Μια μεγάλη απώλεια για τον Εναλλακτικό Εκδοτικό Χώρο - Μνήμη Παύλου Γ. Βουδούρη

ΜΙΑ ΜΕΓΑΛΗ ΑΠΩΛΕΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΟ ΕΚΔΟΤΙΚΟ ΧΩΡΟ  

ΜΝΗΜΗ ΠΑΥΛΟΥ Γ. ΒΟΥΔΟΥΡΗ

Είμαι προσωπικά συντετριμμένος, όπως όλοι που τον γνώριζαν, με την εντελώς απροσδόκητη απώλεια του αγαπημένου φίλου και επί 17 χρόνια συνεργάτη Παύλου Βουδούρη, συνεκδότη του περιοδικού ΤΡΙΤΟ ΜΑΤΙ. Το ίδιο πιστεύω ότι αισθάνονται και οι χιλιάδες αναγνώστες του περιοδικού.

Του πρωτοπόρου περιοδικού που εδω και 25 χρόνια ασχολείται με τον Ελληνισμό, την Ορθοδοξία, την αστείρευτη παράδοση μας αλλά και τα "ανεξήγητα" φαινόμενα της ιστορίας που μέσα από την "παγκοσμιοποίηση" και τη Νέα Τάξη αναδύονται με νέο πρόσημο.

Εσωτερισμός, ανατολικές φιλοσοφίες και θρησκείες, ισλαμισμός, μεταφυσικές αναζητήσεις, αστρικά ταξίδια, ζεν, θεοσοφίες, αιρέσεις, μυστικές πύλες, όλα όσα ένας ανήσυχος νούς ψάχνει αυτά τα δίσεκτα και πλανερά χρόνια μακριά από τις ξύλινες γλώσσες των ιδεολογικών "ισμών" του 20ου αιώνα.

Ενα ατέλειωτο ταξίδι προς τη γνώση που όσοι το διάβαζαν και συνεχίζουν, παρά την κρίση, να το διαβάζουν είναι αλήθεια ότι "ταξιδεύουν" μαζί του.

Στήν τελευταία μας συνάντηση είχαμε μιλήσει για το επετειακό τεύχος (237) που μόλις κυκλοφόρησε και για το ότι "η έκβαση του τρομερού πολέμου που βιώνουμε δεν είναι καθόλου δεδομένη, αν η αντίσταση στα χτυπήματα της ελίτ είναι ψυχωμένη και ικανώς στελεχωμένη". Αυτό είναι και το μήνυμα που το περιοδικό δίνει σταθερά προς τα έξω συν το ότι το μοναδικό διαβατήριο για την αιωνιότητα είναι η ψυχή μας, είτε σαν άνθρωποι είτε σαν έθνος, και δεν πρέπει να το χάσουμε ποτέ.

Σχεδιάζαμε μάλιστα με πολύ κέφι ένα ειδικό αφιέρωμα και μια εκδήλωση για τις νεανικές παρέες μας της Κυψέλης και της Φωκίωνος Νέγρη της δεκαετίας του ‘70, επί χούντας και των πρώτων χρόνων της μεταπολίτευσης, όταν ξεκίνησαν όλες αυτές οι πνευματικές αναζητήσεις και οι πολιτικοί αγώνες που διαμόρφωσαν πολλούς, που σήμερα  πρωτοστατούν στην αντίσταση του λαού μας και την αναζήτηση διεξόδου από την παρακμή και την κατοχή... Ομως ο Παύλος μας "ξεγέλασε" και δεν είναι πια μαζί μας. Δεν μπορώ ακόμα να το συνειδητοποιήσω και να συμμαζέψω τις σκέψεις μου για να γράψω περισσότερα... Ισως στο κλείσιμο του editorial του τεύχους που κυκλοφορεί μας άφησε το τελευταίο μήνυμα του: "...ό,τι θα διαβάσετε εδώ θα επέχει θέση απολογισμού και επισκόπησης του Τ.Μ. Θεωρώ, λοιπόν, πως έδωσα, στο μέτρο των δυνατοτήτων μου, το στίγμα και την πορεία αυτού του περιοδικού για τα επόμενα χρόνια (αν θέλει ο θεός και αν θελήσετε κι εσείς να κρατηθεί ζωντανή η σχέση μας)... Αλλά, η παρακαταθήκη του Παύλου νομίζω ότι βρίσκεται στο παρακάτω σημείωμα του από το 2008, το μοναδικό ίσως που κυκλοφορεί στο διαδίκτυο, γιατί ο Παύλος ήταν ο άνθρωπος του χαρτιού και όχι του κομπιούτερ... Αιωνία του η μνήμη.

