Το σοκ της έκλειψης του μέλλοντος

Το σοκ της έκλειψης του μέλλοντος

του Λεωνίδα Χ. Αποσκίτη*

Στο λυκαυγές του εικοστού πρώτου αιώνα, κοιτάζοντας πίσω στον χρόνο της ιστορίας του πολιτισμού, θα διαπιστώσουμε ότι... «εν αρχή ην η περιέργεια», όπως θάλεγε ο Ισαάκ Ασίμωφ. Η ακατανίκητη περιέργεια να γνωρίσουμε τον «απαγορευμένο καρπό», κάτι που δεν χαρακτηρίζει την άψυχη ύλη και άλλες μορφές ζώντων οργανισμών. Πρόκειται για το μοναδικό χαρακτηριστικό της ανθρώπινης φύσης που επέτρεψε στον βιβλικό όφι να έχει την πιο εύκολη αποστολή του από καταβολής κόσμου, όταν παραπλάνησε την Εύα.

Ο άνθρωπος ποθούσε πάντα να σηκωθεί ψηλότερα για «να φθάσει τ’ αστέρια», ένα πάθος που κορυφώθηκε ιδιαίτερα μετά την Αναγεννησιακή περίοδο και τους αιώνες της αδιάκοπης αναζήτησης και αμφισβήτησης που ακολούθησαν.

Στην πρώτη σκηνή του περίφημου έργου του Μάρλοου, «Δόκτωρ Φάουστους», ο ήρωας εμφανίζεται να λέει: «Διάλεξε, Φάουστους, ένα συγκεκριμένο πεδίο σπουδών και αρχίνα. Να ερευνάς τα βάθη αυτών που θα διδάξεις και θα διαπρέψεις».

Οι Λαοί της Γης μπορούν να συντρίψουν την εξουσία των αργυραμοιβών

Οι Λαοί της Γης μπορούν να συντρίψουν την εξουσία των αργυραμοιβών

Του Λεωνίδα Χ. Αποσκίτη*

«Οι τραπεζίτες, τα γκόλντεν μπόϊς και οι διαχειριστές κεφαλαίων hedgefunds, οι ελίτ των πολυεθνικών και της παγκοσμιοποίησης, είναι η σύγχρονη εκδοχή των ειδωλολατρών Ισραηλιτών που προσκυνούσαν το χρυσό μοσχάρι. Η λάμψη του πλούτου τους θαμπώνει, σπρώχνοντάς τους όλο και πιο γρήγορα στην καταστροφή. Θέλουν να κάνουν και εμάς να λατρέψουμε τον βωμό τους. Όσο κυριαρχεί η απληστία, γινόμαστε συνένοχοι και σιωπούμε. Αλλά μόλις αρνηθούμε την θρησκεία του αχαλίνωτου καπιταλισμού, μόλις απαιτήσουμε μια κοινωνία που να υπηρετεί τις ανάγκες των πολιτών και του οικοσυστήματος στο οποίο ζουν και όχι τις ανάγκες της αγοράς, μόλις μάθουμε να μιλάμε με ταπεινότητα και να ζούμε με μια νέα απλότητα, μόλις αγαπήσουμε τον διπλανό μας, θα σπάσουμε τις αλυσίδες μας και θα βρούμε ξανά την ελπίδα».

 [Ομιλία του δημοσιογράφου Chris Hedges μπροστά από την Bank of America στην Νέα Υόρκη, στις 15 Απριλίου 2011]

Τα γεγονότα προχωρούν με τρομερή ταχύτητα, η παγκοσμιοποίηση ξεγυμνώνεται και οι λαοί της γης αφυπνίζονται. Μια σπίθα αρκεί για να γίνει η έκρηξη σε πολλές χώρες όπου υπάρχει η κρίσιμη συσσώρευση κοινωνικής οργής. Κι αυτό παρατηρείται για πρώτη φορά σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης, από την Μέση Ανατολή μέχρι το Φαρ Ουέστ.

Το εξεγερσιακό ντόμινο που έχει ξεκινήσει από το 2011 είναι ο φόβος και ο τρόμος για τους μηχανισμούς των υπερεθνικών νεοταξικών κέντρων. Κι αυτό που φοβούνται οι μηχανισμοί αυτοί θα προσπαθήσουν όχι μόνο να το καταστείλουν αλλά και να το ελέγξουν, να το χειραγωγήσουν, να το εκτρέψουν όπου θέλουν και όποτε μπορούν.

Fast Track τζόγος: Πώς οι οικονομικοί τρομοκράτες αποτελειώνουν την Ελλάδα

Fast Track τζόγος: Πώς οι οικονομικοί τρομοκράτες αποτελειώνουν την Ελλάδα

Του Λεωνίδα Χ. Αποσκίτη*

Το ανθρώπινο μέλλον και οι τρομακτικές του προοπτικές έχουν περιγραφεί προφητικά σε δύο πολύ γνωστά βιβλία: στο 1984 του Τζωρτζ Όργουελ (πρώτη έκδοση το 1949) και στο Θαυμαστός Καινούργιος Κόσμος του Άλντους Χάξλεϋ (πρώτη έκδοση το 1932).

