Η σιωπή για την Γάζα

Η σιωπή για την Γάζα

Ωδή σαν πεζό ποίημα, του Mahmoud Darwish, για τη Γάζα

Η Γάζα είναι μακριά από τους συγγενείς της, μα κοντά στους εχθρούς της, γιατί κάθε φορά που η Γάζα εκρήγνυται, γίνεται νησί που δεν σταματά ποτέ την έκρηξη. 

Γδέρνει το πρόσωπο του εχθρού, τσακίζει τα όνειρά του και του χαλάει την απόλαυσή που του προσφέρει ο χρόνος.

Επειδή ο χρόνος στη Γάζας είναι κάτι αλλιώτικο.

Επειδή ο χρόνος στη Γάζα δεν είναι ένα στοιχείο ουδέτερο.

Δεν σπρώχνει τους ανθρώπους στη περισυλλογή τους μέσα, για να χαλαρώσουν, αλλά μάλλον σε έκρηξη και στη σύγκρουση με την πραγματικότητα.

Ο χρόνος δεν παίρνει τα παιδιά από μικρά για να τα μεγαλώσει ως τα βαθιά τους τα γεράματα, αλλά μάλλον άνδρες ολόκληρους τα κάνει από τη πρώτη τους κιόλας αναμέτρηση με τον εχθρό.

Ο χρόνος στη Γάζα δεν είναι η χαλάρωση, αλλά μια θύελλα θαρρείς μεσ' το καυτό το μεσημέρι. 

Επειδή στη Γάζα οι αξίες είναι αλλιώτικες, αλλιώτικες, αλλιώτικες.

Αυτό που 'χει αξία για τον σκλαβωμένο, είναι να συνεχίσει να αντιστέκεται στη σκλαβιά του. 

Στη Γάζα μόνο αυτός ο ανταγωνισμός υπάρχει. Η Γάζα είναι μαθημένη πια να ξέρει τούτη τη σκληρή κι ευγενικιά αξία. Δεν την έμαθε από τα βιβλία, από τα ταχύρυθμα εκπαιδευτικά σεμινάρια, από τα δυνατά της προπαγάνδας τα μεγάφωνα, ή τα τραγούδια. Την έμαθε από την πείρα της και μόνο και μέσα από τη δουλειά που δεν γίνεται ούτε για διαφήμιση, ούτε και για μόστρα.

Η Γάζα δεν έχει λαρύγγι. Οι πόροι της είναι φτιαγμένοι για να μιλούν με ιδρώτα, αίμα, και φλόγες. 

Γι αυτό κι ο εχθρός της τη μισεί θανάσιμα και τη φοβάται τόσο, όσο και στο έγκλημα να φτάνει ακόμα και προσπαθεί στη θάλασσα, στην έρημο, ή στο αίμα να την πνίξει. 

Γι αυτό οι συγγενείς κι οι φίλοι της την αγαπούν σαν ντροπαλοί, μα φτάνουν κάμποσες φορές στη ζήλια και στο φόβο, γιατί η Γάζα είναι το μάθημα το σκληρό και το παράδειγμα το φωτεινό για τους εχθρούς μαζί και για τους φίλους.

Η Γάζα δεν είναι η πόλη η πιο όμορφη.

Οι ακτές της δεν είναι πιο γαλανές από τις ακτές των άλλων πόλεων στην Αραβία.

Τα πορτοκάλια της δεν είναι τα πιο όμορφα μέσα σ' όλη της Μεσογείου τη λεκάνη.

Η Γάζα δεν είναι η πόλη, η πλουσιότερη.

Δεν είναι η πιο κομψή ή η πιο μεγάλη, αλλά είναι η ίδια η ιστορία μιας ολόκληρης πατρίδας, γιατί είναι η πιο άσχημη, η πιο φτωχή, η πιο άθλια, και η πιο φαύλη στα μάτια των εχθρών της. 

Γιατί είναι η πιο ικανή, ανάμεσά μας, να χαλάσει του εχθρού την άνεση και τη διάθεση. 

Γιατί είναι ο εφιάλτης του. 

Γιατί τα πορτοκάλια της είναι βόμβες, τα παιδιά της δίχως νιότη, οι γέροι της δίχως γεράματα και οι γυναίκες της δίχως λαχτάρα.

Για όλα αυτά που είναι, είναι η πιο όμορφη, η πιο αγνή και πιο πλούσια ανάμεσά μας και η μόνη που αξίζει την αγάπη.

Την αδικούμε τη Γάζα όταν τα ποιήματά της ψάχνουμε να βρούμε, γι αυτό την ομορφιά της ας μην τηνε χαλάμε. Εκείνο που ναι το πιο όμορφο επάνω της, είναι που της λείπουνε τα ποιήματα, όταν εμείς τον εχθρό με ποιήματα πάμε να τον νικήσουμε. Κι εμείς περιχαρείς πιστέψαμε σε μας κι ότι ο εχθρός, ελεύθερους μας άφηνε να τραγουδάμε. Και τον αφήσαμε αυτόν να θριαμβεύει κι ύστερα όταν απ' τα πολλά τα ποιήματα τα χείλια μας στεγνώσανε, είδαμε πως εκείνος τέλειωσε τις πόλεις του, τα κάστρα και τους δρόμους του να κτίζει. 