Λεωνίδας Χ. Αποσκίτης

Οι «False Flag» Επιχειρήσεις και ο «Πόλεμος κατά της Τρομοκρατίας»

Οι «False Flag» Επιχειρήσεις και ο «Πόλεμος κατά της Τρομοκρατίας»

Πώς διαχρονικά η ελίτ τις χρησιμοποιεί για να επιτύχει τους στόχους της

«Πρέπει να το καταλάβουμε καλά: οι κυβερνήσεις σήμερα δεν αποσκοπούν να διατηρήσουν την τάξη, αλλά να διαχειριστούν την αταξία».

Giorgio Agamben

του Λεωνίδα Χ. Αποσκίτη*

Με αφορμή το κύμα των πρόσφατων τρομοκρατικών υποθέσεων, αξίζει να υπενθυμίσουμε για άλλη μια φορά πως ο πόλεμος κατά της τρομοκρατίας  έχει γίνει συνώνυμος με τις επιθέσεις «False Flag» (συγκεκαλυμμένες επιχειρήσεις - «ψευδούς σημαίας»), που οργανώνονται από παρασκηνιακές δυνάμεις «κατ’ εντολήν» και χειραγωγούν, με το αίσθημα του φόβου, τον πληθυσμό.

Ιστορικά, ο όρος προέρχεται από το πολεμικό ναυτικό όπου η χρήση μιας διαφορετικής σημαίας από την πραγματική πολεμική σημαία ως ruse de guerre, δηλαδή πολεμικό τέχνασμα, πριν από την επίθεση στον εχθρό, περιγράφει τις συγκεκαλυμμένες επιχειρήσεις που έχουν σχεδιαστεί με σκοπό να παραπλανήσουν τον εχθρό.

Το γαλλικό ruse de guerre, ή και ruse of war στα αγγλικά, είναι δηλαδή μια σχεδιασμένη πολεμική πράξη παραπλάνησης του αντιπάλου. Υπάρχουν τουλάχιστον 17 διαφορετικοί τύποι τεχνασμάτων, όπως ενέδρες, ψευδή μηνύματα στον ασύρματο, χρήση κατασκόπων καθώς και ομοιωμάτων όπλων κ.λπ.

ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ και ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ την αυτο­νο­μία των ασφα­λι­στι­κών Ταμείων μας και την δια­σφά­λιση των πόρων τους.

Πέμπτη 28/1/2016: ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ και ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ την αυτο­νο­μία των ασφα­λι­στι­κών Ταμείων μας και την δια­σφά­λιση των πόρων τους

Το Διοι­κη­τικό Συμβούλιο της ΕΣΠΗΤ, σύμ­φωνα με σχε­τική ομό­φωνη από­φασή του, καλεί τα μέλη της Ένω­σης να συμ­με­τά­σχουν μαζικά, δυνα­μικά, ενω­τικά στην 24ωρη Πανελλαδική απερ­γία της Πέμπτης 28 Ιανουα­ρίου 2016, που κήρυξε η ΠΟΕΣΥ. σύμ­φωνα και με την από­φαση της από 21/1/2016 κοι­νής συνε­δρί­α­σης της Ομο­σπον­δίας με τους Προέδρους των Ενώσεων-μελών της. Η απερ­γία κηρύσ­σε­ται από 06.00 της Πέμπτης έως τις 06.00 της Παρασκευής 29/1 σε όλα τα ΜΜΕ (έντυπα, ραδιο­τη­λε­ο­πτικά και δια­δι­κτυακά) του δημό­σιου και ιδιω­τι­κού τομέα, στη Γενική Γραμ­μα­τεία Ενη­μέ­ρω­σης και Επι­κοι­νω­νίας — Γενική Γραμ­μα­τεία Μέσων Ενη­μέ­ρω­σης και στα Γρα­φεία Τύπου, διεκ­δι­κώ­ντας την αυτο­νο­μία των ασφα­λι­στι­κών Ταμείων του κλά­δου και τη δια­σφά­λιση των πόρων τους.