Τα δύο αυτά βιβλία ήταν πολύ πιο μπροστά από οποιονδήποτε άλλον εκείνη την εποχή, επειδή επειδή επικεντρώνονταν σε δύο διαφορετικές τεχνολογίες που στις επόμενες γενηές θα διαμόρφωναν τον κόσμο. Το 1984 αναφερόταν σε αυτό που αποκαλούμε τεχνολογία των πληροφοριών: βασική στην επιτυχία της τεράστιας, ολοκληρωτικής αυτοκρατορίας ήταν μια συσκευή που αποκαλείτο τηλε-οθόνη, μια επίπεδη διαδραστική οθόνη, η οποία κάλυπτε όλο τον τοίχο και μπορούσε ταυτόχρονα να στέλνει και να λαμβάνει εικόνες από κάθε μεμονωμένο νοικοκυριό στον Μεγάλο Αδελφό.

Η ανταρσία στη Σχολή Ευελπίδων εναντίον του διοικητή τους. Τον συνέλαβαν για να μην παραδοθούν στους Γερμανούς!

Η ανταρσία στη Σχολή Ευελπίδων εναντίον του διοικητή τους. Τον συνέλαβαν για να μην παραδοθούν στους Γερμανούς!

Αμέσως με την έναρξη του ελληνοϊταλικού πολέμου η διοίκηση της Στρατιωτικής Σχολής Ευελπίδων (ΣΣΕ) χορήγησε άδεια στους 320 πρωτοετείς σπουδαστές της. Η άδεια ανακλήθηκε στις 25 Νοεμβρίου εξαιτίας της επιτυχούς, από ελληνικής πλευράς, πορείας των επιχειρήσεων. Τριακόσιοι σπουδαστές επανήλθαν στην εκπαίδευση έως την κήρυξη του ελληνογερμανικού πολέμου (6 Απριλίου 1941). Τότε οι νεαροί ευέλπιδες ζήτησαν επίμονα τη μετάβαση τους στο μέτωπο για να πολεμήσουν τους Γερμανούς. Το αίτημα τους φυσικά δεν έγινε αποδεκτό.

Όταν άρχισε να διαφαίνεται η ήττα, η αποχώρηση κυβέρνησης και βασιλιά για την Κρήτη «προς συνέχισιν του αγώνος», θεωρήθηκε από τους ενθουσιώδεις σπουδαστές ως προτροπή να πράξουν το ίδιο. Στο μεταξύ όμως οι Γερμανοί είχαν φθάσει στα πρόθυρα της πρωτεύουσας. Τότε, ο φρούραρχος Αθηνών, στρατηγός Χ. Καβράκος διέταξε την παραμονή της Σχολής στη θέση της, ώστε να αναλάβει αστυνομικά καθήκοντα. Κατά την ημερήσια αναφορά, οι ευέλπιδες παρατάχθηκαν πλήρεις οπλισμού, καθώς είχαν συνεννοηθεί μεταξύ τους να μεταβούν με κάθε μέσο στην Κρήτη, για να πολεμήσουν τους εισβολείς.

Η πίστη στον ελληνισμό

Η πίστη στον ελληνισμό

Σκίτσο του ΣΤΑΘΗ

Γ​​ια τους πατεράδες μας, και για πολλούς από μας παππούδες, η πίστη στον ελληνισμό ήταν κάτι αυτονόητο και πολύ συγκεκριμένο. Υπαγόρευε μια στάση ζωής, στάση που σε οδηγούσε να δώσεις και τη ζωή σου ακόμη όπως πολλοί από τη γενιά εκείνη που ξεκινούσαν τέτοιες μέρες το 1940 για το μέτωπο της Αλβανίας. Κι ήταν αυτή η στάση ζωής που έδινε μορφή στην αφηρημένη ατομικότητα που λέγεται ελληνισμός, αφηρημένη γιατί δύσκολα μπορείς να προσδιορίσεις τα υλικά της, ατομικότητα αφού συμμετέχει μέσω της γλώσσας και του τοπίου της παιδικής σου ηλικίας στη διαμόρφωση του χαρακτήρα σου, της μοναδικότητάς σου. Η πίστη στον ελληνισμό, όπως κάθε πίστη, είναι η αποδοχή κάποιας δύναμης που ξεπερνάει τις δικές σου δυνάμεις, στην οποία αισθάνεσαι ότι οφείλεις την ύπαρξή σου και την οποία οφείλεις να υπερασπιστείς.

