Οι μηδενιστές «προφήτες» του Γκλομπαλισμού

Οι μηδενιστές «προφήτες» του Γκλομπαλισμού

Το πρότζεκτ της ελίτ: ή να μεταλλαχθούμε ή να εξαλειφθούμε...

«Ο κόσμος έχει αφήσει την τύχη του στους εξολοθρευτές του και δεν αντιλαμβάνεται ότι η ψυχή του πάει να αφανιστεί». [Στάνκο Τσέροβιτς, «Πώς αδυνατίζουν οι Σκιές»]

Του Λεωνίδα Χ. Αποσκίτη*

Σήμερα, που η καταστροφική κρίση του πολιτισμού μάς δείχνει ότι ακόμα προσπαθούμε να τετραγωνίσουμε τον κύκλο, αξίζει να θυμηθούμε ότι ο μεγάλος Ινδός ηγέτης, στοχαστής και επαναστάτης Μαχάτμα Γκάντι είχε προβλέψει πως επτά πράγματα θα μας καταστρέψουν. Σημειώστε, επίσης, ότι όλα σχετίζονται με τις κοινωνικές και πολιτικές συνθήκες, αλλά το αντίδοτο σε καθεμιά από αυτές τις «θανάσιμες αμαρτίες» είναι κάτι που βασίζεται στις φυσικές αρχές και νόμους, και όχι στις κοινωνικές αξίες. Τα επτά αμαρτήματα είναι:

1) Πλούτος χωρίς εργασία, 2) Απόλαυση χωρίς συνείδηση, 3) Γνώση χωρίς χαρακτήρα, 4) Εμπόριο χωρίς ηθική (ήθος), 5) Επιστήμη χωρίς ανθρωπιά, 6) Θρησκεία χωρίς θυσία, και 7) Πολιτική χωρίς αρχές.

Ήταν πάντα αναπόφευκτο, σε έναν περιορισμένο πλανήτη, ότι θα κάποια στιγμή θα υπήρχε ένα όριο στην οικονομική ανάπτυξη. Η βιομηχανοποίηση και η μαζική παραγωγή στην αρχή και στην συνέχεια η ιδεολογία της συνεχούς ανάπτυξης και οι αγορές που έγιναν ακόμα πιο παγκόσμιες κι απαιτητικές οδήγησαν στο σημείο όπου η ανάπτυξη δεν μπορούσε να διατηρηθεί πλέον.

Με τη λογική του μεγαλύτερου κέρδους, τα επόμενα βήματα ήταν: α) η παραγωγή να μετακομίσει σε περιοχές με φθηνά εργατικά χέρια, β) η ιδιωτικοποίηση να αποφέρει μεγάλα έσοδα στους ιδιώτες επενδυτές, τα οποία χάθηκαν από το εθνικό εισόδημα, γ) οι αγορές παραγώγων και συναλλάγματος να δημιουργήσουν την ηλεκτρονική ψευδαίσθηση της οικονομικής ανάπτυξης χωρίς ουσιαστικά να παράγουν τίποτα στον πραγματικό κόσμο.

Αυτή η μετεξέλιξη του νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού έγινε το όχημα που έδωσε απόλυτη εξουσία στους τραπεζίτες, που θεωρούσαν τα έθνη και τους λαούς σε παγκόσμια κλίμακα ως πιόνια. Με τα «πακέττα σωτηρίας» του ΔΝΤ και της ΕΕ, οι δυτικές κυβερνήσεις παρέδωσαν τα έθνη τους ενέχυρο στους τραπεζίτες. 

Ο νιχιλισμός (μηδενισμός) που πηγάζει από την υπερεθνική ελίτ με την παγκοσμιοποίηση οδήγησε στο αποτέλεσμα αξίες όπως η ισότητα, η αδελφοσύνη, ο ανθρωπισμός, η ελευθερία και η τάξη να έχουν χάσει όλες σε μεγάλο βαθμό την σημασία τους. Αυτό που παραμένει είναι ο χυδαίος υλισμός (ματεριαλισμός), ένας καθαρός πόθος για χρήμα, ιδιοκτησία και προσωπική ισχύ.