Η Αγροτική Νέα Τάξη Πραγμάτων

Η Αγροτική Νέα Τάξη Πραγμάτων

Η κυβέρνηση κλείνει το αγροτικό ζήτημα από δύο πλευρές: Πρώτα καταστρέφοντας τους νυν αγρότες κατατάσσοντάς τους ως επιχειρηματίες μέσω του νέου φορολογικού και αγροτικού και δεύτερον βάζοντας ως ανταγωνιστές τους επιχειρηματίες που θα παίρνουν δημόσια...

Η Βιομηχανική γεωργία αποφασίστηκε στο Eurogroup για την Ελλάδα

Αν σας έλεγαν, ότι σε δέκα χρόνια από τώρα θα υπάρχουν μόνο τέσσερις εταιρείες, που θα αναλαμβάνουν την καλλιέργεια, παραγωγή, επεξεργασία των αγροτικών προϊόντων, τα οποία θα διοχετεύουν σε μία μόνο εταιρεία, με σκοπό να τα εξάγει, εξουδετερώνοντας κάθε παραγωγό ή αγρότη, που δεν συνεργαζόταν, θα λέγατε, ότι συνωμοσιολογούμε. Αν σας παραθέταμε τη σχετική μελέτη, που εγκρίθηκε (εκτός από την επαναδιαπραγμάτευση του χρέους) στο Eurogroup της 5ης Μαΐου 2014; Για την υλοποίηση του σχεδίου, θα αντληθούν κεφάλαια από το ΕΣΠΑ, την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων και το Ελληνικό Επενδυτικό Ταμείο, στο οποίο θα συμμετάσχει και η γερμανική αναπτυξιακή τράπεζα KfW.

Αδυσώπητος πόλεμος ή Αμερικανο-Ρωσσική προσέγγιση;

Αδυσώπητος πόλεμος ή Αμερικανο-Ρωσσική προσέγγιση;

του Λεωνίδα Χ. Αποσκίτη*

Η αμερικανορωσσική συνάντηση στην Μόσχα, στις 15 Δεκεμβρίου, και οι συζητήσεις μεταξύ Κέρρυ, Πούτιν και Λαβρώφ για την συριακή κρίση άφησαν ελπίδες ότι ξεκίνησε μια διαδικασία πολιτικής διευθέτησης της κρίσης. Το ίδιο και η Σύνοδος του Συμβουλίου Ασφαλείας που ακολούθησε.

Τελικά, η Ρωσσία κατάφερε να πάρει μια ομόφωνη απόφαση στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ για την υιοθέτηση μιας ρωσσικής πρότασης που βάζει στο στόχαστρο τις πηγές χρηματοδότησης του ISIS (Daesh), φέρνοντας το Κατάρ, την Σαουδική Αραβία και την Τουρκία σε πολύ δύσκολη θέση.

Όμως, υπάρχουν πολύ αντιφατικά μηνύματα από τις αμερικανικές δηλώσεις που ακολούθησαν.

