Μνημόνιο και στα Εθνικά Θέματα
του Λεωνίδα
Χ. Αποσκίτη
[Δημοσιεύθηκε στο Hellenic Nexus τ.80, Δεκέμβριος 2013]
Οι Έλληνες
αμήχανοι παρακολουθούν την χώρα να βυθίζεται καθημερινά στο χάος της
πρωτοφανούς παρακμής, εγκλωβισμένη στον ζουρλομανδύα των μνημονίων, και να χάνει
κάθε διαπραγματευτική της ικανότητα στα μέτωπα των εθνικών θεμάτων. Η Ελλάδα, από την στιγμή που το δωσιλογικό πολιτικό προσωπικό προσυπέγραψε την
σκόπιμη λεηλασία της με τα μνημόνια και τις δανειακές συμβάσεις, αποδεχόμενοι
ένα μη βιώσιμο χρέος, οδηγείται μεθοδευμένα στην καταστροφή και στην εθνική
διάλυση. Ο εγκληματικός «Καλλικράτης», οι χλιαρές έως ανύπαρκτες αντιδράσεις
στην τουρκική επιθετικότητα και την σκοπιανή προκλητικότητα, η αδιαφορία
μπροστά στον αλβανικό «αλυτρωτισμό», η ντε φάκτο αναγνώριση τετελεσμένων στο
Κυπριακό και άλλες πολλές και ύποπτες υποχωρήσεις των τελευταίων κυβερνήσεων
περνούν απαρατήρητες και προοιωνίζουν ένα ζοφερό μέλλον.
Στην
πρόσφατη συζήτηση εφ’ όλης της ύλης, μετά την πρόταση μομφής, οι κομματικοί
ινστρούχτορες δεν ασχολήθηκαν, ούτε καν προσχηματικά, με τα ανοικτά εθνικά
θέματα, ούτε με την εξωτερική πολιτική, σε μια χρονική περίοδο όπου τόσο
κρίσιμες ανακατατάξεις και κοσμοϊστορικά γεγονότα συμβαίνουν στην γειτονιά μας.
Ενώ η παγκοσμιοποίηση, ως μια «μέγα-τάση» που σκιάζει τα πάντα, επιταχύνει την
μετατροπή των Βαλκανίων και της Μέσης Ανατολής σε Βαβέλ εθνοτήτων και κρατιδίων,
οι Έλληνες βολοδέρνουν σε μια αλλόφρονα κοινωνία, αποχαυνωμένοι κι
εφησυχασμένοι από την συνεχή παραπληροφόρηση των καθεστωτικών ΜΜΕ.
Πόσο μπορεί
να εφησυχάζουμε, όμως, όταν ο ίδιος ο «τροϊκανός» υφυπουργός Εθνικής Άμυνας
είπε, ούτε λίγο ούτε πολύ, ότι οι Τούρκοι ετοιμάζονται να μας επιτεθούν στον
Έβρο και στα νησιά;
Την ώρα που
οι Τούρκοι συμπεριφέρονται ωσάν να έχουν πάρει διαβεβαιώσεις από την δωσιλογική
κυβέρνηση –όπως το ’74 από την χουντική- ότι δεν θα υπάρξει αποτρεπτική κίνηση
εάν επιχειρήσουν κατάληψη νησιού στο Αιγαίο, ήρθε μια επιστολή-κόλαφος από 23 πρώην
πρεσβευτές που προειδοποιεί για τα αδιέξοδα στα μεγάλα θέματα της ελληνικής εξωτερικής
πολιτικής. Οι υπογράφοντες, έχοντας
υπηρετήσει επί δεκαετίες τα εθνικά μας θέματα, ανησυχούν μήπως η σημερινή
οικονομική συγκυρία τα πλήξει τελικά ανεπανόρθωτα (ολόκληρη η επιστολή
υπάρχει στον κυπριακό ιστότοπο www.sigmalive.com/news, 26/10/2013).