Κι ήταν αυτή η πίστη που ενεργοποίησε τις ημέρες εκείνες του ’40 ο Ιωάννης Μεταξάς, ο οποίος μέσα σε μια νύχτα μεταμορφώθηκε από δικτάτορα σε εθνικό ηγέτη. Εκαστος εφ’ ω ετάχθη. Θυμάμαι πάντα τη σκηνή από τις Μέρες του Σεφέρη, ο οποίος έχει φύγει με την εξόριστη κυβέρνηση μετά τη συνθηκολόγηση κι αφού έχει μιλήσει με τον πιο απαξιωτικό τρόπο για τα μέλη της δακρύζει όταν πια φτάνει στο Γιοχάνεσμπουργκ και ανοίγει και πάλι μετά από καιρό τον Προμηθέα Δεσμώτη του Αισχύλου. «Χθονός ες τηλουρόν ήκομεν πέδον.» Για όσους πολέμησαν στην Αλβανία ήταν η πίστη στον ελληνισμό, ήταν η θυσία της ζωής τους, για τον Σεφέρη οι στίχοι του Αισχύλου, για τον Ελύτη εκείνο το όπου κι αν βρίσκεστε αδελφοί μνημονεύετε Διονύσιον Σολωμό. Για μας τι είναι; Ποια είναι τα υλικά αυτής της πίστης, ποια τα ιερά της κειμήλια και ποια η δυναμική της;

Ακροναυπλία: «Ημερολόγιο» φυλακών της πόλης του Ναυπλίου. (βίντεο με ντοκουμέντα)

Ακροναυπλία: «Ημερολόγιο» φυλακών της πόλης του Ναυπλίου.

Φωτο από την παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου στο Ναύπλιο. Πατήστε εδώ για να δείτε το βίντεο της στρατιωτικής και μαθητικής παρέλασης

Στα δύο κάστρα της πόλης του Ναυπλίου «φιλοξενηθήκαν» για χρόνια τμήματα των φυλακών της σύγχρονης Ελλάδας. Το κάστρο Παλαμηδίου και αργότερα το Ιτς Καλέ ή Ακροναυπλία ήταν οι χώροι που έγιναν ονομαστοί από την λειτουργία των φυλακών.

Στο Παλαμήδι οι οχυρωματικές εγκαταστάσεις έγιναν στην Β΄ Ενετική περίοδο. Το κάστρο αποτελείται από οχτώ προμαχώνες που πήραν ονόματα Αρχαίων Ελλήνων ή Αγίων. Σε δύο από αυτούς, στον προμαχώνα Μιλτιάδη και στον προμαχώνα Αγ Ανδρέα, λειτούργησαν φυλακές.

Στην Ακροναυπλία τα πρώτα κατάλοιπα οχύρωσης τα συναντάμε στα τέλη του 4ου π.Χ ή αρχές του 3ου π.Χ αιώνα. Πάνω από το τείχος με την πολυγωνική τοιχοδομία θεμελιώνουν οι Βυζαντινοί, αργότερα οι Φράγκοι. Η Ακροναυπλία χωρίζεται τότε σε δύο κάστρα, το Ρωμέικο δυτικά και το Φράγκικο ανατολικά. Η Α και η Β Ενετοκρατία ολοκληρώνουν την οχύρωση του βράχου. Η οχύρωση του Παλαμηδίου όμως θα εκμηδενίσει την αμυντική σημασία της Ακροναυπλίας. Με την απελευθέρωση, την Καποδιστριακή περίοδο άρχισαν εργασίες επισκευής των υφιστάμενων κτηρίων και κατασκευή στρατιωτικών κτηρίων (νοσοκομείο) στην Ακροναυπλία.

Ακόμα έχουμε πατρίδα... Ψηλά τις καρδιές! Ψηλά το κεφάλι!

Ακόμα έχουμε πατρίδα... Ψηλά τις καρδιές! Ψηλά το κεφάλι!

Πίνακας του ζωγράφου του Αλβανικού Έπους, Αλέξανδρου Δ. Αλεξανδράκη (1913-1968)

Σήμερα, ολόκληρα έθνη ρημάζονται

Εκεί που πριν υπήρχε μια σημαία, σήμερα υπάρχει ένα εμπορικό κέντρο.

Εκεί που υπήρχε μια ιστορία, σήμερα υπάρχει ένα φαστφουντάδικο.

Εκεί που άνθιζαν λουλούδια, σήμερα υπάρχει ένας έρημος τόπος.

Εκεί που υπήρχε μνήμη, σήμερα υπάρχει λήθη.

Στη θέση της δικαιοσύνης, ελεημοσύνη.

Στη θέση της Πατρίδας, ένας σωρός ερείπια.

Στη θέση της μνήμης, το άμεσο και το εφήμερο.

Στη θέση της ελευθερίας, ένας τάφος.

Στη θέση της δημοκρατίας, ένα διαφημιστικό σποτ.

Στη θέση της πραγματικότητας, οι αριθμοί.

Αυτοί, οι από πάνω, μάς λένε: αυτό είναι το μέλλον που σας υποσχόμαστε. Απολαύστε το. Αυτό μας λένε και ψεύδονται. Αυτό το μέλλον μοιάζει πολύ με το παρελθόν. Κι αν κοιτάξουμε με προσοχή, ίσως δούμε ότι οι από πάνω είναι οι ίδιοι με χτες. Αυτοί που, όπως και χτες, μας ζητάνε σήμερα υπομονή, ωριμότητα, λογική, παραίτηση και παράδοση. Αυτά τα έχουμε ήδη δει και τα έχουμε ακούσει και πριν.

