Πέμπτη 26 Ιανουαρίου 2017

Κύπρος: Το Φάντασμα της Ομοσπονδίας

ΚΥΠΡΟΣ: ΤΟ ΦΑΝΤΑΣΜΑ ΤΗΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ
Κανένας δεν μπορεί να παραδώσει την ΑΧΑΙΩΝ ΑΚΤΗ, τον ιερό τόπο των Κυπρίων γι’ αυτό που καθόρισε το ιστορικό τους πεπρωμένο. Είναι η Ακτή που σήμανε την ιστορική τους ταυτότητα. Την Κύπρο την πάτησαν πολλοί, κανένας δεν δοκίμασε να κόψει το νήμα που άφησαν στη γη της Αιγιαλούσας οι Αχαιοί στα 1200. Μια τέτοια ιστορική ΔΥΣΤΟΠΙΑ δεν θα οδηγήσει εκεί που οι Ομοσπονδιακοί ΠΑΡΑΣΠΟΝΔΟΥΝΤΕΣ νομίζουν, αλλά στη μετάλλαξή μας σε κάτι άλλο. ΣΕ ΜΗ ΚΥΠΡΙΟΥΣ.
της ΘΕΚΛΑΣ ΚΙΤΤΟΥ*
Στις 13 αυτού του μήνα ο Έλληνας Υπουργός Εξωτερικών Νίκος Κοτζιάς από το Παλάτι των Εθνών στην παγωμένη Γενεύη, εύχαρις πληροφόρησε την Διεθνή Κοινότητα που έτρεξε να λύσει το Κυπριακό ότι:
«θέλουμε να λύσουμε ένα ιστορικό πρόβλημα, το οποίο δεν το έχει κατασκευάσει η δικιά μας γενιά. … Ο Πρωθυπουργός μας γεννήθηκε το 1974 και από τη στιγμή της γέννησής του ζει με το Κυπριακό πρόβλημα …. αλλά η ιστορία δεν πρέπει να είναι φυλακή. Θέλουμε αυτή η λύση που θα βρούμε … να ακολουθεί το πνεύμα και το γράμμα του καταστατικού χάρτη … του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών »… προχώρησε δε σε πρόταση Φιλίας μεταξύ Κύπρου, Τουρκίας και Ελλάδας 1.
Πριν περάσουν 24 ώρες από την συγκινητική αυτή δήλωση του Νίκου Κοτζιά, ο Ερντογάν ξεκαθάρισε ότι, προκειμένου να επιστρέψει στους Έλληνες το δικό τους Βαρώσι που είχε αρπάξει ο Τουρκικός στρατός το 1974, οι Έλληνες θα πρέπει να του παραχωρήσουν ένα ακόμα δικό τους κομμάτι, ώστε να ενώσει τα Κόκκινα με την Μόρφου, τα οποία είχε επίσης αρπάξει 2.
Εδώ προκύπτει μια ερώτηση: κατά πόσον ο Έλληνας πρωθυπουργός που γεννήθηκε το 1974 και ο οποίος από τότε ζει με το άλυτο Κυπριακό πρόβλημα, γνωρίζει πού είναι τα Κόκκινα και αν αντιλαμβάνεται τι σημαίνει ακριβώς η πρόταση του Ερντογάν. Και μια δεύτερη ερώτηση, άν ο Υπουργός Εξωτερικών πιστεύει, αλήθεια, ότι μπορεί να υπάρξει ένα Σύμφωνο Φιλίας μεταξύ Κύπρου και Τουρκίας και Ελλάδας.
Τι ακριβώς συμβαίνει εδώ.
Κατ’ αρχήν πρόκειται για μια πανουργία της Ιστορίας. Κάποτε, όταν ακόμα δεν είχαν γεννηθεί και οι δυό, η Ελληνική Αριστερά και η Κυπριακή εμπόδισαν, ακόμα και εκείνη την πιθανή Ένωση, η οποία θα νατοποιούσε την Κύπρο.
Αυτή η πανουργία φέρνει τη σημερινή Ελληνική Αριστερά να επιχειρεί μια εκσυγχρονισμένη νατοποίηση της Κύπρου με τον ΟΑΣΕ, αυτή τη φορά όμως χωρίς την ΄Ενωση, αλλά προς εφαρμογή ενός μακάβριου Σχεδίου που ετοιμάζει εδώ και πάνω από 50 χρόνια η Νέα Τάξη, η οποία παρά το ότι αποτυγχάνει εδώ κι εκεί, έχει αγκαλιάσει θανάσιμα το νησί της Αφροδίτης και προωθεί το ΣΧΕΔΙΟ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ.
Το ΣΧΕΔΙΟ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ, είτε το ξεκίνησαν οι Τούρκοι, είτε οι Εγγλέζοι, έγκειται σε πολύ απλά πράγματα, τα οποία αν δεν τα είχαμε εσωτερικεύσει, μας είχαν δοθεί πολλές ευκαιρίες να καταδείξουμε στην παγκόσμια σκηνή τους ενόχους της τραγωδίας μας και ταυτόχρονα να αναδιατάξουμε τις δυνάμεις και τις συμμαχίες μας για μια πραγματική απελευθέρωση.
ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ, λοιπόν, είναι να αλλάξει η Κύπρος χαρακτήρα: να αποταυτοποιηθεί η νήσος από τα ιστορικά της βάρη, δηλαδή απ’ αυτό που ο Κοτζιάς ονόμασε ιστορική φυλακή, να σβήσει η μνήμη, η ιστορική διαδρομή, ο εθνισμός της και η συμπερίληψή της στον ελληνικό κόσμο. Για ποικίλους λόγους: ώστε αυτό το οικόπεδο φιλέτο να είναι χειραγωγήσιμο, ώστε να καταστεί ένα αβύθιστο αεροπλανοφόρο, ή πιθανόν και ένα Γκουντάναμο της Μεσογείου και βέβαια να ακρωτηριασθεί για πάντα μια γεωπολιτική ζώνη του ελληνικού κόσμου.