Η «Πρώτη Φορά Αριστερά» και ο Εθνομηδενισμός εντός των πυλών

Η «ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΑΡΙΣΤΕΡΑ» ΚΑΙ Ο ΕΘΝΟΜΗΔΕΝΙΣΜΟΣ ΕΝΤΟΣ ΤΩΝ ΠΥΛΩΝ

Σκίτσο του Δημήτρη Χαντζόπουλου

της Αθηνάς Κατσαφάδου*

Μέχρι σήμερα η Αριστερά στην Ελλάδα πέρασε από διάφορες φάσεις για να καταλήξει στην πατριωτική και ενδοξότερή της περίοδο στον πόλεμο του 1940 με το ΕΑΜ. Το πέρασμα από τον «διεθνισμό» στον πατριωτισμό το αποδίδει με επιστημονική ενάργεια ο ιστορικός Νίκος Σβορώνος αποκρούοντας την ιδεολογία της σημερινής Αριστεράς η οποία ταυτίζει τον «διεθνισμό» με τον ατομοκεντρικό κοσμοπολιτισμό ο οποίος οδηγεί στην ισοπεδωτική Παγκοσμιοποίηση των αγορών και των πολυεθνικών και εν τέλει στην Νέα Τάξη. Η μεταπολιτευτική Αριστερά χρησιμοποιεί το ιδεολογικό οπλοστάσιο του μαρξιστικού διεθνισμού χωρίς το πατριωτικό στοιχείο της ΕΑΜικής αριστεράς. Κάθε τι το ελληνικό θεωρείται ύποπτο. Οι εθνομηδενιστές ελέγχουν πλέον κρίσιμα υπουργεία πχ παιδείας.

Ομολογία Αποτυχίας Χωρίς Αυτοκριτική;

Ομολογία Αποτυχίας Χωρίς Αυτοκριτική;

Μισές αλήθειες και αναπάντητα ερωτήματα από την τηλεοπτική Απολογία Βαρουφάκη στον Αλέξη Παπαχελά, ΣΚΑΙ 19-1-2015

Του Δημήτρη Γιαννόπουλου*

Αφήνοντας πίσω του τα συντρίμμια μιας καλοκαιρινής πανωλεθρίας στη «διαπραγμάτευση» της πρώτης κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ με τους εκβιαστές-δανειστές της Ευρωζώνης, ο Γιάνης Βαρουφάκης ξεκινά το επόμενο Σάββατο μια νέα πολιτική εκστρατεία, αυτή τη φορά όμως εκτός Ελλάδος.

Στην συνέντευξή του στον Αλέξη Παπαχελά του ΣΚΑΙ στις 19/1/15, ο πρώην υπουργός οικονομικών παραδέχεται πως το πανευρωπαϊκό του κίνημα, DiEM25, πέραν της  δραστηριοποίησής του μόνο έξω από την Ελλάδα, «προς το παρόν», δεν θα περιλαμβάνει ούτε άλλους Έλληνες στην ομάδα των ιδρυτικών στελεχών του.

Η ιστορία θα έχει τον τελευταίο λόγο

Η ιστορία θα έχει τον τελευταίο λόγο

του Λεωνίδα Χ. Αποσκίτη*

Το 2015 σίγουρα θα αφήσει το στίγμα του στην μελλοντική ιστορία της χώρας, με τα αλλεπάλληλα γεγονότα και τις ανατροπές που έφερε. Η αντιδραστική συμμαχία της γερμανικής ευρωζώνης εναντίον μας και η νέα ρωσσο-τουρκική σύγκρουση, μετά από πολλές δεκαετίες, είναι δύο από αυτές τις εξελίξεις που σφράγισαν την χρονιά που πέρασε. Διακόσια χρόνια πριν, το 1815, υπήρξε ένας άλλος σταθμός στις ευρωπαϊκές υποθέσεις που σημάδεψε αρνητικά την ελληνική ιστορία.