Για τον λόγο αυτό η ομάδα τους, με την επωνυμία «ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΚΟΣ ΚΥΚΛΟΣ»,
διοργάνωσε και σχετική εκδήλωση στο εντευκτήριο του Πανεπιστημίου Αθηνών, την
Τετάρτη 13 Νοεμβρίου, όπου εξέθεσαν τους προβληματισμούς τους.
Κοινή
διαπίστωση όλων ήταν ότι η ελληνική
πλευρά διαπραγματεύεται πλέον, «με το πιστόλι στον κρόταφο» τα εθνικά μας
θέματα (Τουρκία, Κύπρο, Σκόπια κλπ), όπως τόνισε ο, εκ των εισηγητών,
Ευθύμιος Στοφορόπουλος, πρώην πρέσβης της Ελλάδας στην Κύπρο.
Σταχυολογώντας
απ’ όλα όσα ακούστηκαν στις αρχικές τοποθετήσεις των ομιλητών και στην
ενδιαφέρουσα συζήτηση που ακολούθησε, μπορούμε να επισημάνουμε ακόμα τους εξής
προβληματισμούς και διαπιστώσεις:
1) Διευρύνονται
συνεχώς οι επεκτατικές βλέψεις της
Τουρκίας σε βάρος της χώρας μας, τόσο στο Αιγαίο όσο και στην Θράκη.
2) Η
αντιμετώπιση της τουρκικής επιθετικότητας μέσω του διαλόγου –Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης και
άλλες ατυχείς πρωτοβουλίες- δεν αποδίδει παρά μόνον άκαρπες συνομιλίες που
συσκοτίζουν την πραγματική απειλή.
3) Η Τουρκία
θέλει να δει πολιτική «με τσαγανό»
για να κάνει πίσω, αντιμετώπιση με ισχύ και αποφασιστικότητα εκ μέρους μας. Όσο
δουλοπρεπώς τους αντιμετωπίζει κανείς, τόσο αποθρασύνονται.
4) Διαχρονικά
η χώρα δεν έχει πολιτική αποτροπής,
δηλαδή απόκρουσης των απειλών, παρά μόνο κατευνασμού μέσω συνεχών υποχωρήσεων
και της λογικής του «να τα βρούμε».
5) Για να
υπάρξει εθνική εξωτερική πολιτική δεν έχει σημασία το τι έχουμε να αντιτάξουμε
σε αριθμούς, αλλά η σταθερή ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΒΟΥΛΗΣΗ και ο συντονισμός διπλωματικών
υπηρεσιών και Ενόπλων Δυνάμεων.
6) Η ένταξη στην Ε.Ε. δεν απέδωσε τίποτα
απολύτως στην διαχείριση των εθνικών μας θεμάτων. Αντιθέτως, για να
κυκλοφορούν χάρτες σε όλες τις γειτονικές χώρες των Βαλκανίων με την Ελλάδα
διαμελισμένη, σημαίνει ότι υποκινούνται, ή έχουν εξασφαλίσει την ανοχή διεθνών
κέντρων.
7)
Προεξέχουσα θέση και επείγοντα χαρακτήρα έχει η επίλυση του χρονίζοντος
Σκοπιανού. Με βάση την συμπεριφορά της ηγεσίας της FYROM, είναι
φανερό ότι η αποδοχή εκ μέρους μας ονόματος με γεωγραφικό προσδιορισμό δεν θα
ανακόψει την επιθετικότητα και τον αλυτρωτισμό των Σκοπίων.
8) Η Αλβανία
δεν έχει επιδείξει φιλικές διαθέσεις προς την χώρα μας και η Ελλάδα πρέπει
επιτέλους να αναθεωρήσει την ανεπιφύλακτη υποστήριξή της για ένταξη στην Ε.Ε.