Η Κύπρος κατάφερε να βγει ενιαία από τη θύελλα του 1955-59. Δεν ενώθηκε με τον εθνικό κορμό, προαιώνιος πόθος και δίκαιος των Κυπρίων, διέσωσε όμως σε πείσμα όλων, τον ιστορικό της χαρακτήρα. Ωστόσο, δεν κατάφερε να εντάξει τους Τουρκοκύπριους, κατά πλειοψηφίαν σάρκα εκ της σαρκός των αυτοχθόνων Κυπρίων 3. Είναι ένα ερώτημα που κάποτε πρέπει να απαντηθεί, το γιατί μια οικουμενική ελληνική παράδοση, η οποία μπόρεσε να μπολιάσει τόσους πολιτισμούς, δεν κατάφερε να αφομοιώσει μια μικρή μειονότητα. Η δική μας, λοιπόν, Αχίλλειος πτέρνα. Η κυπριακή μειονότητα κατέστη εργαλείο της Αγγλικής πανουργίας και στρατηγική μειονότητα της αποικιοκρατικής Τουρκίας 4, καθ’ όλα χρήσιμη για την κατά Νιχάτ Ερίμ «ανάκτηση της Κύπρου», που σχεδιαζόταν ήδη από το 1956 5.
Αυτή τη φορά οι Τούρκοι έχουν την πείρα της Κρήτης και η «ανάκτηση» προϋποθέτει την απομάκρυνση των Ελλήνων και τον ολικό εκτουρκισμό μιας μεγάλης περιοχής. Δεν θα ανεχτούν στα κατεχόμενα παρά μόνο, τόσο Ελληνικό πληθυσμό και υπό τέτοιες προϋποθέσεις, ώστε να μην κινδυνεύσει αυτή η ιστορική μετάλλαξη.
Οι Έλληνες αναφερόμαστε στην Τουρκική κατοχή. Στα μάτια, όμως, της παγκόσμιας κοινότητας, αυτή η κατοχή φαντάζει σαν μια γκρίζα κατοχή. Είναι μια κατοχή στο όνομα ενός αυτόχθονος πληθυσμού, που διαπράξαμε το ολέθριο σφάλμα να τον αφήσουμε να απαχθεί στο Βορρά. Όπως και επί 40 χρόνια παραμένουμε θεατές και αφήνουμε να καταπατούνται τα ιστορικά μας εδάφη. Μεταθέσαμε τον αγώνα μας από την απελευθέρωση της γενέθλιας γης στο πεδίο των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ωσάν να είμαστε μια μειονότητα μέσα στην ίδιά μας την πατρίδα.
Άς είναι όμως και έτσι. Άς την πάμε την υπόθεση με τούτο το λάβαρο. Για ποιο πνεύμα και γράμμα του Καταστατικού Χάρτη μιλά ο Έλληνας Υπουργός Εξωτερικών; Για ποια ανθρώπινα δικαιώματα μιλούν όλοι εν χορώ σε Ελλάδα και Κύπρο, διζωνικοί και αντιδιζωνικοί; Τι είδους διακηρύξεις είναι αυτές, όταν έχουν απεμπολήσει το δικαίωμα επιστροφής των εκτοπισμένων και ανάκτησης της γης τους; Όταν παραχωρούν κλεμμένη γη για την δημιουργία ξένου κρατιδίου; Ο νεκρός Νιχάτ Ερίμ τελικά επανακατακτά με αρπαγή, εδάφη μιας νεκρής αυτοκρατορίας, την ώρα που οι εν ζωή δικοί μας πολιτικοί, ούτε καν σκέφτονται να ανακτήσουμε την μόλις προχθές αρπαγείσα αρχαία γη μιας ολοζώντανης Κυπριακής Δημοκρατίας.
Η ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ αποτελεί από τη σύλληψή της ένα φάντασμα. Δεν θα γίνει ποτέ μια πραγματικότητα. Γιατί δεν γεννήθηκαν ακόμα οι άνθρωποι που οικειοθελώς θα παραδώσουν τη γη τους, τους τάφους των προγόνων και τα ιερά τους, τα οποία βρίσκονται δίπλα και με ένα άπλωμα της παλάμης τα ακουμπάνε. Δεν γεννήθηκαν οι πλαστικοί άνθρωποι οι οποίοι θα αντικρύζουν το σπίτι που γεννήθηκαν και θα συνάπτουν φιλία με τον σφετεριστή. Δεν θα γίνει πραγματικότητα, όχι για λόγους εθνικιστικούς, ιδεολογικούς, πολιτικούς ή μη λειτουργικούς. Γιατί κι άν ακόμα ο κόσμος μας απατημένος ή κουρασμένος την δεχτεί, ο ίδιος θα την γκρεμίσει γιατί παραβιάζει την ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ.
Κάποιοι υπολογίζουν ότι την έχουμε εμπεδώσει την ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ, αφού έχει καταστεί κρατική ιδεολογία, ενώ διδάσκεται παντοιοτρόπως από ΜΚΟ και Κρατικούς Οργανισμούς και αναρτάται σε κρατικές ιστοσελίδες. Αλλά είναι πολλοί εκείνοι που μπαινοβγαίνουν στα κατεχόμενα και με τη βοήθεια Τουρκοκυπρίων ανάβουν καντήλια στον Άγιό τους και φροντίζουν τους τάφους των ανθρώπων τους. Υπάρχει κάποιος, αλήθεια, που πιστεύει ότι χρειάζονται τόσοι πολλοί για να αρχίσει νέος κύκλος αίματος; Να πως περιγράφει την κατάστασή μας ένας τίμιος και θαρραλέος Τουρκοκύπριος, ο δημοσιογράφος Σενέρ Λεβέντ:
