Η αναγνώριση της Ιερουσαλήμ από τις ΗΠΑ ως πρωτεύουσας του Ισραήλ δυναμιτίζει την εύθραυστη ισορροπία στην Μέση Ανατολή

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Η απόφαση του πρόεδρου των ΗΠΑ Τράμπ αναγνώρισης της Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσας του Ισραήλ δυναμιτίζει την εύθραυστη ισορροπία στην Μέση Ανατολή

Παλαιστίνιοι διαδηλώνουν έξω από το τέμενος Αλ Άκσα στην παλαιά πόλη της Ιερουσαλήμ.

Κατ’ αρχήν να διευκρινήσουμε ότι η  Ιερουσαλήμ είναι «Ιερή Πόλη» και για τις τρεις μονοθεϊστικές θρησκείες: Τον Ιουδαϊσμό, τον Χριστιανισμό και το Ισλάμ.

 Για τους Εβραίους: Ο  Σολομώντας έχτισε τον μεγαλοπρεπή ιουδαϊκό ναό που καταστράφηκε λίγους αιώνες αργότερα από τους Βαβυλώνιους. Σήμερα σώζεται μόνο ένα τμήμα του τείχους από την περίοδο του Δεύτερου Ναού, το γνωστό «Τείχος των Δακρύων» ή «Δυτικό Τείχος» που είναι και ο ιερότερος τόπος λατρείας των Εβραίων.

 Για τους μουσουλμάνους: Στην Παλιά Πόλη της Ιερουσαλήμ βρίσκεται το τρίτο ιερότερο προσκυνηματικό μνημείο για  το Ισλάμ-μετά τη Μέκκα και τη Μεδίνα- το τέμενος Αλ – Ακσά. Οι μουσουλμάνοι πιστεύουν ότι ο Μωάμεθ μεταφέρθηκε από το Μασγίντ αλ-Χαράμ της Μέκκας στο αλ-Άκσά κατά τη διάρκεια του Νυχτερινού Περίπλου. Στην ισλαμική παράδοση  ο Μωάμεθ προσευχόταν προς αυτό το σημείο μέχρι τον 17ο μήνα μετά την Eγίρα, όταν ο Θεός τον έστρεψε προς την Καάμπα. 

Για τους χριστιανούς: Στην Ιερουσαλήμ βρίσκεται ο Ναός του Παναγίου Τάφου, κορυφαίος χώρος προσκυνήματος για τους Χριστιανούς αφού εκεί πιστεύεται πως εναπόθεσαν τη σορό του Ιησού Χριστού μετά τη Σταύρωση αλλά και άλλοι ιεροί τόπο για την χριστιανοσύνη όπως ο Κήπος της Γεσθημανής και το όρος των Ελαιών.

Το 1947 , με την αποχώρηση των Αγγλο-Γάλλων αποικιοκρατών από την Μέση Ανατολή, για την υπό βρετανική κατοχή Παλαιστίνη ο ΟΗΕ αποφάσισε  τον διαχωρισμό της σε δύο διαφορετικά κράτη: Παλαιστινιακό και Ισραηλιτικό.

 Το ίδιο συνέβη και με την πόλη της Ιερουσαλήμ το καθεστώς της οποίας διέπεται από αυτή την απόφαση του ΟΗΕ του  1947. Το νεοσύστατο κράτους του Ισραήλ με πόλεμο κέρδισε τον έλεγχο της Δυτικής Ιερουσαλήμ όπου ζούσε και το μεγαλύτερο μέρος του εβραϊκού πληθυσμού. Η  Ιορδανία πήρε τον έλεγχο ανατολικής πλευράς, όπου κυριαρχεί το αραβικό στοιχείο και βρίσκονται τα πιο ιερά προσκυνηματικά μνημεία. Κατά τον επόμενο πόλεμο, αυτό των «Έξι Ημερών» το 1967 το Ισραήλ κατέλαβε την ανατολική Ιερουσαλήμ και ουσιαστικά προσάρτησε μονομερώς αυτά τα τμήματα της πόλης για να σχηματίσει έναν δήμο υπό το Ισραήλ. Την ανατροπή αυτή ΔΕΝ αναγνωρίζει η διεθνής Κοινότητα.

 Η Ιερουσαλήμ είναι μήλον της έριδος στην αραβο-ισραηλινή διαμάχη: Οι Παλαιστίνιοι θέλουν , προφανώς και δικαίως, η ανατολική Ιερουσαλήμ να είναι η πρωτεύουσα του κράτους τους και να χτίσουν στην περιοχή Αμπού Ντις το κοινοβούλιο τους. Από την άλλη, ο πρωθυπουργός του Ισραήλ, Μπέντζαμιν Νετανιάχου επιμένει μέχρι σήμερα πως η Ιερουσαλήμ είναι «η αιώνια και αδιαίρετη πρωτεύουσα» των Ισραηλινών.

Η απόφαση του πρόεδρου των ΗΠΑ Τράμπ αναγνώρισης της Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσας του Ισραήλ και η μεταφορά εκεί της αμερικάνικης πρεσβείας,  δυναμιτίζει την εύθραυστη ισορροπία στην Μέση Ανατολή. Η συνταύτιση του με το Εβραϊκό κράτος συσπειρώνει εναντίον του τους μουσουλμάνους όλων των αποχρώσεων, εξοργίζει τους Άραβες, δυναμιτίζει περαιτέρω τις εύθραυστες ισορροπίες στην Μέση Ανατολή. Στα ήδη ανοιχτά μέτωπα σε αυτόν τον μικρής έκτασης γεωγραφικό χώρο: επιχείρηση διάλυσης της Συρίας , Ισλαμικό χαλιφάτο (ISIS)  σε Συρία και Ιράκ, Κουρδικό, Tουρκικός Αναθεωρητισμός, έρχεται αν προστεθεί μία ανιστόρητη ενέργεια που αδικεί για πολλοστή φορά πρωτίστως τον Παλαιστινιακό Λαό.

Η ειρήνη και η συνύπαρξη των Λαών στην Μέση Ανατολή υπηρετούνται με άλλο τρόπο, όχι με ιμπεριαλιστικές πρακτικές και ανιστόρητες αποφάσεις.

«Πρωτοβουλία 14^ης Μάη»

11.12.2017