Grexit και θεωρίες συνωμοσίας

Grexit και θεωρίες συνωμοσίας

του Λεωνίδα Χ. Αποσκίτη*

Οι έξη αυτοί δύσκολοι μήνες των διαπραγματεύσεων της  ελληνικής κυβέρνησης με τους κυνικούς εταίρους-δανειστές μπορεί να είχαν το χειρότερο τέλος, αφού ο Τσίπρας δεν είχε τα κότσια να πάει το «chicken game» μέχρι τέλους, άλλαξαν όμως ουσιαστικά το ευρωπαϊκό τοπίο.

Εγινε σαφές ότι με δεδομένη την σημερινή δομή της Ευρωζώνης, τα κράτη-οφειλέτες δεν μπορούν να ζητήσουν διαγραφή των χρεών τους παρά μόνο αν απειλήσουν ανοικτά (κι όχι να μπλοφάρουν) με έξοδό τους. Όταν, στα τέλη Ιουνίου, η ελληνική κυβέρνηση αρνήθηκε να υποκύψει στους εκβιασμούς των δανειστών και προκήρυξε το Δημοψήφισμα της 5^ης Ιουλίου, τέθηκαν σε εφαρμογή σχέδια αποσταθεροποίησης και ανατροπής της, με την ευλογία των κέντρων εξουσίας στις Βρυξέλλες και το Βερολίνο.

Θυμίζοντας τις ημέρες του ’65, παρασκηνιακές δυνάμεις, τραπεζίτες και ΜΜΕ μεθόδευαν την εγκατάσταση «μαύρης κυβέρνησης» για να υπογράψει τις τελεσιγραφικές απαιτήσεις των «πρωσικών δυνάμεων» της Ευρώπης.

Η διάθεση άφθονου χρήματος από τους ενορχηστρωτές παρόμοιων ανατροπών, όπως ο Τζωρτζ Σόρος, ο έλεγχος των ιδιωτικών ΜΜΕ και το δεδομένο ότι οι ένοπλες δυνάμεις της χώρας ελέγχονται από το προηγούμενο καθεστώς συνέθεσαν το σκηνικό της σοβαρότητας της όλης κατάστασης.

Όλες οι πληροφορίες συνέτειναν στο ότι ο στόχος είναι να πέσει ο Τσίπρας πριν τις εκλογές της Ισπανίας το φθινόπωρο, είτε με ταπείνωσή του μέσα από ένα νέο μνημόνιο (σ.σ.: όπως και έγινε) είτε δια μεθοδευμένης πιστωτικής ασφυξίας και αναταραχής.

Τα «μαύρα» σχέδια τους ανατράπηκαν προσωρινά από το βροντερό ΟΧΙ του 62% του ελληνικού λαού και την εκβιαστική συνθηκολόγηση της κυβέρνησης με τις γερμανικές απαιτήσεις, δεν σημαίνει όμως ότι έχουν φύγει από το τραπέζι.

Ο καθηγητής του Συνταγματικού Δικαίου Γιώργος Κασιμάτης έδωσε το πραγματικό νόημα του «Όχι», που εξέφρασε με μεγάλη πλειοψηφία ο ελληνικός λαός, ανεξάρτητα από τις θέσεις των πολιτικών κομμάτων και των δανειστών μας, που έχουν συμφέρον σε προκαθορισμένες ερμηνείες:

