Η Παναγία των Ελλήνων και όλου του κόσμου!
Το πρόσωπο της Παρθένου Μαρίας στην -μοναδικής λατρείας και
ομορφιάς- εικονογραφική παράδοση όλων των λαών
του Λεωνίδα Χ. Αποσκίτη*
Ο
Αύγουστος για τον Ελληνισμό είναι αναμφισβήτητα ταυτισμένος με την Παναγία. Η
γιορτή της Κοίμησης της Υπεραγίας Θεοτόκου είναι από τις μεγαλύτερες της
Χριστιανοσύνης και κορυφώνεται σταδιακά μέχρι τον εορταστικό Δεκαπενταύγουστο.
Πάσχα του
καλοκαιριού ονομάζει ο λαός τον Δεκαπενταύγουστο, καθώς η Μεγαλόχαρη
θεωρείται το ιερότερο πρόσωπο της Ορθοδοξίας.
Αυτή είναι και η πιο γνωστή ονομασία της Παναγιάς-λόγω των θαυμάτων της- αλλά και Φανερωμένη, χάρη στις εικόνες οι οποίες φανερώθηκαν στους πιστούς στα χρόνια της Τουρκοκρατίας, κυρίως σε βράχους ή σπήλαια. Τόσο μεγάλη ήταν η χαρά όταν βρισκόταν μια εικόνα, ώστε χτιζόταν αμέσως ένα εξωκλήσι στο όνομα της Παναγίας και από τότε, κάθε χρόνο, τελούσαν σειρά εκδηλώσεων στη μνήμη της, την ίδια πάντα μέρα. Λόγω της τοποθεσίας που βρέθηκε η εικόνα της ή όπου υπάρχει ο ναός της, της δίδονται επίθετα όπως, Παναγία η Σουμελά (στο όρος Μελά), Παναγία η Φοδελιώτισσα (στο Φόδελε Ηρακλείου), Παναγία η Θαλασσινή, (στην Άνδρο, σε βράχο μέσα στη θάλασσα), Παναγία η Ανέμη, (στη Σαμοθράκη, επειδή φυσά δυνατός άνεμος στο ξωκλήσι της) κ.ά.
Η
εικόνα της Παναγίας είναι επίσης ταυτισμένη με τα βάσανα, τους καημούς και τις
ελπίδες της Ρωμιοσύνης γι' αυτό κάθε Δεκαπενταύγουστο τα εκατομμύρια των
Ελλήνων Ορθοδόξων, μέσα και έξω από την Ελλάδα, συρρέουν στους ναούς και τα
μοναστήρια για να ζητήσουν την μεσιτεία της. Για μας, τους Έλληνες, η Παναγία
είναι η πονεμένη μητέρα, η παρηγορήτρια και η προστάτρια. Αλλά και σ’ όλο τον
κόσμο, η Παναγία, η Κυρία Θεοτόκος, η Virgin
Mary για
τους καθολικούς, αποτελεί στήριγμα, ελπίδα και παρηγοριά για εκατομμύρια
ανθρώπους όλων των ηπείρων και φυλών.