Έτσι προέκυψαν οικονομικές συμπεριφορές από αυστηρά υποκειμενικά κριτήρια βασισμένα σε φιλοσοφικά υλιστικές αντιλήψεις.

Ο σημερινός γκλομπαλ-ισμός (παγκοσμιοποίηση) είναι μια κλασσική περίπτωση θρησκευτικού τύπου κινήματος γιατί:

- βασίζεται σε αυστηρό (το «νεοφιλελεύθερο») δόγμα

- έχει τους προφήτες του (συγγραφείς βιβλίων που αναπαράγουν ό,τι αφορά τις πολιτικές και οικονομικές χίμαιρες της ελίτ, τα μπέστ-σέλλερς των οποίων εκδίδονται από ομάδες συγκεκριμένων συμφερόντων)

- έχει τις «ιερατικές σχολές» του (ιδρύματα της ελίτ όπως το Γαίηλ, το Χάρβαρντ, το London School of Economics, το Open Society University του Σόρος στην Βουδαπέστη κ.λπ.)

- προσηλυτίζει ιερείς (δηλαδή άτομα που ζουν αποκλειστικά –και άνετα- από το κήρυγμα και την διάδοση του διεθνιστικού δόγματος, οι γνωστοί μας «διεθνείς υπάλληλοι», ευρωπαική γραφειοκρατία, κ.ο.κ.)

- έχει τους ναούς του (το ΔΝΤ και τα κεντρικά γραφεία της Παγκόσμιας Τράπεζας στην Ουάσιγκτων, την Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ στην Νέα Υόρκη, την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα κ.ά.) και

- όπως οι περισσότερες θρησκείες σε κάποιες περιόδους φανατισμού της ιστορίας τους –σκοτώνει αναρίθμητους ανθρώπους.

Ο Peter Myers, γράφοντας στις 2 Ιουλίου του 2005 στο «The Jewish Century», υπέδειξε ορισμένους από τους προδρόμους της νέας παγκόσμιας θρησκείας του Γκλομπαλισμού ανάμεσα στην ιντελλιγκέντσια με την μεγαλύτερη επιρροή (σε βάθος χρόνου) στην Γερμανία της Βαϊμάρης, την αποκαλούμενη Σχολή της Φρανκφούρτης, της οποίας όλα τα βασικά μέλη προέρχονταν από εβραϊκές οικογένειες της μεσαίας τάξης: «Αποφασισμένοι να διατηρήσουν την υπόσχεση της σωτηρίας, αλλά αποκαρδιωμένοι από την απροθυμία του γερμανικού προλεταριάτου να θάψει τον καπιταλισμό, επιχείρησαν να συνδυάσουν τον μαρξισμό και τον φροϋδισμό ...η “κριτική θεωρία” ήταν παρόμοια με την θρησκεία στο ότι διατύπωσε ένα μοιραίο χάσμα μεταξύ του ενδεχόμενου της ανθρώπινης ύπαρξης και μιας κατάστασης πλήρους αυτογνωσίας και συμπαντικής τελειότητας, προσδιόρισε την υπέρτατη πηγή κακού στον κόσμο και προέβλεψε το τελικό ξεπέρασμα της ιστορίας από ένα μίγμα αναγκαιότητας και ελευθερίας».