«Για να κατανοηθεί, κατά τη γνώμη μου, σωστά το «Όχι», θα πρέπει να συνδυαστεί με το εκλογικό αποτέλεσμα των τελευταίων εκλογών, που άλλαξε την κυβερνητική πολιτική και με την αμέσως μετά τις εκλογές στήριξη των σκληρών διαπραγματεύσεων, που δημοσκοπικά έφτασε στο 80%. Το «Όχι» του δημοψηφίσματος είναι συνέχεια της θέλησης του λαού. Η θέληση αυτή του λαού εκφράζει ένα πράγμα και μόνο: Την αντίθεσή του με την πολιτική του απάνθρωπου καθεστώτος δανεισμού της τετραετίας 2010-2014. Είναι θέληση άρνησης της πολιτικής των Μνημονίων. Είναι προϊόν της τετραετούς εμπειρίας του ελληνικού λαού, της εμπειρίας της υποδούλωσης, του τρόμου, της ψυχολογικής βίας, της κάτω από τα όρια της φτώχειας διαβίωσης, της τεράστιας ανεργίας, της απώλειας της προοπτικής ζωής και της φυγής χιλιάδων νέων, της απώλειας του ιδρώτα και των οραμάτων των επαγγελματιών και των επιχειρηματιών του μεσαίου χώρου, της απόγνωσης -μέχρι αυτοκτονίας- τόσων χιλιάδων Ελλήνων. Έκφραση αυτής της τραγικής εμπειρίας ήταν η ψήφος του ελληνικού λαού στις τελευταίες εκλογές και στο δημοψήφισμα καθώς και η διαρκής στήριξη του αγώνα των διαπραγματεύσεων σε όλο το διάστημα που πέρασε. Η απογοήτευση αυτής της γενναίας αντίστασης θα είναι καταστροφική τραγωδία.

Από όλα τα παραπάνω προκύπτει ότι είναι λάθος, από δόλιο έως αφελές, να ερμηνευθεί το «Όχι» του δημοψηφίσματος ως έκφραση κάποιας άλλης θέλησης εκτός της απόρριψης του καθεστώτος δανεισμού από το ΔΝΤ και την Ευρωζώνη, που εξευτελίζει την Ελλάδα και την Ευρώπη, ποδοπατεί την αξία του ανθρώπου και παραβιάζει κατάφωρα τα δικαιώματα του ανθρώπου και την εθνική κυριαρχία της Ελλάδας». [Πηγή:http://pylitonfilon.blogspot.gr/2015/07/blog-post_11.html]

Το πραξικόπημα, όμως, συνεχίζεται από την ώρα που κυβέρνηση κι αντιπολίτευση συναινούν με αμοραλισμό στην αντιστροφή της ετυμηγορίας του ελληνικού λαού.

Το δε Grexit είναι περισσότερο από ποτέ ορατό γιατί η επαχθής συμφωνία και τα εξοντωτικά μέτρα που συνεπάγεται δεν πρόκειται να έχουν κανένα θετικό αποτέλεσμα, παρά μόνο την καταστροφή και τον ξεσηκωμό της ελληνικής κοινωνίας.

Πλησιάζει η ώρα που η κατάσταση στην Ελλάδα θα βγει «εκτός ελέγχου», ό,τι φοβερό κι αν σημαίνει αυτό, κι αυτός ο πυρετός θα μεταδοθεί σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Οι Γερμανοί είναι σίγουρο ότι θα θερίσουν σύντομα τις καταιγίδες που έχουν σπείρει, γι’ αυτό οι Αμερικανοί έχουν διατάξει την ταχεία επέκταση των στρατιωτικών τους δυνάμεων σε όλη την Ευρώπη. Η Ουάσιγκτων ετοιμάζεται «ακόμα και για ένα στρατιωτικό πραξικόπημα στην Ευρώπη, στον απόηχο της οικονομικής κατάρρευσης που απορρέει από την ελληνική κρίση χρέους», σύμφωνα με ένα πρόσφατο άρθρο του Finian Cunningham στο ρωσσικό Sputnik.

Όλα αυτά τα θανατηφόρα που συμβαίνουν στην Ελλάδα είναι ο προάγγελος για τα άλλα κράτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Η συμμαχία των Γερμανών, των Βορείων και των Βάλτων θα απαιτήσει, μετά την «συνθηκολόγηση» της Ελλάδας, και την «πειθάρχηση» του υπόλοιπου ευρωπαϊκού εκλογικού σώματος.

Με λίγα λόγια, στην Ουάσιγκτων σκέπτονται από τώρα την οικονομική και κοινωνική κατάρρευση της Ε.Ε., εφ’ όσον δεν απεξαρτηθεί από την γερμανική ηγεμονία. Σε αυτή την περίπτωση, η αμερικανική στρατιωτική μηχανή θα αναπτυχθεί εν μέσω κοινωνικής αναταραχής ενάντια σε «δοτές» κυβερνήσεις, όπως αυτή που επιχειρείται να «κατασκευαστεί» στην Ελλάδα με ποτάμια και Σία, παρά την λαϊκή εντολή της 25^ης Ιανουαρίου.

