Δραματική 'Εκκληση του Μίκη Θεοδωράκη

Δραματική 'Εκκληση του Μίκη Θεοδωράκη

Nα υπερασπιστούμε το Όχι του ελληνικού λαού!

Να υπερασπιστούμε την πατρίδα και τη δημοκρατία!

Στις 5 Ιουλίου, ο ελληνικός λαός απέρριψε, με συντριπτική πλειοψηφία, το τελεσίγραφο των Πιστωτών, που ενεργούν ως ανελέητοι αποικιοκράτες και καταστροφείς της χώρας μας. Ζήτησε την διακοπή της μνημονιακής πορείας καταστροφής και λεηλασίας της χώρας, αποικιοποίησης της Ελλάδας, που ξεκίνησε τον Μάιο 2010.

Αυτό το ‘Όχι, που άφησε κατάπληκτη όλη την ανθρωπότητα, δόθηκε στις πιο δύσκολες συνθήκες, συνθήκες τρομοκρατίας από όλα σχεδόν τα ΜΜΕ, απειλών και εκβιασμών από τις ισχυρότερες διεθνείς δυνάμεις και αρχόμενου οικονομικού πολέμου, που οδήγησε στο κλείσιμο των τραπεζών. Είναι εφάμιλλο των μεγάλων ‘Όχι της ιστορίας μας, όπως τα ‘Οχι του 1821, του 1940, του 1941-44 και πολλών άλλων, με τα οποία ο ελληνικός λαός διατήρησε την αξιοπρέπεια, τον πολιτισμό και τις πιο βασικές ηθικές προϋποθέσεις της ύπαρξής του ως συγκροτημένο έθνος.

Από τον Άγνωστο στον Κανένα

Από τον Άγνωστο στον Κανένα 

[ΠΥΛΗ ΤΩΝ ΦΙΛΩΝ: Την Παρασκευή, 24 Ιουλίου, 41 χρόνια από την πτώση της Χούντας, έγινε για πρώτη φορά στον χώρο του περιστυλίου της Βουλής των Ελλήνων μια σεμνή, αλλά φορτισμένη, τελετή για την επέτειο. Οι ομιλητές και το κοινό αυτής της ιδιαίτερης εκδήλωσης, που πραγματοποιήθηκε με πρωτοβουλία της προέδρου της Βουλής Ζωής Κωνσταντοπούλου, και αγνοήθηκε επιδεικτικά από την πολιτική ηγεσία της χώρας, ήταν αληθινοί αγωνιστές της αντιδικτατορικής Αντίστασης, της μεταπολιτευτικής περιόδου και του κινήματος των Πλατειών των Αγανακτισμένων. Γι’ αυτό τον λόγο, στην θέση των τετριμμένων γενικοτήτων των σχετικών δεξιώσεων, είχαμε την ευκαιρία να ακούσουμε αρκετά ουσιαστικά και ειλικρινή λόγια από ανθρώπους σαν τον Μανώλη Γλέζο, τον πανεπιστημιακό Κώστα Δουζίνα και τους άλλους ομιλητές. Ξεχωρίσαμε την βαθειά και πατριωτική φωνή της καθηγήτριας Πέπης Ρηγοπούλου, που ως φοιτήτρια τραυματίστηκε στην πύλη του Πολυτεχνείου τις ημέρες του ’73, με την οποία έκλεισε η εκδήλωση].

Ομιλία της Πέπης Ρηγοπούλου*

Θέλω να ευχαριστήσω την κυρία Ζωή Κωνσταντοπούλου, την Πρόεδρο της Βουλής των Ελλήνων, για την τιμή που μου έκανε να με καλέσει σήμερα εδώ. Θέλω να πω ότι είναι η πρώτη φορά που βρίσκομαι σε αυτήν και σε όποιαν άλλη  επέτειο. Και δεν είναι τυχαίο. Ένιωσα την υποχρέωση να είμαι σήμερα εδώ λόγω των κρίσιμων στιγμών που περνάμε. Λόγω της ήττας που έχουμε υποστεί και που δεν πρέπει να την απωθήσουμε.    