Στο πλαίσιο αυτό εντάσσεται και το ζήτημα των Τσάμηδων.
9) Δεν
πρέπει να αποφασισθεί τυχόν συνδιαχείριση των πόρων του Αιγαίου πριν η Ελλάδα
προχωρήσει στην επέκταση των χωρικών της υδάτων με ανεξάρτητη και κυρίαρχη απόφαση
της χώρας μας και την επακόλουθη οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας και της ΑΟΖ, σαν
δεύτερο βήμα.
10) Ελλάδα
και Κύπρος δεν πρέπει να απεμπολήσουν το
όπλο της αρνησικυρίας, του ΒΕΤΟ για τα ανοίγματα των κεφαλαίων στις
ενταξιακές διαδικασίες της Τουρκίας στην Ε.Ε. και να το χρησιμοποιήσουν, αν
χρειασθεί.
Ο πλανητικός
πόλεμος έχει ξεκινήσει και «η μυστική βοή» των πλησιαζόντων γεγονότων έρχεται
ήδη σε όσους έχουν τις αισθήσεις τους σε εγρήγορση. Το πιο πρόσφατο επεισόδιο
του σεναρίου το βλέπουμε να ξετυλίγεται στην Συρία αλλά και στον Λίβανο, που
πάει ολοταχώς σε πλήρη αποσταθεροποίηση. Αλλά και σε όλη την Ανατολική Μεσόγειο
όπου ελλοχεύει η ολοκληρωτική ανάφλεξη.
Το μέλλον
της παγκοσμιοποίησης δεν είναι σταθερό πια και οι αβέβαιοι πρωταγωνιστές
αγωνίζονται να διαμορφώσουν τα όριά της. Όλο
και περισσότερο φαίνεται πιθανό ότι η διαδικασία της παγκοσμιοποίησης μπορεί να
επιβραδυνθεί ή και να σταματήσει ακόμα, ακριβώς όπως η αντίστοιχη διαδικασία
στα τέλη του 19ου και στις αρχές του 20ου αιώνα
αναστράφηκε από τον καταστροφικό παγκόσμιο πόλεμο και την παγκόσμια ύφεση.
Είναι
σημαντικό για τα επερχόμενα να βλέπουμε τον Αμερικανό πρόεδρο να παραδέχεται
ότι οι ΗΠΑ δεν μπορούν να επεμβαίνουν σε όλα τα σημεία του πλανήτη, ενώ η
Ρωσσία και η Κίνα αναπτύσσουν τεράστια προγράμματα εξοπλισμού τους.
Ο ρωσσικός
στόλος ενισχύει σταδιακά την παρουσία του στην Αν. Μεσόγειο, ενώ ο αμερικανικός
6ος στόλος έχει σχεδόν αποσυρθεί στην δυτική πλευρά της Μεσογείου μετά
τις πρόσφατες περικοπές στις αμυντικές δαπάνες από τον Ομπάμα.
Παρά το
γεγονός της δύσκολης οικονομικής συγκυρίας, η Ελλάδα οφείλει να ασκήσει τα
κυριαρχικά της δικαιώματα και να καταγγείλει στην διεθνή κοινότητα τις
αποσταθεροποιητικές κινήσεις της Τουρκίας σε Αιγαίο και Θράκη. Οποιαδήποτε άλλη στάση εγείρει υποψίες για
επανάληψη των γεγονότων του 1974, όταν οι ΝΑΤΟκινούμενοι δικτάτορες σχεδίαζαν
την μεγάλη προδοσία αποκοιμίζοντας τον λαό και παραπληροφορώντας τα στελέχη των
ΕΔ για τις τουρκικές προθέσεις.
Οι Τούρκοι
παρατάσσονται ξανά απέναντί μας, εγείρουν μειονοτικά θέματα, κάνουν
«κρουαζιέρες» στο Αιγαίο, εκβιάζουν στην Κύπρο, και το μνημονιακό σημερινό
κράτος ακολουθεί τα εθνοκτόνα σχέδια της Τρόϊκας.