Ο Φίνκελστάϊν, επίσης, στο βιβλίο του «Η Βιομηχανία του Ολοκαυτώματος» (εκδ. του Εικοστού Πρώτου, 2001), επισημαίνει ότι ο «Θεός» της Θρησκείας του Ολοκαυτώματος είναι ο Μαμμωνάς. Ο αντι-νεοταξίτης Dr. M. Mahatir, τέλος, ως πρωθυπουργός της Μαλαισίας, αποκαλούσε Μαμμωνά τον Θεό των Παγκοσμιοποιητών (Γκλομπαλιστών). Ανοίγοντας ένα πνευματικό συμπόσιο στην Κουάλα Λουμπούρ, στις 10 Δεκεμβρίου του 2002, ο γιατρός M. Mahatir έκανε μια κλινική διάγνωση του σημερινού Παγκόσμιου Κράτους, όταν ισχυρίστηκε ότι «ο μεσσιανισμός των νεοφιλελεύθερων-δημοκρατών είναι (σαν) ένα θρησκευτικό κίνημα που εκθειάζει τον Μαμμωνά αλλά αποκλείει κάθε ηθική». Όταν, αργότερα, διαλυθεί η ομίχλη και ξεκαθαρίσει η εικόνα, τόσο η θρησκεία του Ολοκαυτώματος όσο και της Παγκοσμιοποίησης θα αποδειχθεί ότι είναι απλώς διαφορετικές ερμηνείες της λατρείας του Μαμμωνά (ή, όπως ο Μαλαισιανός καθηγητής Chandra Muzaffar έχει πει – πρόκειται για Θρησκεία του Χρήματος – Money-theism)!

Ordo ab chao: τρεις λατινικές λέξεις που βγαίνουν από την χεγκελιανή σχολή σκέψης και σημαίνουν την εδραίωση μιας νέας παγκόσμιας τάξης που θα ξεπηδήσει μέσα από την αταξία. Λέξεις-κλειδιά και σύμβολα μιας θρησκείας του μηδενός, που διευθύνεται σήμερα από επικυρίαρχους των οποίων κύριο μέλημα είναι η επιτάχυνση της διαδικασίας αποσύνθεσης της όποιας δημοκρατικής κοινωνίας των πολιτών έχει απομείνει από τις κοινωνικο-πολιτικές κατακτήσεις του 20^ου αιώνα.

Οι δυτικές ελίτ στην πραγματικότητα ποτέ δεν είχαν σχέση με την δημοκρατία και πάντοτε δρούσαν αδίστακτα εξαπολύοντας το Κακό, σαν λυσσασμένο σκυλί, για να κυριέψει τον κόσμο.

H ανθρωπότητα έχει βιώσει σκληρά στο πετσί της τον ρατσιστικό, επεκτατικό και ιμπεριαλιστικό τρόπο με τον οποίο η Δύση μεταχειρίζεται τους άλλους.

Πριν από έναν αιώνα, όταν μεσουρανούσε η δυτική αποικιοκρατία, η Αγγλία κήρυττε τον πόλεμο εναντίον της Κίνας για να την πνίξει στην κατανάλωση του οπίου. Την ίδια περίπου εποχή, οι Άγγλοι αξιωματικοί, που διατάχθηκαν να καταστείλουν την επανάσταση των Ινδών, έδεναν τους εξεγερμένους στα στόμια των κανονιών και τους διαμέλιζαν διότι είχαν το... θράσος να φαντάζονται ότι ήσαν ελεύθεροι άνθρωποι.

Πριν από έναν αιώνα, επίσης, ο γερμανικός ιμπεριαλισμός υπό τον Κάϊζερ έτεινε στην εγκαθίδρυση παγκόσμιας αυτοκρατορίας, αλλά η ανθρωπότητα είπε «ΟΧΙ» και ο πρώτος παγκόσμιος πόλεμος έγινε για να διασφαλίσει την δημοκρατία. Το ίδιο συνέβη και δύο δεκαετίες αργότερα, όταν ο ναζισμός απείλησε τον κόσμο με ωμότητα και βαρβαρότητα.

Έτσι, στις 6 Αυγούστου 1945, ο παλιός κόσμος πέθαινε στην Χιροσίμα κάτω από ένα νέφος σε σχήμα μανιταριού !

Σήμερα, έχει γίνει πεντακάθαρο, και είναι σαφής η διατύπωσή του μέσα στο Σχέδιο για τον «Νέο Αμερικανικό Αιώνα» των Χριστιανοσιωνιστών της Ουάσιγκτων, ότι η 11^η Σεπτέμβρη ήταν απαραίτητο να συμβεί και να «δημιουργηθεί τεχνητά» για να υπάρξει «μια επιτάχυνση» στον δρόμο για την εφαρμογή των σχεδίων τους.