Δραχμή: Σωτηρία ή Καταστροφή;

Δραχμή: Σωτηρία ή Καταστροφή;

Απαντήσεις σε σχετικές δηλώσεις του κ. Πρωθυπουργού

Γράφει η Μαρία Νεγρεπόντη-Δελιβάνη

Στην συνέντευξη του στην ΕΡΤ, ο Τσίπρας μίλησε ξεκάθαρα για τις επιπτώσεις της επιστροφής στην δραχμή:

1) Η χώρα δεν έχει συναλλαγματικά αποθέματα για να στηρίξει την επιστροφή στο δικό της νόμισμα. Η δραχμή την ίδια στιγμή που θα εκδίδονταν, θα είχε μια δραματική υποτίμηση. Αυτό σημαίνει ότι ένας συνταξιούχος που παίρνει 800 ευρώ, θα έπαιρνε 800 δρχ. με τις οποίες θα έβγαζε 3 μέρες και όχι 1 μήνα.

1.     Τι θα πει «η χώρα δεν έχει συναλλαγματικά αποθέματα»; Βεβαίως έχει αυτά που της εξασφαλίζουν οι εξαγωγές της, αλλά και οι άδηλοι πόροι. Θα πρέπει, συνεπώς, μέχρι που να ξαναφτιάξει την  κατεστραμμένη της παραγωγική βάση (με τη βοήθεια της δραχμής, γιατί διαφορετικά το εγχείρημα είναι αδύνατον), να περιορίσουμε τις εισαγωγές στα απολύτως αναγκαία είδη, κόβοντας όλα τα πολυτελή και ημιπολυτελή αγαθά και υπηρεσίες. Η υπόθεση ότι μια σύνταξη 800 ευρώ που έφθανε για 1 μήνα, θα καταλήξει να επαρκεί μόνο για 3 ημέρες, αποδέχεται έναν πληθωρισμό που θα τρέχει σε 1000άδες. Κάτι τέτοιο φαίνεται εντελώς απίθανο για τους ακόλουθους λόγους;

Νάντια Βαλαβάνη: Η λύση δεν είναι βιώσιμη, ο αγώνας συνεχίζεται

Νάντια Βαλαβάνη: Η λύση δεν είναι βιώσιμη, ο αγώνας συνεχίζεται

Την παραίτησή της από τη θέση της αναπληρώτριας υπουργού Οικονομικών υπέβαλε η Νάντια Βαλαβάνη, με μία μακροσκελή επιστολή που έστειλε στον πρωθυπουργό, Αλέξη Τσίπρα, το πρωί της Δευτέρας.

[Πηγή: katohika.gr, 15/07/2015]

«Η λύση που επιβάλλεται σήμερα με τόσο καταθλιπτικό τρόπο, δεν είναι λύση βιώσιμη, για τους ίδιους, για το λαό, για τη χώρα, τονίζει αναπληρώτρια υπουργός Οικονομικών Νάντια Βαλαβάνη σε επιστολή που απέστειλε στον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα τη Δευτέρα και έδωσε σήμερα στη δημοσιότητα», αναφέρει η Νάντια Βαλαβάνη.

«Είναι άλλο πράγμα να βρεθείς σε μια πραγματικότητα εξαιρετικά δύσκολη, ν΄ αντιμετωπίζεις μια καταστροφή, μ’ ελπίδα ωστόσο σ’ ένα μέλλον αξιοπρέπειας, κυριαρχίας κι ανεξαρτησίας κι άλλο ν’ αντιμετωπίζεις μια καταστροφή που θα ολοκληρωθεί με ό,τι εθνικό εισόδημα έχει απομείνει να κατευθύνεται στους “έξω”, για την αποπληρωμή ενός χρέους που δεν αποπληρώνεται στους αιώνες των αιώνων και κάνει την ίδια την κοινωνία μη βιώσιμη, και στους “πάνω”», προσθέτει η πρώην αναπληρώτρια υπουργός Οικονομικών.

Ο Ελληνικός Λαός θα απαντήσει με Ανυπακοή

Ο Ελληνικός Λαός θα απαντήσει με Ανυπακοή

Ο πρώην πρέσβης ε.τ. Λεωνίδας Χρυσανθόπουλος μιλά στο RT για τον εκβιασμό των Ευρωπαίων ηγετών στον ελληνικό λαό και την συμφωνία-φρικαλεότητα που επέβαλαν.