Η
«πολιορκία» της Σκύρου από την τουρκική φρεγάτα το βράδυ της Πέμπτης, 14 Νοεμβρίου,
ήταν μια πάρα πολύ σοβαρή πρόκληση, σύμφωνα με κύκλους του ΓΕΕΘΑ (http://kostasxan.blogspot.gr,
15/11/2013: Σενάριο τουρκικής επίθεσης και κατάληψης της Σκύρου…), γιατί η
Σκύρος αποτελεί τον κεντρικό πυλώνα του ελληνικού συστήματος άμυνας απέναντι
στην Ανατολή. Στις ναυτικές και αεροπορικές εγκαταστάσεις του νησιού υπάρχει η
«αφρόκρεμα» των πιο σύγχρονων συστημάτων μάχης Ναυτικού και Αεροπορίας και
οποιαδήποτε απόπειρα προσβολής της Σκύρου από τις τουρκικές ΕΔ θα έθετε σε
κίνδυνο το status quo σε ολόκληρο το
Αιγαίο. Με τα σημερινά δεδομένα, η Σκύρος δεν είναι απρόσβλητη από τις
μικρασιατικές ακτές λόγω της απόστασης από αυτές.
Γι’ αυτά, και για πολλά άλλα
που συμβαίνουν στον ελληνο-κυπριακό χώρο αλλά και στην ευρύτερη περιοχή μας,
δεν ακούστηκε κουβέντα στην Βουλή. Αν δεν εγκαταλείψουμε, όμως, το συντομότερο
αυτή την ενδοτική στάση, θα αντιμετωπίσουμε τελεσίδικα εδαφικά προβλήματα.
Στην Θράκη,
οι δύο ψευτομουφτήδες κάνουν αντιποίηση αρχής και οι Γκρίζοι Λύκοι δημιουργούν
συνθήκες ανωμαλίας και εμείς τους παρακολουθούμε ακίνητοι και αμήχανοι.
Η επίδειξη
δύναμης της Άγκυρας στην ελληνική, δυτική, Θράκη αποσκοπεί στην καλλιέργεια της
εικόνας ανυπέρβλητης υπεροχής έναντι των Αθηνών στους ντόπιους πληθυσμούς. Τα
αποτελέσματα είναι ορατά ήδη και μπορεί να τα αντιληφθεί οποιοσδήποτε κάνει μια
βόλτα στην περιοχή.
Δεν υπάρχει
καμμιά αμφιβολία, όπως επισημαίνει κι ο Διπλωματικός Κύκλος στην επιστολή του,
ότι «Στη Θράκη, με πολιορκητικό κριό το Γενικό Προξενείο Κομοτηνής, με τη
διάθεση τεράστιων κονδυλίων και, δυστυχώς, με την σύμπραξη ορισμένων τοπικών
παραγόντων αλλά και άλλων, η Τουρκία ασκεί ουσιαστικά συνδιαχείριση υλοποιώντας
την μακρόχρονη πολιτική της για την προβολή ανύπαρκτης “τουρκικής” μειονότητας
με απώτερο στόχο την απόσπαση της ακριτικής αυτής περιοχής από τον εθνικό κορμό».
Η Τουρκία, για να επιτύχει την «Κοσοβοποίηση» της Θράκης, χρειάζεται λαό,
έδαφος και ηγεσία (π.χ. Μουφτήδες) και η Αθήνα δεν κάνει τίποτα για να το
αποτρέψει.
Όταν
επιτρέπεις στον «παρανοϊκό» Ερντογάν να σε απειλεί και στους γελοίους
απεσταλμένους του ΔΝΤ και της Φράου-Μέρκελ να σου φοράν τον ζουρλομανδύα των «μέτρων»
μέσα στην χώρα σου, τότε γιατί να μην κάνουν «τσαμπουκά» οι Σκοπιανοί και οι
Αλβανοτσάμηδες, διεκδικώντας Μεγαλέξαντρους και Κολοκοτρωναίους.