Όλο και περισσότεροι άνθρωποι στον κόσμο λένε: Basta, Μέχρι Εδώ!

Όλο και περισσότεροι άνθρωποι στον κόσμο λένε: Basta, Μέχρι Εδώ!

Του Λεωνίδα Χ. Αποσκίτη*

Μια αφύπνιση των λαών έχει εκδηλωθεί διεθνώς, από την ώρα που ένας απελπισμένος Άραβας έδωσε τον ανατρεπτικό ρυθμό, εδώ και δύο περίπου χρόνια. Όλα δείχνουν να ξεκινούν ξαφνικά, σαν γενική έκρηξη ενάντια στις υπάρχουσες συστημικές επιλογές, στην αρχή δειλά και άναρχα αλλά στην συνέχεια πιο μαζικά και ενδυναμωμένα, όπως έδειξε το Σύνταγμα, όπως δείχνουν και οι τελευταίες συγκρούσεις στην Ισπανία.

Πλατείες καταλαμβάνονται, συντονιστικά δίκτυα οργανώνονται, λαϊκές συνελεύσεις συγκαλούνται παντού, είτε είναι στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ είτε σε μουσουλμανικές χώρες. Βλέπουμε διαμαρτυρίες σε γειτονιές και όχι μόνο στο κέντρο κάθε πόλης, διαδηλώσεις να καταστέλλονται με χημικά και πλαστικές σφαίρες στις ανεπτυγμένες χώρες, ή με κανονική αιματοχυσία στις... υπόλοιπες, ολόκληρα κεντρικά σημεία μιας πρωτεύουσας, όπως στην Αθήνα, η πάρκα, όπως στη Νέα Υόρκη, να εκκενώνονται βιαίως ή να βρίσκονται περικυκλωμένα με μπάρες και ειδικές δυνάμεις της αστυνομίας που αποτρέπουν τους εισερχόμενους να εγκατασταθούν εκεί.

Η μαύρη καρδιά της Ευρώπης θα θρυμματιστεί από το ελληνικό δόρυ

Η μαύρη καρδιά της Ευρώπης θα θρυμματιστεί από το ελληνικό δόρυ

του Λεωνίδα Χ. Αποσκίτη*

Μα αλί, παλιάτσοι, τρέμετε τη μέρα

που θα ρυαστεί σα λέαινα, στον αέρα,

η Ελλάδα η αιματοκυλισμένη!

[Άγγελος Σικελιανός, Μάντεμα, Λυρικός Βίος Τόμος Β’]

Η Ελλάδα, από τις 12 Φεβρουαρίου 2012, ημερομηνία που υπογράφηκε το 1945 η μοιραία εκείνη συμφωνία της Βάρκιζας, είναι επίσημα πλέον το πρώτο θύμα του νέου παγκόσμιου πολέμου, αφού οι διεθνείς τοκογλύφοι θα μπορούν στο μέλλον να διεκδικήσουν τα «χρωστούμενα» ακόμα και με στρατιωτικά μέσα. Του τρίτου παγκόσμιου πολέμου κατά σειράν, οικονομικού προς το παρόν αλλά γεωπολιτικού βραχυπρόθεσμα ή, το χειρότερο, και θερμοπυρηνικού μεσοπρόθεσμα. Ενός νέου πολέμου που εξαπολύεται εναντίον μας ξανά από την «μαύρη καρδιά» της Ευρώπης, η γενοκτόνα φύση της οποίας έχει αποτυπωθεί στο αποικιοκρατικό και ναζιστικό παρελθόν της γηραιάς ηπείρου.

Ακόμα μπορεί να μην έχει γίνει αισθητή σε όλους η επερχόμενη πάνοπλη ύβρις, όμως φαίνονται καλά τα κοπάδια τα όρνια που μαζεύονται απειλητικά από πάνω μας πιστεύοντας ότι το λαδάκι μας έχει σωθεί και το καντήλι μας θα σβήσει. Η ελληνική κοινωνία βρίσκεται ξανά σε αγρύπνια, ο αέρας έχει βαρύνει δραματικά, η μυρωδιά του ψοφιμιού σέρνεται παντού, ο λαός μας προετοιμάζεται ψυχικά για μακροχρόνιο και άνισο αγώνα. Σε λίγο θα φανεί καθαρά ποιος αγωνίζεται για τον λαό και ποιος για τους εχθρούς του.

Έρχεται η ώρα ενός νέου «Σικελικού Εσπερινού»;

Έρχεται η ώρα ενός νέου «Σικελικού Εσπερινού»;

του Λεωνίδα Χ. Αποσκίτη*

Υπάρχουν στιγμές στο παρελθόν των λαών και των εθνών όπου η μεγάλη ανομία και αδικία ωθούν τους καταπιεσμένους στην συσσώρευση τέτοιας οργής και μίσους, ώστε να αρκεί ένα τυχαίο γεγονός για να αλλάξει την πορεία της ιστορίας.