Ένα νέο τείχος του Βερολίνου έχει δημιουργηθεί πλέον στην Ευρώπη, αυτή την φορά πιο μεγάλο: το τείχος που χωρίζει την Βόρεια από τη Νότια Ευρώπη, είπε χαρακτηριστικά ο Βρετανός πολιτικός Νάϊτζελ Φάρατζ.

Μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο, η αντιστροφή της πραγματικότητας και η «δαιμονοποίηση» του Grexit από τα εδώ φερέφωνα -κάθε είδους- της γερμανοκρατίας έχει πάρει μυθολογικές διαστάσεις, όπως και η στοχοποίηση του προσώπου του πρώην υπουργού Εθνικής Οικονομίας, Γιάνη Βαρουφάκη: «Το Grexit είναι σχέδιο του Σόϊμπλε που φυλάσσεται καλά στο χρηματοκιβώτιο του Γιούνκερ..., το Grexit το θέλει ο Σόρος και οι Αμερικανοί, Grexit προετοίμαζε και ο Βαρουφάκης όσο ήταν στο υπουργείο κ.ο.κ.»...

Μια θεωρία συνωμοσίας εμπλέκει το περίφημο Οικονομικό Ινστιτούτο Levy με κορυφαία στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και του Σόρος.

Επικεφαλής του Levy είναι ο καθηγητής Δημήτρης Παπαδημητρίου, σύζυγος του οποίου είναι η Ράνια Αντωνοπούλου,  αναπληρώτρια υπουργός της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Με το Ινστιτούτο συνδέονται τόσο ο Τζόζεφ Στίγκλιτς όσο και άλλοι διάσημοι οικονομικοί αναλυτές, όπως ο Τζέϊμς Γκαλμπραίηθ και ο Τζέφρι Σακς.

Δεν είναι καθόλου σίγουρο ποιοι και πώς θα μεθόδευαν ένα Grexit αυτή την στιγμή καθώς υπάρχουν πολλά και αντιφατικά συγκρουόμενα συμφέροντα και πραγματικότητες.

Θα έχαναν, πάντως, σίγουρα Γαλλία, Ισπανία, Ιταλία λόγω του δυσθεώρητου χρέους τους. Ολάντ και Ρέντσι έχουν 4 τρις να αντιμετωπίσουν.

Θα κέρδιζε σίγουρα, μεσο-μακροπρόθεσμα, η Ελλάδα αφού με διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους θα έκανε νέο ξεκίνημα με εθνικό νόμισμα στον δρόμο για μια ανθηρή οικονομία.

Τίποτα δεν μπορεί να συγκαλύψει πλέον τις αντιθέσεις που έχουν ξεσπάσει στον ηγετικό πυρήνα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Η Γαλλία θέλει να επανακτήσει τον ισότιμο ρόλο στην γαλλογερμανική συμμαχία που είχε μέχρι τον Ντ’ Εσταίν. Δεν εμπιστεύεται την Γερμανία μόνη της στο τιμόνι της Ευρώπης, όπως την έχει διδάξει η ιστορία.

Η Γερμανία, προκειμένου να μην χάσει τον ηγετικό της ρόλο, θα προτιμήσει μια στενότερη ζώνη του ευρώ γερμανικής επιρροής που θα την ελέγχει απόλυτα.

Οι Αμερικανοί, στρεφόμενοι στον Ειρηνικό, έχουν αποφασίσει να αφήσουν την Ευρώπη στους Ευρωπαίους, αφού «καθαρίσουν» τους Γερμανούς, και να περιορίσουν την παρουσία τους στην Ανατολική Μεσόγειο.

Οι ανερχόμενες δυνάμεις της Κίνας και της Ρωσσίας περιμένουν πολλά από την Ελλάδα, αν αυτή «διαβάσει» σωστά τα τεράστια γεωστρατηγικο-οικονομικά παιχνίδια που παίζονται σ’ αυτήν εδώ την περιοχή του πλανήτη σε μια τόσο κρίσιμη ώρα.