Το βιβλίο του Σέρβου στοχαστή Στάνκο Τσέροβιτς, «Πώς αδυνατίζουν οι Σκιές», είναι προφητικότατο. Ξεκινάει με την 11/9 και καταλήγει στα οντολογικά θεμέλια της σημερινής μάχης, λέγοντας ότι «ο κόσμος έχει αφήσει την τύχη του στους εξολοθρευτές του και δεν αντιλαμβάνεται ότι η ψυχή του πάει να αφανιστεί».

Σύμφωνα με το «όραμα» που έχουν για τον κόσμο τα μέλη της ελίτ-σέχτας που κυβερνά, είναι πεπεισμένοι ότι όλοι εμείς πρέπει να απαντήσουμε στο τραγικό δίλημμα: ή να μεταλλαχθούμε ή να εξαλειφθούμε.

Τώρα που τα «πρότζεκτ» τους έχουν βαλτώσει σε πολλά μέτωπα, ή έχουν εκτραπεί, μην έχετε καμμία αμφιβολία ότι μέσα στα σχέδιά τους είναι η αδίστακτη χρήση βίας προς κάθε κατεύθυνση. Βομβάρδισαν το Βελιγράδι, την Βαγδάτη, την Τρίπολη, την Βεγγάζη... δεν θα διστάσουν να κάνουν το ίδιο και στην Δαμασκό η στο Κάϊρο, αν χρειασθεί, στην Μαδρίτη, ακόμα και στη Νέα Υόρκη (το έκαναν άλλωστε έμμεσα στις 11/9).

Το μεγάλο ερώτημα είναι τι θα αποφασίσει να κάνει η Γερμανία. Η εμμονή της Μέρκελ στην μέχρι τώρα γραμμή της θα της κοστίσει ακριβά. Στρατηγική της Ρωσίας είναι να αγνοήσει την υπεροπτική στάση των αμερικανοκινούμενων κυβερνήσεων της Βαλτικής ζώνης και να στραφεί στις νότιες χώρες: Σλοβακία, Αυστρία, Ουγγαρία, Βουλγαρία, κ.λπ. Αν πετύχει, και όλες οι ενδείξεις είναι ότι αυτό θα συμβεί με την πάροδο του χρόνου, τότε η Γερμανία θα χάσει μέρος της ευρω-οικονομικής της αυτοκρατορίας, θα απειληθεί η ΕΕ και το ΝΑΤΟ θα κατατροπωθεί.

Οι ΗΠΑ φαίνεται να έχουν σταθερά στο τσεπάκι τους την Αγγλία, τις Κάτω Χώρες, τη Σκανδιναβία, την Πολωνία και τη Βαλτική. Αλλά για τις υπόλοιπες τίποτα δεν είναι σίγουρο, δεδομένου ότι η σημερινή παγκόσμια τάξη καταρρέει.

Αργά ή γρήγορα, μεγάλα τμήματα της ΕΕ – η Ελλάδα, η Ιταλία, η Ισπανία και η Γαλλία θα αποφασίσουν ότι δεν αντέχουν πλέον να συνεχίζουν να υποστηρίζουν το καθεστώς λιτότητας της Ε.Ε. που τα έχει καταστρέψει. Τότε, αν η Γερμανία εξακολουθεί να είναι κολλημένη στην σημερινή θέση της, θα βρεθεί απομονωμένη απ’ όλους.

Από την άλλη πλευρά, αν παραστήσει το γεράκι και συμπαραταχθεί με το ΝΑΤΟ, η γερμανική βιομηχανία θα καταστραφεί. Ποιος θα αγοράσει τα εμπορεύματά της στον αδέσμευτο κόσμο αν ταχθεί ανοιχτά στο πλευρό της αυτοκρατορίας του κακού;

Η Ρωσία και η Κίνα δεν θα παρέμβουν για να την σώσουν. Η Βραζιλία, η Ιαπωνία και η Ταϊβάν θα χαρούν με την δύσκολη θέση της. Στις ΗΠΑ δεν έχει μείνει πλέον καμία βιομηχανία για εκσυγχρονισμό, οπότε δεν μπορούν να βοηθήσουν.