Μια τέτοια στιγμή ήταν η σφαγή των Γάλλων στην Σικελία το 1282, που έμεινε γνωστή με τ’ όνομα «Σικελικός Εσπερινός» και ήταν καίριας σημασίας για την ιστορία της Μεσογείου, του Βυζαντίου και των Ελλήνων.

Όπως περιγράφει ο Στήβεν Ράνσιμαν στο σχετικό βιβλίο του Σικελικοί Εσπερινοί (εκδ. Γκοβόστη, 2003), τότε ήταν που, χάρη στους Έλληνες της Κάτω Ιταλίας, σώθηκε η Βυζαντινή Αυτοκρατορία από τα νύχια της Φραγκιάς.

Το «Ζήτημα της Τσαμουριάς» και τα made in USA μεγαλοαλβανικά σχέδια …για το μέλλον!

Το «Ζήτημα της Τσαμουριάς» και τα made in USA μεγαλοαλβανικά σχέδια …για το μέλλον!

Τι λέει αποκαλυπτική Έκθεση της Ακαδημίας Πολέμου προς το βρετανικό Υπουργείο Άμυνας

«Χωρίς το Κόσοβο και την Τσαμουριά ΔΕΝ υπάρχει Αλβανία»

[Αλυτρωτικό σύνθημα των Ουτσεκάδων]

Του Λεωνίδα Χ. Αποσκίτη*

[Η βίαιη διακοπή του ποδοσφαιρικού αγώνα Σερβίας-Αλβανίας στο Βελιγράδι, την Τρίτη 14 Οκτωβρίου, και τα επεισόδια που ξέσπασαν στην Σερβία, στα Σκόπια και στην ελληνική κοινότητα της Δερβιτσάνης αναζωπύρωσαν την συζήτηση για τον αλβανικό επεκτατισμό και τις χειρότερες μνήμες για την βαλκανική «πυριτιδαποθήκη».

Το λάβαρο της «Μεγάλης Αλβανίας» που ...υπερίπτατο του σταδίου της Παρτιζάν (βλ. παραπάνω φωτο) περιείχε, μεταξύ των άλλων περιοχών, την ...Ήπειρο, την Κέρκυρα και σχεδόν ολόκληρη την Δυτική Μακεδονία.

Ο χάρτης αυτός που αιφνιδίασε τους ανυποψίαστους, χάρη στο τηλεοπτικό σοκ, ανταποκρίνεται πλήρως σ’ αυτά που διδάσκονται τα Αλβανόπουλα στο μάθημα της Γεωγραφίας, σε όλα τα σχολεία της γειτονικής χώρας. Στις περιοχές που θεωρούνται «αλβανικές» εκτός των ορίων του σημερινού Αλβανικού κράτους εντάσσονται όλο το Κόσσοβο, 3 νομοί του Μαυροβουνίου, τρεις περιοχές της Σερβίας, τα μισά τουλάχιστον Σκόπια και ...8 νομοί της Ελλάδας.

Τα γεγονότα αυτά, μαζί με την υποτονική αντίδραση της «τροϊκανής» ελληνικής διπλωματίας ...περί «κοινής ευρωπαϊκής προοπτικής» με τους «Ουτσεκάδες», καθιστούν επίκαιρη, πάλι, την συζήτηση για το ζήτημα της «Τσαμουριάς» και των διεθνών παρασκηνίων πίσω από αυτό.]

Ντώϋτσλαντ Υμπερ Άλλες, αντί Ισότητας Ελευθέρων Κρατών

Ντώϋτσλαντ Υμπερ Άλλες, αντί Ισότητας Ελευθέρων Κρατών

Ο Γάλλος συγγραφέας Εμμάνουελ Τοντ, σε συνέντευξή του στη Ρωσίσκαγια Γκαζέτα, καταγγέλλει: Μετάλλαξη της Ε.Ε. σε Γερμανική Επικράτεια και Επικράτηση της Γερμανικής Μεγαλομανίας

Την μετάλλαξη της Ευρωπαϊκής ΄Ενωσης, ελεύθερων και ισότιμων κρατών, σε γερμανική επικράτεια επισημαίνει ο κορυφαίος Γάλλος διανοούμενος Εμμάνουελ Τοντ, σε συνέντευξή του στη Ρωσίσκαγια Γκαζέτα.

Αναφέρει ότι υπό την ηγεσία της Μέρκελ κυριάρχησε το στοιχείο της μεγαλομανίας στο γερμανικό ψυχισμό, ότι η Γερμανία έβαλε στο χέρι το μέγιστο του χώρου της άλλοτε Σοβιετικής ΄Ενωσης (έτσι απέκτησε την οικονομική ισχύ, η οποία μεγεθύνθηκε από την οικονομική κρίση του 2008) και ότι προχωρεί ολοένα βαθύτερα στην συγκαλυμμένη επεκτατική πολιτική της.