«.….. Φοβόμαστε επειδή κλέψαμε κάτι που δεν είναι δικό μας ... Φοβόμαστε επειδή ζούμε σε εδάφη που γνωρίζουμε ότι δεν είναι δικά μας … Μας κατατρώει το αίσθημα της ενοχής το οποίο μεταβιβάζουμε από γενιά σε γενιά. Είμαστε σαν τα παιδιά των ισραηλινών που σφετερίζονται τα εδάφη των Παλαιστινίων… Γνωρίζουμε ότι επιβάλαμε τα πάντα .. με τη δύναμη του κατακτητή. Γι’ αυτό θέλουμε να μείνει μαζί μας … μετά τη συμφωνία … Μας κόβεται η χολή από τον φόβο ότι ο μελλοντικός μας εταίρος στην ειρήνη μπορεί να μας γαζώσει με σφαίρες ένα βράδυ ….. Ο άνθρωπος που μένει σε μια κλεμμένη έπαυλη στην ακροθαλασσιά. Όσοι ήρθαν πέρα από τη θάλασσα και κατέχουν χιλιάδες στρέμματα γης ...φοβούνται ...»6.
Αυτά τα γνωρίζουν όλοι. Γι αυτό και υπάρχουν πρόνοιες στο κοινό σχέδιο Αναστασιάδη – Κοτζιά. Έτσι, έχουν φροντίσει για μια Διεθνή Αστυνομική Δύναμη, πιθανόν από χριστιανικές και μουσουλμανικές χώρες, πιθανόν από τον ΟΑΣΕ. Η ερώτηση, λοιπόν, είναι τι χρειάζεται μια ισχυρή αστυνομική δύναμη προς εφαρμογή ενός συμφώνου Φιλίας Κύπρου - Ελλάδας – Τουρκίας και κυρίως, προς τι το μοίρασμα ενός μικρού Λαού στα δυό στη βάση ρατσιστικών κριτηρίων, ενώ ταυτόχρονα επιχειρείται μια τεχνητή συνένωση πάνω στα ερείπια ατιμώρητων εγκλημάτων ;
Οι διατυπώσεις της πρότασης Αναστασιάδη προς τον ΟΗΕ, προκαλούν ρίγος:
Η αστυνόμευση αυτή, όπως λέει «θα εγγυάται την ασφαλή εφαρμογή των προνοιών της λύσης, την νέα κατάσταση πραγμάτων … και τη συνταγματική τάξη της ενωμένης Κύπρου …» 7.
Ετοιμαστείτε, λοιπόν, να δείτε πως μετεξελίσσεται ένα δημοκρατικό κράτος σε ένα ολοκληρωτικό καθεστώς, ακόμα και πριν από το Δημοψήφισμα, ώστε να διασφαλίσει το πέρασμα στο Ομόσπονδο ρατσιστικό. Οργουελικό σενάριο; Και βέβαια.
Διαλαλείται ότι θα αποχωρήσει ο Τουρκικός στρατός κατοχής. Με την καραμέλα αυτή, θα φύγει και ο Ελληνικός στρατός, που δεν είναι στρατός κατοχής, αλλά θα τον πάρει το ποτάμι. Ο Τουρκικός στρατός αυτή τη στιγμή ασκεί αστυνόμευση μόνο στον βορρά, όχι στον ελεύθερο νότο. Η Διεθνής ωστόσο Αστυνομική Δύναμη, η οποία κατά το σχέδιο θα αντικαταστήσει τους δύο στρατούς ισοτίμως και αδιακρίτως, θα αποτελέσει τη δύναμη καταστολής κάθε ανυπακοής ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑ, σε βορρά και νότο. Και ποιούς θα διώξει; Μα τους περισσότερους από όσους διαφωνούμε με το Σχέδιο, ως ΑΡΝΗΤΕΣ ΤΗΣ ΛΥΣΗΣ.
Άς αναλογιστούν λοιπόν οι αντιδιζωνικοί ομοσπονδιακοί τι κάνουν. Πολύ πρίν οι διζωνικοί θα έχουν υπογράψει τη διάλυση του Κράτους, είναι πιθανόν να δούμε να εξελίσσεται μπροστά στα μάτια μας η κατάλυση του δημοκρατικού πολιτεύματος, με αντίδωρο την αποχώρηση της Τουρκικής μπότας.
Αυτό που όλοι οφείλουν να κατανοήσουν είναι ότι το τέρας της Διζωνικής κυοφορήθηκε μέσα στην μήτρα και αποτελεί γνήσιο τέκνο της ΑΝΕΦΑΡΜΟΣΤΗΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ.
Η αντιδιζωνική αντιπολίτευση την οποίαν θα ακούσουμε το απόγευμα σ’ αυτή την αίθουσα, φέρει ιστορικές ευθύνες. Μιλά σήμερα για αποδόμηση της Κυπριακής Δημοκρατίας στην Πενταμερή, αυτή όμως η αποδόμηση ξεκίνησε με την αποδοχή αυτής καθ’ εαυτής της Ομοσπονδίας, ως βάσης για συζήτηση. Η Αντιπολίτευση, αντί να μιλήσει τη γλώσσα της αλήθειας, έχει συρθεί σε μια αδιέξοδη αναζήτηση της καλής ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ κι άν δεν πρόκειται για πολιτική απάτη, πρόκειται πάντως για ζωντανό παράδειγμα επίδρασης του Δόγματος του SHOCK.
Σε κάθε περίπτωση, το πρώτο καθήκον όσων ακόμα δεν έχουν χάσει την επαφή με την αλήθεια, είναι να ΑΠΟΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΣΟΥΝ ΤΗΝ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ. Γιατί αυτή η οφθαλμαπάτη οδήγησε τους διαχειριστές της τύχης μας σε ενέργειες αποδόμησης της ανθρώπινης νοημοσύνης όπως π.χ. παρακάτω:
  1. Να συνεργήσουν στις 10 Απριλίου 1992, στην έκδοση από το Συμβούλιο Ασφαλείας, του ψηφίσματος 750, το οποίο λέει ορθά κοφτά ότι «η διζωνικότητα της ομοσπονδίας αντανακλάται στο γεγονός ότι … θα υπάρχει εγγύηση για μια σαφή πλειοψηφία πληθυσμού και ιδιοκτησίας γης στην κάθε περιοχή …»! 8. Εν ολίγοις ο τοποτηρητής της παγκόσμιας νομιμότητας, δηλαδή το Συμβούλιο Ασφαλείας, ζητά από τα θύματα του ληστή να παραδώσουν τα υπάρχοντά τους στον υπ’ αυτού του ιδίου του Συμβουλίου Ασφαλείας καταδικασθέντα θύτη!
  2. Να συζητάνε την δημιουργία Τουρκοκυπριακού κρατιδίου πάνω σε μια έκταση περίπου 30% της Κύπρου, δηλαδή 2.800 τ. χιλιομέτρων, καθ’ ήν στιγμήν η Τουρκοκυπριακή γαιοκτησία στον βορρά δεν ξεπερνά 450 τ. χιλιόμετρα!
  3. Να αποδεχθούν την απαγωγή των Τουρκοκυπρίων στα κατεχόμενα, ώστε να αποτελέσουν το δεύτερο, μετά το έδαφος, αναγκαίο στοιχείο για την ίδρυση κράτους. Οι αυτόχθονες Τουρκοκύπριοι στις κατεχόμενες περιοχές ποτέ δεν ήταν πάνω από 27.000. Με την άτυπη μετακίνηση των Τουρκοκυπρίων9, όλος σχεδόν ο Τουρκοκυπριακός πληθυσμός από 120.000, μεταφέρθηκε και εποίκισε τα κατεχόμενα, εκ των οποίων σήμερα διαβιούν εκεί 90.000, ενώ οι υπόλοιποι μετανάστευσαν. Προσφάτως δε, εφευρέθηκε η λεγόμενη δημιουργική στατιστική, σύμφωνα με την οποίαν οι Ελληνοκύπριοι είναι δήθεν 820.000 και κατά τη Μαλθουσιανή ποσόστωση 4/1, στο Τουρκοκυπριακό καντόνι δικαιούνται να εγκατασταθούν 210.000 Τουρκογενείς! Ωστόσο οι Ελληνοκύπριοι με βάση την απογραφή του 2011 είναι μόνο 680.000! 10.
  4. Να συνεργούν σε οργουελικές μεθόδους αποδόμησης της λογικής, με σκοπό οι σφετεριστές να αποβούν νόμιμοι κάτοικοι και ως εξής:
α. Οι εκτοπισθέντες νόμιμοι πολίτες αποκαλούνται παλαιοί χρήστες και οι παράνομοι έποικοι νέοι χρήστες, οι δε δικοί μας μαζί με διεθνείς τεχνοκράτες διεξάγουν επί 42 χρόνια μια παρανοϊκή συζήτηση, για το πως θα μοιράσουν τα δικαιώματα ανάμεσα στους δύο! 11.
β. Οι κληρονόμοι των προσφύγων αποκαλούνται μεριδιούχοι και η κληρονομιά τους, κάτω από ορισμένη έκταση, κατάσχεται για να παραδοθεί στο συνιστών Τουρκοκυπριακό κρατίδιο 12.
γ. Ως ένας πολιτικός Μέγκελε, ισχυρίζονται ότι οι εκ μητρογονίας πρόσφυγες δεν είναι πρόσφυγες 13 και ότι οι κατά την εισβολή έχοντες ηλικία κάτω των 10 ετών 14, στερούνται των δικαιωμάτων τους στην πατρώα γη! Με την μέθοδο αυτή βρίσκονται εκτός δικαιώματος επιστροφής περίπου 80.000 - 100.000 ψυχές!
Έργο της Κυπρίας εικαστικού Δέσπως Φρειδερίκου
Όλη αυτή η αποδόμηση της αλήθειας και η κατασκευή μιας VIRTUAL REALITY, οφείλεται στη συνέργεια στο παραμύθι της ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ. Ενώ ΟΛΟΙ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ, κανένας δεν ομολογεί πως πρόκειται για μια ιστορική πλαστογραφία για ένα ψευδεπίγραφο αίτημα.
Πρώτοι γνωρίζοντες είναι οι Άγγλοι. Ο συνταγματολόγος λόρδος Ράντκλιφ στις «Προτάσεις για ένα Κυπριακό Σύνταγμα» τονίζει ήδη το 1956: «.. δεν πιστεύω ότι η Κύπρος μπορεί να οργανωθεί ως Ομοσπονδία … δεν υπάρχει εδαφικός διαχωρισμός ανάμεσα στις δύο κοινότητες .. το να δώσεις πολιτική ισότητα σε δυό κοινότητες με τόσο εμφανή αριθμητική ανισότητα … ισοδυναμεί με άρνηση προς την πλειοψηφία να μετατρέπει τη βούλησή της σε πράξη … » 15.

Και οι Τούρκοι ακόμα περισσότερο γνωρίζουν, αφού πράττουν. Ο μαρξιστής ακαδημαϊκός και υπό διωγμό αγωνιστής της δημοκρατίας στην Τουρκία Γιαλτσίν Κουτσιούκ, με αγωνία μας προειδοποιεί από τον Απρίλιο του 1992 ότι «…Εάν η διζωνική Ομοσπονδία εφαρμοστεί όπως περιγράφεται … με την αναγκαστική και εγγυημένη πλειοψηφία πληθυσμού και ιδιοκτησίας γης στην κάθε πλευρά, αυτό θα οδηγήσει σε ολοκάθαρη διχοτόμηση της Κύπρου και τουρκοποίηση μεγάλου μέρους της χώρας … ». Υπήρξε αυτόπτυς μάρτυρας της εισβολής και ξέρει πως όσα πράττει η χώρα του δεν σχετίζονται με Ομοσπονδία 16. Η χώρα του άλλωστε, ποτέ δεν έκρυψε πως πρόκειται για ΜΙΑ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΜΠΟΤΑ, οι αξιωματούχοι της μάλιστα απαιτούν τα λάφυρα για το αίμα που έχυσαν πάνω σε ΞΕΝΗ ΓΗ 17. Ο δε λόγιος Νταβούτογλου ψύχραιμα εξηγεί ότι «κι αν ακόμα δεν υπήρχε ένας Τούρκος εκεί ( στην Κύπρο ), η Τουρκία όφειλε να διατηρεί ένα κυπριακό ζήτημα. Καμία χώρα δεν μπορεί να μείνει αδιάφορη για ένα νησί που βρίσκεται στην καρδιά του ζωτικού της χώρου» 18.
Μα και ο μεσολαβητής του ΟΗΕ Γκάλο Πλάζα, προτού ο Οργανισμός μεταβληθεί οριστικά σε νατοϊκό βραχίονα, το 1964 παρατήρησε ότι «(για την Ομοσπονδία) απαιτείται βίαιη μετακίνηση πληθυσμών, σε αντίθεση με όλες τις αρχές και ειδικά εκείνες του άρθρου 4 της Παγκόσμιας Διακήρυξης των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. … αν ο σκοπός της λύσης είναι να ενδυναμώσει μια ειρηνική επανένωση …αναρωτιέμαι αν ο φυσικός διαχωρισμός της μειονότητας από την πλειοψηφία δεν θα ήταν ένα απελπισμένο βήμα προς την λάθος κατεύθυνση … » 19.
Αλλά και στο περιβάλλον του ΕΔΑΔ αναπτύχθηκαν τέτοιοι προβληματισμοί. Ο Ελβετός νομικός Didier Pfirter, φίλος του προέδρου του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Wildhaber, πριν καταστεί υπάλληλος του ΟΗΕ, ελεύθερα εκφραζόμενος σε άρθρο του το 2007 τονίζει «ο γεωγραφικός διαχωρισμός εθνικών ομάδων δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί χωρίς επέμβαση με οδυνηρούς τρόπους στα ανθρώπινα δικαιώματα … Όποτε αυτό συνέβη οι ζωές των θυμάτων καταστράφηκαν …. φαίνεται αδύνατον να βρεθεί ένα νόμιμο δημόσιο συμφέρον αρκετά ισχυρό ώστε να δικαιολογήσει τέτοια δραστική επέμβαση στα ανθρώπινα δικαιώματα … » 20.
Όχι μόνον αυτοί οι ξένοι, αλλά και οι δικοί μας γνωρίζουν πολύ καλά. Η Κυπριακή Κυβέρνηση σε Υπόμνημά της προς το Foreign Office στις 12 Ιουλίου 1974, με τίτλο Η ΑΝΕΦΑΡΜΟΣΤΗ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ, παρατηρεί «Τα μειονεκτήματα της διχοτόμησης και ιδιαίτερα της ομοσπονδίας, για μια μικρή χώρα όπως η Κύπρος με μικρό και ανάμικτο πληθυσμό, είναι τόσο προφανή. Η “ομοσπονδία” σαν σύστημα Διακυβέρνησης, ποτέ δεν έχει εφαρμοσθεί σε χώρα όπου ενεπλάκη μετακίνηση πληθυσμών για τους σκοπούς δημιουργίας ξεχωριστών περιοχών, πάνω σε εθνική και φυλετική βάση …» 21.
Στις 2 Οκτωβρίου 1974 και παρά τη στενή περικύκλωσή του από τον Κάλλαχαν, ο ίδιος ο Μακάριος δηλώνει στα Η.Ε: « Ουδέν επιχείρημα δύναται να δικαιολογήσει την απαίτησιν της Τουρκίας για γεωγραφική ομοσπονδία, η οποία ουχί μόνο θα είναι απάνθρωπος, αλλά ωσαύτως, θα επέφερε αλλαγήν του χαρακτήρος της Κύπρου… » 22.
Αλλά και ο θεωρούμενος ως ακραιφνής διζωνικός, ο Δημήτρης Χριστόφιας, κι αυτός γνωρίζει. « Η κατάσταση της Κύπρου δεν ταιριάζει με λύση Ομοσπονδίας, επειδή οι δύο κοινότητες έχουν τα δικά τους ξεχωριστά χαρακτηριστικά » 23 δηλώνει σε ένα ξέσπασμα ειλικρίνειας τον Σεπτέμβριο του 2004, ενώ τον Οκτώβριο του 2009 θα γίνει ακόμα πιο απορριπτικός, λέγοντας πως « η Διζωνική … είναι λανθασμένη, αφύσικη και ακατάλληλη » 24.
Θα κλείσω πηγαίνοντας μακρυά από τα ΠΡΟΣΚΑΙΡΑ και θα αναφερθώ στην ΑΫΛΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ, αλλοιώς στην κατά Αριστοτέλη ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΗ ΤΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ.
Για να σας πω ότι κανένας δεν μπορεί να παραδώσει την ΑΧΑΙΩΝ ΑΚΤΗ, τον ιερό τόπο των Κυπρίων γι’ αυτό που καθόρισε το ιστορικό τους πεπρωμένο. Είναι η Ακτή που σήμανε την ιστορική τους ταυτότητα. Την Κύπρο την πάτησαν πολλοί, κανένας δεν δοκίμασε να κόψει το νήμα που άφησαν στη γη της Αιγιαλούσας οι Αχαιοί στα 1200. Μια τέτοια ιστορική ΔΥΣΤΟΠΙΑ δεν θα οδηγήσει εκεί που οι Ομοσπονδιακοί ΠΑΡΑΣΠΟΝΔΟΥΝΤΕΣ νομίζουν, αλλά στη μετάλλαξή μας σε κάτι άλλο. ΣΕ ΜΗ ΚΥΠΡΙΟΥΣ.
Κυπριακή οντότητα χωρίς την ΑΧΑΙΩΝ ΑΚΤΗ δεν υπάρχει. Όσοι αδιαφορούν για τα ζητήματα αυτά, είτε τα περιφρονούν ως πνευματικά ή μεταφυσικά, ή φαντασιακά, ή εποικοδόμημα και όσοι κυνικά ανέχονται την μετάλλαξη της ΑΧΑΙΩΝ ΑΚΤΗΣ σε ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΑΚΤΗ, σύντομα θα ανακαλύψουν ότι βρίσκονται εκτός Ιστορίας, είτε ειρηνική θα είναι η πορεία, είτε αιματηρή.
Υπάρχουν φύλακες που δεν θα το επιτρέψουν, όποιοι κι αν είναι αυτοί … 
 

*ΘΕΚΛΑ ΚΙΤΤΟΥ, προέδρου της ΚΙΝΗΣΗΣ ΠΟΛΙΤΩΝ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΟΥ ΕΠΟΙΚΙΣΜΟΥ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ, ioculture@netscape.net, 2106457744, 6939899584
(Ομιλία στην ΗΜΕΡΙΔΑ «ΚΥΠΡΟΣ-ΑΙΓΑΙΟ-ΘΡΑΚΗ» στις 22 Ιανουαρίου 2017 στο Ξενοδοχείο ROYAL OLYMPIC στην Αθήνα, η οποία οργανώθηκε από τις οργανώσεις: Ε.ΠΑ.Μ, ΔΗ.ΚΚΙ, ΑΚΕΠ, Σοσιαλιστική Προοπτική, Ντοστογιέφσκυ – Save Donbass, Ελληνικό Κίνημα Άμεσης Δημοκρατίας, Πατριωτικό Κοινωνικό Κίνημα, Κόμμα Φιλελευθέρων, Πατριωτική Ένωση ΕΛ.ΛΑΣ, Νέος Αγωνιστής, Σοσιαλιστική Ανασύνθεση, Συντονιστική Επιτροπή Υπεράσπισης Αγώνα Κύπρου, Επιτροπή Ελλάδα-Κύπρος, Διεθνής Πρωτοβουλία των Δελφών για την Υπεράσπιση της Δημοκρατίας).




ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ

  3. Βλέπε σχετικά με την καταγωγή των Τουρκοκυπρίων τις παρακάτω μελέτες:

Κώστα Κύρρη ΚΥΠΡΟΣ, ΤΟΥΡΚΙΑ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ, Λευκωσία 1980

Παρασκευά Σαμάρα Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΤΩΝ ΤΟΥΡΚΟΚΥΠΡΙΩΝ, Αθήνα 1987

Φαίδωνα Παπαδόπουλου ΤΟΥΡΚΟΙ, ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΟΙ Ή ΚΡΥΠΤΟΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ, Λευκωσία 2003

  1. Βλέπε και: Ιχσάν Αλί ΤΑ ΑΠΟΜΝΗΜΟΝΕΥΜΑΤΑ ΜΟΥ, Λευκωσία 2003.
  2. Η «ΕΚΘΕΣΗ ΝΙΧΑΤ ΕΡΙΜ», είναι δημοσιευμένη στο βιβλίο του Κώστα Χατζηκωστή ΕΞΙ ΠΡΟΕΔΡΙΚΑ ΠΟΡΤΡΑΙΤΑ, εκδόσεις Γερμανός 2015.
  6. Κατά την διακοινοτική σύγκρουση του 1963-64 Τουρκοκύπριοι τρομοκράτες ξεριζώνουν χιλιάδες Τουρκοκυπρίων και τους μεταφέρουν σε θύλακες. Όποιος αρνείται να τους ακολουθήσει δολοφονείται, ενώ την ίδια ώρα ο αρχιτρομοκράτης Ντενκτάς, μιλά για «εθελοντική ανταλλαγή πληθυσμών ». (Βλέπε και Ιχσάν Αλί ΑΠΟΜΝΗΜΟΝΕΥΜΑΤΑ ).

Μετά τη δεύτερη εισβολή, Τούρκοι και Βρεττανοί αξιωματούχοι αναφέρονται συστηματικά σε «εθελοντική ανταλλαγή πληθυσμών».

Τον Ιανουάριο 1975 διαβιβάζεται στον Ύπατο Αρμοστή της Βρεττανίας στην Κύπρο, ψήφισμα διαμαρτυρίας της Κυπριακής Βουλής για την μεταφορά - κατ’ ουσίαν απαγωγή - από τους Άγγλους των Βάσεων, 10.000 Τουρκοκυπρίων στην Τουρκία και από ‘κει στα κατεχόμενα. (Αρχείο ΦΑΝΟΥΛΑΣ ΑΡΓΥΡΟΥ).