Η Γερμανία, όπως και οι ΗΠΑ, ασκούσαν την «ήπια ισχύ» για να προωθούν τις επιχειρηματικές υποθέσεις τους παγκοσμίως. Παρά τις φωνές των νεοσυντηρητικών σε όλες τις χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Γερμανίας, η σκληρή ισχύς χάνει την δύναμη πειθούς της στην επερχόμενη πολυπολική γεωπολιτική πραγματικότητα. Ο κόσμος έχει κουραστεί από γορίλες που χτυπούν τα στήθη τους με οργή​​. Αντίθετα, το πρότυπο του Πούτιν είναι η ήρεμη δύναμη: μίλα απαλά και να διατηρείς ευέλικτη στάση, όπως στο τζούντο!

Εάν η Γερμανία συνταχθεί με την πολιτική του ΝΑΤΟ, θα δούμε νέους γύρους σκληρότερων κυρώσεων μέχρι, τελικά, να δημιουργηθεί ένα νέο Σιδηρούν Παραπέτασμα! Ολόκληρος ο κόσμος θα πέσει σε βαθύτερη ύφεση. Θα ξεσπάσουν ταραχές σε κάθε δυτική χώρα που εμπλέκεται σε αυτόν τον φαύλο κύκλο. Θα πέσουν μαζικά οι κυβερνήσεις και ένας πιθανός Παγκόσμιος Πόλεμος θα φανεί ως η μόνη λύση για την ελίτ. Δηλαδή, η λύση θα είναι να καταστρέψουν το κόσμο για να τον σώσουν.

Πραγματικά, δεν έχουν μείνει καλές επιλογές για τη Γερμανία ούτε για την Μεγάλη Βρετανία, που σύντομα θα αντιμετωπίσει δημοψήφισμα και για την Ουαλία, ίσως και για την Κορνουάλη αργότερα, κατά πάσα πιθανότητα.

Η αμερικανική CIA έχει προβλέψει ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση κινδυνεύει να καταρρεύσει πριν το 2020. Η έκθεση χαρτογραφεί επίσης την πτώση της Αμερικής από την θέση της μόνης υπερδύναμης.

Βετεράνοι των Αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών, άκρως ανήσυχοι για το τι μπορεί να κάνει κατά της Ρωσίας το ΝΑΤΟ και με ποιες εκρηκτικές συνέπειες, απευθυνόμενοι στην Καγκελάριο ΄Αγγελα Μέρκελ  ξεσκέπασαν τα προπαγανδιστικά ψεύδη περί ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία, υπενθυμίζοντας τα καταστροφικά αποτελέσματα της προηγούμενης παρόμοιας επιχείρησης διεθνούς εξαπάτησης σε… βάρος του Ιράκ και προειδοποιούν για τις τραγικές συνέπειες που μπορεί να έχει για την Ευρώπη και την παγκόσμια ειρήνη η λήψη παρακινδυνευμένων και προκλητικών αποφάσεων, που θίγουν ρωσικά συμφέροντα εθνικής ασφάλειας.

«Θα πρέπει να θυμόμαστε –σημειώνουν με νόημα-πως και η Ρωσία είναι σε θέση να προκαλέσει «Σόκ και Δέος».

Επισημαίνουν ότι, αυτοί που χαράσσουν πολιτική στην κυβέρνηση των ΗΠΑ « δεν έχουν δυστυχώς αίσθηση της ιστορίας, ξέρουν ελάχιστα τι είναι πόλεμος και υποκαθιστούν την πολιτική με υβρεολόγιο κατά της Ρωσίας…».

Ο Ευρωπαίος πολίτης βρίσκεται σε μια πτωτική κοινωνικο-πολιτική διαδικασία, προσπαθώντας να υπερασπίσει όσα κέρδισε τους προηγούμενους αιώνες με αίμα, απέναντι στην επίθεση του τοκογλυφικού συστήματος της Νέας Παγκόσμιας Τάξης και την επέλαση του Μεγάλου Αδελφού. Το δικαίωμα στην διατροφή, στέγαση, παιδεία και υγεία που είναι αυτονόητο για όλους τους ανθρώπους παραβιάζεται σήμερα ωμά, με αποτέλεσμα όλο και μεγαλύτερα στρώματα των κοινωνιών της Δύσης να εξωθούνται σε αργό θάνατο. 