Οι ανακατατάξεις είναι σημαντικές και βολικές για τα ελληνικά συμφέροντα. Η προσέγγιση με την Αίγυπτο του Σίσι και το Ισραήλ του Νετανυάχου είναι καθοριστική για την ισορροπία της Νοτιοανατολικής Μεσογείου.

Η αποδυνάμωση τόσο της Κεμαλικής όσο και των αρχικών στόχων της νεο-οθωμανικής Τουρκίας μπορεί να βελτιώσει τις προϋποθέσεις για μια ανατρεπτική ελληνο-τουρκική προσέγγιση στο Κυπριακό και το Αιγαίο, χωρίς νέα, δυναμιτιστικά της σταθερότητας, και ύποπτα δυτικά «σχέδια».

Η στρατιωτική ομπρέλλα της Μόσχας από την Μαύρη Θάλασσα μέχρι την Μεσόγειο θα μπορέσει να προσφέρει την απαραίτητη ασπίδα ασφαλείας στον ενδιάμεσο αυτόν χώρο στο εγγύς μέλλον. Η αναβίωση της Ορθοδοξίας, επίσης, που γίνεται σήμερα στην Ρωσσία θα συμβάλει στην ομογενοποίηση μιας συμμαχίας με τις βαλκανικές ομόδοξες χώρες και την έναρξη ενός διαλόγου με το ήπιο Ισλάμ, τους Αλεβίτες και τους Κουρδικούς πληθυσμούς της Ανατολίας.

Μακριά από μια Ε.Ε., που σε λίγο θα θυμίζει Όργουελ, θα είναι διάσπαρτη από ισλαμικές φαβέλλες, με στρατιές κοινωνικών απόκληρων και θα διοικείται με δικτατορικό και εξευτελιστικό τρόπο για τα έθνη που την αποτελούν, όλα θα είναι δυνατά για μια Ελλάδα αναγεννημένη, δυνατή, που θάχει ξαναβρεί την εθνική της αξιοπρέπεια και θα βρίσκεται πάλι σε δρόμο ανάπτυξης.

Ένας νέος ελληνιστικός-βυζαντινός γεωστρατηγικός χώρος μεταξύ της ανερχόμενης Ανατολής και της φθίνουσας Δύσης, στο νέο «Δρόμο του Μεταξιού» μπορεί να είναι η απάντηση της Ελλάδας του 21^ου αιώνα στην θανάσιμη κρίση του ευρωπαϊκού πολιτισμού.

Η ιστορία έχει ξεκινήσει και - όπως το 1943 στο Στάλινγκραντ - βγάζει την γλώσσα της ειρωνικά σ' αυτούς που βαυκαλίζονται σήμερα ότι είναι «νικητές».

Στο δηλητηριασμένο κεντρί του γερμανικού σκορπιού, που φέρνει το «τέλος του ανθρώπου» στον δυτικό κόσμο απαντάμε με τις αξίες του Ελληνισμού και την πορεία της Ρωμιοσύνης στον χρόνο, με το αντιστασιακό πνεύμα του ελληνικού λαού διαχρονικά. Απέναντι στην «άρνηση της ζωής» του γερμανικού ολοκληρωτισμού αντιτάσσουμε την κατάφαση της φιλοπατρίας, τον έρωτα των Ελλήνων για την ιστορία τους, τον πολιτισμό τους, τους αγώνες τους για την ελευθερία.

Η φυσική μας θέση είναι μακριά από αυτό το άθλιο κατασκεύασμα της «ευρωζώνης» που εξυπηρετεί μόνο τα χρηματοπιστωτικά συμφέροντα και τις δυνάμεις της εντροπίας που καταστρέφουν τον πλανήτη. Θα παλέψουμε με νύχια και με δόντια για την πατρίδα μας, για να συνεχίσει να υπάρχει ελεύθερη το 2021, στα διακόσια χρόνια της Παλιγγενεσίας και να μπορέσουν να την χαρούν και οι άλλες γενιές που θάρθουν στον 21^οαιώνα και στους αιώνες που ακολουθούν.

*Δημοσιεύθηκε στο Τρίτο Μάτι τ.232 ,Ιούλιος 2015