Πρόκειται για το Συνέδριο της Βιέννης, 1814-1815, μετά τους Ναπολεόντειους πολέμους, στο οποίο οι μεγάλες ευρωπαϊκές δυνάμεις της εποχής -Αγγλία, Πρωσία, Ρωσσία και Αυστρία- καθόρισαν την μοίρα της ηπείρου για τον 19^ο αιώνα. Μέσω των συμφωνιών και του διπλωματικού παρασκηνίου, το Συνέδριο της Βιέννης προσπάθησε να αποκαταστήσει το διαταραγμένο ευρωπαϊκό σύστημα διακυβέρνησης από την Γαλλική επανάσταση και τις συνέπειές της. Και τότε η αντιδραστική Ιερά Συμμαχία και ο κόμης Μέττερνιχ της Αυστρίας αντιμετώπισαν αρνητικά τα ελληνικά αιτήματα, όπως αυτά τέθηκαν από τον Ιωάννη Καποδίστρια, που συνόδευε τον Τσάρο Αλέξανδρο στις εργασίες του συνεδρίου. Μάλιστα, ο Μέττερνιχ απάντησε προσβλητικότατα στον Καποδίστρια, ότι «η Ευρώπη δεν γνωρίζει Έλληνας», χωρίς να ληφθεί απόφαση επί του ελληνικού ζητήματος. Την απάντηση, όμως, έδωσε ο ίδιος ο Τσάρος, λέγοντας ότι «οι Έλληνες... θέλουν ελευθερωθεί ταχέως».

Η «ψευδοστρατηγική» της Δύσης στη Μέση Ανατολή

Η «ψευδοστρατηγική» της Δύσης στη Μέση Ανατολή

του Λεωνίδα Χ. Αποσκίτη*

Το ιστορικό μεθοριακό σύμπαν Δύσης και Ανατολής στην γη της Συρίας και της Μεσοποταμίας στάθηκε για χιλιετίες ένα πολυσύχναστο και γόνιμο σταυροδρόμι. Έμποροι και κατακτητές, έθνη και φυλές, θρησκείες και ιδεολογίες διαφορετικές μεταξύ τους, μετουσίωναν μέσα από αιματηρές συγκρούσεις αλλά και μυθικές εποχές ειρήνης και ευημερίας έναν διαφορετικό πολιτισμό, ακατανόητο για τις δυτικές χρησιμοθηρικές απαιτήσεις. Από χρόνια αμνημόνευτα, η φιλόξενη αυτή γη δέχεται την κάθε σπορά, όπως δέχθηκε την ελληνιστική λάμψη για αιώνες και μετά την βυζαντινή, και γεννάει τα συρομεσοποταμιακά κράματα με την αδιάσπαστη πολιτιστική τους πολυσημία.

Όπως κάθε φορά που ο δυτικός κόσμος, κληρονόμος των ιδεών του Διαφωτισμού και του ρασιοναλισμού, ερχόταν σ’ επαφή με την συρομεσοποταμιακή γη δημιουργούντο εκρήξεις βίας και έντασης, έτσι και σήμερα, ιδιαίτερα τα τελευταία πέντε περίπου χρόνια, οι Ηνωμένες Πολιτείες και μια σειρά δυτικών συμμάχων τους εντός του ΝΑΤΟ (Τουρκία, Γαλλία κ.ά) αλλά και εκτός (Σαουδική Αραβία) έχουν στο στόχαστρό τους την ίδια περιοχή με καταστροφικά αποτελέσματα.

Πρακτορείο REUTERS: Το 44% των Ελλήνων θέλει έξοδο από το Ευρώ!

ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΟ REUTERS: ΤΟ 44% ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΘΕΛΕΙ ΕΞΟΔΟ ΑΠΟ ΤΟ ΕΥΡΩ!

ΔΙΟΓΚΩΝΕΤΑΙ ΤΟ ΡΕΥΜΑ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΕΥΡΩ ΚΑΙ Ε.Ε.

“Οσο πιο γερμανική γίνεται η Ευρώπη της λιτότητας και της ανεργίας, τόσο πιο απωθητική διαγράφεται στα μάτια ενός διαρκώς διευρυνόμενου και δυνητικά πλειοψηφικού τμήματος των Ευρωπαίων πολιτών...

Οι ίδιοι πολιτικοί παρατηρητές δεν αποκλείουν, κάτω από το βάρος των συνεχών αντιλαϊκών μέτρων, που σαρώνουν τελευταία και το σύνολο, σχεδόν, των μικρομεσαίων στρωμάτων, έκρηξη των λαϊκών αισθημάτωνκατά της παραμονής της χώρας στο ευρώ και επομένως ραγδαίες πολιτικές ανακατατάξεις και εξελίξεις”.