Οι εντολές των Βρυξελλών είναι σαφείς: τσακίστε τους λαούς, σαπίστε τις κοινωνίες, λιώστε τους ανθρώπους!.. Μετά την ιδιωτικοποίηση των εθνικών δρόμων και την επαναφορά των τελών διέλευσης, όπως την εποχή της φεουδαρχίας, το μόνο που απομένει είναι ένα σχέδιο των οικονομικών δολοφόνων-«επενδυτών» να ξαναζωντανέψουν τους αγώνες μεταξύ μονομάχων σε επίσης ιδιωτικοποιημένες αρένες της Ευρώπης.

Λίγο μετά τον προηγούμενο παγκόσμιο πόλεμο, όταν σαρώνονταν σαν ντόμινο η φασιστική απειλή, το ναζιστικό έκτρωμα, τα αυτοκρατορικά κατάλοιπα και η αποικιοκρατία, πολλοί μίλησαν για τη νίκη του «κοινού ανθρώπου της Νέας Υόρκης και της Μόσχας» απέναντι στο κυνικό μοντέλο του «υπεράνθρωπου». 

Η μεταπολεμική ευφορία καλλιέργησε την εντύπωση ότι ο μέσος άνθρωπος θα σήκωνε ψηλά το κεφάλι και, παλεύοντας μέσα από τα εθνικο-απελευθερωτικά κινήματα, τα σοσιαλιστικά οράματα και την θεμελίωση σε γερά πόδια του κράτους προνοίας, θάβγαινε νικητής από τα δεσμά του. Όμως, αυτές οι αισιόδοξες προβλέψεις είχαν υπερεκτιμήσει το «καλό» πρόσωπο του δυτικού καπιταλισμού και της κοινοβουλευτικής «δημοκρατίας» -που πήραν παράταση μέχρι την πτώση του αντίπαλου μπλοκ- και δεν έβλεπαν την παγίδα για την οποία είχε ήδη προειδοποιήσει ένας μεγάλος διανοητής του μεσοπολέμου, ο Βίλχελμ Ράϊχ: «Επιτρέπεις στους ισχυρούς να απαιτούν την δύναμη εν ονόματι του “ανθρωπάκου”. Όμως, εσύ ο ίδιος παραμένεις βουβός. Ενισχύεις τους ισχυρούς με περισσότερη δύναμη. Επιλέγεις για εκπροσώπους ανθρώπους αδύναμους και κακοήθεις. Τελικά διαπιστώνεις πάντα, πολύ αργά, πως σε έπιασαν “κορόϊδο”» (Β. Ράϊχ, Άκου άνθρωπάκο, εκδ. Ιάμβλιχος).

Σήμερα, μεσούσης της οικονομικής κρίσης του μεταμοντέρνου καπιταλισμού και της διάψευσης της ευρωενωσιακής αυταπάτης, όλα αυτά τα παραπάνω αποκτούν μια δραματική επικαιρότητα. Τι εμπιστοσύνη μπορούν να έχουν πλέον οι λαοί στις κυβερνήσεις τους, όταν αποτελούνται από μαριονέτες των συνωμοτών της υπερεθνικής ελίτ και παίζουν πίσω από τις πλάτες τους βρώμικα παιχνίδια αποσκοπώντας στον όλεθρο; Η παγκόσμια σύγκρουση με τους Μαμωνο-θεϊστές είναι αναπόφευκτη και δεν πρέπει να μας τρομάζει αυτό γιατί , όπως είπε ο Γκάντι, πρώτα σε αγνοούν, μετά σε κοροϊδεύουν, μετά σε πολεμούν, αλλά στο τέλος τους νικάς.

*[Δημοσιεύθηκε στο Τρίτο Μάτι, τ.224, Οκτώβριος 2014]