Παραβιάζουν το Σύνταγμα

Παραβιάζουν το Σύνταγμα

Κοινοβουλευτικό πραξικόπημα κυβέρνησης και αντιπολίτευσης εναντίον του λαού

Του Βασίλη Ξυδιά

[Πηγή: e-dromos.gr, 12/07/2015]

Από την επομένη του δημοψηφίσματος, τόσο η κυβέρνηση που το προκάλεσε, όσο και αντιπολίτευση που το πολέμησε, έχουν συμπράξει σε μια συνωμοσία ακύρωσής του. Είναι ίσως η κορύφωση πολλών ανάλογων καταστάσεων που έχουμε ζήσει τα τελευταία πέντε χρόνια σαν μετάλλαξη της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας και μετατροπής της σε ένα μεταμοντέρνο απείκασμά της. Όλα έχουν γίνει θέμα εικόνας και διϋποκειμενικής συμφωνίας, χωρίς να ενδιαφέρει η αντιστοίχηση με την πραγματικότητα. Είναι θέμα «αφηγήματος», όπως είναι της μόδας να λέγεται.

Το νέο λοιπόν οργουελικό αφήγημα που ζούμε την τελευταία βδομάδα είναι αυτό μιας υποτιθέμενης «εθνικής ενότητας» με σκοπό την «πάση θυσία συμφωνία», σε πλήρη αντίθεση με την εκπεφρασμένη λαϊκή θέληση. Κι ο λαός που, παρά τους εκβιασμούς, την προπαγάνδα, τον φόβο και την αγωνία, έκανε την υπέρβασή τους καταθέτοντας στο δημοψήφισμα αυτό το φοβερό ΟΧΙ, παρακολουθεί τώρα με κατάπληξη τη μετατροπή της ετυμηγορίας του στο ακριβώς αντίθετό της.

Η Ελλάδα χάνεται και πρέπει να σωθεί

Η Ελλάδα χάνεται και πρέπει να σωθεί

Γράφει η Μαρία Νεγρεπόντη-Δελιβάνη           

12.7.2015

Παρότι η  εξαγωγή συμπερασμάτων, σχετικά με τις ελληνικές-ευρωπαϊκές εξελίξεις είναι, σαφώς, πρόωρη  δεδομένου ότι δεν έχουν ακόμη περατωθεί οι συνομιλίες, για το μέλλον της Ελλάδας, στις Βρυξέλλες, τα γεγονότα είναι τόσο καταιγιστικά, ώστε θα επιχειρήσω μια πρώτη προσέγγιση σε τέσσερα επίπεδα: σε αυτό της ΕΕ, σε αυτό της Ελλάδας, σε αυτό του μέλλοντος, και σε αυτό του πρακτέου.

1. ΕΥΡΩΠΗ. Η ατμόσφαιρα στις Βρυξέλλες, όπως μεταφέρεται από τα ΜΜΕ, θυμίζει ανθοδέσμη από λουλούδια όλων των χρωμάτων. Εν ολίγοις, τα έχει όλα: πολεμική ατμόσφαιρα, εκστρατεία εκφοβισμού σε εξέλιξη, σκοτεινά σχέδια  που κινούνται κάτω από το τραπέζι, και είναι σε γνώση μόνο των ολίγων και εκλεκτών, διασπαστικές κινήσεις που χωρίζουν το ευρωπαϊκό ιερατείο σε φράξιες, εμπνεύσεις που θέτουν σε κίνδυνο τη γαλλογερμανική συμμαχία, προτάσεις στα όρια του παραλογισμού, αλλεπάλληλες ανακοινώσεις νοσηρών προγραμμάτων, με πρόθεση να αλυσοδέσουν την Ελλάδα σε δεσμεύσεις εκ γενετής αδιέξοδες, αφ’ υψηλού αντιμετώπιση  της λιλιπούτειας ελληνικής οικονομίας του 2% περίπου της Ευρώπης, που δήθεν έχει συσσωρεύσει  δαίμονες καταστροφής της ευρωζώνης για αυτό και πρέπει άμεσα να ληφθούν δρακόντεια μέτρα εναντίον της. 