Την αμερικανική επιθετικότητα αποδίδει στην ψυχολογία απώλειας της παντοδυναμίας των ΗΠΑ, της οποίας αναφέρει πειστήρια και τονίζει πως χωρίς την αντίσταση της Ρωσίας ο κόσμος θα υφίστατο μια καταστροφική μοίρα.

Γιατί να κρατήσουμε τους παραδοσιακούς σπόρους

Γιατί να κρατήσουμε τους παραδοσιακούς σπόρους

2o Φεστιβάλ για την Ελευθερία των Σπόρων

Ένας κόκκος σταριού

Είμαι ένας κόκκος σταριού

Κράτα με στη χούφτα σου

κλείσε τα μάτια σου

και άφησέ με να σου πω

την ιστορία της ζωής μου

Όπως λέει και η ελληνική μυθολογία, η Θεά Δήμητρα με πρόσφερε στους προγόνους σου. Αυτή τους δίδαξε και την καλλιέργεια μου.

Από νωρίς εξαπλώθηκα σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης και αποτέλεσα τη βασική τροφή του ανθρώπινου είδους...

Όπως λέει και το σιτάρι της ιστορίας μας οι παραδοσιακές ποικιλίες έφτασαν σε μας από την αρχαιότητα. Το μονόκκοκο σιτάρι καλλιεργείται στον Ελλαδικό χώρο από την 7η χιλιετηρίδα π.Χ, δηλαδή εδώ και εννιά χιλιάδες χρόνια. Η φάβα της Σαντορίνης από το 1.500 π.Χ. εδώ και 3.500 χρόνια. Το σιτάρι που κάνουμε ψωμί έχει βρεθεί σε ανασκαφές στη Κνωσσό   και χρονολογείται από το 6.500 π.Χ.

Οι παραδοσιακές ποικιλίες είναι ένα ζωντανό κομμάτι της ιστορίας και έχουμε χρέος να τις διατηρήσουμε όπως διατηρούμε τα ιστορικά μνημεία. Οι σπόροι είναι ένα ζωντανό κομμάτι της ιστορίας μας. Εμπεριέχουν την ιστορική μνήμη.

Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι οι κατακτητές καταστρέφουν αμπελώνες εκατό χρόνων και ελαιώνες χιλιάδων χρόνων.

Περισσότερα...

Γιατί το National Geographic βιάζεται να "τοποθετήσει" τον Μέγα Αλέξανδρο στην Αμφίπολη;

Γιατί το National Geographic βιάζεται να "τοποθετήσει" τον Μέγα Αλέξανδρο στην Αμφίπολη;

Προκαλεί έκπληξη η σπουδή του National Geographic να καλύψει το θέμα του ενοίκου του τύμβου της Αμφιπόλεως. Πρωτίστως διότι θεωρούμε ότι πρόκειται για περιοδικό που ελέγχεται από την νέα τάξη πραγμάτων. 

Όμως η έκπληξη μετατρέπεται δευτερευόντως σε υποψία καθώς το περιοδικό, προλαβαίνοντας τους αρχαιολόγους, σπεύδει να πάρει θέση για τον ένοικο του τύμβου, "τοποθετώντας" τον Μέγα Αλέξανδρο στον τάφο της Αμφιπόλεως. 

Συγκεκριμένα, το National Geographic σε ειδική έκδοσή του με τίτλο "ΑΜΦΙΠΟΛΗ" και υπότιτλο "Μπορεί να κρύβει τον Αλέξανδρο;" ενώ ο τίτλος είναι ερωτηματικός, προσπαθεί σε 27 σελίδες να μας οδηγήσει στο συμπέρασμα πως ο νεκρός του Μ. Αλεξάνδρου μετεφέρθη από την Αίγυπτο στην Αμφίπολη με αρμάμαξα της οποίας μάλιστα δημοσιεύει το τρισδιάστατο σκαρίφημα. 

Συλλογικά και αταλάντευτα οι δημοσιογράφοι της ΓΓΕΕ-ΓΓΜΕ αρνήθηκαν να συμπράξουν στην κωμωδία της «αξιολόγησης»

Συλλογικά και αταλάντευτα οι δημοσιογράφοι της ΓΓΕΕ-ΓΓΜΕ αρνήθηκαν να συμπράξουν στην κωμωδία της «αξιολόγησης»

Δημοσιεύθηκε από ΕΣΠΗΤ, 15 Οκτωβρίου 2014

Τα Διοικητικά Συμβούλια της ΕΣΗΕΑ και της ΕΣΠΗΤ συγχαίρουν τους συναδέλφους δημοσιογράφους της ΓΕΝΙΚΗΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑΣ ΜΕΣΩΝ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ και της ΓΕΝΙΚΗΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ & ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ, οι οποίοι συλλογικά και αταλάντευτα αρνήθηκαν να συμπράξουν στην κωμωδία της «αξιολόγησης».

