Εξοργιστική και εθνικά απαράδεκτη η απουσία της Ελλάδας από την Συρία

Πατριαρχείο Αντιοχείας, Δαμασκός.

Γράφει ο Θεόδωρος Κατσανέβας*

Όχι μόνο «ανήκομεν εις την Δύσιν» αλλά είμαστε ένα απλό υποπόδιο της Δύσης. Ανάμεσα στα πάμπολλα δείγματα γραφής που επικυρώνουν αυτή τη διαπίστωση, μια ιδιαίτερα οδυνηρή πτυχή αφορά το γεγονός ότι η Ελλάδα έχει ακολουθήσει μια εξοργιστική και ολέθρια εθνικά πολιτική απέναντι στη Συρία.

Είμαστε μια από τις ελάχιστες χώρες διεθνώς που έχουμε αποκοπεί εντελώς από την παραδοσιακά φίλη αυτή χώρα όπου ζουν πολλές χιλιάδες Έλληνες πολίτες και 2 εκ. Ελληνορθόδοξοι οι οποίοι στρατεύονται στο πλευρό της νόμιμης κυβέρνησης Άσαντ.

Ύστερα από πέντε χρόνια αιματηρών συγκρούσεων με πάνω από 300.000 νεκρούς, με περισσότερους από 1,5 εκ,. τραυματίες και τεράστιες υλικοτεχνικές καταστροφές, οι δυνάμεις της λεγόμενης Συριακής αντιπολίτευσης έχουν σχεδόν εξαφανιστεί.

Οι μόνοι που παραμένουν μαχόμενοι ενάντια στη Συριακή κυβέρνηση, είναι οι φανατικοί του Ισλαμικού κράτους και της Αλ Κάιντα που έχουν σπείρει τον τρόμο σε όλο τον κόσμο με τους αποτρόπαιους σφαγιασμούς δημοσιογράφων από τη δύση και τις τρομοκρατικές-δολοφονικές τους επιθέσεις σε Ευρώπη και Αμερική.

Οι ΗΠΑ που είναι συνυπεύθυνες μαζί με την Τουρκία και τη Σαουδική Αραβία για την Αραβική ψευτο-άνοιξη και τη συνακόλουθη γέννηση του ακραίου ισλαμικού εξτρεμισμού, αναζητούν τώρα διόδους απεγκλωβισμού από την περιοχή. Ενώ παρόμοιες τάσεις διαφαίνονται σε όλη την Ευρώπη και ειδικότερα ύστερα από την άρση του εμπάργκο στο Ιράν που μαζί με τη Ρωσία αποτελούν τους κύριους υποστηρικτές της κυβέρνησης Άσαντ.

Η Ελλάδα είναι μια από τις τέσσερις μόνο συνολικά Ευρωπαϊκές χώρες που έχουν αποπέμψει την πρεσβεία της Συρίας. Από το 2012, η ελληνική κυβέρνηση, αφού έκλεισε την Πρεσβεία μας στη Δαμασκό, ζήτησε από την εδώ πρέσβη της Συρίας να φύγει. Από τότε και μέχρι σήμερα, στο πανέμορφο νεοκλασικό κτίριο της Συριακής πρεσβείας στην Αθήνα στην οδό Βασιλίσσης Σοφίας, ακριβώς δίπλα από το Ελληνικό Υπουργείο Εξωτερικών, παραμένει ένας φύλακας και μια σημαία στην οροφή για να μας θυμίζει τη χώρα με τους παραδοσιακά ισχυρούς ιστορικούς δεσμούς με την Ελλάδα.

Φωτογραφικό ντοκουμέντο με Ελληνες πρόσφυγες στο Χαλέπι, μετά την Μικρασιατική Καταστροφή, να περιμένουν στην ουρά για συσσίτιο του Αμερικανικού Ερυθρού Σταυρού.

Η ανυπαρξία όποιων διπλωματικών σχέσεων με τη Συρία, εκτός των άλλων, δημιουργεί τεράστια προβλήματα σε σχέση με τα εκατομμύρια των προσφύγων που συρρέουν στη χώρα μας, την ύπαρξη πολλών χιλιάδων Ελλήνων στη Συρία και αντίστοιχου αριθμού Σύρων στην Ελλάδα. Για τους σκοπούς αυτούς, η χώρα μας εξυπηρετείται, ανελλιπέστατα φυσικά, από την πρεσβεία της Βουλγαρίας.

Οι μόνες τρεις άλλες Ευρωπαϊκές χώρες που απέπεμψαν την πρεσβεία της Συρίας είναι, η Ιταλία, η Ουγγαρία και η Μεγάλη Βρετανία. Η Δαμασκός διατηρεί σήμερα Πρεσβείες ή Προξενεία σε χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης όπως, η Γερμανία, Αυστρία, Ισπανία, Πολωνία, Κύπρος, Τσεχία, Ρουμανία, Βουλγαρία, Ολλανδία, Σουηδία.

Το ίδιο ισχύει και για άλλες Ευρωπαϊκές χώρες όπως η Ελβετία, η Ρωσία, η Λευκορωσία, όπως και μεταξύ άλλων η Κίνα, η Αρμενία αλλά και η… Τουρκία (!).

Στη Δαμασκό λειτουργούν σήμερα Πρεσβείες ή Προξενεία Ευρωπαϊκών χωρών όπως, της Ιρλανδίας, της Αυστρίας, της Ρουμανίας και της Τσεχίας που εξυπηρετεί και τα συμφέροντα των ΗΠΑ.