Τι σημαίνει το «ΟΧΙ» του Ελληνικού Λαού

Τι σημαίνει το «ΟΧΙ» του Ελληνικού Λαού

του Γιώργου Κασιμάτη*

Τη λέξη «λάθος» βάζω σε εισαγωγικά, γιατί αναφέρομαι στο πολιτικό λάθος, το οποίο είτε είναι ηθελημένο –όπως πιστεύω ότι είναι στην περίπτωσή μας- είτε δεν είναι, οπότε και πάλι χρεώνεται ως ηθελημένο στην πολιτική ηγεσία –κυρίως όταν είναι κορυφαίας σημασίας, όπως το προκείμενο.

Το «Όχι» πριν από το Δημοψήφισμα χαρακτηριζόταν από μεν την πολιτική ηγεσία υποστήριξης του «Ναι» ως άρνηση της Ευρώπης, από δε την πολιτική ηγεσία του «Όχι» ως άρνηση της εκβιαστικής συμπεριφοράς της Ευρώπης. Το «Ναι» από την άλλη μεριά κατά μεν τους υποστηρικτές του εξέφραζε τη χωρίς όρους παραμονή στην Ευρωζώνη -αφού κάνεις δεν έθετε την προϋπόθεση της μη παραβίασης των δικαιωμάτων του ανθρώπου και της διασφάλισης της εθνικής μας κυριαρχίας- κατά δε τους υποστηρικτές του «Όχι» εξέφραζε «Όχι» μόνο την άρνηση της εκβιαστικής συμπεριφοράς των δανειστών, αλλά και «Ναι» στην Ευρωζώνη, χωρίς να θέτει άλλον όρο. Εδώ ήταν φανερό ότι η κομματική πολιτική των δύο αντίθετων στρατοπέδων ήταν στον πυρήνα της, ως προς το χρέος και το καθεστώς χρέους της Ελλάδας, ταυτόσημη.  Οι διαφορές τους περιορίζονταν απλώς σε επιφανειακότερα ζητήματα συμπεριφοράς και σε κάποιους όρους εφαρμογής του επιβαλλόμενου από τους δανειστές οικονομικού προγράμματος.

Το κρουασάν...

Το κρουασάν...

Θεόφιλος Αιγινήτης*  

Πρέπει να παραδεχτούμε πως είμαστε ένας περίεργος λαός, δύστροπος και αχάριστος. Δε φταίνε τα χίλια τόσα χρόνια σκλαβιάς σε Ρωμαίους, Ενετούς, Φράγκους, και Τούρκους που συνηθίζουμε να ρίχνουμε το φταίξιμο, τόχει φαίνεται η ράτσα μας, τόχει αυτός ο τόπος να κατοικείται από προδότες μαζί με ήρωες, δεν ξέρω!

Την Τετάρτη 21 Οκτωβρίου του 1981 ορκίζεται νέα κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, η κυβέρνηση της Αλλαγής όπως τη λέγανε, με Πρωθυπουργό τον Ανδρέα Παπανδρέου.

Επί τέλους τη διακυβέρνηση της χώρας, μετά από πολλά χρόνια Δεξιάς την αναλάμβανε η Σοσιαλιστική παράταξη του ΠΑΣΟΚ και η Δεξιά δεν εδικαιούτο κατά τον Κουτσόγιωργα πλέον να ομιλεί.

Ο κόσμος ευχαριστημένος βροντοφώναζε πως επί Αντρέα φάγανε με χρυσά κουτάλια. Μόνο που πολλοί από δαύτους δε φάγανε μόνο, αλλά βουτήξανε και τα κουταλομαχαιροπήρουνα και μερικοί οι πιο ατσίδες αρπάξανε και τις σουπιέρες. 

Ένα ΟΧΙ χωρίς όρια!

Ένα ΟΧΙ χωρίς όρια!

Εμείς που υπογράφουμε αυτό το κείμενο, στοιχιζόμαστε  με το μεγάλο ΟΧΙ του λαού της 5^ης Ιουλίου 2015  ενάντια στα μέτρα καταβύθισης  μισθών, συντάξεων, εισοδημάτων και προνοιακών παροχών.