Η αντίδραση της διοίκησης της ΓΓΕΕ και της ΓΓΜΕ, η οποία με σχετικό έγγραφό της ζητάει την ολοκλήρωση της διαδικασίας, έστω και χωρίς τη σύμπραξη των συναδέλφων, μόνο ως ένδειξη πανικού και ομολογία αποτυχίας μπορεί να εκληφθεί.

Επαναλαμβάνουμε, συνεπώς, –ελπίζουμε για τελευταία φορά– την πάγια θέση των Ενώσεων σχετικά με την «αξιολόγηση» των δημοσιογράφων και καλούμε την πολιτική ηγεσία να κατανοήσει τα αυτονόητα:

Σκληρή μάχη στην Ευρωβουλή για τις γερμανικές αποζημιώσεις

Σκληρή μάχη στην Ευρωβουλή για τις γερμανικές αποζημιώσεις

Ανοιχτό άφησε τελικά το ζήτημα η Επιτροπή Αναφορών

Σκληρή μάχη προκειμένου να γίνει δεκτή η πρότασή του για διοργάνωση από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο υπό την αιγίδα της Επιτροπής Αναφορών δημόσιας ακρόασης για τις γερμανικές αποζημιώσεις έδωσε στις Βρυξέλλες στις 07/10/2014, ο Αντιπρόεδρος των Ευρωπαίων Αντιφεντεραλιστών, Επικεφαλής του Πολιτικού Κινήματος Αντιμνημονιακοί Πολίτες και Ευρωβουλευτής, Καθηγητής Νότης Μαριάς.

Ως γνωστόν, ο Νότης Μαριάς είχε υποβάλλει την πρόταση του μετά τη συνεδρίαση των συντονιστών της Επιτροπής Αναφορών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στις 24/9/2014.

Η πρόταση του Νότη Μαριά τέθηκε τελικά σε ψηφοφορία στην κλειστή συνεδρίαση των συντονιστών της Επιτροπής Αναφορών στις 07/10/2014 και υπερψηφίστηκε μόνο από τους Ευρωπαίους Αντιφεντεραλιστές και την Ευρωπαϊκή Ενωτική Αριστερά. Την καταψήφισαν η K.O. του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος στο οποίο συμμετέχει η ΝΔ, η Ομάδα της Προοδευτικής Συμμαχίας των Σοσιαλιστών και Δημοκρατών στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στην οποία συμμετέχουν το ΠΑΣΟΚ και το ΠΟΤΑΜΙ, η Συμμαχία Φιλελευθέρων και Δημοκρατών για την Ευρώπη και οι Πράσινοι.

Αρχαιολογία και Παγκοσμιοποίηση

Αρχαιολογία και Παγκοσμιοποίηση

Λεπτομέρεια από το εντυπωσιακό ψηφιδωτό στην Αμφίπολη (Οκτώβριος 2014)

Του Λεωνίδα Χ. Αποσκίτη*

Διανύουμε περίοδο μεγάλων κοσμοϊστορικών αλλαγών που θα καθορίσουν το μέλλον του πλανήτη για τους επόμενους αιώνες. Κι όχι μόνο του δικού μας πλανήτη, αλλά πιθανότατα και την φύση του μελλοντικού ανθρώπινου αποικισμού στο διάστημα... Οι κοχλίες του ιστορικού γίγνεσθαι δουλεύουν μέρα-νύχτα, αλλά οι αρχιτέκτονες της παγκοσμιοποίησης κρύβονται πίσω από απατηλές και ακαταλαβίστικες υποσχέσεις για την εξέλιξη του ανθρώπινου πολιτισμού. Η νομιμότητά τους παραμένει τόσο πολύ διάτρητη όσο και η καταστροφική τους δυνατότητα τρομερά ισχυρή.

Χρειαζόμαστε νέους διεθνείς και πολιτειακούς θεσμούς κύρους που να βγουν ζωντανοί και ακέραιοι, όπως η Πολιάδα Αθηνά είχε προβάλει πάνοπλη από το κεφάλι του Διός.

Σε μια εποχή, λοιπόν, που ο υφέρπων μηδενισμός της Υπερεθνικής Ελίτ και των εγκάθετών της προχωρά σε κατά μέτωπο διάβρωση του εθνικού ιστορικού αφηγήματος και της ιστορικής μας ταυτότητας, κάποιοι δουλεύουν μέρα-νύχτα, με όλη την σημασία της λέξεως, για να τα προστατεύσουν και να τα πλουτίσουν.

Εγκληματικές Οργανώσεις

Εγκληματικές Οργανώσεις

Περί εγκληματικών οργανώσεων ο λόγος. Και παίρνω την αφορμή από πολλές βέβαια περιπτώσεις, αλλά ιδιαιτέρως από το γεγονός ότι εκεί στην πανέμορφη Χαλκιδική ολόκληρα χωριά και δήμοι έχουν χαρακτηριστεί και στιγματιστεί ως εστίες εγκληματικών οργανώσεων.

