Ε., το ΝΑΤΟ, η Ισλαμική Διάσκεψη, ο Αραβικός Σύνδεσμος, ο ΟΗΕ ή οποιοσδήποτε άλλος- δεν παρέχει στοιχειώδη ασφάλεια ούτε εμπνέει καμμιά αισιοδοξία στους λαούς του κόσμου. Οι φερόμενες σήμερα ως κυρίαρχες δυνάμεις της παγκοσμιοποίησης, αυτές που διακήρυξαν και επιδιώκουν την επιβολή μιας νέας παγκόσμιας τάξης, δεν προέκυψαν από καμμία ιστορική αναμέτρηση ούτε διεθνή συνθήκη αλλά, δρώντας κυριολεκτικά σαν «αεροπειρατές», άρπαξαν τον πλανήτη μετά την δεκαετία του ’90, παίζοντας «εν ου παικτοίς», και τον οδηγούν στην άβυσσο.

Η Μαθήτρια μου στη Γάζα

Η Μαθήτρια μου στη Γάζα

από solon antartis

[Πηγή: CyprusIndyMedia.org, 30/07/2014]

Η Μαθήτρια μου στη Γάζα

Δυσκολεύομαι να γράψω αυτό το καλοκαίρι. Οι εικόνες που με βομβαρδίζουν είναι τόσο οικείες και αβάστακτες. Αναδύονται από το Υποσυνείδητο όπου τις καταχώνιασα πριν από 40 χρόνια με κάθε εικόνα και κάθε είδηση από την κατεχόμενη Παλαιστίνη.

Η εικόνα βγαλμένη από τα τρίσβαθα της συλλογικής ανθρώπινης μας συνείδησης. Της κοινής μοίρας που μας βολοδέρνει μέσα στους μαιάνδρους του χωροχρόνου.

Η ιστορία της Παλαιστίνης (βίντεο)

Η ιστορία της Παλαιστίνης (βίντεο)

Πύλη της Δαμασκού: Ιερουσαλήμ 1900-1920

Στο βίντεο που ακολουθεί παρουσιάζεται η πρόσφατη ιστορία της Παλαιστίνης. Περιέχει συνεντεύξεις μεταξύ άλλων με τον πρώην πρέσβη των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής στη Σαουδική Αραβία, με ιστορικούς καθηγητές στην Αμερική και το Ισραήλ, τη συγγραφέα Φίλις Μπένις, αυτόπτες μάρτυρες Ισραηλινούς και Παλαιστίνιους, με τον Νόαμ Τσόμσκι.

Όπως αναφέρεται, είναι μύθος οτι υπήρξε στα βάθη της Ιστορίας διαμάχη μεταξύ Εβραίων και Αράβων. Αντίθετα, οι Εβραίοι ήκμασαν στον Αραβικό κόσμο σε μια εποχή που ήταν υπό διωγμό παντού στην Ευρώπη. Στα τέλη του 19ου αιώνα, λόγω του αντισημιτισμού στην Ευρώπη, άρχισε να αναπτύσσεται μεταξύ μιας μικρής μειοψηφίας Ευρωπαίων Εβραίων η σιωνιστική ιδέα οτι θα ήταν ασφαλείς μόνο σε ένα εβραϊκό κράτος. Οι σιωνιστές είχαν την ιδέα για ένα κράτος στην Παλαιστίνη.

Γιατί η Μαλαισία είναι στόχος της διεθνούς ελίτ ή Παγκόσμιας Τραπεζοπιστωτικής Εξουσίας (ΠΤΕ);

ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΡΩΣΙΑ ΧΤΥΠΗΣΑΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΜΑΛΑΙΣΙΑ ΓΙΑΤΙ Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΗΣ ΔΕΝ ΕΠΙΤΡΕΠΕΙ ΣΤΗΝ ΣΥΜΜΟΡΙΑ ΤΩΝ ΔΙΕΘΝΩΝ ΤΟΚΟΓΛΥΦΩΝ ΝΑ ΚΕΡΔΟΣΚΟΠΟΥΝ ΕΙΣ ΒΑΡΟΣ ΤΗΣ!

[Πηγή: Οίμος-Αθήνα,Τετάρτη, 23 Ιουλίου 2014]

Είναι τυχαία η πτώση (εξαφάνιση και κατάρριψη) δύο αεροσκαφών των μαλαισιανών αερογραμμών; Τί ακριβώς αντιπροσωπεύει η Μαλαισία και γιατί έγινε στόχος των διεθνών τοκογλύφων και των πολιτικοστρατιωτικών εκφραστών τους;

Ας δούμε τα πράγματα αρχίζοντας πριν από δέκα χρόνια ...
Το 2004 πανηγύριζαν για την οικονομική "άλωση" της Μαλαισίας. Άρθρο της συστημικής "Καθημερινής" του 2004 αποκαλύπτει το πώς ήθελαν οι "αγορές" να εξελιχθεί η Μαλαισία.