Καθόλου
τυχαία, ξεκίνησε πάλι από το Βερολίνο η νέα πίεση για το Σκοπιανό, όταν η
Άγγελα Μέρκελ κάλεσε αιφνιδιαστικά τον ειδικό απεσταλμένο του ΟΗΕ, στις αρχές
Νοεμβρίου, να την ενημερώσει για την εξέλιξη του θέματος.
Είναι
απορίας άξιον πώς η Γερμανίδα καγκελλάριος, την ώρα που βρίσκονται στον αέρα οι
διαδικασίες για την συγκρότηση της νέας γερμανικής κυβέρνησης, ανακατεύτηκε στο
Σκοπιανό χωρίς να έχει θεσμικό ρόλο. Πρόκειται αναμφισβήτητα για άλλη μια
εντυπωσιακή κίνηση της Γερμανίας που επιβεβαιώνει τον ηγεμονικό της ρόλο, τόσο
στην Ε.Ε., όσο και στις βαλκανικές εξελίξεις. Άλλωστε, όπως ειπώθηκε και στην
συνάντηση του «Διπλωματικού Κύκλου» στο Πανεπιστήμιο, η Γερμανία ήταν αυτή που
δεν άφησε να βρεθεί έγκαιρα λύση στο Σκοπιανό την δεκαετία του ’90.
Στον ίδιο
δρόμο την ακολουθεί και η σημερινή Γαλλία του Ολάντ, η οποία ξαφνικά εγκατέλειψε
την φιλελληνική στάση του Σαρκοζύ και εξέφρασε την δυσφορία της γιατί «η
εκκρεμότητα του θέματος της ονομασίας των Σκοπίων δεν μπορεί να παρατείνεται
επ’ άπειρον».
Έρχεται, λοιπόν, η ώρα να
ενταθούν οι πιέσεις σε όλα τα εθνικά θέματα, καθώς οι γεωπολιτικές εξελίξεις
στην εγγύς Ανατολή και την Μεσόγειο επιβάλλουν την ένταξη των Σκοπίων στην Ε.Ε.
και το ΝΑΤΟ. Αυτός είναι κι ο λόγος για τον οποίο οι Σκοπιανοί συνεχίζουν τις
εμπρηστικές δηλώσεις κι ενέργειες, καταπατώντας τις σχετικές διατάξεις της
Ενδιάμεσης Συμφωνίας που συνήφθη στα πλαίσια του ΟΗΕ.
Σε
παράλληλους δρόμους κινούνται κι οι Αλβανοί που ξηλώνουν την ελληνική παρουσία
από την Βόρειο Ήπειρο και πάνε να τινάξουν στον αέρα την ελληνική στρατηγική
για την ΑΟΖ.
Όπως
αναφέρουν οι πρέσβεις στην επιστολή τους, «Οι ηγέτες της, Μπερίσα και Ράμα,
άκρως επιτήδειοι Βαλκάνιοι πολιτικοί, (π.χ. η δια της παραπομπής στο
Συνταγματικό Δικαστήριο ακύρωση της Συμφωνίας για τα χωρικά ύδατα), έχουν
αποκομίσει σημαντικά πολιτικά κέρδη δωρεάν από τις επαφές τους με τους Έλληνες
και την Ελλάδα. Η ελληνική εφεκτικότητα άλλωστε στο Βορειοηπειρωτικό
ανταποδίδεται με χάρτες που περιλαμβάνουν Φλώρινα, Καστοριά, Γιάννενα και
Πρέβεζα στην Μεγάλη Αλβανία. Σε αυτή την Αλβανία αναφέρθηκε πρόσφατα και ο κ.