Συμμεριζόμαστε  τη μεγάλη αγωνία των πολιτών για την καταρράκωση της Εθνικής οικονομίας και της Άμυνας, για τις πολιτικές της υποτέλειας, για την καταστροφή της αγροτικής παραγωγής, του τουρισμού, της φαρμακοβιομηχανίας. Και ταυτόχρονα προβληματιζόμαστε για το βαθμό τρομοκράτησης και παραπλάνησης εκατοντάδων χιλιάδων συμπολιτών μας, που ψήφισαν ΝΑΙ παρά τη λεηλασία που υπέστησαν και υφίστανται.

Μέσα στις  συνθήκες ενός παρατεταμένου  αντιδημοκρατικού εκβιασμού από τους ιθύνοντες της ευρωζώνης, διαπιστώνουμε ότι πολλές από τις  ερμηνείες του ΟΧΙ είναι στην ουσία παρερμηνείες που εκφράζουν τη διάθεση χαλιναγώγησης του αγωνιστικού αντιμνημονιακού πνεύματος. Εμείς αντίθετα ζητάμε αυτή η δυναμική να διατηρηθεί, να μην εκφυλιστεί σε ατέρμονες τεχνικές συζητήσεις, να μην εγκλωβιστεί μέσα στο λάκκο των λεόντων που ήδη βιώνει ο λαός .

Το ΟΧΙ των Ελλήνων της 5ης Ιούλη 2015

Το ΟΧΙ των Ελλήνων της 5ης Ιούλη 2015

του Ηλία Κοπανάκη*

Είναι φανερό ότι το ευρωπαϊκό κατεστημένο και το Βερολίνο, ήδη από τις 25 του Γενάρη του τρέχοντος έτους, οπότε ο ελληνικός λαός εξέλεξε την σημερινή κυβέρνηση συνεργασίας αριστερών και πατριωτικών δυνάμεων, έχει αποφασίσει να στραγγαλίσει την κυβέρνηση των Ελλήνων προκειμένου να την οδηγήσει στην έξοδο, να οδηγήσει στην λεγόμενη «αριστερή παρένθεση» τα πολιτικά πράγματα της χώρας. Είναι φανερό επίσης ότι βρισκόμαστε στην μεγαλύτερη πρόκληση των τελευταίων δεκαετιών για την ευρωπαϊκή ήπειρο. Και η πρόκληση αυτή δεν είναι κάτι πολύπλοκο ή δυσνόητο, είναι κάτι πολύ απλό. Είμαστε μπροστά στο δίλημμα αν θα οδηγηθούμε στην «Αρχή του ενός κράτους», του γερμανικού συγκεκριμένα, ή θα συνεχίσουμε την ευρωπαϊκή προσπάθεια που ξεκίνησε καιρό πριν και στόχο είχε την σύγκλιση των οικονομιών των κρατών – μελών. Ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας τόλμησε να δώσει τον λόγο στον ελληνικό λαό προκειμένου να ορθώσει την φωνή του ενάντια στους νέους γερμανούς κατακτητές, τους τραπεζίτες και τους ντόπιους συνεργάτες τους, αυτούς που απροκάλυπτα καλούσαν να συναινέσουμε στην καταστροφή μας με τα ίδια μας τα χέρια.

Η Παλμύρα, μάνα, ...καίγεται!

Η Παλμύρα, μάνα, ...καίγεται!

Σε βίντεο που κυκλοφόρησαν οι τζιχαντιστές του ISIS, στις 4 Ιουλίου 2015, φαίνεται ότι επίκειται η εκτέλεση 25 Σύριων στρατιωτών στο αρχαίο θέατρο της Παλμύρας.

«Και από την μεγάλη πανελλήνια εκστρατεία, την περιλάλητη, την δοξασμένη

βγήκαμε εμείς καινούργιος κόσμος μέγας,

εμείς οι Αλεξανδρείς, οι Αντιοχείς,...

και οι εν Μηδία και οι εν Περσίδι...

και την κοινή ελληνική λαλιά ώς μέσα

στην Βακτριανή την πήγαμε,

ώς τους Ινδούς».

[Κ. Καβάφης, «Στα 200 π.Χ.»]