Καταρρέει με γρήγορους ρυθμούς στη συνείδηση των Ευρωπαίων πολιτών η εικόνα της Ε.Ε. και ειδικά του ευρώ. Αυτό προκύπτει από πανευρωπαϊκή δημοσκόπηση της εταιρείας ORB, τα αποτελέσματα της οποίας δημοσιοποίησε σήμερα το διεθνές ειδησεογραφικό πρακτορείο Reuters.

Δουλική Μετανεωτερικότητα και η φιλοσοφία της «ιδιαιτερότητας»

Δουλική Μετανεωτερικότητα και η φιλοσοφία της «ιδιαιτερότητας»

του Γιάννη Παπαμιχαήλ*

Η «ιδιαιτερότητα», σε μια εποχή που καλλιεργεί την εξατομίκευση και βαυκαλίζεται με τα «ατομικά δικαιώματα» (αλλά όχι, καθόλου με τα συλλογικά παρά μόνο αν η «συλλογικότητα» είναι μειονοτική και περιθωριακή, δηλαδή σαν προέκταση και πολλαπλασιασμός του ατόμου και των «ιδιαιτεροτήτων του), δεν είναι παρά το άλλο όνομα της «διαφορετικότητας», που αποτελεί την υπ’ αριθμόν μία αξία της εισαγόμενης, νεοφιλελεύθερης πολιτικής ηθικής. 

«Όλοι ίσοι, όλοι διαφορετικοί»: Όπως πάντα «ίσοι μεταξύ τους και διαφορετικοί» ήταν όλοι οι δούλοι. Εκείνοι που προσπαθούν να δραπετεύσουν από τη συνθήκη της ζωής τους, κάνοντας συνήθως επίδειξη δουλικότητας στους αφέντες τους. Εκείνοι που κάποτε εξεγείρονται, αλλά δεν κάνουν επανάσταση και δεν αλλάζουν τη συλλογική τους μοίρα σχεδόν ποτέ. 

Με μία εξαίρεση: Τους Μεσσήνιους είλωτες της Σπάρτης. Που ακριβώς δεν ήταν «διαφορετικοί», αλλά «όμοιοι» πολιτισμικά μεταξύ τους, με κοινή «εθνική συνείδηση», θα λέγαμε σήμερα. 

Η Ευρώπη ξανά αντιμέτωπη με πυρηνικό πόλεμο;

Η Ευρώπη ξανά αντιμέτωπη με πυρηνικό πόλεμο;

Η Τουρκία, έχοντας μετατραπεί σε άτυπο ηγέτη του ΝΑΤΟ, απειλεί να παρασύρει τη Δύση σε μια αυτοκτονική αντιπαράθεση με τη Ρωσία...

του δρ. Κωνσταντίνου Γρίβα*

Μετά την κατάρριψη του ρωσικού βομβαρδιστικού αεροσκάφους Sukhoi Su-24 από τουρκικά μαχητικά αεροσκάφη, η Ιστορία άλλαξε ξανά σελίδα, και ο κόσμος βρέθηκε (και συνεχίζει να βρίσκεται) ενώπιον του ενδεχομένου ενός νέου ψυχροπολεμικού ανταγωνισμού, ο οποίος εμπεριέχει τον κίνδυνο ολίσθησης στον πυρηνικό πόλεμο. Μάλιστα, ο κίνδυνος αυτός είναι πολύ μεγαλύτερος από την εποχή του Ψυχρού Πολέμου, για μια σειρά από λόγους.

Πρόσφατα, ο Πρόεδρος της Ρωσίας, Βλαντιμίρ Πούτιν, έκανε μια δήλωση που προκάλεσε ρίγη ανησυχίας στον πλανήτη. Συγκεκριμένα, μετά την επίθεση με πυραύλους cruise εναντίον στόχων του ISIS στη Συρία από ρωσικό υποβρύχιο, δήλωσε ότι οι πύραυλοι αυτοί θα μπορούσαν να είναι εξοπλισμένοι με πυρη­νικές κεφαλές – κάτι που ευχήθηκε να μη χρειαστεί να συμβεί.