Μπερίσα. Στο πλαίσιο αυτό εντάσσεται και το ζήτημα των Τσάμηδων».
Οι
φιλοδοξίες των σχεδιαστών της «Μεγάλης Αλβανίας» είναι τα σχέδιά τους να
αρχίσουν να υλοποιούνται μέχρι το 2015.
Το «Εθνικό
Δόγμα» της Αλβανικής Ακαδημίας Επιστημών υποστηρίζει ότι τα σύνορα του 2013
άφησαν περισσότερους Αλβανούς εκτός Αλβανίας παρά εντός.
Τα βήματα
ώστε να ολοκληρωθεί το «Εθνικό Δόγμα», σύμφωνα με τους συντάκτες τους (1997),
είναι τα ακόλουθα:
- Διεκδίκηση
του Κοσσυφοπεδίου
- Αυτονομία
των Αλβανών της ΠΓΔΜ και του Μαυροβουνίου
- Ανακίνηση
μειονοτικού ζητήματος για τους …Αλβανούς της Ελλάδας.
Στις
οργανωμένες διαδηλώσεις του αλβανοτσάμικου κόμματος PDIU, κατά την
διάρκεια της επίσκεψης του κ. Παπούλια στην Αλβανία, είδαμε πλακάτ να
απεικονίζει το διαβατήριό του με τόπο καταγωγής «Ιωάννινα-Τσαμουριά», καθώς και
φωτογραφίες Ελλήνων ηρώων της επανάστασης του 1821 που πολέμησαν κατά του
Τουρκικού ζυγού.
Σε …απάντηση
όλων αυτών, η Αθήνα των τροϊκανών δωσιλόγων απέσυρε όλες τις στρατιωτικές
μονάδες από τις περιοχές των ελληνοαλβανικών συνόρων. Μη μας κάνει εντύπωση αν,
όσο συνεχίζεται αυτός ο κατήφορος, ανακύψει ακόμα και «κουτσοβλαχικό ζήτημα».
Το συμπέρασμα που βγαίνει αβίαστα είναι ότι πρέπει να τελειώνουμε το
γρηγορότερο με αυτό το πολιτικό καθεστώς, πριν αυτό καταφέρει να μας τελειώσει
σαν έθνος.
Στην Κύπρο,
με την στρατιωτική κατοχή και τον εποικισμό να συνεχίζεται, τους πρόσφυγες να
μην μπορούν να επιστρέψουν στον τόπο τους και τους οικονομικούς δολοφόνους να
αποτελειώνουν το ελεύθερο κράτος, κάθε συζήτηση για νέο «σχέδιο Ανάν» είναι
καταστροφική υπό αυτές τις συνθήκες.
«Έτσι η
Κύπρος βρίσκεται σήμερα μπροστά σε τρεις, εξ ίσου απαράδεκτες, εναλλακτικές
προοπτικές διχοτόμησης: (α) εφαρμογή
κάποιας παραλλαγής του σχεδίου “Ανάν”, (β) προϊούσα περαιτέρω παγίωση των
υφισταμένων πραγματικών συνθηκών, (γ) διεθνής αναγνώριση του ψευδοκράτους.
Και στις τρεις περιπτώσεις η Τουρκία θα χρησιμοποιεί το βόρειο τμήμα ως
εφαλτήριο για ευρύτερη επέκτασή της», επισημαίνει ο Διπλωματικός Κύκλος.
Η επιθυμία
της Βρετανίας και της Τουρκίας είναι να ελέγχουν την Κύπρο. Η πρώτη, για να
εκτελεί τις κατασκοπευτικές της δραστηριότητες με τις βάσεις της στο νησί και,
η δεύτερη, να κατοχυρώσει τον έλεγχο του βόρειου τμήματος με σκοπό την πλήρη
κατάκτησή του. Η διζωνική ομοσπονδία, στην οποία έχει εγκλωβιστεί η Ελλάδα,
διευκολύνει μόνο τα σχέδια αυτά των Άγγλων, των Τούρκων και των συμμάχων τους.