Ο Πατριωτικός Δημοκρατικός Πόλος

Ο Πατριωτικός Δημοκρατικός Πόλος

Άμεση ανάγκη η συγκρότησή του για τη νίκη των αντιμνημονιακών δυνάμεων

Επιμέλεια: Λεωνίδα Χ. Αποσκίτη*

Συνέντευξη της ψυχολόγου Ευγενίας Σαρηγιαννίδη, στελέχους της Πυρικαύστου Ελλάδας και Υποψηφίου Ευρωβουλευτού με το ψηφοδέλτιο των ΑΝ.ΕΛ.

Ένα μήνα μετά τις Ευρωεκλογές, η ανάγνωση των αποτελεσμάτων και η αποτίμηση των εξελίξεων δείχνουν ότι δεν θα αργήσουμε να οδηγηθούμε στις κάλπες, αυτή την φορά σε εθνικές εκλογές.

Ο ΣΥΡΙΖΑ, που θα είναι πιθανόν πρώτο κόμμα, δεν δείχνει ακόμα να έχει την απαραίτητη δυναμική τής αυτοδυναμίας λόγω των εσωτερικών του αντιφάσεων και της έλλειψης ενός καθαρού πατριωτικού, ενωτικού λόγου. Το πολιτικό μνημονιακό σύστημα και οι τραπεζίτες γνωρίζουν καλά τις αδυναμίες του αντιμνημονιακού χώρου και προσπαθούν να εξουδετερώσουν τον εν δυνάμει αντίπαλό τους τής αριστεράς, αφ’ ενός περιορίζοντάς τον μέσα στα πλαίσια του ευρώ και, αφ’ ετέρου στήνοντας «μαγαζάκια» κεντροαριστεράς ώστε να τον σύρουν σε συγκυβέρνηση. Μέσα σ’ αυτό το τακτικό πλαίσιο εντάσσεται και η προσπάθεια διάλυσης των ΑΝ.ΕΛ. έτσι ώστε να μην υπάρχει άλλο αντιμνημονιακό στήριγμα που να δώσει στον ΣΥΡΙΖΑ την κοινοβουλευτική πλειοψηφία.

Τα προβλήματα των Ελλήνων και της Ελλάδας

Τα προβλήματα των Ελλήνων και της Ελλάδας

Του Δαμιανού Βασιλειάδη

Αν εθνικισμός είναι να σέβεσαι την εθνότητα όλων και να διαφυλάττεις τη δική σου, τότε δηλώνω αδιόρθωτος εθνικιστής

                                                                                     Βάσος Λυσαρίδης

Στα πλαίσια της «εκσυγχρονιστικής» εθνοκάπηλης εθνοαποδομητικής δεξιάς και της εθνομηδενιστικής «ανανεωτικής και αναθεωρητικής» Αριστεράς υπάρχουν διάφορες ιδεολογικές αναφορές μιας συγκεκριμένης σχολής σκέψης, που έχουν σχέση με τη γνωστή θεωρία του έθνους και έθνους – κράτους σε αντιπαράθεση με την ταξική πάλη.

Μια αποκλειστικότητα που αφορά μόνο την Ελλάδα, ως εκφυλιστικό φαινόμενο της μεταπολίτευσης, που έχει καταστροφικές συνέπειες για την Ελλάδα και την κοινωνική της συνοχή, επειδή βάλει ευθέως εναντίον του εθνικού φρονήματος και της εθνικής παράδοσης του ελληνικού λαού και δημιουργεί φαινόμενα αποσταθεροποίησης και αποδόμησής του.

Το θέμα αφορά κυρίως την «παρακμιακή δεξιά «εκσυγχρονιστική» και αριστερή «αναθεωρητική» διανόηση της Ελλάδας και τα κόμματα που την εκπροσωπούν.

Αυτή η σχολή σκέψης διακηρύττει ότι «τα περί έθνους είναι χωρίς περιστροφές, ανοησίες και το μόνο που ισχύει είναι η ταξική πάλη».

Ο Πούτιν μπροστά σε μια περίπλοκη κατάσταση

Ο Πούτιν μπροστά σε μια περίπλοκη κατάσταση

Τις δυσκολότερες προκλήσεις ολόκληρης της προεδρικής θητείας του αντιμετωπίζει ο ρώσος πρόεδρος, Βλαντίμιρ Πούτιν, με τη Δύση να ασκεί ισχυρότατες πιέσεις, για να σταματήσει τη στήριξη προς τους ρωσόφωνους αντάρτες στην Ανατολική Ουκρανία, και τους υποστηρικτές των ανταρτών στη Ρωσία, να θεωρούν ως προδοσία το μπλοκάρισμα των διαύλων υποστήριξης.

Του Πάβελ Κόσκιν

[Πηγή: Σύγχρονη Ρωσσία, 24/07/2014] 

Λίγες ημέρες μετά την συντριβή του μαλαισιανού Boeing στην Ανατολική Ουκρανία, ο ρώσος πρόεδρος, Βλαντίμιρ Πούτιν, μιλώντας στη συνεδρίαση του Συμβουλίου Ασφαλείας της Ρωσίας έθεσε το ζήτημα της κυριαρχίας και εδαφικής ακεραιότητας της χώρας. Κι ενώ δήλωσε πως δεν βλέπει άμεσες εξωτερικές απειλές, την ίδια στιγμή τόνισε ότι η Ρωσία θα απαντήσει επαρκώς στη ενεργοποίηση του ΝΑΤΟ στην Ανατολική Ευρώπη και θα ενισχύσει σταδιακά τις αμυντικές της δυνατότητες, συμπεριλαμβανομένης της Κριμαίας και Σεβαστούπολης.

