Το τέλος της Αθωότητας

Το τέλος της Αθωότητας

του Λεωνίδα Χ. Αποσκίτη

“Την ώρα που αεροκοπάνε οι άρχοντες περί

δημοκρατικής τάξης,

ανάμεσά μας οι αμίλητοι ζούνε.

Κι όσο σαν δούλοι εμείς μένουμε σιωπηλοί,

οι ηγεμόνες δυναμώνουν,

ξεσκίζουν, βιάζουν, ληστεύουν,

των ανυπόταχτων τα μούτρα τσαλακώνουν”

Επίκαιροι Αμίλητοι, του Μαγιακόφσκυ, σε μετάφραση Γιάννη Ρίτσου

Το χάρισμα να προβλέπεις αυτό που έρχεται και να εντοπίζεις τις ρίζες του κακού λείπει από τους περισσότερους “τεχνοκράτες” της ιστορίας και της οικονομίας ή τους περισπούδαστους οπαδούς της παγκοσμιοποίησης. Όμως, οι μεγάλοι μυθιστοριογράφοι διαθέτουν αυτή την υπεροχή να πηγαίνουν κατ' ευθείαν στην αλήθεια, “πιάνοντας” το κλίμα της κοινωνίας ή την φύση ενός ιστορικού φαινομένου. Έτσι, τα βιβλία του Όργουελ ή του Ζαμιάτιν, όπως και πολλά έργα επιστημονικής φαντασίας (π.χ. Οι Επικυρίαρχοι: Το Τέλος της Παιδικής Ηλικίας του Άρθουρ Κλαρκ) μας δίδαξαν περισσότερα για την απειλή του τεχνολογικού Μεσαίωνα και του ολοκληρωτισμού της Παγκοσμιοποίησης απ' ό,τι η πολιτική οικονομία.

Το ίδιο συμβαίνει και με τα μεγάλα αριστουργήματα της έβδομης τέχνης. Το φιλμ του Στάνλεϋ Κιούμπρικ Δρ Strangelove παίχθηκε το 1963 και είναι αξέχαστο κυρίως για την κωμική ευφυΐα του Πήτερ Σέλλερς. Το φιλμ αποτύπωσε με ακρίβεια την υψηλή παραφροσύνη ενός εξαιρετικού είδους ανθρώπων: του τύπου του Βέρνερ φον Μπράουν, του πυραυλικού επιστήμονα, σχεδιαστή των πυραύλων V2 που, πριν “πάνε” στο φεγγάρι, αιματοκύλισαν τελετουργικά το Λονδίνο κατά την διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Ή του Αμερικανού πτέραρχου Κέρτις ΛεΜάϊ, υπέρμαχου της χρήσης πυρηνικών όπλων κατά την διάρκεια του πολέμου του Βιετνάμ, ο οποίος επέμενε: “Στείλτε τους πίσω στη Λίθινη Εποχή”.

Πόσο αληθινά επικίνδυνη φαντάζει και σήμερα αυτή η προτροπή με τους μισότρελλους εγκληματίες “ηγέτες” της αποτυχημένης παγκοσμιοποίησης που έχουμε μπλέξει. Ο κόσμος διαφεντεύεται εν κρυπτώ, από ανθρώπους των παρασκηνίων και κάποιους “εκλεγμένους” και μη-εκλεγμένους (βλ. Ε.Ε.) γραφειοκράτες που δρουν ως μαριονέττες. Οι Ευρωπαίοι ηγέτες δεν είναι παρά ενεργούμενα των τραπεζιτικών οικογενειών, των δυναστειών του πετρελαίου, πολλών ισχυρών καρτέλ κατασκευαστών όπλων και, πάνω απ' όλα, ορισμένων μυστικών εταιρειών.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση στην ουσία είναι γνήσιος έρπων ολοκληρωτισμός που επιβάλλεται περισσότερο αθόρυβα παρά με την χρήση ένοπλης βίας. Μην περιμένετε να σας το πουν αυτό τα καθεστωτικά ΜΜΕ...

Οι ελίτ έχουν κηρύξει ανοιχτά τον πόλεμο στην ανθρωπότητα, σύμφωνα με ένα άρθρο του Foreign Policy, επιθεώρησης του πανίσχυρου CFR, το οποίο προέτρεπε το καλοκαίρι “τις ελίτ να σηκωθούν ενάντια στις αμαθείς μάζες”, που εναντιώνονται στα σχέδια των τραπεζιτών και των αρχηγών κρατών της Δύσης...

Αυτοί οι αδίστακτοι τύποι είναι ικανοί να προκαλέσουν τον Απόλυτο Τρόμο προκειμένου να υποταχθεί η ανθρωπότητα στην Παγκόσμια Υπερκυβέρνηση. Ετοιμάζουν έναν υπέρ-στρατό για να έχουν τον έλεγχο και να εξαπολύουν πολέμους, λιμούς και επιδημίες πάνω στις μάζες.

Κατέχουν υπερτεχνολογία που δεν μπορούμε να φαντασθούμε, που περιλαμβάνει ραδιονικά (radionic weapon systems) και ψυχοτρονικά οπλικά συστήματα, καθώς και προχωρημένο εξοπλισμό για να “ελέγξουν” ή να χειραγωγήσουν το ανθρώπινο μυαλό.

Κι όμως, αυτοί οι πανίσχυροι Επικυρίαρχοι βρίσκονται σε πανικό. Τα πράγματα γίνονται όλο και πιο περίεργα και ασταθή κάθε μέρα καθώς η ανθρωπότητα φθάνει στην χρονική στιγμή όπου πρόκειται να αφυπνισθεί...

Η οικονομική κατάρρευση και η χρηματοπιστωτική κρίση μπορεί να συμβεί πλέον ανά πάσα στιγμή. Τα σημεία βοούν, όλοι καταλαβαίνουν ότι τα σύννεφα μαζεύονται και οι φύλακες έχουν γνώσιν...

Οι μετοχές των μεγάλων τραπεζών είναι σε πορεία πλήρους κατάρρευσης και τις διασώζουν με πρόσκαιρες ταχυδακτυλουργίες. Η Deutsche Bank, η σημαντικότερη τράπεζα στην Ε.Ε., αντιμετωπίζει ένα μεγάλο “πρόβλημα ρευστότητας”. Η γενική και αόριστη παγκοσμιοποίηση έχει εξωκείλει, η αμερικανοτραφής παγκόσμια τάξη τελειώνει, η παγκόσμια σκακιέρα έχει “σπάσει”, καθ' ομολογία των ίδιων των εμπνευστών της. Δεν υπήρξε ποτέ όραμα και ιδέα για τους πολλούς, ούτε πνευματική τροφή για το μέλλον. Μέσα σ' έναν χρόνο από σήμερα, έως το φθινόπωρο του 2017, θα συμβούν αιφνιδιαστικά, καταλυτικά και κοσμοϊστορικά γεγονότα. Όλοι οι αρμοί έχουν αρχίσει να τρίζουνε.

Η Δημοκρατία, όπως την γνωρίσαμε στην Δύση, έχει πεθάνει, είναι ένα φάντασμα, και σύντομα θα ανακοινωθεί κι επίσημα ο θάνατός της... Το ίδιο θα γίνει και με την έννοια της “παγκοσμιοποίησης” όπως την ξέραμε -ή μάλλον όπως μας την μάθανε υποχρεωτικά- τις τελευταίες πέντε δεκαετίες.

Η ελληνική φιλοσοφία μάς δίδαξε ότι την δημοκρατία την χωρίζει ένα βήμα από την τυραννία.

Αυτό συμβαίνει σήμερα όπου η δυτική κοινοβουλευτική “ρεπούμπλικα” διαστρεβλώνεται σε κάτι “δαιμονικό” κι αλλόκοτο.

Τώρα είναι η καθοριστική στιγμή που ή αυτή η πλαστή ελευθερία θα φθάσει σε ανοικτή σκλαβιά, ή θα τελειώσει το “πείραμα” από την αφύπνιση των λαών.

Όλα αυτά δεν θα γίνουν μονομιάς και εύκολα, ούτε η μισότρελλη ελίτ και οι δωσίλογοι θα κάτσουν στο σκαμνί αναίμακτα, δίχως να αντισταθούν.

Είναι το τέλος της εποχής της αθωότητας, δεδομένου ότι τέτοια επίπεδα οικονομικής ανισότητας, ηλεκτρονικού ελέγχου και αντιδημοκρατικής συμπεριφοράς δεν μπορούν να γίνουν αποδεκτά χωρίς μια καθολική έκρηξη βίας. Κανείς μας δεν μπορεί να μένει Αμίλητος μπροστά στο τελικό στάδιο της παγκοσμιοποίησης του φασισμού, την πλήρη άλωση της πολιτικής από την οικονομική σφαίρα.

Φωτο: Η μοναδική Ώντρεϋ Χέπμπορν ως Χόλι Γκολάϊτλι στην ταινία Πρόγευμα στο Τίφφανυς του Μπλέϊκ Έντουαρντς (1961)... Το Τέλος της Αθωότητας και των Ανέμελων Νεοϋορκέζικων χρόνων μέσα από το γνωστό ύφος του Τρούμαν Καπότε.