Η νέα μορφή χιαστί,
τετραμερών, διαπραγματεύσεων εδραιώνει την θέση ότι το Κυπριακό δεν είναι
πρόβλημα εισβολής και κατοχής αλλά δικοινοτική διαμάχη και είναι βήμα ντε φάκτο
έμμεσης αναγνώρισης του ψευδοκράτους.
Κλείνοντας
την σύντομη αυτή αναφορά στις ανοικτές πληγές των εθνικών θεμάτων, χρειάζεται
να κατανοήσουμε καλά ότι η οικονομική
επίθεση που δέχονται η Ελλάδα και η Κύπρος εντάσσεται σε μια ευρύτερη
γεωπολιτική και πολιτισμική επίθεση κατά του Ελληνισμού, όπως προειδοποιούσαμε
γι’ αυτό πολλά χρόνια πριν από αυτές τις στήλες, αλλά τότε μας θεωρούσαν όλοι
υπερβολικούς και «συνωμοσιολόγους». Η κρίση που περνάει σήμερα η Κύπρος είναι
απόρροια του «μοντέλου Σιγκαπούρη» που επέλεξε ως «ανάπτυξη», όπως και η Ελλάδα,
με την υιοθέτηση των δυτικών καταναλωτικών και εθνομηδενιστικών προτύπων.
Στην θέση
που βρισκόμαστε σήμερα, με τα πιστόλια των τοκογλύφων και του Αττίλα στον
κρόταφο και τους εθνοπροδότες να μας οδηγούν σε βέβαιο, αργό και βασανιστικό
θάνατο, μια λύση απομένει: Η σκανδάλη
του πεθαμένου. Είναι μια ιδιότυπη έκφραση που, στην αργκό των μυστικών
επιχειρήσεων, σημαίνει ότι κάποιος κρατάει κάποια κλειστά χαρτιά με τα οποία,
αν τον σκοτώσουν, θα τους τινάξει όλους στον αέρα!...
Οι κυβερνήσεις Ελλάδας και
Κύπρου είναι όργανα διεθνών ανθελληνικών συμφερόντων και πρέπει να ανατραπούν
άμεσα από οργανωμένες λαϊκές εξεγέρσεις. Να αρνηθούμε την συνέχιση των
μνημονίων, βγαίνοντας ακόμα κι από την ευρωζώνη, και να αρχίσουμε μακροχρόνιο
αγώνα για την απελευθέρωση της Κύπρου και την αναγέννηση της Ελλάδας. Να
ακολουθήσουμε τις αρχές του παλλαϊκού αγώνα κάνοντας στην Κύπρο και στο Αιγαίο
«κάθε σπίτι και προμαχώνα», στα πλαίσια ενός νέου Εθνικού Απελευθερωτικού
Μετώπου που θα σπάσει τα δεσμά του «ανήκομεν στην Δύση» και θα ταράξει τα νερά
στην Νοτιοανατολική Μεσόγειο, παίζοντάς τα «όλα για όλα» με νέες συμμαχίες.
Στην
δεκαετία του ’40, ο Βαν Φλητ καμάρωνε λέγοντας ότι «η Ελλάδα είναι το
πειραματικό μας εργαστήριο» για τον Ψυχρό Πόλεμο που ακολούθησε. Σήμερα,
μεταχειρίζονται ξανά την Ελλάδα ως πειραματόζωο της παγκοσμιοποιημένης Νέας
Τάξης, μηχανεύοντας τραγικά γεγονότα και υποδαυλίζοντας εμφυλιοπολεμικές
εντάσεις. Ας τους χαλάσουμε, λοιπόν, τα κοσμοκρατορικά σχέδιά τους, βοηθώντας
για άλλη μια φορά στην αφύπνιση της ανθρωπότητας…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου