2018-2028: Η Παγκοσμιοποίηση του Πολέμου

2018-2028: Η Παγκοσμιοποίηση του Πολέμου

του Λεωνίδα Χ. Αποσκίτη*

Όπως έχει αποκαλυφθεί από διάφορες πηγές, τα ηγεμονικά σχέδια των Επικυρίαρχων με αφορμή το σημαδιακό γεγονός της 11/9 στις ΗΠΑ ήταν μια τριακονταετής, πάνω-κάτω, παγκόσμια πολεμική αναταραχή, μέσα από τοπικές ή περιφερειακές συγκρούσεις που θα αναπτύσσονταν σε όλες τις στρατηγικά σημαντικές περιοχές του πλανήτη.

Μέσα σ' αυτά τα πλαίσια, η πυρηνική απειλή είτε με την μορφή “προληπτικής” επίθεσης είτε με τον μανδύα τρομοκρατικού χτυπήματος θα χρησιμοποιηθεί για να εκβιάσει την υποταγή στην “παγκοσμιοποίηση”, όπως την εννοούν οι δυτικές ελίτ.

Αυτός ο παρατεταμένος πόλεμος είναι το αποκορύφωμα της πιο φοβερής οικονομικής κρίσης στην σύγχρονη ιστορία. Συνδέεται άμεσα με την διαδικασία μετασχηματισμού της οικονομίας παγκοσμίως, που έχει οδηγήσει στην κατάρρευση των εθνικών οικονομιών και την φτωχοποίηση μεγάλων τμημάτων του παγκόσμιου πληθυσμού.

Αυτά τα σχέδια υλοποιούνται με την πολεμική μηχανή των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ σε συνδυασμό με συγκεκαλυμμένες επιχειρήσεις των μυστικών υπηρεσιών, οικονομικές κυρώσεις και εμπάργκο και την τακτική της “αλλαγής καθεστώτος” μέσω της αποσταθεροποίησης.

Με λίγα λόγια, η “παγκοσμιοποίηση”, η οποία, σαν ένας αυτοκρατορικός μηχανισμός προσπάθησε με την οικονομία να εδραιώσει την δυτική επικυριαρχία, έχει μετατραπεί σ' ένα πολεμικό όπλο για να καταφέρει να κάμψει τις αντιστάσεις και να σκλαβώσει στα υπερεθνικά συμφέροντα το 99% του παγκόσμιου πληθυσμού.

Η παγκοσμιοποίηση του πολέμου, λοιπόν, συνίσταται από πολέμους σε δύο μέτωπα: σε εκείνες τις χώρες που μπορούν είτε να “εξαγορασθούν” είτε να αποσταθεροποιηθούν με πολιτικά και οικονομικά μέσα (βλ. Ελλάδα) και στις άλλες περιπτώσεις όπου χρησιμοποιούνται προβοκάτσιες, εξεγέρσεις και αναταραχές ώστε να δικαιολογηθεί η στρατιωτική επέμβαση του διεθνούς “αστυνομικού” μηχανισμού του ΝΑΤΟ.

Ο Τραμπ με ένα από τα “γεράκια” της κυβέρνησής του, τον στρατηγό Ματίς, ο οποίος, παρ' όλο που είχε πει κάποτε ότι διασκέδαζε όταν πυροβολούσε Αφγανούς αντάρτες, σήμερα δείχνει να αποτελεί μια συνετή φωνή στον Λευκό Οίκο.

Ο Τραμπ στον δρόμο των neocons

Η αμερικανική επιθετικότητα στην Βόρειο Κορέα, που αναζωπυρώθηκε με την νέα διακυβέρνηση του Λευκού Οίκου, είναι μέρος κι αυτή του παγκόσμιου πολεμικού σκηνικού που έχει στηθεί.

Η Βόρειος Κορέα δεν έχει καμμία πρόθεση και κανέναν λόγο να επιτεθεί στις ΗΠΑ ή σε κάποιον από τους συμμάχους της, παρά μόνον να αμυνθεί αν δεχθεί επίθεση από αυτούς. Η βορειοκορεατική ηγεσία ενδιαφέρεται μόνο για την επιβίωση του καθεστώτος της, είδε τι έγινε στην Λιβύη και το Ιράκ, τι πήγε να γίνει στην Συρία και έβγαλε τα συμπεράσματά της· γι' αυτό αναπτύσσει δική της πυρηνική πολεμική τεχνολογία.

Οι Βορειοκορεάτες ηγέτες δεν είναι ούτε “παρανοϊκοί”, ούτε το σύστημά τους είναι “κομμουνιστικό”, όπως τους δαιμονοποιεί η δυτική προπαγάνδα.

Πρόκειται για ένα καθεστώς ιδιότυπης κληρονομικής μοναρχίας, που καταλαβαίνει ότι, όσο έχουν την δυνατότητα να απαντήσουν σκληρά τόσο περισσότερες πιθανότητες επιβίωσης θα έχουν.

Το Πεντάγωνο ξέρει πολύ καλά ότι η Βόρειος Κορέα έχει μόνο τέσσερις πυρηνικές κεφαλές και τα πυραυλικά της συστήματα είναι μεσαίου βεληνεκούς, άρα δεν αποτελεί απειλή για τις Ηνωμένες Πολιτείες, παρά τα όσα ακούγονται.

Από την άλλη, το αμερικανικό οπλοστάσιο διαθέτει 6.800 πυρηνικές κεφαλές και, προφανώς, έχει κάθε τύπο πυραύλων με οποιοδήποτε βεληνεκές μπορεί να υπάρχει.

Αν η Πιονγκ Γιανγκ ξεκίναγε πολεμικές επιχειρήσεις, οι ΗΠΑ θα την “έκαναν σκόνη” σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα, όμως το ίδιο θα συνέβαινε και με την Σεούλ στη Νότιο Κορέα, η οποία είναι στην εμβέλεια των βορειοκορεατικών πυροβόλων.

Όμως, το “λόμπυ του πολέμου” στην Ουάσιγκτων αυξάνει την ένταση στην περιοχή προκειμένου να διογκώσει τον φόβο και να επιτείνει την στρατιωτική περικύκλωση Ρωσσίας και Κίνας.

Το μυστικό των όσων βλέπουμε να συμβαίνουν οφείλεται στο άρθρο 2 της Συνθήκης Αμοιβαίας Βοήθειας, που έχει υπογράψει η Κίνα με την Βόρειο Κορέα, όπως αποκάλυψε πρόσφατα ο καθηγητής του Διεθνούς Δικαίου Francis Boyle:

“Στην περίπτωση που οι ΗΠΑ επιτεθούν στην Βόρειο Κορέα, η Κίνα είναι υποχρεωμένη να σπεύσει προς υπεράσπισή της, κάτι για το οποίο έχει δεσμευθεί δημόσια, πρόσφατα και επανειλημμένα. Συνεπώς, οι ΗΠΑ φαίνεται ότι προκαλούν την Βόρειο Κορέα να επιτεθεί πρώτη αυτή, οπότε η Κίνα, όπως έχει πει, δεν θα συνταχθεί στο πλευρό της και δεν υποχρεώνεται να το κάνει σύμφωνα με την Συνθήκη” (globalresearch, 07/Σεπ/2017, We Don't Want War in Korea).

Η Βόρειος Κορέα είχε εκατομμύρια θύματα κατά την περίοδο της Ιαπωνικής κατοχής στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και καταστράφηκε εντελώς κατά την διάρκεια του “Αμερικανικού Πολέμου”, όπως τον αποκάλεσαν την περίοδο 1950-'53. Βγαίνοντας από τον πόλεμο αυτόν, οι ΗΠΑ αρνήθηκαν να υπογράψουν συνθήκη ειρήνης και μέχρι σήμερα ο πόλεμος τεχνικά συνεχίζεται με τις ΗΠΑ-Νότιο Κορέα-Ιαπωνία να διεξάγουν συνεχώς πολεμικές ασκήσεις κατά μήκος των συνόρων της Βόρειας Κορέας. Οι ΗΠΑ διατηρούν... 83 βάσεις στη Νότιο Κορέα, στις οποίες σταθμεύουν αμερικανικά στρατεύματα με 23.000 στρατιώτες.

Φαντασθείτε πόσο θα οργίαζε η μιντιακή προπαγάνδα, αν στα σύνορα των ΗΠΑ με το Μεξικό ή τον Καναδά στάθμευαν έστω και 1.000 Ρώσσοι ή Κινέζοι στρατιώτες και τα αεροπλάνα τους παρενοχλούσαν συνεχώς τον εναέριο αμερικανικό χώρο... αλλά αυτά που πρέπει να είναι αυτονόητα για την Δύση δεν ισχύουν για τις άλλες χώρες-παρίες.

Η Ελλάδα και η Κύπρος, θύματα της τουρκικής επιθετικότητας, χώρας μέλους του ΝΑΤΟ, γνωρίζουν καλά αυτή την δυτική υποκρισία εδώ και σαράντα χρόνια.

Με λίγα λόγια, αυτό που συμβαίνει στη Νοτιοανατολική Ασία είναι το τελευταίο επεισόδιο ενός παρατεταμένου πολέμου από την δεκαετία του '50 στα κρίσιμα αυτά γεωστρατηγικά σταυροδρόμια, παρ' ότι δεν φαίνεται με την πρώτη ματιά.

Ο πρόεδρος Τραμπ, κατά την ομιλία του στα τέλη Αυγούστου, διολίσθησε σε μια γραμμή που λίγη σχέση είχε με τις προεκλογικές του διακηρύξεις, ότι “τεράστιες ποσότητες ξοδεύονται στο πυρηνικό μας οπλοστάσιο”.

Ανακοίνωσε σημαντικά νέα συμβόλαια για την ανάπτυξη ενός νέου “αόρατου” πυρηνικού βαλλιστικού πυραύλου ύψους 1,8 δισ. δολλαρίων και άλλα 700 εκατ. δολλάρια για την αντικατάσταση των πεπαλαιωμένων πυραυλικών συστημάτων Minuteman, που βρίσκονται σε σιλό στο έδαφος των Ηνωμένων Πολιτειών. Είναι τα πρώτα βήματα μιας ευρύτερης ανακατασκευής του πυρηνικού οπλοστασίου καθώς και των βομβαρδιστικών, των υποβρυχίων και των πυραύλων που εξαπολύουν τα όπλα.

Ο Τραμπ ξεκαθάρισε ότι οι ΗΠΑ πρέπει να έχουν το καλύτερο πυρηνικό οπλοστάσιο στον πλανήτη, παρά το ότι, στην ουσία, πολύ μικρή σημασία έχει η πυρηνική υπεροχή μεταξύ των μεγαλύτερων πυρηνικών δυνάμεων.

Η νέα δέσμευση του Τραμπ, ότι θα συνεχίσει τον πόλεμο στο Αφγανιστάν, έρχεται σαν σοκ μετά απ' όλα αυτά που ψήφισαν οι Αμερικανοί προκειμένου να σταματήσουν τους πολέμους της Ουάσιγκτων σε ολόκληρο τον κόσμο.

Ο Τραμπ, όχι μόνο φανέρωσε τα σχέδια για έναν πόλεμο χωρίς τέλος, αλλά δεσμεύτηκε ότι στην συνέχεια θα πάψει να μιλάει ανοικτά για τους μελλοντικούς πολεμικούς στόχους των ΗΠΑ.

Ο Τραμπ μπορεί να είναι ο νόμιμος πρόεδρος στον Λευκό Οίκο, αλλά είναι φανερό ότι οι neocons έχουν τον πλήρη έλεγχο του Κογκρέσσου, των μέσων ενημέρωσης, του τραπεζικού και χρηματιστηριακού τομέα, αλλά και της αμερικανικής δικαιοσύνης.

Έχουν ακόμα διεισδύσει πολύ βαθειά στο Πεντάγωνο από την εποχή του Κλίντον.

Οι neocons δεν πρόκειται να εγκαταλείψουν τα σχέδιά τους και θα δώσουν την μάχη μέχρι το τέλος.

Θυμηθείτε αυτή την γεμάτη πάθος εκστρατεία μίσους που όλες αυτές οι “περσόνες”, από ηθοποιούς του Χόλλυγουντ μέχρι πολιτικούς και ρεπόρτερ, εξαπέλυσαν εναντίον του Τραμπ, πριν και μετά την εκλογή του.

Άλλωστε έχουν “φυτέψει” δίπλα του τον Pence σαν αντιπρόεδρο και δεν τόχουν σε τίποτε, αν χρειαστεί, να τον κάνουν Πρόεδρο, “εκτελώντας” μ’ όποιον τρόπο τον Τραμπ.

Είναι σαφές ότι ο Τραμπ περιβάλλεται από εχθρούς, όπως διαφαίνεται από το απολύτως προσβλητικό γεγονός ότι δεν μπορεί καν να μιλήσει σε έναν ξένο αρχηγό κράτους χωρίς να διαρρεύσει το αντίγραφο της συνομιλίας του στα “ενσωματωμένα” media.

Η ψυχολογική προετοιμασία για το επερχόμενο πραξικόπημα: τρομοκρατείστε τους όλους μέχρι θανάτου.

Ιδού τρία πολύ αποκαλυπτικά σχετικά δείγματα γραφής από το εξώφυλλο του Newsweek:

Ο Τραμπ είναι προδότης, δουλεύει για τον Πούτιν / ο Πούτιν θέλει να καταστρέψει τη δημοκρατία στις Ηνωμένες Πολιτείες, και αυτοί οι δύο άνδρες μαζί είναι τα πιο επικίνδυνα άτομα στον πλανήτη. Πρόκειται για μια “συνωμοσία κατά της Αμερικής”, τελεία και παύλα!

Αυτή τη στιγμή, η εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ είναι βασικά “παγωμένη” και στην θέση μιας εξωτερικής πολιτικής το μόνο που έχουμε τώρα είναι μια μακρά σειρά κενών απειλών, που εκτοξεύονται εναντίον μιας λίστας “δαιμονοποιημένων” χωρών, όπως το Ιράν, στις οποίες υπόσχονται τώρα “στάχτη και μπούρμπερη” έτσι και τολμήσουν να παρακούσουν τον Μπαρμπα-Σαμ. Παρ' όλο που η τακτική αυτή μπορεί να δίνει εντυπωσιακές επικεφαλίδες, δεν μπορεί να θεωρηθεί “πολιτική” κανενός τύπου.

Και μετά υπάρχει το Κογκρέσσο, που βασικά ξεγύμνωσε τον Τραμπ από τις εξουσίες του για άσκηση εξωτερικής πολιτικής.

Αυτό που παρατηρούμε είναι η συνεχής τροφοδότηση ενός φαύλου κύκλου, στον οποίο κάθε κίνηση των neocons καταλήγει σε μια όλο και βαθύτερη αποσταθεροποίηση ολόκληρου του συστήματος. Δεν χρειάζεται να πούμε ότι αυτό είναι εξαιρετικά επικίνδυνο και το μόνο αποτέλεσμα που μπορεί να προκύψει είναι τελικά μια καταστροφή ή κατάρρευση. Ουσιαστικά, τα σημάδια ότι οι ΗΠΑ χάνουν εντελώς τον έλεγχο είναι ορατά παντού.

Αυτό κάνει μοναδικά επικίνδυνη την σταδιακή κατάρρευση των ΗΠΑ γιατί το αλαζονικό “πληγωμένο θηρίο”, που μετά την “κατάρρευση” της ΕΣΣΔ πίστευε ότι είναι ο αδιαμφισβήτητος νικητής, τώρα μπορεί να γίνει τυφλά επιθετικό.

Το 20ετές Σχέδιο του Πενταγώνου

Τον Αύγουστο του 2012, το TRISA-Threats δημοσίευσε το “Operational Environment to 2018: The Strategic Environment for Unified Land Operations” (Επιχειρησιακά Περιβάλλοντα μέχρι το 2028: Το Στρατηγικό Περιβάλλον για Ενιαίες Χερσαίες Επιχειρήσεις). Στην έκδοση αυτή, η TRADOC G-2 προσδιόρισε ενδεχόμενα Επιχειρησιακά Περιβάλλοντα (SE) και αποστολές που μπορεί να αντιμετωπίσει ο αμερικανικός στρατός, στα οποία, εκτός των άλλων, περιλαμβάνονται τα SE του Ιράν, της Κίνας, της Υεμένης, της Βορείου Κορέας, του Πακιστάν και της Νιγηρίας ως πιθανά.

Τα “Επιχειρησιακά Περιβάλλοντα” είναι χώρες που οι ΗΠΑ έχουν βομβαρδίσει και στις οποίες έχουν εισβάλει, ή προτίθενται να το κάνουν. Η TRADOC που αναφέρεται εδώ σημαίνει Στρατηγείο Εκπαίδευσης και Δόγματος του αμερικανικού στρατού. Το TRISA σημαίνει Υποστήριξη Δραστηριοτήτων Μυστικών Υπηρεσιών της TRADOC (Tradoc Intelligence Support Activity). Αξίζει να σημειωθεί ότι αυτό το 20ετές σχέδιο, που συντάχθηκε το 2012, πριν το μαζικό μεταναστευτικό κύμα από την Αφρική και την Μέση Ανατολή προς την Ευρώπη, μιλά για την ευρωπαϊκή οικονομική και κοινωνική κατάρρευση μέχρι το 2028.

Η ανάγνωση αυτού του αξιοπρόσεκτου εγγράφου μάς διαφωτίζει για την προκαθορισμένη φύση των αμερικανικών πολέμων, επεμβάσεων και επιχειρήσεων που διευθύνονται από τα μετόπισθεν, και όλων των δραστηριοτήτων υπέρ των “ανθρωπίνων δικαιωμάτων”. Με βάση αυτά που αποκαλύπτονται, γίνεται φανερό ότι το να κατηγορούν οι Ευρωπαίοι τους Μουσουλμάνους για την συνεχιζόμενη μεταναστευτική κρίση είναι σαν να κατηγορούν τις αγελάδες επειδή τρέχουν μέσα από τα χωράφια τους, κάνοντας πως δεν βλέπουν τους καουμπόηδες πιο πίσω, που οδηγούν και κατευθύνουν τα κοπάδια τους.

Ο πραγματικός λόγος που οι χρηματοδοτούμενες από τους Επικυρίαρχους ΜΚΟ συνεχίζουν να υποβοηθούν την μεταναστευτική ροή προς την Ευρώπη και που οι ΗΠΑ επεμβαίνουν στην ενεργειακή ασφάλεια των ευρωπαϊκών είναι ο εξής: να δημιουργηθούν οι συνθήκες για στρατιωτική επέμβαση στην Ευρώπη.

Όπως λέει το ντοκουμέντο για την Ευρώπη, “Αργότερα στην προβλεπόμενη περίοδο (2025-2030) υπάρχει πιθανότητα μείωσης του πληθυσμού και συνεχιζόμενης οικονομικής αδυναμίας, τα οποία θα διαβρώσουν σοβαρά τις κοινωνικές και οικονομικές συνθήκες σε ορισμένα ευρωπαϊκά κράτη, πράγμα που θα οδηγήσει σε ευρύτερη κατάρρευση της κοινωνικής τάξης, αποτυχία των εθνικών κυβερνήσεων, ή σε ανθρωπιστικές κρίσεις λόγω φυσικών καταστροφών, που τα εξασθενημένα κράτη δεν θα είναι σε θέση να αντιμετωπίσουν”.

Η ενοχοποίηση Κίνας και Ρωσσίας

Το σχέδιο προβλέπει επίσης Ψυχρό Πόλεμο με την Κίνα και μια proxy (μέσω τρίτων) στρατιωτική σύγκρουση, χρησιμοποιώντας τον στρατό της Ινδίας και τις ειδικές δυνάμεις των Ηνωμένων Πολιτειών καθώς και τρίτες δυνάμεις που θα δρουν από το Αφγανιστάν.

“Δεν είναι πιθανό οι ΗΠΑ να αντιμετωπίσουν την Κίνα με ένοπλη σύγκρουση την προβλεπόμενη περίοδο. Όμως, η στρατιωτική ισχύς και η εξαιρετική τεχνολογική ικανότητα της Κίνας θα φανούν πέραν των συνόρων της με άλλους τρόπους, που θα επηρεάσουν σημαντικά τον αμερικανικό στρατό. Αυτό που θα προκύψει πιθανόν από την άνοδο της Κίνας θα είναι μια μερκαντιλιστική εκδοχή του Ψυχρού Πολέμου”.

Η συνεργασία της Κίνας με την Βόρειο Κορέα, το Σουδάν, το Ιράν, την Μπούρμα, την Βενεζουέλα και άλλες χώρες πολλαπλασιάζει τις αμυντικές της δυνατότητες που “θα απειλήσουν την ικανότητα του αμερικανικού στρατού να αναπτυχθεί και να παραμείνει σε περιοχές-κλειδιά του κόσμου”. Σε ανθρώπινη γλώσσα, η αμυντική συνεργασία μεταξύ χωρών “απειλεί” την δυνατότητα των ΗΠΑ να επιτεθούν και να καταστρέψουν τις χώρες αυτές.

Το 2012, το Πεντάγωνο προέβλεψε ότι, μόλις ο Πούτιν αποχωρήσεις από την εξουσία -σύμφωνα με τις εκτιμήσεις τους- το ΝΑΤΟ θα μπορεί να ξεκινήσει ...την κατοχή της Ρωσσίας, μέσω “συνδυασμένων επιχειρήσεων”.

Με αμερικανικούς όρους, οι “συνδυασμένες επιχειρήσεις” είναι πιθανές μόνο υπό συνθήκες νατοϊκής εισβολής.

“Η εμπλοκή του αμερικανικού στρατού σε ανορθόδοξο πόλεμο στην περιοχή Ευρώπης/Ρωσσίας κατά την διάρκεια της προβλεπόμενης περιόδου φαίνεται απίθανη... Μια εξαίρεση, που μπορεί να προκύψει προς το τέλος της προβλεπόμενης περιόδου, περιλαμβάνει ένα αίτημα από μια εξασθενημένη Ρωσσία για βοήθεια από το ΝΑΤΟ προκειμένου να σταθεροποιήσει βασικές πετρελαιοπαραγωγές περιοχές από τις οποίες εξαρτάται η Ευρώπη”.

Όσο για τώρα, οι ΗΠΑ διεξάγουν ανορθόδοξο πόλεμο κατά της Ουκρανίας επί χρόνια, και αυτό θα συνεχισθεί στο διηνεκές. Θα συνεχισθεί, επίσης, η κατάρρευση των ευρωπαϊκών οικονομιών, με τις ΗΠΑ να δρουν ως σταθεροποιητική στρατιωτική δύναμη κατά της κοινωνικής ανυπακοής, ενώ η οικονομία της Ρωσσίας θα εξασθενεί λόγω της καταστροφής των εμπορικών εταίρων της σε Ευρώπη, Μέση Ανατολή και Ασία.

Το τέλος του δόγματος των εθνικών κρατών σημαίνει ότι οι κατεστραμμένες από τις ΗΠΑ περιοχές θα διατηρηθούν σε κατάσταση ερήμωσης στο διηνεκές, ώστε έτσι να προκληθεί η κατάρρευση των γειτονικών χωρών. [Πηγή: Pentagon makes a 20-year Plan, http://www.informationclearinghouse.info/47682.htm]

Η απειλή της κατάρρευσης

Τελικά, αυτά τα σχέδια είναι αμφίβολο αν μπορούν να πραγματοποιηθούν, στον βαθμό που οι ΗΠΑ χάνουν τον έλεγχο της παγκοσμιοποίησης. Η Αμερικανο-σιωνιστική Αυτοκρατορία μοιάζει σήμερα με μια τεράστια αμαξοστοιχία, που έχει χάσει την ατμομηχανή της αλλά η τεράστια ορμή που έχει, λόγω κεκτημένης ταχύτητας, την σπρώχνει προς τα εμπρός, παρ' όλο που δεν υπάρχει κανένας μηχανοδηγός να ελέγξει την πορεία της.

Ο υπόλοιπος πλανήτης, με την εξαίρεση της Ανατολικής Ευρώπης, πανικόβλητος, παλεύει να βγει από την τρελλή πορεία αυτού του ανεξέλεγκτου τραίνου. Μέχρι στιγμής, οι σιδηροτροχιές (ο ελάχιστος κοινός νους, ο πολιτικός ρεαλισμός) την συγκρατούν, αλλά ένα κραχ (πολιτικό, οικονομικό ή στρατιωτικό) μπορεί να συμβεί ανά πάσα στιγμή. Και αυτό είναι εξαιρετικά τρομακτικό.

Οι ΗΠΑ έχουν περίπου 700 με 1.000 στρατιωτικές βάσεις παγκοσμίως, ολόκληρο το διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα συνδέεται με την αμερικανική οικονομία, το αμερικανικό δολλάριο παραμένει το μόνο πραγματικό αποθεματικό νόμισμα. Τους χρηματοοικονομικούς τίτλους του αμερικανικού Θησαυροφυλακίου κρατούν όλοι οι διεθνείς σημαντικοί παίκτες (μεταξύ των οποίων, η Ρωσσία και η Κίνα), η SWIFT -συντομογραφία του Society for Worldwide Interbank Financial Telecommunications, στην οποία συμμετέχουν όλες σχεδόν οι τράπεζες του κόσμου- ελέγχεται πολιτικά από τις ΗΠΑ. Κάθε διαταραχή της θα επηρεάσει τις κάθε μορφής διεθνείς οικονομικές συναλλαγές. Οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι η μόνη χώρα στον κόσμο που μπορεί να τυπώσει όσο χρήμα θέλει και, τελευταία αλλά όχι ασήμαντο, οι ΗΠΑ διαθέτουν ένα τεράστιο πυρηνικό οπλοστάσιο. Συνεπώς, μια κατάρρευση των ΗΠΑ θα απειλούσε όλο τον πλανήτη.

Η κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης απείλησε την υπόλοιπη ανθρωπότητα μόνο κατά έναν τρόπο: με τον κίνδυνο να διακινηθεί παρανόμως υλικό από το πυρηνικό της οπλοστάσιο. Σε αντίθεση, οποιαδήποτε κατάρρευση των Ηνωμένων Πολιτειών θα απειλούσε τους πάντες με πολλούς διαφορετικούς τρόπους, γι' αυτό κανείς δεν σπρώχνει τώρα προς αυτή την κατεύθυνση. Οι καιροί, όμως, ου μενετοί!

*Δημοσιεύθηκε στο Hellenic Nexus τ.123, Οκτώβριος 2017