Τα σημαντικότερα σημεία της ομιλίας του Πούτιν στο Συμβούλιο Ασφαλείας σχολιάζει, στη Russia Direct, ο επικεφαλής του Συμβουλίου για την Εξωτερική Πολιτική και Πολιτική Άμυνας, Φιόντορ Λουκιάνοφ.

Το Χαλιφάτο της Αλ-Κάϊντα... και της Κοντσίτα!

Το Χαλιφάτο της Αλ-Κάϊντα... και της Κοντσίτα!

Σκίτσο του Suren

του Λεωνίδα Χ. Αποσκίτη*

Καλοκαίρι 2014. Η Ελλάδα, βυθισμένη στην μουντιαλική ραστώνη, ξεχνά για λίγο την ελλοχεύουσα φρίκη και τα όσα θα συμβούν τους επόμενους μήνες. Από τα ραδιόφωνα ακούγεται ο Μάρκος, γενάρχης του μπουζουκιού και πατριάρχης του ρεμπέτικου, που έχει γίνει ξανά της μόδας. Το μήνυμα που εκπέμπει, φτώχεια, ταπείνωση και καταδίωξη, ακόμα και άρνηση της κοινωνίας, είναι ξανά το πραγματικό σουξέ-στόρυ της εποχής. Η Αθήνα γίνεται πάλι μια «Συνοικία το Όνειρο» Α.Ε., όπως τα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια.

Το αγκιστρωμένο ψάρι δεν χρειάζεται δόλωμα..., λέει σοφά ο λαός.

Όμως, η ιστορία έχει επιστρέψει σε γνωστά και δοκιμασμένα λημέρια από τον Μακιαβέλλι και τον Πρώσσο στρατηγό Φον Κλαούζεβιτς και τα πολεμικά σύννεφα συσσωρεύονται σε όλη την γειτονιά μας, όπως οι περίεργες καταιγίδες του φετινού καλοκαιριού.

Ο Στρατός των Επαναστατών της Συνείδησης

Ο Στρατός των Επαναστατών της Συνείδησης

του Λεωνίδα Χ. Αποσκίτη*

Ένα φάντασμα πλανιέται πάλι πάνω από την Ευρώπη, αλλά και όλο τον κόσμο: Ο μυστικός στρατός που δεν θέλει τον Μεγάλο Αδελφό και την παγκόσμια αυτοκρατορία του!

Ο νεοϊμπεριαλισμός των Ηνωμένων Πολιτειών προσπάθησε να επαναφέρει, στα πλαίσια της Νέας Τάξης, την ρωμαϊκή αυτοκρατορική συμπεριφορά κατά γράμμα. Το υπ’ αριθμόν ένα μάθημα των Ρωμαίων ήταν ότι δεν φθάνει να είναι μια χώρα μεγάλη δύναμη, αλλά πρέπει ολόκληρος ο κόσμος να το γνωρίζει αυτό και να την φοβάται. Όπως οι Ρωμαίοι ανέπτυξαν τις τεχνικές προπαγάνδας της εποχής τους για να αποδείξουν την ισχύ τους, έτσι η 24ωρη κάλυψη των αμερικανικών επιχειρήσεων και της «ενσωματωμένης» πλύσης εγκεφάλου στα διεθνή ΜΜΕ προωθεί τον ίδιο σκοπό.

Όμως, η πεποίθηση ότι οι ελεύθερες ανταλλαγές, τα ανοιχτά σύνορα, η μετατροπή των ανθρώπων σε σύγχρονους νομάδες, η παγκοσμιοποίηση και η διάδοση του δυτικού πολιτισμού είναι κάτι καλό για ολόκληρο τον κόσμο, αμφισβητείται πλέον ευρέως και δυναμικά. Η τάση να ωφεληθούμε μεν από την καλή κληρονομιά της Δύσης (επιστημονική, κοινωνική κλπ...), αλλά να κλείσουμε την πόρτα στον Εκδυτικισμό και τις προτεραιότητες του οικονομικού νεοφιλελευθερισμού, διατυπώνεται ανοικτά από προβληματισμένους ανθρώπους, ανεξάρτητα από τις φιλοσοφικές ή θρησκευτικές καταβολές τους. Και ενώ φαίνεται ότι ο βόθρος της απληστίας διαποτίζει σιγά-σιγά όλο τον κόσμο, η ιδεολογία τής απο-ανάπτυξης κερδίζει συνεχώς έδαφος ακόμα και μέσα στις ίδιες τις αναπτυγμένες δυτικές χώρες. Φωνές για μια επιστροφή σε κλασσικές ηθικές αξίες, στην φυσική αρμονία και για μια επαναστατική «παραδοσιοκρατία» δυναμώνουν μέρα με την μέρα.