Και ποιο είναι το έγκλημα των ανθρώπων αυτών; Το ότι αγαπούνε τον τόπο τους! Ο Θεός τους έδωσε να ζούνε σε έναν πανέμορφο τόπο. Όπου πολλοί άνθρωποι απ’ όλα τα μέρη της Γης και ιδιαίτερα τις βόρειες χώρες επιλέγουν να περάσουν έστω και λίγες μέρες. Όμως την ομορφιά του τόπου αυτού φθόνησε ο διάβολος κι έρχεται να καταστρέψει με το πρόσχημα της επένδυσης, κάποια εταιρία, που ακούει στο όνομα «Ελληνικός Χρυσός».

Το χώμα δεν έδεσε ποτέ με την φτέρνα τους

Το χώμα δεν έδεσε ποτέ με την φτέρνα τους

του Λεωνίδα Χ. Αποσκίτη*

Η ανασκαφή της Αμφίπολης, που ξαναζωντανεύει την ιστορία και έχει προκαλέσει τόσες συζητήσεις και παγκόσμιο θαυμασμό, αποδεικνύει ξανά ότι τούτο το παμπάλαιο χώμα «δεν έδεσε ποτέ με την φτέρνα» των εχθρών μας, που ήρθαν ντυμένοι «φίλοι» αμέτρητες φορές, όπως μας διδάσκει το Άξιον Εστί του Οδυσσέα Ελύτη.

Είναι πολλές οι σημαντικές αρχαιολογικές ανακαλύψεις των τελευταίων ετών που ενισχύουν την «ελληνικότητα» και την ιστορική μας ταυτότητα απέναντι στα ισοπεδωτικά ιδεολογήματα της Νέας Τάξης. Κι όμως, τα σημαντικά αυτά ευρήματα, μέχρι σήμερα απλώς ανακοινώνονταν και ύστερα «θάβονταν» ως προς την ευρύτερη σημασία τους. Πριν από την Αμφίπολη, η τελευταία φορά που από την αρχαιολογική έρευνα δημιουργήθηκε εθνικό ενδιαφέρον ήταν το 1977 με την Βεργίνα. Και είδαμε στην συνέχεια τι ρόλο έπαιξε αυτή η σπουδαία ανακάλυψη στα εθνικά μας θέματα.

Τόσο κατά την προεπαναστατική όσο και κατά την μετεπαναστατική περίοδο του '21, η ανάγκη να στηριχτεί η εθνική ταυτότητα στην κλασσική αρχαιότητα ήταν καταλυτική. Η αναγνώριση της αρχαίας Ελλάδας ως βάσης της ελληνικής ιστορίας δεν αμφισβητείται από κανέναν στα πλαίσια του νεοελληνικού Διαφωτισμού. Η πίστη, ότι οι αγωνιστές του 1821 είναι κατευθείαν απόγονοι των αρχαίων Ελλήνων, αποτελεί εξ αρχής της «εθνική αλήθεια».

Παρατηρήσεις στο Οικονομικό Πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ

Παρατηρήσεις στο Οικονομικό Πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ

Γράφει η Μαρία Νεγρεπόντη-Δελιβάνη                   

(Πρ. πρύτανης του Πανεπιστημίου Μακεδονίας-Πρόεδρος του Ιδρύματος Δελιβάνη)

04.10.2014

Το  οικονομικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ, αναμφίβολα, ενδιαφέρει άμεσα το σύνολο των Ελλήνων. Διότι, ακόμη  και όσοι ανάμεσά μας εθελοτυφλούν, όσοι επιμένουν να δαιμονοποιούν τον ΣΥΡΙΖΑ, και εξακολουθούν να δηλώνουν με αφοπλιστική αφέλεια ότι «μπορεί και να αποφευχθεί η έλευσή του», θα είχαν ασφαλέστατα πειστεί για το αντίθετο, αν προσπαθούσαν να ερμηνεύσουν την άκαμπτη αδιαλλαξία της Τρόικας, στην πρόσφατη επίσκεψή της, στην Ελλάδα. Κατά τη γνώμη μου, πρόκειται για αλάνθαστο βαρόμετρο των επικείμενων ριζικών πολιτικών αλλαγών, που ερμηνεύονται  με την κυνική πεποίθηση των Τροικανών, αλλά φυσικά και των αφεντικών τους, ότι δεν υπάρχει λόγος υποχωρήσεων και ευγενικής συμπεριφοράς, προς την απερχόμενη κυβέρνηση, της οποίας έληξε η αποστολή.

Κάτω από το πρίσμα αυτό δεν έχει  νόημα η όποιας μορφής αντιπολιτευτική διάθεση, σχετικά με το οικονομικό πρόγραμμα του Σύριζα. Αντιθέτως, στην οικτρή  κατάσταση που βρίσκεται η χώρα, θα έπρεπε  σύσσωμοι οι Έλληνες να το συνοδεύουν με  ειλικρινείς ευχές για επιτυχία, εφόσον είναι σαφές ότι πρόκειται  για   την τελευταία ελπίδα επιβίωσης της Ελλάδας.