Tην αδικήσαμε τη Γάζα, γιατί σαν μύθο τη πλάσαμε κι ύστερα πάλι θα τη μισήσουμε, όταν μετά θ' ανακαλύψουμε, ότι δεν ήταν τίποτα άλλο από μια πόλη, μικρή και φτωχική που αντιστέκεται.

Την αδικούμε, όταν οι ίδιοι αναρωτιόμαστε: Τι είν' αυτό που μύθο την έπλασε;
Αν είχαμε αξιοπρέπεια, όλους θα σπάζαμε τους καθρέφτες, κραυγή θα βγάζαμε και κατάρα θα ρίχναμε, αν αρνούμασταν ενάντια στον εαυτό μας να επαναστατήσουμε.

Την αδικούμε τη Γάζα αν τη δοξάζουμε, γιατί έτσι μαγεμένη, στην άκρη της προσμονής μας οδηγεί, δίχως η ίδια να 'ρθεί εκεί που περιμένουμε. 

Η Γάζα δεν θα μας ελευθερώσει.
Η Γάζα δεν έχει άλογα, αεροπλάνα, μαγικά ραβδιά, ή γραφεία στις πρωτεύουσες του κόσμου. 

Η Γάζα μόνη της λευτερώνεται από όλα τα χαρακτηριστικά που εμείς της δώσαμε και μαζί της τη γλώσσα τη δική μας λευτερώνει, από τις πολλές τις Γάζες που με το λόγο της η γλώσσα μας έπλασε. Όταν στ' όνειρο τη συναντήσουμε, μπορεί και να μην μας αναγνωρίσει, γιατί η Γάζα μέσα απ' τη φωτιά γεννήθηκε, όταν εμείς καρτερικά θρηνούσαμε για τις χαμένες μας πατρίδες.

Είναι αλήθεια ότι η Γάζα έχει ειδικές καταστάσεις και τις δικές της επαναστατικές παραδόσεις. 

Αλλά το μυστικό της δεν είναι μυστήριο: η αντίσταση της είναι δημοφιλής και σταθερά ενωμένη και μονοιασμένη μέσα της, και ξέρει τι θέλει (θέλει να βγάλει τον εχθρό έξω απ' τα ρούχα της). 

Η σχέση που 'χει η αντίσταση με τους ανθρώπους είναι ότι το δέρμα με τα οστά και όχι ότι δάσκαλος με τον μαθητή.

Η αντίσταση στη Γάζα δεν γίνεται επάγγελμα, ούτε αλλάζει και γίνεται θεσμός.

Δεν δέχτηκε κανένα κηδεμόνα, ούτε άφησε τη τύχη της να κρέμεται από τη την
υπογραφή ή τη στάμπα κανενός.

Δεν την νοιάζει αν ξέρουν το όνομά της, την εικόνα της ή τη γοητεία της. 

Δεν πίστεψε ποτέ ότι ήταν το φαΐ για τα μέσα ενημέρωσης. 

Ποτέ δεν είχε στήσει κάμερες και δεν πασάλειψε με χαμόγελα το πρόσωπό της.

Ποτέ της δεν το θέλησε, αλλά ούτε κι εμείς ακόμη.

Γι αυτό, η Γάζα είναι κακή επιχείρηση για τους εμπόρους κι ασύγκριτος θησαυρός της ηθικής για τους Άραβες.

Αυτό που 'ναι το πιο όμορφο για τη Γάζα είναι ότι οι φωνές μας ποτέ δεν θα την φτάσουν. 

Τίποτα, την προσοχή δεν της αποσπά, τίποτα δεν παίρνει τη γροθιά της, μακριά από το πρόσωπο του εχθρού της. 

Δεν είναι οι μορφές του κράτους της Παλαιστίνης που θέλουμε να φτιάξουμε, εάν θα 'ναι στην ανατολική πλευρά του φεγγαριού, ή στη δυτική πλευρά του Άρη, όταν θα 'χει πια έχει εξερευνηθεί.

Η Γάζα παραμένει πιστή στην απόρριψη ... στην πείνα και στην απόρριψη, στη δίψα και στην απόρριψη, στον ξερίζωμα και στην απόρριψη, στα βασανιστήρια και στην απόρριψη, στην πολιορκία και στην απόρριψη, στο θάνατο και στην απόρριψη.

Στη Γάζα, οι εχθροί της μπορεί να θριαμβεύσουν πάνω της (η τρικυμία της θάλασσας θα μπορούσε να θριαμβεύσει πάνω σ' ένα νησί ... θα μπορούσαν να ξεριζώσουν όλα της δέντρα).

Μπορεί να σπάσουν τα κόκαλά της.

Μπορεί να φυτέψουν τάνκς στα σωθικά των παιδιών της και στις γυναίκες της.

Μπορεί να την πνίξουν στη θάλασσα, στην άμμο, ή στο αίμα.

Αλλά εκείνη δεν θα ξανα 'παναλάβει τα ψέματα και να πει "ναι" στους εισβολείς.

Θα συνεχίσει να γίνεται ολόκληρη μια έκρηξη.

Δεν είναι ούτε θάνατος, ούτε αυτοκτονία. 

Είναι ο τρόπος που η Γάζα, διάλεξε για να δηλώσει: πως έτσι αξίζει να ζει.

Θα συνεχίσει να γίνεται ολόκληρη μια έκρηξη.

Δεν είναι ούτε θάνατος, ούτε αυτοκτονία. 

Είναι ο τρόπος που η Γάζα, διάλεξε για να δηλώσει: πως έτσι αξίζει να ζει.