του Λεωνίδα Χ. Αποσκίτη*

Την ώρα που η Ελλάδα στραγγαλίζεται στην Ευρώπη από τους δυτικούς τραπεζίτες για να γονατίσει ώστε να παραδοθεί στην απόλυτη λεηλασία ο εθνικός μας πλούτος, την ίδια ώρα συντελείται μια άλλη τρομερή καταστροφή των πολιτιστικών ιχνών του Ελληνισμού στην ιστορία της Ανατολής.

Η κατάληψη της πόλης της αρχαίας Παλμύρας, που είχε καταφέρει να σωθεί τόσους αιώνες, από τα ανθρωπόμορφα τέρατα του Ισλαμικού Χαλιφάτου (ISIS) σόκαρε όλους τους αφυπνισμένους ανθρώπους του πλανήτη και ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι για τις συστηματικές καταστροφές και λεηλασίες που συντελούνται στην Συρία από τους τζιχαντιστές.

Εκπομπή «Η Νύχτα-Μέρα» 02-07-2015. Το ΟΧΙ της Κυριακής και η σημασία του για την χώρα

Εκπομπή «Η Νύχτα-Μέρα» 02-07-2015. Το ΟΧΙ της Κυριακής και η σημασία του για την χώρα

Κάθε Τετάρτη και Πέμπτη, στο Ράδιο Παραπολιτικά 90.1 FM, στην εκπομπή «Η Νύχτα-Μέρα», τα μεσάνυχτα (12.00-02.00 π.μ.), Πολιτική Ανασκόπηση με τον δημοσιογράφο Λεωνίδα Χ. Αποσκίτη στην εκπομπή του Ανδρέα Μαζαράκη μαζί με τον Γιώργο Τσαγκρινό. Σήμερα, συζητούν για το «ΝΑΙ» και το «ΟΧΙ» στο Δημοψήφισμα της Κυριακής και την σημασία τους για την χώρα.

Καλεσμένοι ο οικονομολόγος-συγγραφέας Δημήτρης Παπαχρήστος και  ο δημοσιογράφος-συγγραφέας Δημήτρης Κωνσταντακόπουλος.

Ψηλά τις καρδιές, να μην γίνει η 5η Ιουλίου άλλη μια «Συννεφιασμένη Κυριακή»

Ψηλά τις καρδιές, να μην γίνει η 5η Ιουλίου άλλη μια «Συννεφιασμένη Κυριακή»

Ο άνθρωπος που ξέρει να κοιτά την καρδιά δεν φοβάται*

του Λεωνίδα Χ. Αποσκίτη

Ζούμε σε μια πρωτοφανή ατμόσφαιρα πλήρους παραμόρφωσης της Δημοκρατίας, όπου οι Επικυρίαρχοι «θεσμοί» της Ευρωένωσης θέλουν να μας υπαγορεύσουν από το ποιος θα είναι ο φόρος στο γάλα της κάθε ημέρας, το πότε, και αν, θα υπάρχει ψωμί στο τραπέζι, μέχρι το πώς θα επιλέγουμε την κάθε απόφασή μας, έτσι ώστε να μην μπορούμε να διαφεντεύουμε τις ζωές μας, τον τόπο μας, το μέλλον μας.

Υπερεθνικοί θεσμοί, απρόσωποι και μη εκλεγμένοι, δρώντας ως αδίστακτοι εισβολείς και κοινοί τραμπούκοι, προσπαθούν να αποσπάσουν με εκβιασμό το «ΝΑΙ» από έναν ολόκληρο λαό, που σημαίνει την εθελούσια ιστορική αυτοκτονία του και την παράδοση της χώρας σε μια α-εθνική διακυβέρνηση «ποταμίσιων» τεχνοκρατών made in Berlin.

Από την έδρα του, σε ένα από τα ελάχιστα κτίρια του χιτλερικού Βερολίνου που έμειναν όρθια μετά το 1945, το μέγαρο της γερμανικής αεροπορίας του Χέρμαν Γκαίρινγκ, όπου είναι σήμερα το διαμέρισμά του, ο σύγχρονος «Φύρερ» με το καροτσάκι, Βόλφγκανγκ Σόϊμπλε, κατευθύνει την επίθεση του Άξονα της γερμανικής ελίτ με το διεθνές χρηματιστηριακό κεφάλαιο εναντίον της Ελλάδας.