Τον Αύγουστο του 1975 και ενώ ακραία στοιχεία τρομοκρατούν τον πληθυσμό, στο κοινό ανακοινωθέν της συνάντησης της Γ΄ Βιέννης μεταξύ Κληρίδη – Ντενκτάς, ανακοινώνεται ότι « θα επιτραπεί στους Τουρκοκύπριους που ζουν στον νότο, αν θέλουν να μετακινηθούν στον βορρά, στα πλαίσια οργανωμένου προγράμματος …… θα επιτραπεί στους Ελληνοκύπριους που βρίσκονται στο βορρά, αν το ζητήσουν και χωρίς καμμιά πίεση να μετακινηθούν στο νότο … ». (Αρχείο ΦΑΝΟΥΛΑΣ ΑΡΓΥΡΟΥ).

Όλο το διάστημα 1975 – 1977, Φόρειν ΄Οφις και Στέιτ Ντεπάρτμεντ ασκούν αφόρητες πιέσεις στον Μακάριο να δεχθεί τη διζωνική, ενώ Κύπριοι πολιτικοί αρχίζουν να αναφέρουν ότι πολλοί πρόσφυγες «δεν θα ήθελαν να επιστρέψουν υπό τουρκοκυπριακή διοίκηση».

Παρ’ όλη αυτή τη συνωμοσία σε βάρος του Κυπριακού λαού, ποτέ δεν υπήρξε διακοινοτική συμφωνία μετακίνησης πληθυσμών ή ανταλλαγής. Μεγαλύτερη προς τούτο απόδειξη αποτελούν τα ψηφίσματα του ΟΗΕ για επιστροφή όλων των προσφύγων στις εστίες τους.

  1. Τα στοιχεία προέρχονται από τη συζήτηση του Κυπριακού στην Κυπριακή Βουλή στις 18 Νοεμβρίου 2016. Οι αριθμοί αυτοί ανεφέρθησαν από το πρόεδρο του ΔΗΚΟ, Νικόλαο Παπαδόπουλο.
  2. Βλέπε ΣΧΕΔΙΟ ΑΝΑΝ.
  3. Βλέπε ΣΧΕΔΙΟ ΑΝΑΝ.
  4. Βλέπε και www.mitrogonia.com
  6. Από το Υπόμνημα της Κυπριακής Κυβέρνησης με τίτλο Η ΑΝΕΦΑΡΜΟΣΤΗ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ, το οποίο υποβάλλει στις 12 /7 /1974 η Κυπριακή Υπάτη Αρμοστεία του Λονδίνου στο Foreign Office. ( Αρχείο ΦΑΝΟΥΛΑΣ ΑΡΓΥΡΟΥ).
  7. O Γιαλτσίν Κουτσιούκ (Yalçin Kücük ) είναι Τούρκος φιλόσοφος, ιστορικός, κοινωνιολόγος και οικονομολόγος, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Άγκυρας. Με μεγάλο συγγραφικό έργο, διώχθηκε και φυλακίστηκε για τις φιλοκουρδικές και φιλοαρμενικές του ιδέες. Υπήρξε αξιωματικός του τουρκικού στρατού κατά την εισβολή στην Κύπρο και οι εμπειρίες του έχουν καταγραφεί στο βιβλίο της Σοφίας Ιορδανίδου ΝΤΑΛΓΚΑ- ΝΤΑΛΓΚΑ, εκδόσεις Λιβάνης 1998.
    Βλέπε και https://en.wikipedia.org/wiki/Yal%C3%A7%C4%B1n_K%C3%B%C3%A7%C3%BCk
  1. http://www.iefimerida.gr/news/313967/symvoylos-erntogan-opoios-thelei-tin-kypro-tha- plirosei-me-aima
  2. Αχμέτ Νταβούτογλου ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΟ ΒΑΘΟΣ, εκδόσεις Ποιότητα 2011.
  3. Το ίδιο όπως 15.
  4. Το ίδιο όπως 15.
  5. Το ίδιο όπως 15.

22. Από την ομιλία του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου στα Ηνωμένα Έθνη. Στις 22/7/1974, ο Κάλλαχαν προωθεί αγγλικά σχέδια για διχοτόμηση ή ομοσπονδία. Παρά το ότι έχει ήδη ολοκληρωθεί η Β΄ εισβολή και η μισή Κύπρος έχει καταληφθεί, ο Αρχιεπίσκοπος στις 2/10/1974 με πείσμα απορρίπτει στα Η.Ε την ομοσπονδιακή λύση.

  1. Ομιλία του Δημήτρη Χριστόφια στους πρόσφυγες της Καρπασίας.

24. Ομιλία του Δημήτρη Χριστόφια στην Νέα Υόρκη ενώπιον της Ομογένειας, κατά την επίσκεψή του στις ΗΠΑ.
Αναρτήθηκε από στις
Ετικέτες , , ,

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)