Η Δανία, η Σερβία και η Σουηδία, έχουν μεταφέρει για λόγους ασφαλείας τις πρεσβείες τους για τη Συρία στην κοντινή Βηρυτό του Λιβάνου. Πρεσβείες πολλών άλλων χωρών συνεχίζουν να λειτουργούν στη Δαμασκό ή στη Βηρυτό.

Η Ελλάδα λάμπει δια της απουσίας της όσον αφορά οποιαδήποτε φιλανθρωπικού, ελεγκτικού ή πολιτικού τύπου αποστολή στη βασανισμένη χώρα.

Από τη Γαλλία επισκέφθηκαν τη Συρία τέσσερις βουλευτές τον Φεβρουάριο 2015, τρεις τον Οκτώβριο του ίδιου έτους και πέντε τον Μάρτιο του 2016. Τον Μάρτιο του 2015 την επισκέφθηκε αντιπροσωπεία βουλευτών από το Βέλγιο. Κατά τη διάρκεια των μηνών Μαρτίου, Απριλίου και Μαΐου 2016 την επισκέφθηκαν αντιπροσωπείες βουλευτών και γερουσιαστών από τις ΗΠΑ, την Αυστρία, την Αυστραλία, τη Σουηδία, την Ιταλία, την Ισπανία, την Δανία αλλά και την Τουρκία!

Επίσης, τον Φεβρουάριο του τρέχοντος έτους, την επισκέφθηκαν εκπρόσωποι του Λευκού Οίκου των ΗΠΑ και τον Απρίλιο Αντιπροσωπεία του ΟΗΕ. Και το εντυπωσιακότερα όλων. Τον Φεβρουάριο τρέχοντος, επισκέφθηκαν τη Δαμασκό Τούρκοι βουλευτές.

Η Ελλάδα που θα έπρεπε να είναι πρώτη σε παρόμοιες κινήσεις για ιστορικούς, εθνικούς, πολιτικούς, κοινωνικούς και οικονομικούς λόγους, είναι παντελώς απούσα.

Ο ισχυρότερος σύμμαχος της κυβέρνησης Άσαντ είναι η Σιιτική Χεζμπολάx, η οποία προστατεύει τους Αλεβήτες, τους Χριστιανούς και τις άλλες θρησκευτικές μειονότητες που έχουν γίνει στόχος των εξτρεμιστών του ISIS.

Τον Άσαντ υποστηρίζουν και φιλειρηνικοί Σουνίτες με επικεφαλής τον Μεγάλο Μουφτή της Δαμασκού. Στο πλευρό της κυβέρνησης μάχονται και τα δύο Κομουνιστικά Κόμματα της Συρίας, όπως και το σοσιαλιστικό κόμμα Μπάαθ.

Το ορθόδοξο Πατριαρχείο της Αντιόχειας στηρίζει την κυβέρνηση Άσαντ ως συνέπεια και των διωγμών και των σφαγών των χριστιανών από το Ισλαμικό κράτος.

Το ίδιο ισχύει και με την Καθολική Εκκλησία. Ο καθολικός Επίσκοπος στο Χαλέπι Antoine Audo, μιλώντας στη Γενεύη, δήλωσε ότι «οι Χριστιανοί της Συρίας στηρίζουν τον Άσαντ ο οποίος πάντα σεβάστηκε τα δικαιώματα των χριστιανών και τους υπερασπίστηκε, όταν με την υποστήριξη της Δύσης, της Σαουδικής Αραβίας και της Τουρκίας, έφθασαν οι τρομοκράτες στη Συρία και τους δολοφονούσαν. Η σημερινή κρίση στη Συρία στοχεύει την αποσταθεροποίηση της κοινωνίας όπου η συμβίωση χριστιανών και μουσουλμάνων ήταν παράδειγμα αγάπης».

Είναι εξαιρετικά οξύμωρο, η Δύση που ταυτίζεται με την πολυπολιτισμικότητα και τα δικαιώματα των μειονοτικών θρησκευτικών, εθνολογικών και επιμέρους ομάδων, να πολεμά μια κυβέρνηση που υποστηρίζει στην πράξη διαχρονικά τις ίδιες αξίες, απέναντι σε θρησκόληπτους μανιακούς που αντιμετωπίζουν άλλες θρησκευτικές πεποιθήσεις με τη μέθοδο του αποκεφαλισμού.

Καταλήγοντας υπενθυμίζουμε ότι, στην εποχή της μεγάλης Ελληνοτουρκικής κρίσης τον Μάρτιο του 1987, ο τότε Πρωθυπουργός Ανδρέας Παπανδρέου ζήτησε βοήθεια από τη Συρία και ο (πατέρας) Άσαντ παρέταξε τα στρατεύματα του στα σύνορα με την Τουρκία κάνοντας την περίφημη δήλωση: «Τούρκος στρατιώτης σε ελληνικό έδαφος, σημαίνει επίθεση εναντίον της Συρίας»!

Ο Ελληνικός λαός δεν μπορεί να ξεχνά παρόμοιες κρίσιμες ιστορικές στιγμές όπως και τις παραδοσιακά βαθιές σχέσεις της χώρας μας με τη Συρία.

Είναι καιρός το ίδιο να κάνει και η Ελληνική κυβέρνηση και να αλλάξει ρότα όχι μόνο για αξιακούς και εθνικούς λόγους, αλλά έχοντας το βλέμμα στο μέλλον, για το ίδιο το συμφέρον της χώρας.

*Θεόδωρος Κατσανέβας

Πανεπιστημιακός, Γ.Γ. Ελληνικής Δημοκρατικής Κίνησης ΔΡΑΧΜΗ